Tatil Mis Gibi YEA?!

Aaah bea! Yorğunluk.
Tatil maratonumuz hızla devam ederken başa gelen çeşitli olay sayılmayacak kadar önemli olaylar dizisine yenileri eklenip hayatımıza renk katıyorlar. -mız ekini kullandığıma göre benden başka kimseler de etkileniyor bu durumdan. Şöyle bir göz atalım neler olup bitmiş diye ;
Linkin Park'ın son albümünden bahsettim, Ronnie'ye attım, dinliyorum her gün. Albümün kendine has bir enerjisi aurası var puahauhauh! aura ne olum titre kendine gel noluyor falan.
Bir de 2 gündür almadığım ilacın ebesi dün bana döndü ve dedi ki "olum Umut manyaksın". Neden mi, dün resmen yemekten kesildim. Taze fasulye görünce ağzı sulanan bünyem, yemeği görür görmez "yine mi fasulye" durumlarına girmeme neden oldu ki aylardır-hafta? yemiyorduk fasulye falan. Yiyemedim, az yedim.
Bir de dün, laptopa bağladım hoparlörü, kardeş-9-le birlikte koltukların üzerinde zıpladık LP dinleyip. Can ya, çocuk beni rol model alıyor olabilir. Hareketlerime dikkat etmem gerek. Ne dinlersem dinliyor falan, bir nevi 9 yaşımdaki halimin uçuk yaramaz hali. Benim tamamen zıttım. İşte böyle eğlenceler falan, oyyhşhşş! Sonunda bu bloga "eğlenmek" kelimesini doğru yerde kullandım ya, mutluyum.
Semerkand bitmeden Edebiyat ve Patates Turtası Derneği-Yazar'dan ;)-'ne başlayamadım. Kitabın da en heyecanlı yeri, bitsin bir zahmet de bakalım euheue.
Başka türlü olaylar hea ; Sinir bozan bir durum olabilir bu.
Dün ağzımdan kaçırdım "anne sana önemli bişiy anlatcam" diye. Kadın unutmamış, unutur diye bekledim. Geldi soruyor "Neydi anlatacağın" diye, ben de kem küm tabii. Yalan da söyleyemedim, öff dedim işte doktor ilaç yazdı 1 aydır kullanıyom falan, kadının tepki aynen şöyle "neden gerek duydu ve sonrasında "ne anlattın da..." ilaç yazdı - şeklinde. Amk Umut, beynini eşekler ziksin emi! Sonra lafı çevirmedeki kabiliyetimi kullanarak, "anne şu sınav meselesi kafamı kurcalıyordu, bu yüzden" dedim. Doktor da çok stres olduğumu görünce gerek duydu demek diye de ekledim. Yarın sorarım istersen neden ilaca yeniden başladım diye ama sormadım.
Doktor -
Hastaneye gitmem gerekiyordu, son anda dolmuş belasından kurtulup kuzeni yakalamayı başardım. Hazırlanıp gittim, babam para yollamıştı. Onu aldım önce, kuyumcu kapalıydı, parayı da akrabanın yaptığı piçlikten sonra akrabada bozdurmadım. Babam da arıyor nerde bozdurcan diye, orda bozdurmam baba dedim ehehe sağolsunlar hani zorlama falan yok. Takıl öyle kafana göre durumundayım, sanırım sınav orospusu beni bu hale getirdi. Bu sene son, biraz sonra... şaka - Neyse devam ediyim, bozdurdum parayı. Hastaneye koştum. Koştum bildiğin ama topuklarım götüme değmiyordu. Eczacı arkadaşım oldu bi adet, abi diyelim. Eczacı abi'ye de uğradım borcum vardı, hala da varmış :') antibiyotikleri yazdırmam gerek aile hekiminde. Püüüffss unutmuşum hacı napak ölek mi? Öyle işte, dönüşte uğrarım diyip ayrıldım.
Hastaneye yetiştim, resmen götümden ter akıyordu, mecaz değil. Ciddi ciddi böyle erotik yaz şarkıları klibinde terleyen hot hatunların ter damlaları gibi süzülüyordu. Hissediyordum en azından. Amk diyip sildim falan, tüyler ürpetici puuhaa! Sekreteri de dövcem nerdeyse, hasta almıyoruz artık diyince, dur doktora sorayım alıyor mu almıyor mu diye bağırınca da. "napıon sen yea, dur alacam dur hasta var içeride" dedi. Lan manyak, blöf yapıyodum euheuhe! Yoksa hasta mahremiyeti denen bir şey var ki hiçbir zaman bilinçli şekilde ihlal etmemişimdir bu durumu. Neyse, doktorla da görüştüm. İlaç nasıl gidiyor, nasıl hissediyorsun? diye sordu. İyi hissediyorum, rahatladım. En azından bu saatten sonra sınavı falan düşünemem zamanı geri alamıyoruz sonuçta dedim. Hedefimden konuştuk da tam detayları alamıyorum işte hatırlamıyorum. Hedef sallantıda dedim ama bir şekilde halledcem diyince de. Sen burdan kurtul kendini kötü hissettiriyor boş yere stres olup duruyorsun, diyince de hay ağzını öpiyim gibi bi tepki oldu beynimde. Ben de aynısını düşünüyordum. Hocalar, dershane ve orospu çocuklarıyla dolu bir yıl daha mı naayn naayn?! Bir dahaki gidişimde anamı da alıp gitsem acebe, ne bilem kadın ailemden memnun olmadığımı falan düşünüyor üzülüyor olabilir, öffggghh! Konuşmam lazım onunla, iki yetişkin gibi.
Ha son olayımız da-
Bizim bir kaç büyükbaş var, öküz falan. İşte onları satıyoruz da, annem evde olmadığı için adamdan saymadı piçler. Tepkim aynen şöyle oldu, amca ne düşünüyon? Ben satıyorum işte. "sen satabilir misin?" diye alaycı bi ifade, niye satmayayım dedim. Kızgın bi şekilde. Şok oldu adam. Ne pusup bi kenara onu izlememi beklemiyordu herhalde. 4.500 dedim, ooo çok fazla falan dedi. Ee senin fiyatın ne la şeklinde bakınca da, konuşamadı. 4.000'e bile razı edemeyince tek kuruş inmem falan dedim. Adamlar illa 3.800'e alacaklar, götlerini satsalar eder mi acep?
Sinirlendim hadi neşelenelim, gökkuşakları, minik kedi yavr... ne diyorum lan ben şarkı müzik falan --->
Lost in the Echo - Linkin Park 

Linkin Park - Living Things 2012

LinkinParkofili hastalığına yakalanan her ergen gibi ben de Hybrid Theory ve Meteora'yı ayrı Minutes to Midnight'ı ayrı yere koyuyordum. A Thousand Suns zaten bu dünyaya ait değildi, en azından LPsevenler için hayalkırıklığıydı -çoğu için- ben de aranızdayım, çok seven FAN'lar da gelmesin üstüme bir zahmet ama sonra da hak vermedim değil hani LP'ye, abi şarkılarda hep bir mesaj kaygısı falan vardı zaten. Sosyal mesajlar veriyorlardı ama ama gel gör ki hedef kitle LPciler'i yok saymayıp zaten siz bizimlesiniz, biz daha çok insana duyuralım sesimizi, mesajımız ulaşsın çok kişi dinlesin kaygısıyla yani anlayacağınız piyasa olmayı göze alarak giriştiler böyle bir işe ki bu yazıyı yazarken arka planda da Living Things rastgele çalıyor. Albüm hakkında yorum yapmak için biraz daha dinlemem gerekiyor. Uuuh, çok sıcak la çok sıcak taze geldi! 

Albüm genel olarak başarılı sevgili hacılar - 

Roads Untraveled, Skin to Bone ve Burn it Down gözüme girmeyi başardı zaten. 1 Hafta önce dinlemiştim Skin to Bone'u ve Burn it Down'ı, ne yalan söyliyim, FOREVER LP AMK!

Powerless ise biraz alternatife mi kaymış grup? diye sorgulamama neden oldu ama yook Victimized sertti yeterince ehuehe stüdyo kaydını izlemiştim çok eğlenceli, lptv'den buralara link atalım madem. 

Başka başka gözüme takılan? 

Lost in the Echo acaip seksi olmuş, elektronik falan, LP'nin klavye kullanmasını seviyorum. Shinoda da güzel iş çıkarmış.

LP'yi eleştirin ama ağzına sıçmayın sevgili dinleyici ; Bir örnek olabilir mi bilmem ama Metallica Unforgiven 1 2 3 diye gittiğinde en basitinden ne kadar çok eleştirilmiş zamanında. Küçük bir örnek sadece.

I'll be Gone, Burn it Down'dan sonra hareket açısından değil ama kulağa hoş gelen ve dengeli bir parça olmuş.

Albüm genel olarak harika olmuş AMK! beklemiyordum, Lies Greed Misery'i sevmedim. Until it Breaks'i de.

Favoriler ; 

Burn it Down - Günlerdir moda girmek için tekrar tekrar dinliyorum, Re-l'le bağımlısı olduk zaten.

Lost in the Echo - Ben LP'nin elektro halini de sevdim hacı, Joe Hahn'ı da seviyoruz zaten, LP'nin Chester kalbi olsa, Shinoda Karaciğer'i, Joe Hahn da Akciğerleri olur -nefes aldırıyor, ayrı bir hava katıyor. Bass ve elektro gitardaki elemanlar sizi de unutmadık herhalde siz de şah şah şah dam dam damsınız olum!

In My Remains de gitar açısından yeterli derecede tatmin etti.

Ve son olarak favorilere Skin to Bone da eklensin amk, ayrı ayrı parçalar birbirlerinden çok farklılar bu yüzden de insan hangi birini daha çok sevdiğini ş'apamıyor. 

Bu kadar inceleme yeter, telefona atıyım, açım, ilacımı almadım -bitti- param da yok eczaneye olan borcumu ödemek için, ne bok yicem lan, malak gibin kaldım bu 2. gün almayışım ühüheee! 

Grubun albüm yapım aşaması ve diğer faydalı olabilecek linkler ; 

http://www.youtube.com/watch?v=3ccTfI684VU&feature=plcp

http://www.youtube.com/watch?v=g4hq7JBK3EQ&feature=relmfu - pounding your face ne la chester şalsdkasdl güldüm puahah! 

