Şizofren gibi hissetmeme neden olan blog alemini yarıda bırakmadan devam edelim bakalım-
Sömestr dedikleri ultra azap tatili dinlemem için birebirdi, delirmem için de. Gecenin bir yarısı pencereler kapılar kapalı olmasına rağmen kitaplığımdan devrilen kitaplar, sabah bir baktığımda kitap falan yoktu. Saçlarım beyazladı mecazen, delirdim de.
Nasıl kaçtığımı bilemedim, 20 gün yine iyi dayanmışım ve şu an Mersindeyim, miss gibi hava, sahilde güzel yürüyüşler, kuzenler, arkadaşlar ama en çok arkadaşlar. Kardeşim de burda, kuzenlerim de, tatildeler güya. Bugün 7km yürüttüm onları, ahaha deliyim. Deli kelimesini 122 kez kullanmaya çalışıyorum bi metinde, dalga geçiyorum. Yürürken çeşmeler olmasa susuzluktan ölecektik, kedinin biri tuvaletini yapıyordu, az geçtikten sonra tuttuğumuz nefesi geri alırken beynime giden uyartılar aşka geldiler, koku sızlattı, ben sızlandım, gülmekten de öldük açıkçası. Kedi kakasının bu kadar eğlendireceği aklımın ucundan geçmezdi. Alışveriş merkezine gittik, 10 dk bile geçmeden bir tabak iskender midemdeydi, salata da. İlk defa bu kadar hızlı yedim, 30 dk sürerdi normal şartlar altında. Giyim alışverişi derken, avmden elimde 5 çorapla çıktım, bir şey de almadım. Bu ara kira falan derken biraz sıkışık; alışveriş için, fitness için, kira için derken muhasebe veya işletme okuyabilirim hesaplarımı tutturursam, fahri doktoramı bile alırım bakkal üniversitelerden.
Bugün güzeldi, yorucuydu, deliydi, çılgındı!
Tutup da serzenişte bulunmam, yazın oğlum ne yazmıyorsunuz?, diye. Siz bilirsiniz, ben yazıyorum öyle.
