O nefesi ensemde değil de direkt kıçımda hissettim, bildiğin ölüyordum.
Bir gün benim için her zaman aynı başlar aynı biter taaa ki ;
Kahvaltı yapmadan dershaneye gidilir,
Dershanede poğaça, börek yenir,
Açlık bastırılır,
Tenefüste ara ara sıkıntı,
Dersler de aynı,
6 ders biter nasıl bir sevinçtir o eve dönmenin verdiği his, var ya bildiğin koşarak gidiyorum eve, durağa kadar.
Ama bugün 6 dersin sonuna kadar aynı ondan sonraki için ;
Dershaneden çıktım , kasaplar, balıkçılar, ohhh miiss, o koku başımı bulandırmış olacak ki, alan - cadde - veya adı her neyse karşıdan bi motor geliyor arkadan bi amca"hooop hop hoop hoo.?!" Motor dibimde durdu , öyle hızlı geliyordu ki motoru süren genç de şok oldu " Dostum önüne bak!" dedi, ben omzuna dokundum bişey yok anlamında, biraz ilerledikten sonra küfrettim buraya yazmam ama sebebi -ben önüme bakıyordum zaten abii, sağıma soluma baksam olacak mı bu?" olmaz tabii o yüzden çocuğun "dostum önüne bak" demesini anlamsız bulup sonra şok olup küfrettim ne dedim ---> "A.na bakcam" dedim ama duymadı , küfretmem sokak ortasında normalde ama oldu bu kez.
Öyle atraksiyon , heyecan, adrenalin ne bok varsa beni bulur. Özünde sakin , sessiz, hö?! evet ...