Ha LP çok çukumde değil ama ne biliyim, mazi kalbinde yaraysa unut artık ne varsa kısmının hayatımın -yoldaşı, ayağı, eli,kolu olmuşlardır bu yüzden, her zaman böyle bişiyler olacaktır LP'ye karşı. 

THANKS LP, FOREVER LP! diyip gidiyim de fanboy yüzümü de görün.

Son olarak, abi olmak "damacana pompasını sökemeyen kardeşe yardım etmek" gibi bir şey, çok eğlenceli.

Den Brysomme Mannen -film-

Sınavlar da bitmişken, arşivimdeki filmleri izlemeden bitireceğim bir yaz olmasın dedim ve bugünden başladım filmleri izlemeye.

Bu akşam the Bothersome Man'i izlemek istedim. Film hakkında hiçbir şey bilmiyordum,hakkında bişey okumadım da açıkçası. Hatta fragmanı bile izlemedim diyebilirim.
Kişisel görüşümü söyleyeyim eleştiri falan yapmıcam favorilerim arasına girmeyi başardı, gözüme girdi yani ehuehe sinema eleştirmenlerini taklit etmeye çalışalım biraz da ;
Filmin atmosferi çok karanlık, apartmanlar, gökyüzü falan üzerinize geliyor, kapana kısılmış gibi hissediyorsunuz açıkçası. Duyguya yer yok, tat yok, koku yok, aşk yok. Her şey taklit, yönetmen çok başarılı bir şekilde dokunduruyor açıkçası şu an içinde bulunduğumuz duruma. Muhteşem bir şekilde eleştiriyor. Resmen kapılıp gidiyorsunuz, gerilseniz de sıkılsanız da bırakamıyorsunuz filmi.
-Atmosfer itibariyle hapisteymiş gibi hissetmenize neden olabilir
-Müzikleri çok güzeldi, özellikle delikten gelen - Edward Grieg Solveig's Song ve Perfida Alberto Dominguez en çok beğendiğim 2 parça.
Dediğim gibi, geren, rahatsız eden ama kendini sevdiren bi film. Verdiği mesaj güzel.
Ben Wristcutters : A love Story'e benzettim atmosfer olarak, bi deneyin olmazsa değişim falan yapıyoruz falan, güzel satarım.

Sınav Öncesi Bombastik Bir Bomba

Selamun Aleyküm, mutluluktan götüm tavana değmiş olabilir. O mutluluktan değil biliyorum ama benimki öyle, napacağı belli olmuyor hacı!?
Üsturupsuz A2ıtkadake :D,  çekiliş yapmıştı. Ben de blog aleminde bir by mutu'nun-şimdi hatırladım- bir de Üsturupsuz'un çekilişine katıldım, onlar da hemen hemen aynı tarihlerdeydi zaten.

Karğo Mağcerası - 

Saat 18:40 gibi 0533xxx'li bir abi arıyor, Umut sen misin falan, eööh he benim evet buyrun dedim gülüyorum mal gibi telefonda, yurtiçikargodan arıyorum, sen pakedi gelip alabilir misin dedi, hayır dedim uzak çünkü, iyi o zaman paket Adana'da sırf senin için gönderiyorum bizim elemanı, diyince bildiğin böyle dk'da 100'ü bulmuştur nabız. Deli gibi atıyor kalp falan, bizimkilere de diyorum karğom geliyyy karğoom geliyy diye. Annem alıştı internetten bişeyler gelmesine, uzun zamandır gelmese de, ubuntu cd'si teaa ingilterelerden, asus kartvizit -ad 
soyadlı böyle pırıl pırıl mis gibi- ah ulen iki paket istetmiştim yollamışlardı lkasjdasd. Başka da yok heralde ama bunlar yeterli, hep yurtdışı
çalıştım napıyım? Hea, anlatıyım devamını. İşte dersim vardı o saate kadar ders çalıştım amk. İşe de yaradı hani :') ona sonra değiniriz, kargo diyince bizimkiler meraklandı, blogtan çok sevdiğim biri yolluyor dedim öyle dedim aynen, nasıl?! dediler öylesine neden yollasın olum?! falan. Sonra işte yemek yidik, ders bitti. Son ders :') oh bea!!?!?
Evin önünde asma ağacı vardı geçen yıla kadar, onun altında oturduk kuzenlerle serin serin, sohbet dondurma çekirdek derken bir telefon daha. 20:45
-Umut sen yola çık, eleman gelmek üzeredir, dedi abim telefonda. Adamı tanımıyorum ama sağolsunlar hizmet on numara asıl bomba birazdan geliyor ehheeh
Kargo geldi, koştum arabaya alacam pakedi uzattım elimi falan cahıl diilim diiliim kimlik göstermeyi unutunca "kimlik alıyım" dedi kargo abi, karısı ve bebeği de yanındaydı geziyorlar amk :D
adam giymiş atleti geçmiş direksiyona. Atlet de bildiğimiz atlet, sıcak amk. Napsın adam :D aşlsdkasdads Ben kimliği almaya gittim koşa koşa, açtım kitaplığı kimlik yok! O anda üzerimden soğuk sıcak asit baz karışımı bişiy aktı anlayamadım. Resmen kemiklerim falan buz gibi olduğunu hissettim lan! Annem benden daha çok düşünüyor sınavı, unutmayalım diye çantasına atmış. Sağolsun. hmmsasdas İşte böyle pakedi aldım, kuzenler merak ediyor falan. Tahmin ediyorlar nedir diye, dokundum önce pakede ühühe çok heyecanlıydı, lan dedim kesin film falandır biraz daha elleyince, neyse açtım pakedi ne göriyim KİTAP! kitap alamıyordum, para yok, 2. el kitap almak için 10 liralık bir yolculuk 1 saat sürecek de bilmem ne, en yakın kırtasiyede ergen romanları ve klasikler haricinde bir şey yok?!
Kitabı görünce la bi yutkundum, böyle duygulandım, yalnız olsam ağlardım mutluluktan :D Bir de not düşmüşler canlar, 7abibsiniz lan!
Neyse bu kadar arapça kelime karmaşası yeter şimdi Sözlük ;
a2ıtkadake - senin için ölürüm yerine söyleniyor(en azından buralarda) 7abibte - sevgilim, canım, bir denem nar denem falan kızlara söylenir, 7abib - erkek olana söylenir, samimi değilseniz kullanmayın canlar!
Sınavı merak edenlere  ; şarkı gelsin önce Rocco sponsorluğunda  ehehe Roccoco - Arcade Fire 
La şekeri açmıcaktım SüngerBob edasıyla bağlanacaktım ama dedim la açmazsam kokar falan, küflenir :') cimri cimri birer tane verdim kuzenlere kardeşlere.
Sınav ; çok zordu amk ama yaptım. Evet yaptım, umutsuz davranmanın ve göt gibi ağlanmanın anlamı yok! Napıyım yani, sayısal olmazsa dilden yazıp gidcem bir Mütercim Tercüman kolay yetişmiyor azizim. Bakmışın yurtdışı falan da yapmışız, oh nefis yea! Alamanyada akrabalar var Rory var herkes var!
Öyle işte. Çözdüm ama yetmeyecek gibi bakalım hacım bakalım bacım, neler oluyor la orda?!
-Gittim.

Sosyal Ağlar - Bir Hikayenin Sonu

Kafayı toplamak için biraz uzak kalayım dedim sosyal ağlardan, bunu ani çok ani bir hareketle sonlandırmış olmam biraz ilginç oldu açıkçası. Kafamı kırmak isteyenler olacaktır, uzak kalmama üzülen de, üzdüğüm için özür dilerim. Kafamı kırmak isteyen, suratıma kürekle vurmak isteyen veya "lan oğlum ızdırabını senin" şeklinde tepkiler veren sevgili dostlarım, 2 yıldır blog yazıyorum. Çok yorgunum ben emekliye ayrılıyorum, sosyal ağlarda yokum, iletişim bilgilerim sıfırlandı yani. Google+ var, mail adreslerim de duruyor, i luv u!
Blog yazmaya devam ama dediğim gibi biraz biraz çav bella durumlarına gireyim dedim, ne yani kötü mü oldu? Bilmiyorum, gecenin bu vakti yazdım okumazsınız diye. :') . Uykum yok, fizik dersi de ağzıma sıçıyor resmen, kimya ve biyolojiye bakamadım, son kontrollerimi yapmam gerek. Dediğim gibi bloga devam sosyal ağlara elveda, çav bella! 

Depresyon Böyle Bişiy ki?! -hayatınızı sikebilir!-

Boku yemek üzere olabilirim, ne yaptığımın farkındayım ama bunun neyle sonuçlanacağının farkında değilim. Siktir etmek, çok basit gibi görünebilir ama benim için öyle değil. Tamam, tamam bu saatte buraya gelip yeni ergen olmuş, sesinin değişmesiyle, koltuk altının kıllanmasıyla veya genital bölgesinin, kıla takılmayın, sadece demek istediğim neden buraya bu saatte gelip, ağlak ağlak yazdığım? Bunu neden yapıyorum? Kendime faydam yok, başkasına da. Evet, kötü geçen bir sınav ama telafisi gayet mümkün bir sınav ama çok zor. Nasıl yapıldığını biliyorum sadece nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir haftadır başım ağrıyor, çok ağrıyor. En arka kısım, bu da beni deli ediyor. Stres yapıyor olabilirim, evet lanet olası stres. İlaç kullanmama rağmen ve bunu 3 haftadır yapıyor olmama rağmen, hala stres yapıyorum. Sanırım stres faktörlerini hayatımdan çıkarmam gerek, bir kaç faktörü eledim ki çok faydasını gördüm. Size kafamdaki çingenelerden bahsettim değil mi? Onlar da kentsel dönüşüme kurban gittiler. Evet, kıçlarına tekmeyi bastım, gökdelenler, avm'ler ve yaşam "kompleksleri" kurmayı planlıyorum. Yıkım tüm hızıyla sürüyor, deli gibi klavyeye çarpan parmaklarım iş makinelerinin sesini bastırmaya yetse de, bu hengameden sıyrılamayan ve yara alan loblardan bir kaç tanesine göz atmam gerek. Delirmek diyorlar ama hayır buna izin vermeye niyetim yok, ne bok yersem yiyim, MÜHENDİS OLMICAM! Daha entel bölümlerden birine gitmeliyim, peyzaj ok seviyorum çiziyorlar ediyorlar, kendimi daha ön planda gösterebileceğim bir alan. Şehir bölge mmm yummy! zor olduğundan bahsediliyor ama üstesinden gelebilirim. Çizmek, biraz daha çizmek, sabah akşam çizmek. Bu benim için zor değil, bilgisayar başında 3 boyutlu çizimler yapmak da, onları photoshopla daha gerçekçi hale getirmek de. Zor değil bunlar ama önce çingenelerimi canlarımı ikna etmem gerek. Kafamdakiler, yarısından fazlasını göçe zorladım, mübadele veya tehcir siz adına ne derseniz, yeni insanlar gelir mi bilinmez ama buralar uzun süre boş kalmaz...

