bazı şeylerden kurtulabiliniyor

Merhaba,

bugünlerde bazı şeyleri çok abartıyorum, abartının kendisi oluverdim.
bi bok da yaptığım yok,
memleket havası kadar geren de yok.

bugünlerde kimseyle görüşmüyorum, valla aşk meşk işlerini de eş-dost-akraba
ilişkilerini de, hiçbirini beceremiyorum.
hayvan gibi seviyorum, hayvan gibi nefret ediyorum.

sana not: skype'ta başını fena ağırtcam, son.

ev tuttum, küçük çok, ama büyük olması umrumda değildi ki,
iyi bi insan, iyi bi arkadaşla tuttum,
önemli olan buydu, başka bir şey değildi.
Peki! Neydi insanlardaki bu X+X ev tutsaydın!!! merakı?
Ailem de karışmıyor hani, mutlu ol yeter çalıyor ne zaman sorsam.

yakında okul açılıyor, güzel açılır umarım,
bi açılır da kapanmaz umarım.

ev pahalıydı, küçük olmasına rağmen.
büyük olsa da yol parası ve
cartı curtu ile pahalı olacaktı.
KÜÇÜK oldu, mutluyum.

iş bulmam gerek, senin de bulman gerek,
benim daha çok bulmam gerek, yapabilirsem mitoza başvurcam
"kadere yenik yürüyeliiiiim mi? hadi diririr riin!"
ben de usandım artık bu tekinsiz oyundan, bu saçma sapan
travmalardan.

sinema topluluğunda aktif rol alabilirmişim yeni dönemde, teşekkürler.
bu habere çok sevindim mesela ama iş bulsam, topluluk da ders de
bakalım hepsi bir arada nasıl olacak.

bu anı rüyamda gördüm mesela, fareyi çift tıklatıp beyaz arka planı mavileştiriyordum
insan neden rüyasında öyle bir şey görür ki, pencere açık uyuduğu için.

geçen günlerde Perks of being a Wallflower'ı izledim, Tunnel Song
diye aratıp bulduğum Heroes adlı şarkıyı her dinlediğimde
çocukken tünele girince yaşadığım heyecan geliyor aklıma

şeyhı şıyhı da internet kullanabiliyor artık, internet şeytan icadıydı,
ayıplı erotikliydi onlar için ama yok, internet şu an en faydalı günlerini
yaşıyor,
hani twitter'ı kapatıyordunuz evlat?
ne oldu, işine gelmedi.

bu arada sağ tarafta bir sürü sayı var ya alt alta hani, onlar eski yazılar.
çok utandığım için başlıksızlar.

Göz

Çok uzun zaman sonra,
Çok karmaşık günlerden sonra, baş belaları ve diğer saçma sapan olaylarla cebelleştikten sonra, yine sonra hep sonra, başka türlü olamazdı. Geri dönülmesi imkansızken...
Tek parça sıyrıldık olaylardan, ama bütün olumsuzluklara rağmen yine olumsuzluk, hep olumsuzluk vardı, can sıkıntısı her yeri karanlık gibi sarmış, görme yetisini kaybeden bir yaratık gibi hissettiriyordu, yaratık sabretse kulakları iyi duyacak, iyi koku alacaktı; düşmanının sesini ve geniz yakan kokusunu. Düşmanının kahkahaları ve attığı her adım, yeni gelişen hatta inanılmaz hızlı bir şekilde gelişen duyularına işkence ediyordu, büyük bir patlama hissetti kulağında, kusacak kadar yandı genzi...

Karamsar Değil de Gerginimsi

Kesinlikle Yeniyıl Yazısı değil ama iyi dilekler var;

Günlerdir uyuyamıyorum, şöyle diyim daha doğru olur. Uyumak istemiyorum, insomnia öyle olmaz. Uyumak istemediğim zaman, yemek yemek istemediğim zaman, yani birşeyi yapmak istemediğim zaman beynime yolluyorum komutu öyle de karşı koyuyor vücudum. Birşeyi çok yapmak isteyip de yapamadığım zaman da deliriyorum. Nerden geldik buraya? İnternetim yoktu kaç gündür, telefondan 1 liraya 50 mb yapıyordum günlük, mesajlaşma ihtiyacım sosyal ağlar vesaire ile giderebiliyordum. Lanet olsun ki TTnet denen mükemmel şirketin bir o kadar mükemmel çalışanları işlerini doğru dürüst yapınca 10 gün internetsiz kaldım. İyi idare ettim.
Yeni yıla memlekette ailemle girdim, çok bir esprisi yoktu ama biradan bozulan midem, daha doğrusu yüksek miktarda tüketilen sıvıdan dolayı iğrenç hissediyordum, rakıyla kapattık bu sene arayı iyi de oldu hani. Ailece yedik içtik eğlendik, bu kadar. 
Vize notum beklediğim gibiydi, bu yüzden mutluyum.
Spor salonuna da okula dönüşte kaydolurum.
Ne kaldı geriye?
Ödevler var yapılması beklenen bir kısmını yapmış olsam da bir kısmı duruyor, 20 günüm daha var ama memlekette ders çalışılmıyor. İstesem rahat bir ortam falan olur diyorum da her an bişey çıkıyor ya da ben öyle sanıyorum.
Tumblr hesabıma ulaşamıyorum, parolamı unuttum. Oraları müzik için kullanmayı düşünüyorum, bloga müzik atarsam da çok beğendiğim albüm vesaire olur ki bu zamanlarda çok uzak kaldım, Mor ve Ötesi albüm çıkarıyor twitter olmasa ruhum duymaz sanırım, abartıyorum.
İnternet ok bu kez de bilgisayar sıkıntılı, xp bile kasıyorsa intihara meyil eder insanı. Linuxla çözmeye çalışıp kurcalamak istiyorum da pes ettim artık, idare ediyim gidene kadar.
Başka da bi olay yok,
para yok, aksiyon yok, evin dışına bankamatiğe kadar gidip geri döndüm -evden çıkma mantığım bu-, kimse yok, arkadaş falan o da yok, kuzenlerle falan takılan biri değilim Hobbit!:(, tek aksiyon düğündü, deli gibi oynadım falan iyi geldi. Öyle işte.

Yeni yılda çok mutlu falan olmayın, sıkılırsınız bir süre sonra, arada aksiyonlu, arada sevdiklerinizle arada tahammül edemediklerinizle bir sene geçsin. Normal bir sene olsun hani, çok über şeyler istemeyin. Ben de anca bu kadarını dileyebilirim.