Az önce It's kind of a Funny Story izledim ; İnceleme -
Benim de tanım depresyon sevgili Cool Craig, iyi bir okulda okuyordum ve evet benim de annem abartmayı seviyordu. Sonra ne olduysa sen ona "küresel kriz, ekonomi, savaş..." desen de sebebini kimse bilmiyor. Kanserin hastalık olduğunu biliyoruz. Tedavi sürecini, maliyetini, ağrısını, sızısını. her şeyini. Peki depresyon nedir? Ne boktur, ne anasını sattığımın hastalığıdır bu? Bir kere hasta olduğunu düşünüyorsun bir süre sonra, sonra bir bakıyorsun hayır diilim diilim ben! diyorsun bu da durumu daha boktan hale getiriyor çünkü anahta kelime ne? Hadi hep beraber söyleyelim, bu bir grup terapisi! Yihhuu! Anahtar kelimemiz "KABULLENMEK" neyi kabulleneyim Sn Dündar? Pastahanemde fare olmasını mı? Burayı mühürlemenizi ve çocuklarımın aç kalmasını mı? Tamam bu ekmekler pastalar insanların sağlığı için zararlı olabilir ama... Tıkanılır. İşte bu noktada yardım alıp, o fareleri pastahaneden temizlemeğe ihtiyacım var. Dündar bey de kafamı mik mik ...dimi? Hem biliyorsunuz Sn Dündar bir böcek taa Afrikadan bir muz kabuğunda geliyor yea!
Kanserin filmini yaptılar bu orospu holivudçular. Depresyonunkini yapmışlardı zaten Prozac Nation diye, yukarıda bahsettiğim film biraz daha naif, kibar, böyle ergenler var aşık oluyorlar falan. Benim hayatım Cool Craig'inki kadar basit değil.
Diyeceğim odur ki; boktan boktan gidiyoruz, ne kadar boktan olacağını da 2 ay sonra anlayabilirim sanırım.
Hadi bakalım, umutlu umutlu polyannacılıktan bıktım amk! Tedavi sürecine katkıda bulunmak yerine hayatımı sikmekten başka bir şey yapmıyorum, belki ben de Cool Craig gibi şu kolej-üniversite zımbırtısını yırtıp atmam gerek ya da hayatıma hangisi müdahale ediyorsa, tam ucundayım. 

Heyecandan Dötümü Isırabilirim

Amk diye bir giriş yapmak istiyorum, çünkü yarın sınav var. Bir bok bilmiyormuş gibi hissediyorum ki bilmiyorum sanırım, allaam, yarebbii! Ne kadar maneviyat varsa yağdır üzerime, kazanamazsam diye bir seçenek olmadığı için bu sene götüm üçbuçuk 5buçuk falan atıyor diyebilirim. Geçen sene ne bok yemişsem artık, integral bilmeden girecem bu sene de sınava, en azından şıklardan türevleyip buluyorduk, ya bulamazsam? Bulurum lan, diziler seriler? Fuck! Gerçi onlarda da alt alta yazıp yazıp götürüyorduk, çarpımda da pek bir şey yok ama ya toplam? O kuralları ezberlememiştim soru çözmüştüm, gitti aklımdan gitti gittii gittiii gittiii! Trigonometri, canım trigonometri acıtma olur mu gözünü sevdiğim, hiç debelenmem söz. İşin kötüsü bu kadar şey bilmememe rağmen hala kazanabilecek olmam, fen seksi fen, tangalı fen, Charlie'nin 3 güzel meleği, yerim lan sizi!
Biyoloji, sistemlerin ayrı güzel, mayozun mitozun, alemlerin evrimlerin teorilerin.
Kimya, organiğin biraz ezber ama yakıyor elimi ne zaman uzatsam asidin pH'ı bazın OH'ı.
Fizik, komşunun oğlundan alınan ders işe yaradı, yırtık don gibisin fizik, az kullanılmış. Ne yapacağını kestirememek de cabası.
Bütün bunlar heyecan stres ya hani, lan 1 saat önce przc attım, heyecan yok lan, cidden. Sadece kahvaltıdan sonraki an gelince aklıma panikliyorum, vuhvuh işe yarıyorsan güzelsin babe! Plasebo diyenin ağzının ortasına çakarım yeminle.
İşin kötüsü dün bok, kaka, sıçmık şeyler oldu. Çok korkunçtu, çok kötüydü. Benim başıma gelmedi ama  kötü hissettim lan, olayı yazamam da buralara ne diye anlatıyorum. Fuck! Yazsam mı acep? Banene yea!?!

Üsturupsuzum canım bebeem, böbreem çekiliş yapmıştı, katılım yoktu pek, hayırsızlar! Piüüü! Ama kazandım, hediye gelsin kıskanın hepiniz! Kazandım çekilişi, Telekinesis noterliğinde, noter beye de selamlarımızı iletiyoruz.

Çok komikli di mi? Sınav da komikli, böyle sümüklü sıçmıklı göt sınav! 

Dua edelim, benim için, allah rızası için abiler ablalar! İhtiyacım var çok, bu sıcak havada sınava gircem ben, sıçmıklı sınav, boklu sınav eneee! Fırat kaçtı la aklıma.

Künefe Yeseydik İyiydi

Eeaah, her tarafım ağrıyor. Bacak, ayak, kol, göbek, sırt...
Bugün günlerden Salı sınava az kal... şaka.
Alışveriş yaptık, yazlık almıyordum kaç senedir. Geçen sene de dayım almıştı. Ondan önceki seneyi hatırlamıyorum zaten. Acısını çıkarttık desem yeridir. Kardeşle aynı bedeni giyiyor olmamız, hayvani derecede boy farkı ve az buçuk kilo farkından bahsediyordum ama ben raad adamım öyle pantolon 28 beden gördüm mü üzerine atlarım ama 29 olunca boynumu bükerim falan. 29 aldım, ilk defa bu kadar rahat oluyor. Dombik mi oldum la ben? Yanaklarım sıkılacak ısırılacak kıvama gelsin, ısıracak birini de bulayım breh -abaza diilim ben diilim, hüühhüeee-
Anlatmaya başlıyım ;
Sabah kahvaltıdan sonra prozc. almak için resmen köşe kapmaca oynuyorum, neyse bugünü de atlattık ama ağzıma sıçtı resmen. Hava sıcak diye mi yoksa tam boktan keyifsizliğe mi vurdum ya da boğazımın ağrısından mı bilemedim. Dolmuşta surat asık, alışverişte surat asık. Hani mutlu olmam gerekirdi normalde, normal olan bu. Alışveriş yapıyoruz mutlu olunmalı. Olamadım anasını satıyım. Przc sikcem seni. 2 hafta olmadı henüz ama yarınla birlikte olacak. 2 haftada anlaşılırdı normalde.
Neyse ilk olarak gittiğimiz yerde kot aldım iki adet. Annemin baskılarıyla, oğlum tişörtler çok kaliteli çok güzel alalım, diyince de. Birkaç adet tişört aldık. Sonra yine tişört aldık, hep tişört aldık. Eve bi geldik biz tişört almışız hacı, saf yani. Benim kafamda normalde, ordan bir tişört şurdan bir tişört yapmak vardı. Olsun yea, kardeşle giyiyoruz zaten. Alışverişin ilerleyen saatleri ağzıma sıçmaya yetti, çünkü midem dile geldi resmen, hacı ben açım yea yemek ye lan!, şeklinde isyanlar vesaire. Yemek yemeğe gittik sonunda. Zaten şehiriçi dolmuşlarından nefret etmekteki haklılığım kanıtlandı, yetişene kadar içim dışıma dışım içime midem ağzıma kalbim dötüme... Resmen organ karmaşası yaşadım. İlk defa başım döndü. Normalde severim yolculukları. Menüyü inceleyip, ben döner yicem yea, demek de ayrı hikaye zaten. Kapalıçarşı falan fistan derken, ebem ağladı resmen. Bir daha ne zaman alışverişe giderim, seneye! Seneye giderim evet euheuhe! Tek üzüldüğüm nokta amk defacto o pantolonların 29'unu bulmalıydın! Neyse sorun yok, 28 beden keten bulmuşum ben, sağol seven hill gözümsün. Reklam yapıyım öyle gideyim.
Bi de foto çekmişim bir adet, öyle pek bir özelliği yok ama restorasyon var, camiyi restore ediyorlar. Cami hakkında pek bir şey bilmemekle birlikte, künefe yemeden dönmüş olmanın pişmanlığını ilk defa yaşamadım ama eve götürseydik?! Tüh!

Akıbeti-m Belirsiz

Bindik bir elamete gedyoz kıyamete, hobareey! - kıvamındayım. Ha böyle olmak daha sağlıklı benim açımdan. Takılıyoruz hacı, panpa, kanka, panpiş, memiş falan.
Bugün arkadaşlarla takıldık, hep aynı tayfa bir de kardeş. Sabah arıyor pezo-arkadaş-, en güzel yerindeyim rüyanın falan, sabah tabii. Bölündü uykum, kalktım sünger bob, çiftlik hayvanları bi de Fairly odd parents bi de penguins madagascar izledim. İş bu hale, tüzüğün 2. bendinin 13. satırının ebesinin. Yüzümü bile yıkamamıştım. Kahvaltı hazırdı zaten. Aradım, ne yapıyoruz? Denize gidelim. dedim. Gitmez olaydık, resmen yandık, piştik, kızardık, öldük, bittik, cilt kanseri olma ihtimalimiz %9669 arttı. Korkuyorum. Neyse yürüdük öyle sahilde, yürürken bir lastik kokusu, kauçuk, deri falan. Ayakkabılarımız ericek o sıcakta, biraz daha yürüdük bu kez de ütü gibi kokuyordu. Hasss. 40derece ve bilmem %kaçlık bir neme maruz kalmak, akıllı insanın yapacağı iş değil. Geri döndük, kuzenin çalıştığı kafeye. Orası serin falan, nargile içtiler ben içmedim, sohbet de edemedik. Gün boktandı ama sonradan kurtardık gibi.
Ben beceriksizin tekiyim, yarın bir gün üniversitede benimle arkadaş olan kişiye de acıyorum bunu peşin peşin söyliyim. Yazık lan, bana yazık karşıdakine de. Bir gezi planı bile oluşturamıyorum, evcil hayvan besleyemiyorum ya kaçıyorlar ya ölüyorlar. Yarın bir gün projelere imza atabileceğime inanmak, çok güç ama altından kalkarım ehuehuehueh.

İlaçtan bahsedecek olursam, mallaştım mı ben? Ne bileyim tepkisizim ühüheeaazz siktir ya! Doktora gitmedim falan, sınav öncesi bir uğrayayım ; Hocam oku üfle, botoks mu yaptık biz istemeden ne zikm oldu bana? Ha? dicem.

Sınavdan bahsedip bahsedip can sıkmam istemem ama iyi gidiyor her şey, en azından hala bir ışık var, kapı orda görüyorum yani sızıyor azıcık, o aralıktan kafam girse vücudumun diğer bütün parçaları girer ama zorlayacak gibi, kocakafa sevgiler diler, öper en terli salyalı iğrenç pis şekilde.

Bugünün şarkısı yok gibi, hani müzik de cafe'de dinlediğimiz kadar.



Hurts güzel grup, güzel işler çıkarıyor ; nerde dinlediğimi de hatırlamıyorum hani, sallıyorum. Şaka, takım elbise giydikleri bir klip vardı -kopya çekildi- wonderful life, o da gelsin bakalım.
Last.fm'de arşivime eklemiştim ama dinleme şansım olmamıştı, olur bundan sonra. Biraz yumuşak ama olsun idare eder bu ruh halimi, yumuşak hissetmiyorum amk, neyse yea. böyle ilaçtan ilaçtan.

Gidemedim ; Last.fm'e "sunday" yazıp buldum şarkıyı, puahaha! 

Dövme Desen Döverler

Karalayıp gidcem, cidden.
Sabah yine mantıksız ve saçma sapan bir güne uyanmak istememek için direnen Eşek, ki Eşek olarak hitap etmedim kendime genelde, bazı zamanlarım olmuştur. Ordan çok mu sinirli görünüyorum, belki.
Uyandım, yine kuzen geldi. Yine terasta oturduk. Ondan sonra kuzen, kardeş, ben diğer kuzenle bakkalda takıldık. Gittikçe çoğalıyoruz. Bakkalda 4 kişi takıldık, üçümüz yemek yedik. Döner! Sürpriz olmadı sanırım. Kola falan yanında, muhabbet. Buraya kadar her şey güzel her şey normal. Bir baktım diğer kuzen otomobille tur falan atıyor "lan olum yemek bekliyoruz git sen" diyordum hep. Derken üstü açık BMW M6 geçti KUWAIT plakalı, AMK! AMK! AMK! Nerden buldun sikkokafa bu kadar parayı?!
Bu arada Suudi Arabistan'daki berberlerin trajik hikayelerini anlatacam bi yazımda ama şu ipucu olsun ;
Berberlerin çoğu para karşılığı seks yapıyorlar, erkek olanlar erkek araplarla. Söylentilere göre bir berber 5000 liralık oral seks teklifi almış, oralı da arap yapacak. Sen olsan n'apardın? Diyip burda bırakayım.
M6'dan bahsediyim biraz, beyaz, üstü açık ve yeterince seksiydi. -dediğim gibi burada objeye cinsel bir bakış attıktan sonra devam edip, çok sevgili Freud'a selamı çaktıktan sonra-
Eve gelmiştik en son, gölgede soluklan falan. Zaten ilaç mayıştırdı bugün, bildiğin sikti. Nabıyım bilmiyorum, sıkıldım bayağı, sıcaktan da olabilir ilaca yormayayım en iyisi.
Neyse, devam-

Şimdilerde annem acaip dolu, dokunsan cinayet işler ama sebebi var, kardeşimle benim saçlarımız! Evet, yanlış duymadınız, saçımız böyle max 5-8cm. bile değil. Buna rağmen çevreden ve mahalle baskısından kurtulamayan Eşek, ilk konuşana çaktı lafı. Sohbet şu şekilde gelişti, yazmamın da sebebi bu ;

Kuzen dövme yaptırdı ama ne dövme -bana düşmez laf- ama konuşcam, sırtından omuzuna kadar tribal dedikleri abidik dövmelerden, anlam desen böyle güzel görünüyordu yaptırdım der. Öyle, yengem de saçıma karışınca "sen oğlunun dövmesine niye karışmadın zamanında?" dedim ve olaylar gelişti. Annem sinirden deliye döndü ben bunu diyince ; "yarın üniversiteye giderim kimse de bi laf diyemez, amk" -sondaki küfürü etmedim- annem iki kat sinirlenince ki ben her zaman böyle yapıyorum, üstüne gitmek. Berbat etmek her şeyi, içeride bir şey varsa -öfke gibi- dışarıya çıkarmak mesela. Annem de o sinirle "siz ayağımın dibinden ayrılın sonra konuşun" diyince kendimi burda buldum.

Ben büyüyünce serseri olcam.

Soldaki resimlerden
Rick Genest -Zombie Boy- Lady Gaga'nın klibinde falan oynamış, öyle. Ortadaki biyolojik atık sembolü'nü ne zaman görsem kapıya telefona falan sticker olarak alasım geliyor.

Hair 1979 - film, izleyin diye yırtındığım ama kimsenin iplemediği, zaten öyle olmanız gerek sanırım.

Old Kind of Summer

Mutlu sayılırım, aslında gittikçe yaklaşan sınavın veya çaresizce kasılıp cevaplayamayacağım soruların derdinde değilim. Değilim, çünkü bundan daha önemlisi, hayatımı düzene sokmam gerek. Hayatımı düzene sokup, daha "normal" olmaya çalışmak. Bunu becerebildiğim zaman ki becermek "fuck" falan değil, eğer o tip bir becerme olacaksa da bütün bu yaşadıklarımın acısını çıkarmayı planlıyorum.
On parmak yazamıyorum ama klavyeye bakmadan yazabiliyorum, excel bilmiyorum, linux işletim sistemine hakimim, tabii ki diğerlerine de. Denemediğim zıkkım program kalmadı, photoshop dahil. Blender'dan tut, google sketch up'a kadar. İş bulamamış olmamın tek sebebi de bütün bunları sadece temelde biliyor olmam, hepsinden bir tutam. Hatta belki de hiç, bu ne lan? diye kaldırdığım programlar oldu.
Bugün günlerden pazar ve ben playlist oluşturmak istiyordum, müzik dinliyorum her sabah. Kendime geliyorum, her melankolik parçada, bir tutam mutluluk arıyorum. Karanlık ve ışık teorisi vardı ama aklıma gelmedi, unuttum.
Playlist askıya alındı, hava sıcak. Bilgisayar başında falan zaman geçirmek değil problem ama yanıyorum söndürelim mii?! Tabii tabii, kıvamındayım.
Bugün 3.gün kendimi biraz daha kabul edilebilir derecede iyi hissetmeye çalışıyorum. İkna etme aşamasındayım, intihar düşünceleri veya kurma falan yok gibi, kötü rüyalar görüyorum ama hatırlamıyorum. Gece uykusuzluktan ölecek gibi oluyorum, sonra birden uykum kaçıyor, uyuyup uyumamak arasında seçim yapmak zorunda kalıyorum. Etliye sütlüye karışmayan kıvamdayım ki önceleri ister istemez sorunlar falan yaratılıyordu. Sanırım eski halime geri döner gibiyim, yani normal olan. Ağzıma ilk geleni söylüyorum, hiçbir şeyden çekinmiyorum. Dikkat, bu zamanlarda ateşle yaklaşmayın.
Facebookta takılıyorum, insanlarla etkileşim iletişim, sanal dünyadaki dostluklar falan güzel ki normal olan rutin hayatımda pek bir somut ilişkim yok. Arkadaşla konuşuyoruz ki kendisi dostum olur dershaneden arkadaşım, sürekli evlerine gittiğim ; bi kız vardı hoşlandığı, erkek arkadaşı var mı diye merak ediyordu. Sorayım mı? dedim. Ciddi misin! şeklinde tepki. Yavrum ya, sordum tabii mutlu oldu. Ben de nasıl sorulduğunu bilmiyorum, direkt daldım mevzuya, kız eğer benim hoşlandığımı düşünürse, yok bi arkadaş için diyip uzaklaşcam mesut olsunlar. Güldük eğlendik arkadaşla. Sınav mevzusundan girdik, neyse iyi sonuçladık sohbeti. Bugün normalde görüşecektik ama sarhoş gibiyim aq. Başka zaman artık.
İş bulmam lazım, bu sıcaklarda evde tıkılıp kalmak da koyuyor. Gezdiğim falan da yok, bakalım eğer sevgili olma ihtimali olan kız sevgilim olursa eğer. Olur mu dersin?

Bu yazıyı da şöyle bir şarkıyla bitirsek mi? Hadi eller havaya Inna...
Şaka the Old Kind Of Summer - geliyor!  Diyor ki üstad Jenkins ;
bütün günler geceler aynı aq, oturup düşünüyorum senden ne kadar uzak olduğumu.
Her uyandığımda çizik atıyorum takvime , yavaşça. diyor. Çünkü hayat beni senden çok uzaklaştırdı diyor, amq Hayat neden uzaklaştırıyor insanları?
Devamını çevirirdim ama duygulandım kezzapzedeler. Şu yorum kısmını da açıyım mı acep n'apıyım bilemedim. Şu zamanlar kötü zamanlar gerçi. Biraz daha dursun, bana @atyarisindaki veya facebookta atyarışındaki yazarsanız da ulaşabilirsiniz. Zaten takip ediyorum günde max 20'yi gördüğüme göre sadece 20 kişi okuyor. Şaka şaka, aslında gerçekti söylediklerim ama derdim bu değil.

Melankolik Değilim Artık, Plaseboik Durumlar

Dershane yok, sınavlar bitmek üzere, yaz geldi bile. Bütün bunların hepsinden birer olumsuzluk çıkarmama da gerek yok artık. Rahatım fazlasıyla ama bu rahatlık g.tme girebilir. Sorun değil, bununla yaşayabilirim sanırım.

Sabah, gayet güzel kahvaltı yapıyoruz, şakalar falan. Sonra bir anda tartışmaya başladık ben, kardeşim ve annem, ben gülüyorum ki bunu hep yapardım "Alaycılığını yitiren, doğru şeyi savunsa bile tartışmayı da kaybeder." Tartışma içeride de devam etti, turkcell'den yediğim kazık ve yazlık almaya başlamamış olmamız da alevlendirince, çok mu üstüne gittik acaba? Evet, fazlasıyla ama abartmayı seviyoruz sanırım.
Turkcell'e gittik kardeşle, -kapı- devam ediyoruz. Anlattım, bu işte bir iş olduğuna inandırmaya çalıştım ama sayıca bizden üstündüler, yenildik. Geri döndük elimiz boş. Parayı da bozdurduk. Eve geldim, hiçbir şey olmamış gibi davranmanın bu tip tartışmaların üstesinden daha çabuk gelmemi sağladığı su götürmez bir gerçek.
Peki ben neden TRT muhabiri gibi yazıyorum? Yazmak değil, okuyunca da sanki bu yazıyı ben yazmıyormuş gibi hissettim ki, bu korkunç! Prozac tarafından ele geçirilmemin ikinci günündeyiz, buna sonra değineceğim sevgili okuyuc... Bu böyle devam edemez, çok sıkıcı.
Babam msn'deydi, şu toprak meselesinden bahsettim, rahatladım. Sinirimi, stresimi aldı. Geçen ambulans sesi duyulduğunda götürülen akrabam da hastaneye kaldırılmış. Kötü, kötü, kötü. Adam bildiğin temiz kalpli, dershaneye gideceğim zaman işi olsa bile beni dershaneye bırakıp geri dönerdi, umarım hastaneden sapasağlam bir şekilde çıkar.
2. günden bahsediyordum, bugün 2. gün ve dün hissettiğim uyuşukluktan eser kalmadı. Gerçi kıçımı yaydığımdan bütün gün, bunu farketmek zor olabilir. İştahı keser diyen zihnitacizciler, her bir ota boka, prozac iştah kesiyor aq midemi zikiyor yazmayaydınız iyiydi. Peynirli çitos sevmem, kokusuna tahammül edemem, ilacı aldıktan sonraki bir saat içinde yiyecek bir şey aramaya başladım. Dün yemediğimiz cipsi dolaptan çıkarıp hızlı bir şekilde tükettikten sonra, hala açım! Yemeeeaaak! Bugün akşam yemekte ne olduğunu bilmiyorum ama umarım yiyecek bir şeyler vardır. Dün mesela uyuyana kadar yedim, umarım biraz kilo alırım.
Friends dizisini bilmem izlemedim de hiç, fakat Better With You da Friends'in yönetmeni mi yapımcısı mı velhasıl bu diziyle alakalı biri tarafından yapılmış. Çok hoş dizi, gülmediğim sahnesi çok az. Hani bunu ilaca yormak istemem ama bundan önce en sevdiğim diziye bile gülemiyordum -yalan dünya-. Keyifsizdim, şu an pek birşey yaptığım söylenemez ama daha iyi hissediyorum. En azından kendimi buna inandırmış bulunmaktayım. Placebo'nun ta kendisi beynime tecavüz ederken, buna karşı koymak aptallık olurdu sanırım.

the Black Heart Procession - the Letter gelsin, şarkı öyle seksi, öyle acımasız, öyle bir içine çekiyor ki...
in the letter that i wrote...

İlk Gün - Antidepreşen Stayla

Dün akşam ne yediğimi hatırlamıyordum, makarna yemişim. Akşamın da pek bir özelliği yoktu zaten ama makarnanın içinde 213435678 baharat vardı, çok güzel olmuştu vallahi.
Bugün işte 20mg'lık tableti attık mideye, mide bulantısı diyorlar kezzapçılar ama yok mide bulantısı değil de midenin kendini sindirmesini sağlıyor sevgili ilaç. Sabah 11 gibi aldım sanırım 3 saat geçti ve uykum var uyumam ben öğlenleri, hem yalnızım la evde. I ıh, Dev falan dinliyorum an itibariyle, gerçi yeni bitti.
İlk günden notlarım olacaksa eğer ;
Biraz uyuşuk ama hala sinirliyim, düşünmeme engel oluyor bu bir gerçek ki zaten düşüne düşüne beynimi patlatacaktım, dershanedeki kızın da pek bir esprisi kalmadı gibi. Bu kadar çabuk olacağını tahmin etmiyordum, tanışamadık zaten, evren diyor "siktirin olum sizden cacık olmaz". Evrene kulak verdik, gerçi denicem şansımı bakalım. Ne diyorduk, uykum var. Uyku hapı değil ki bu!? Neyse, film açıp karşısında sızmayı planlıyorum ama aç hissettiriyor ilaç. Bakkala da kim gidecek ebesini öptüklerim?! Öff, kaldırıp kıçımı gitsem mi acebe? Aslında uyuşuk falan hissetmek ayrı mesele, aq ya, neyse sabredecez. Bu arada doktorlar tanı hakkında konuşmadık, şu lanet olası prozac neyi tedavi ediyor tam olarak. Hani mavi 2.5 metrelik bir avatara dönüşüm pandora'ya mı gönderiyor n'apıyor?
Meraklısına not : Pek tavsiye edilmez ama essitalopram muhteviyatlı antidepresanlar kuş kadar hafif, hipopotam kadar naif, ornitorenk kadar umursamaz olmanıza neden oluyordu. Mesela ben, milleti iplemiyordum ilaç aldığım sürece, ne zaman ki ilacı bıraktım dünya üstüme gelmeye, ebem beynimde dolanmaya, -pardon telefon- devam edelim, şöyleki etrafımdakiler de bu enerjiden mutlu olmaya başlamıştı. 3 ay boyunca ordan oraya koşan zıplayan, eskisi gibi naif kibar delihanlı değildim. Bildiğin pezevengin, yavşağın teki olmuştum. Kafam zehir gibi çalışıyordu ama gel gör ki, puuff bitti hepsi. Bu haldeyiz şu anlarda. Sikeyim böyle işi! Anneme de söylemedim hala, kazanacağıma o kadar inandırdım ki herkesi, çok utanıyorum. Yüküm ağır ama kazanacağım. Gerçekten.

Psikodepreşyengesel ataklar geçiren bir ergeni okudunuz, kafanızdan uzaklaştırmak için umursamayın.
NOT "DEV" GİBİ
Sosyal ağlardan kopmayı planlıyordum ve bu planımı hayata geçirmeyi planlıyorum. Böylece intenette bakacağım pek bir şey olmayacak, blog kalsın. Blog kalıyor, yazın bol bol dizi film incelemesi olacak ehhehe.
Uykum var, açım...

Psychiater, Deutsch Welle

Feridun Düzağaç - Tesadüfler dinlerken yazıldı ;
Dün akşam amcam geldi, toprak davamız vardı da bizim, bitmeyen 30 senelik bi dava. Dava dediğime bakmayın Kafka'nınkinden farkı yok, anlayacağınız mahkeme falan da değil sorun. 3 kadın -açmayın neneler!- ve onların çocuklarının arasında süregelen, devam eden, hatta torunlara -benim içinde bulunduğum güruh?- sıçrayan pis bi olay. Amca geldi işte, yüksek sesli tartışmalar, ben de dahil oldum. Annem hasta falan, tek başına bağırmasına izin veremezdim. En azından anamı sakinleştirdim. Evimizde gözü olan amcalar var, biliyor musun? Nah alırlar, zaten amcama da dedim "biz bu evden çıkmadan önce bu ev küle dönüşür" diye. Bahçe için de aynı mesele, yakar giderim, allahına kurban Ahmet'çiğim, Kaya evet. Sıkar giderim ama kafama değil, türlü türlü şeytani planlarım var. Şu üniversiteyi kazanıyım, annemin buralarda kalmasına izin vermem. Beraber yaşarız canımla, ucuz zaten Mersin, kendi yaşayabilir orda, zorlar biraz ama yaşar. Neyse, dünkü aksiyondan sonra Romanya'dan gelen kuzen kardeşimi de alıp gitti, 12-1 gibi uyudum ben. Onlar da bayağı geç dönmüşler, farkedememişim kardeşimin geldiğini.
Sabah oldu, güneş, kuşlar falan. Anasını satıyım, bi ıslaklık. Yoo idrar falan değil, sırtıma işemediğimden eminim en azından. Terden herhalde 1 saat daha uyusam süblimleşebilirdim -katıdan gaza geçiş-. Lanet olsun 1. bölüm kimyasını unutmadım ama ne biliyim süblim- gelmedi aklıma. Dershaneye gidildi tabii, kimya, matematik, derken dershane bitti. Arkadaşların bazıları falcıya gitti, ben de mi gitseydim? Bütün bilimsel ilimsel fikirlerimi ve bu tip dolandırıcılara para yediren insanlar hakkındaki önyargılarımı bir kenara nasıl iteydim? Ha? Yoo, gitmedim. Gitmek istemedim değil ama bana göre yerler değil, korkarım ben. Tırsmak falan değil, büyü müyü falan, fal. I-ıh. Sevgili büyücüler, sevgili falcılar götünüze kezzap dökmek istiyorum. Bahsettiğim kadın, kümes gibi bi evde yaşamasına rağmen kocasına cip, oğluna da doblo almış. Oh may fakin' ! Falcıdan sonra bahsederim, hatta isteyen olursa yoğun istek üzerine gidip ortamdan birkaç kare çekebilirim gizli kamerayla, yoo polise vermem. Polis eşleri, polisler falan hep o kadının müşterisi başımı ne belaya sokacam götünekezzapladığım kokarca karı yüzünden. Gitmediğime göre nasıl koktuğunu nerden bilebilirim? Oha, paralel evrende gitmiş olabilirim. Şaka, tahmin sadece, ha bi de gidecekseniz eğer kahvenizi kendiniz yapıyorsunuz sevgili kezzapçılar, evet Deutsch Gebrauch - Alman Usülü yazmaya çalıştım olmadı gibi.

Interview With the Psyciater - Psikiyatrist kısmı Almanca, yavaş yavaş öğrencem.
Eczacı yol üstündeydi, uğradım. Yerinde yoktu genç adam, nişanlısıyla tanışmam gerekiyordu ki hanımkızımız şehir bölge okuyor. Hastaneye devam ettim, çık çık bitmiyor, hava da sıcak. Zaten yol boyunca kaç milyon otomobil varsa arasından geçtim, bildiğin bir karışlık aradan bile geçebiliyorum. Yeni X-men'den rol alacağımda söylentiler arasında. Iı, doktorla görüştüm. Bu kez bütün sıkıntılarımı anlattım, ilaç yazdı. Prozac kullanmam gerekecek. Ders çalışamadığımdan da bahsettim. Bittim, pilim bitti falan dedim. Anlattım işte sorunları. Yan etkisi var mıdır hocam? Uyku falan, dedim. Zaten ders çalışmıyorsun uyusan n'olcak? dedi. Güldük. Dışarıda bambaşka birine dönüştüğümden, dershanedeki kıza açılma planlarımdan bahsettim.Çokça küfür ettiğimden, görüşmemiz bittikten sonra geri dönüp internet bağımlılığımdan bahsettim. Evde sorunumuz yok allaha şükür, amcalarımdan başka. Sevgili amcalarım hepiniz orospuçocuğusunuz, öptüm! Küfür mü ettim? Hocam bakın işte bakın  işte, hep küfür.

Not: Hesaplarımı bir süreliğine dondurmamın faydalı olup olmayacağını konuştuk, düşünüyorum da, kalsın öyle şimdilik. Facebook, twitter falan, dondurmanın anlamı olmayacak gibi. Denedim çünkü!

Bugünün şarkısı yok aslında var ama yaşıma istinaden 20 years gelsin, amınakoduğumun 20 yılı -
the Civil Wars - 20 Years geliyor.
Yaklaşık 5 dk önce ambulans geçti, akrabanın birini kaldırmışlar hastaneye, aile karışık amkooçasdasd

3 Başlık, Aynı Anda Okunması Halinde... Prospektüs.

Pek Fantastik Aile

En son pasta börek yemeğe gitmişim, geri de gelmemişim. İşin kötüsü pasta, börek yoktu. Çökelekli sac ekmeğiyle karşılandım. Ekmek, yağ, çökelek. Doyurdu o gün karnımı. Ben de bundan fazlasını istemiyordum. Bir bardak ayran da eşlik edince değmeyin keyfime. Dayım yine ordaydı, ehe dövme meselesini yine attım ortaya. Adam nuh diyor peygamber demiyor, dese zaten pey... dese mesela yeterli. Dediğim gibi üniversiteye kadar uzar bu mesele, projesiydi, finaliydi, ödeviydi. Gelemem ben buralara geri. Umarım. O arada da çiziktiririz bir şeyler. Çok eğlendim ama, hani işi şakaya vurmakta benden iyisi yoktur, varsa da saygı duyarım. Şakalar, doyan karınlar, geri ne kaldı. Sohbetler, bu kısmı ailemin nasıl karmaşık bir olayın içinde olduğunun kanıtıydı, hep dışarıdan duyulurdu. Şimdilerde ise birinci ağızlardan duyuyorum hikayeleri, dedikodu yapıp insanların arkasından binbir türlü iş çeviren insanlar var. Çok iyi insanlar bunlar güya, tam tersiymiş. Annemin 20 yıllık evlilik hayatının 15-16 yılının zehir gibi geçmesine neden olan insanlar bunlar. Sohbet kısmında konuşulanlar dikkatimi çekmedi, ÖÖÖÖöeeef! şeklinde bağırdım arada, cidden. Manyağım ben aslında, dayım, teyzem, yengeler, annem ve nenem birkaç sn baktılar böyle geri döndüler sohbete. Onlar sohbet ederken dikkatimi alamadığım hatta şöyle bir bakınca "ters dönmüş erekte olmuş erkek sineğe" benzeyen beton makinesi en dik haliyle duruyordu. Discovery Ch.de Really Big Things vardı ya da o zamanlarki adı bu değildi. Tv programına çıkacak kadar popüler olabilirdi o makine de ama olamadı. Onu kontrol eden, adını bilemediğim kumandalı adam da çocuk oyuncağıymış gibi hükmediyordu makineye. Okumasam bu tip işlere mi bulaşsam? yoo yoo okucam ben! diyip. Çekildim kabuğuma, o anda ne hayaller kurmuşsam artık. Ondan sonrası yok gibi.

Turkcell ve Vodafone Sevişseler ; Vodafone Turkcell'i Yer Bitirir.

Dün Salı'ydı tabii. Salı günü ne mi olmuş? Dershaneye gidilmemiş. Vay anasını!! Bok yesin dershane. Her neyse, dersler bitti. Dershane de geriyor beni biliyor musun? Hani böyle babasının parasına güvenip dershaneyi asan pezevenk çocuklardan olmadım ki olmam için babamın parasının olması gerekirdi. Babamın parası yok. Neyse, gitmedim. Ciddi anlamda gerildiğim için, canımı alsınlar ama o 40dk beklemiyim ben. Zil çalsın kalkmıyorum da sıradan, öyle kıçım ağrıyana kadar ama sıkılıyorum ama bunalıyorum. Şükürler olsun yarebbi netlerim iyi, buna rağmen. Mersin, Ankara, İstanbul, İzmir peyzajıydı, şehir bölgesiydi. Yazcaz artık. Gelir mi? Gelmeli. Salı günü boşmuş, akşama kadar. Kardeşimi Suriye'ye gönderdik, delik deşik yolladılar geri, şaka. Suriye falan gördüğünüz, duyduğunuz gibi değil a dostlar, a canlar, karpuzcular, şarapçılar! Değil, medya medya diyoruz ya hani, hepsinin ağzına dildo tıkılır inşallah. Elleri 70'lerden kalma yatak başına kelepçelenir, öksürdüklerinde Filiz Akın kanı gelir ağızlarından inşallah. Hülya Koçyiğit de güzel öksürüyordu. Kardeş Suriye'den döndü, sırf kapıya kadar gitti ve döndü. Neden mi? Telefonu kaydedebilelim diye, benim özel ders hocam, komşum, abim geldi ders falan bittikten sonra kardeşle kayıt işlemlerini yapmaya. Vuhhu! Sonunda telefonum yasal ama yasalara da bir çift lafım var, o yasaların yazıldığı kalemler ellerinize yapışsın inşallah. 50 lira istediler kayıt için, neymiş efenim buralarda parası 1000 liranın üzerindeymiş. Kadına bir bakış fırlattım, "ama ben 1000 liraya almadım telefonu" dedim. Ama kanun böyle dedi, kanunun batsın diyemedim. Ben telefonu 600 liraya aldım, Türkiye'de 1300 lira. Siz hesabını yapın canlar. 600 lira telefona verdiğimi düşününce, kayıt, hat işlemleri falan. İçim parçalanıyor ama aldık işte.
Bir de eve dönüş var ki. Allah, olaylar bundan sonra güzel bi hal alıyor falan.

Kuku bu, çiş yapıyordu şarmuta!

Kuzenime nişanlısı hediye almış, ne mi? Köpek yavrusu, köpeğin adını da cahılım benim, kuku koymuş kuku dediğin argoda vajina. Anasını sattığımın dünyasında hayvanlar böyle seksüel ritüellere hazırlıkta kullanılıyor. Aşkkığğuum diyip öpücük kondurmak mı sorun yoksa petshop denen keranede pazarlanan hayvancağızlar mı? İşin kötüsü oralar keraneyse, h'siz. Barınaklar cehennem. Size güzel bir belgesel tavsiye ediyim de götünüz koltuğa, kalbiniz midenize yapışsın. Earthlings, ebelere sokulur itinayla, mottosuyla sizi yerle bir edebilir. İnsanlar doğaya karşı çok acımasız, doğa ana da terliği kafaya atmıyor, direkt göte sokuyor. Ben bu belgeseli izlediğim günden beri, daha bir sürü buna benzer var, the Cove mesela. Bakış açım 180 derece.
UZAAAATTTTIIIIIIMMMM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Hea bi de Salı gününe ek, dün Romanya'dan kuzen geldi, Almanya'dan geleni vardı versiyon değişik. Neyse, köye falan uğradık, lan bok kokusunu bile özlemişim. Bahçemizi falan gördüm, bir de bulut görmüşüm, gökte çukur açmış, kuyu gibi. Güneş de batarken öyle bir açıyla sızmışki ışık, hayranlıklar vesaire.

Fitil Vardı Eskiden, Şimdi İse Bildiğin Kazık, göstermeden geçirseler.

Çarşamba! Bugün işte, derse geç kaldım yine. Matematikte seriler, zor olmasa da baktırıyor öyle. Biyolojide destek hareket. Yaz yaz, ikinci derse kalamadım. Hoca da bir keyifsiz anlatıyor. Sikerim lan öyle dersi, diyip görüşürüz hocam gidiyorum dedim. Hastaneye gidecektim, gitmedim. Neden gitmiyorum ? Gidememek, bildiğin gidemiyorum, anlam da veremiyorum. Yeşilkartım iptal olduğundan beri de bir kere gittim sadece, şimdi de aile sigortası dedikleri. Tanrıya şükür, devletim sağolsun, yaladım yasanızı(!). Hastaneden faydalanabilcem artık. 1 ay boyunca oyalamaları da ayrı yalanır. Turkcell'e gittim şizofren arkadaşla, şizo diyelim. Şizodan daha manyak olduğumu kanıtlamış oldum, ben hat almak istiyorum dedim. Saçma sapan numaralar, fuck lan bunlar olmaz dedim. 2024 2023 falan gidiyor. Son rakamlar, şakalar falan orda da çok eğlendim. Kaç lira? dedim. 30 var 40 var dedi. Oh may, ah may... diyemeden. Neyse, bildiğin geçirmeyi biliyorlar. Bütün param gitti. Hat aldım, hem de dandik numara. Ben vodafone'a gidcem o zaman, dedim. Onun interneti daha ucuz bari dedim. Çekmiyooğğr dedi, kadın.
Sevgili Vodafone Türkiye temsilcikleri, götünüze koyuyor Turkcell, duyuyorsunuz değil mi?
Aldım hattı, geldim eve. Uzandım öyle, acıkmışım zaten. Yoksa döner alabilirdim sanırım.
Ha bi de elma yanaklı kız yoktu lan dershanede, dün de ben gitmedim. Tanrım, biz birlikte olmayalım diye elinden geleni yapıyorsun ya, öptüm. 

Pazartesilerde Değilmiş Sorun.

Sabah, kahvatıda ne yediğimi bile yazcam. O derece boş bir gündü, henüz bitmedi ama bundan sonrasından da umutsuzum. Telefonu saat 7.30 için ayarlamıştım, çaldı da. İlginç! Aslında 7.36'ydı siz yalan söylediğimi anlarsınız şimdi. Sürekli erteledim, sürekli erteledim, hep erteledim. Ertelemekten bile sıkıldım, şu an kaleşnikof kadar otomatiğe bağlamış durumdayım. Kaleşnikofun şu şekilde yazıldığına bile şüpheci bir bakış attım. Ölüm aletinin bu derece çirkin bi isim alması aslında şaşırtmadı. Kahvaltıdan sonra yalnız kaldım, boş beleş takıldım. Wikipedia'yı açtım, F-22 gördüm, bir de yakıt ikmali için uçan bir uçakla seviştiklerini gördüm, havadaydı ikisi de. Cansızların bile fantezisi var, Freud yanılmamıştı demek. İnsanoğlu her maddeye cinsel bakış atabiliyordu. Bu bakışı atan kişinin "ben" olduğumu düşünürsem eğer. Uzaklaştırdım, kapadım sekmeyi. Sonra da neler yaptım hatırlamıyorum, müzik dinlemek için Dream tv'yi açtım. Bilgisayardakiler çok, ıııı çok melankoli. Aslında A J Stone, Angus yazınca aklıma kurban bayramı, öküzler, kan, yemek, ritüel geliyor. O yüzden Angus yazmadım. Bu iki kardeş çok güzeller, çok da güzel söylüyorlar şarkılarını. Sevilir. Severim. Bugün dershaneye de gitmedim, ilk defa "neden gelmedin" diyen birine rastladım ki mutlu oldum. Denemelere katılmak, istemiyorum. İstemediğim için de katılmıyorum. Çok basit. Sonucuna katlanıyorum ama. Yarın muayene etmesi için doktorumu bıçak zoruyla tutcam, kötü bir gülümseme de ekleyelim. Şaka tabii, öyle güzel bir insana öyle kötü bir şey yapılmaz ama hastanede bir psikolog vardı, ona diil bıçak... Ehe, olmamalı devamı. Hadi ben anananenemlere gideyim de, kafamı dağıtayım, pasta börek yiyim açım da zaten. He bi de kediciklerden bahsetmedim dimi? Kediciklere ilaç arıyoruz, parazitiydi, tüyüydü. Sağlıklı büyümeleri için. Samanlıktakiler sevdirmiyorlar kendilerini yabaniler biraz, elimi uzatsam ppıhıhııııss! şeklinde ses çıkarıyor. Korkunç, bir de tırmalanmak, ısırılmak falan. Hoş değil, sınav öncesi bir de kuduz aşısı için uğraşlar, acı çekmeler. Mantıklı değil.
Ben pasta börek yemeğe gidiyorum, pasta börek şakası işin anneannemi özledim ben.

XVMIII - bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum

...duş aldım, fatmagül vardı annemin uykuya dalmasından sonra değiştirdim tabii. İnternetten yayın akışına baktım cnbce'nin, American Beauty vardı, yihha! İzlenir bu! Şeklinde sevindikten sonra, kanalı açtım.

American Beauty

Ricky ve Angela, sıradan insanların sıradan hayatlarına dokundular.

Film çok güzeldi, canımı sıkıyordu bazı sahnelerinde; mesela Ricky'nin sapık gibi her şeyi kayda alması, hoş değil, buralarda olsan dayak yerdin oolllum! Neyse, Angela'ya Jane'in babası tarafından duyulan ilgi, takıntı, sapkınlık o da can sıkıcıydı ve kopuş, asker baba Ricky'i gey sanar, Ricky gey değil hacı ama uyuşturucu satıcısı. Kopuş o noktaydı sanırım. Büyük ihtimalle orasıydı çünkü çok güzel şeyler oldu, izleyin derim. Hem Mena Suvari 13 yıl önce 18-19 yaşlarındaymış ama o zamanlarda kalmış, yeni fotolarının aşağı kalır yanı yok. Kevin Spacey'i K-Pax'te izlemiştim, adam iyi oyuncu, allahı var yani. Thora Birch de Ghost World'de izlenmişti, vay anasını lan sevdiğim filmlerde oynayan iyi oyuncuları bir filmde toplamışlar, güzel de olmuş. Ben yeni izliyorum hacı. Ha bir de 89 ödül almış '99un en çok ödül alan filmiymiş veya 90'ların.

Bugüne gelecek olursam eğer, bok gibi. Dershane falan sıkıcı, hava sıcak, kafam dağınık. Ben kötü hissediyorum diye sanırım. Neyse derse yine geç kaldım ama pek bişey kaçırmadım, kimya'ydı dersimiz. Elektrokimya, piller ve diğerleri işte. Ders güzeldi, ondan sonrası İntegral! Anasınıı!!! Neyse, bu da fena sayılmaz, belirli integral korktuğumdan daha kolaymış. Son iki ders fizik olunca, dedim hacı bu adam kağıttan okucak, gidelim en iyisi, topladım sınıfı çıktık dershaneden. İyi hoş, hastaneye gidecektim gittim de. Yolda gördüğüm ilk kişiye eve gidiyorum dedim, diğerine de diplomama bakcam şeklinde yalan uydurdum. Çok saçmaydı, iki saat açıklama yapmaktan iyiydi ama. Hastaneye gittiğimde doktor yerinde yoktu, işi çıkmış. Vay amına koyyim olacak şey mi bu? Pazartesi ne poh yicem o zaman, o kalabalıkta nah girerim içeri. Ne zaman gelecek? diye sordum sekretere, öğleden sonra dedi. Bu da 2 saat demek oluyordu, 2 saat. Acaba kaç kişiye söylenmişti? Lanet ede ede yürüdüm, kafayı çekip uyumuştu sokak köpeği, otomobilin gölgesinde. Şu hayvan kadar rahat olamadım, şeklinde düşünmeme neden oldu itoluit ehe.
Eve gitmek için minibüsü bekledim, açım bir de. Biraz psikopat olduğu açık açık belli olan, eski öğretmen şimdilerde n'aptığını bilmediğim adam geldi, ağaç yaprağı yedi. Ağacın türünü bilsem, bunu neden yaptığını anlardım ama yok yani, ağaç yaprağı neden çiğnenir? Keçi bile tadına bakmaz o ağacın, neden adam öyle bir şey yaptı ki? Dengesiz! Kolu kırılmış, alçıya alınmış adam da geldi, nereye oturacağına bakındı, yok yani o kolu nereye götürürsen götür aynı hacı, bir de koltuk seçiyor allah allah yea! İş kazası olduğunu söyledi yaprak yiyen adama, allahım sen beni normallerin olduğu bir yere gönder, orda anormal ben olursam bu benim için sorun olmaz. En azından yaprak yiyen veya karetta karettayı iple boğan insanlar olmaz.

Melankoli Öyle Bir Şey ki Ağzınıza Edebilir

Çok geç uyandım. Sekiz olmak üzereydi, Sekiz'de de dershane başlıyor zaten. OnBeş dakika içinde hazırlanmak zorundaydım. Hazırlandım da. Kahvaltı yapmadım, bu hafta hiç yapmadım zaten. Rutine bağlamışım sanırım. Neyse, dershaneye gittiğimde hoca sınıfta yoktu. Sınıf da derse girmemem için uğraş veriyordu, çünkü hoca test çözdürecekmiş. Sonradan farkettim neler döndüğünü. Ronnie yanımdaydı, kulaklıklar da. Dünkü naif tartışmamızdan bahsediyim ;  olgunlukla karşılayıp kapadım tartışmayı. Bahsetmedim. Gerek de yoktu aslında. Ronnie ve kulaklıklardan bahsediyordum, benzen ve türevleri testini aldım, çözdüm. Müzikle birlikte, normalde tavsiye edilmez ama sınıfta bir dialog bir sohbet sözkonusuydu. Çözdüm testi buna rağmen. Black Heart Procession'a bağlılığım devam ediyor, test çözerken de çalıyordu. Testi bitirdim, yumdum gözlerimi. Ağlamaya çalışmak kadar acıklı bir şey varsa o da müzik eşliğinde test çözerken ağlamaya çalışmak. Beceremedim, doktorla da görüşmeye gitmem gerekiyordu. Salaklık yapıp matematik dersini bekledim, fuck. Matematiği ektim, bir kısmını yani. Yarısını belki de. Neyse, hastaneye gittim, bi kalabalık kapının önünde bekliyor. Lanet girsin öyle işe dedim. Ben bu kadar şanslı olamam herhalde. Bir de kalabalıktan sıyrılıp kapıya ulaşmam gerekiyordu, psikiyatri olduğu için kimse bir şey demedi, en azından "vah vah allah bilir ne derdi var" gibilerinden şeyleri görmezden gelmezsek. Bazen öyle olaylar oluyor ki, sıramı çaldı yakalayın vuuuhhhuu! şeklinde. Ben çalmadım hiç. Harama el uzatmam, dindar adamız şurada vesselam. Neyse ne diyordum? Doktorun kapısından içeri girmedim bile, kafamı uzattım. Hocam kalabalık burası, alabilecek misiniz? Yoksa yarın mı geliyim? şeklinde bir şeyler söyledim. Bugün diyaliz hastalarıyla görüşecekmiş, ben öyle anladım ya da. Yarın gidersem de karnem olmadan giriş yapamam, ee anasını siktiğimin devlet hastanesi. Şimdi kalkıp intaar etsem, devlet her zaman haklı tabii ama kötü düşünceleri uzaklaştırıp bir şişe şarap açtım. Şaka tabii açmadım ama hayal ettim, kokusu çürük üzüm gibi. Daha güzel kokan içkilere ihtiyacım var, yukarıda dindarım ben yeaa diyen adam şu an içkiden bahsediyor, çelişkili ifade vermekten içeri atılmaktan korkuyorum. En azından şimdiye kadar temizleyeceğim insanların ismini yazmadım buralara. Biyoloji derse görmeye değer, evet sorunlar ortadan kalktı. Hayır, hocayla konuşmadım. Düşündüğün kadar pezevenk değilim, konuşamadım işte. Neyse, ders çok eğlenceliydi. Üreme'ye devam ediyorduk, biz üremiyorduk ama derste bayağı muhabbet döndü. Biyoloji konularımız da bitti. Kimya da. Matematik kaldı, Geometriye sokayım. Fizik'e de ayrı ama Fizik sorunu hallolmak üzere ya, ders alıyordum hani komşunun oğlundan. Bu yüzden sokmayayım şimdilik. Ders sırasında Şizofren ağzından bir şey kaçırdı, ağzına sıçtım. Şizofren sınıfın psikopatıydı, aşufteyle kavgalı olan. Neyse, ben bir kız gördüm, hani hoşlanabilitesi %60'larda dolanan, benden kısa boyu. Ben çok kısa değilim, idare ediyorum 172 civarı. Küsürat önemli. Kızdan hoşlandığımı belirtmiştim ama bir abimin tavsiyesi üzerine vazgeçebilirim, bu zamanlar iyi zamanlar değil, zamanlama kötü. İşte ağzından kaçırdığı şey de bu kız, kimsenin haberi yok, herkes bakıyor öyle kim acaba diye? Kimse değil. Bu kızın ağzında bakla ıslanmıyor arkadaş, şizonun ağzında. Yarın bir bakıncam bakalım, kızın çıktığı, gördüğü, görüştüğü, sevdiği, seviştiği biri var mı diye. Umarım yoktur, pepe gibi önünü kesmeye başlayabilirim böylece. Lé Sevgilim olur böylece, belki de kendi sorunlarımı unutturacak biridir, umarım daha kötü hissetmem.

Bu kadar şey yazdım, tek bildiğim rol yaptığım. İnsanlara mutlu görünüyorum, lan bunun derdi tasası yok, hem ne derdi olacak aq, şeklinde cümlecikler, memçükler, mumuşlar. Hea bir de şu bir çelişki, neden ben dışarıda mutluyum? Neden müzik açılınca bombastik Yıldız Tilbe kıvamına geliyorum? Neden? Neden sokakta yürürken sesli halde hatta bağırarak konuşmam ya da küfür etmem umrumda olmuyor? Pisliğin teki miyim ya da umursamaz mıyım sadece? Melankolinin ebesine takla attırayım! Bağımlılık yapan maddelere yönelimim yok gerçi, bu iyi haber ama soyut hissetmeyi seviyorum, şimdilik müzikle ileride önüne geçemeyeceğim bir hale dönüşmemesi için şimdiden temelleri atmalıyım. Zayıf değilim, fiziksel olarak evet. Devam etsem akşama kadar dökülür ağzımdan.

Güzel Günlerimiz Olsun ama Daha Güzel

Dershaneleri sevmiyorum, "hadi canım!" yıllardır bunu diyip duruyorum dimi? Bir şey yapmalı, kurtulmalı. Sevemiyorum, hani bir hevesle gidilir ya, öyle bir yer değil benim için. Ben de her Salı böyle istemeye istemeye gidiyorum. Bugün de o günlerden biriydi. Bugün öyle bir gün ki, dünün mutluluk kırıntısından nasiplenme fırsatım vardı.
Dün çektiğim o kedi videolarından sonra blogu baştan sona kedi videolarıyla doldurmaktan korktum. Hani samanlıktaki yerinde duruyordu ama diğer 4 afacan, durmuyordu keretalar! Akşama kadar sürdü bu mutluluk, yemek de patladı, sonra sakindik.
Öyle bir özgüven var ki şu an, hani Everest'e çıkıyoruz ağbi gelcen mi? deseler, koşa koşa giderim. Nerden geldi bu? Bu ara o kadar sık bi durum ki, götümü kurtardım oğlum, siz kendi derdinize yanınlardayım.
Mesela bugün;
Dershaneye götürdüm telefonu, içinde hat falan da yok hani, sırf müzik çalsın falan. Kulaklığı takınca soyutlandığımı keşfetmiştim ama bunun bu kadar eğlenceli olduğunu düşünmemiştim, tabii sokakta tek kulaklıkla takılıyorum o ayrı mesele, hala korkuyorum. Neyse, arkadaş kurcalamak istedi, verdim telefonu. Sevindi falan, kızın babası milyoner, bakma öyle ciddiyim. Birkaç fotoğraf çekindi, videoları gördü falan. Bu durum hoşuma gitmese de, kişinin blog okuduğunu sanmam ya da özellikle o videoları arayacağını. Neyse arkadaşlar gitti, kulaklıkları taktım. Uçurdum kendimi, nereye gittiğimi bilmiyorum falan ama iyiydim öyle. Arkadaşlar geldi, kulaklıklar kulağımda, çıkardım dinledim onları. Moral bozucu hikayeler, özgüven patlamasıyla içlerini daha da kararttım sanırım "dötümü sıyırdım ben, bir parçası sizde kalmış olabilir" şeklinde. Taktım geriye kulaklıkları, o an film sahnesi gibiydi, hiçbir şey ama hiçbir şey duymuyordum, ağır çekim çekiliyordu o an, dudaklarını izledim, ne konuştuklarını anlamaya çalıştım, daldım. O anki soyutluğu hiçbir şeye değişmem, yalnız kaldığım zamanlarda ise durum biraz farklı tabii.
Ben dövme yaptırmak istiyorum ama bizimkiler karşı, evdekiler sağlıklı olmadığını, dışarıdaki aile ise bunun bizim aile yapımıza aykırı olduğunu düşünüyorlar. Ha dışarıdaki aile saçın ve sakalın uzamasını da prensib dışı algılıyor, yoo yani Dance me to the end of love dinleyen biri olarak bunların hiçbirini umursamadığımı söylemek isterim ve bileğime de o dövmeyi yaptırcam. Ha, dersiniz ki ; "olum kazan işte üniversiteyi o anda da n'aparsan yap?" diye. Haklısın, öyle yapcam zaten.
Bu yazıyı daha fazla uzatmanın anlamı yok, müzik güzel, hayat idare eder -dershane varken-, bir de tavsiye üzerine okucam sanırım, sen büyük şehirde okumalısın başka yerde nasıl yapcan? falan diyen var. Başka adamlarla başka şehirlerde... diyor feylesof emre. emre desin biz keyfimize bakalım, evde kimse yok atsam mı bir yudum? Dün annem söz verdi, yeni bir şişe açıp kutlama yapacağız, ben kederden içmeyi planlamıyorum, mutlu mutlu içcez, kadehlerimizi tokuşturcaz! ŞEREFE ve DAHA GÜZEL GÜNLERE!

Did You Ever Wonder gelsin http://youtu.be/fGSjtQzUUaQ

Stresten Eser Kalmadı -foto moto-

Dün arkadaşlarla buluştuk, alışkanlık haline getirdim sanırım. Kardeş de geldi, çok keyifliydi her şey. Her pazar takılıyoruz hep beraber, stres falan kalmıyor, iyi hissediyorum. Bu gidişimde ise çamlık sefası yaptık, cips, gofret ve kola alıp, koyulduk yola. Ilk gidisim değil, yorucuydu. Nefes nefeste kaldık, hava bi sıcak bi soğuk, terimiz kurudu usuduk, terledik tekrar, hava öyle temiz esiyordu ki kafayı koyup sizasi gelir insanın, sohbet, müzik, bi kaç foto. Bu kadar temiz havadan sonra nargile içmeye gidilir mi lan? Gittikçe, ben içmem, temiz hayat dedikleri s.kmsonik bi şekilde yaşıyorum, j&b ballantines bira, ok alkol hayatımın minik kısımlarına tecavüz etmişti ama içime duman çekip anlık zevklerin koynuna sokulmaya sanırım, batak çevirdik birkaç el, kuralları tam bilmememe rağmen aldım bi.kaç eli ehuhu günün mutlu eden kısımlarından. Bir iki elde yenilince de "sıkıldım ben yea oynamıyorum triplerine girdim" sakadan tabii, ortam bogucuydu kahvehanenin bodrum katinda 4 arkadaş takiliyorduk. Yalnız biz bu mekana gelmeden önce yol kenarında yürümek yerine, köyün içinden geçtik. O anda bir gürültü, uçak sandık, yol görünmüyordu ama uzaktı Chopper olduklarını sesinden anladığımız motorlu kafile geçiyordu. Fuakq yea, gorebilseydim keşke, 20 kişi rahat sayılıyordu. Of kaçırdık.
Birkaç adet fotoğrafla da kapanış yapalım ;

Rügar Türbinleri, doğru yazılmamış olabilir. Manzarranın ağzına ederler,
 aşağıdaki dev çelik direk de bunların eseri

Brave New World'deki Eddy'e benziyor ;  link

Sanayi.

Türbe! :)

Tırmanmışız, köy aşağısı işte. Karşıki dağlar jenderme falan.