Pazartesilerde Değilmiş Sorun.

Sabah, kahvatıda ne yediğimi bile yazcam. O derece boş bir gündü, henüz bitmedi ama bundan sonrasından da umutsuzum. Telefonu saat 7.30 için ayarlamıştım, çaldı da. İlginç! Aslında 7.36'ydı siz yalan söylediğimi anlarsınız şimdi. Sürekli erteledim, sürekli erteledim, hep erteledim. Ertelemekten bile sıkıldım, şu an kaleşnikof kadar otomatiğe bağlamış durumdayım. Kaleşnikofun şu şekilde yazıldığına bile şüpheci bir bakış attım. Ölüm aletinin bu derece çirkin bi isim alması aslında şaşırtmadı. Kahvaltıdan sonra yalnız kaldım, boş beleş takıldım. Wikipedia'yı açtım, F-22 gördüm, bir de yakıt ikmali için uçan bir uçakla seviştiklerini gördüm, havadaydı ikisi de. Cansızların bile fantezisi var, Freud yanılmamıştı demek. İnsanoğlu her maddeye cinsel bakış atabiliyordu. Bu bakışı atan kişinin "ben" olduğumu düşünürsem eğer. Uzaklaştırdım, kapadım sekmeyi. Sonra da neler yaptım hatırlamıyorum, müzik dinlemek için Dream tv'yi açtım. Bilgisayardakiler çok, ıııı çok melankoli. Aslında A J Stone, Angus yazınca aklıma kurban bayramı, öküzler, kan, yemek, ritüel geliyor. O yüzden Angus yazmadım. Bu iki kardeş çok güzeller, çok da güzel söylüyorlar şarkılarını. Sevilir. Severim. Bugün dershaneye de gitmedim, ilk defa "neden gelmedin" diyen birine rastladım ki mutlu oldum. Denemelere katılmak, istemiyorum. İstemediğim için de katılmıyorum. Çok basit. Sonucuna katlanıyorum ama. Yarın muayene etmesi için doktorumu bıçak zoruyla tutcam, kötü bir gülümseme de ekleyelim. Şaka tabii, öyle güzel bir insana öyle kötü bir şey yapılmaz ama hastanede bir psikolog vardı, ona diil bıçak... Ehe, olmamalı devamı. Hadi ben anananenemlere gideyim de, kafamı dağıtayım, pasta börek yiyim açım da zaten. He bi de kediciklerden bahsetmedim dimi? Kediciklere ilaç arıyoruz, parazitiydi, tüyüydü. Sağlıklı büyümeleri için. Samanlıktakiler sevdirmiyorlar kendilerini yabaniler biraz, elimi uzatsam ppıhıhııııss! şeklinde ses çıkarıyor. Korkunç, bir de tırmalanmak, ısırılmak falan. Hoş değil, sınav öncesi bir de kuduz aşısı için uğraşlar, acı çekmeler. Mantıklı değil.
Ben pasta börek yemeğe gidiyorum, pasta börek şakası işin anneannemi özledim ben.

XVMIII - bunun ne anlama geldiğini bilmiyorum

...duş aldım, fatmagül vardı annemin uykuya dalmasından sonra değiştirdim tabii. İnternetten yayın akışına baktım cnbce'nin, American Beauty vardı, yihha! İzlenir bu! Şeklinde sevindikten sonra, kanalı açtım.

American Beauty

Ricky ve Angela, sıradan insanların sıradan hayatlarına dokundular.

Film çok güzeldi, canımı sıkıyordu bazı sahnelerinde; mesela Ricky'nin sapık gibi her şeyi kayda alması, hoş değil, buralarda olsan dayak yerdin oolllum! Neyse, Angela'ya Jane'in babası tarafından duyulan ilgi, takıntı, sapkınlık o da can sıkıcıydı ve kopuş, asker baba Ricky'i gey sanar, Ricky gey değil hacı ama uyuşturucu satıcısı. Kopuş o noktaydı sanırım. Büyük ihtimalle orasıydı çünkü çok güzel şeyler oldu, izleyin derim. Hem Mena Suvari 13 yıl önce 18-19 yaşlarındaymış ama o zamanlarda kalmış, yeni fotolarının aşağı kalır yanı yok. Kevin Spacey'i K-Pax'te izlemiştim, adam iyi oyuncu, allahı var yani. Thora Birch de Ghost World'de izlenmişti, vay anasını lan sevdiğim filmlerde oynayan iyi oyuncuları bir filmde toplamışlar, güzel de olmuş. Ben yeni izliyorum hacı. Ha bir de 89 ödül almış '99un en çok ödül alan filmiymiş veya 90'ların.

Bugüne gelecek olursam eğer, bok gibi. Dershane falan sıkıcı, hava sıcak, kafam dağınık. Ben kötü hissediyorum diye sanırım. Neyse derse yine geç kaldım ama pek bişey kaçırmadım, kimya'ydı dersimiz. Elektrokimya, piller ve diğerleri işte. Ders güzeldi, ondan sonrası İntegral! Anasınıı!!! Neyse, bu da fena sayılmaz, belirli integral korktuğumdan daha kolaymış. Son iki ders fizik olunca, dedim hacı bu adam kağıttan okucak, gidelim en iyisi, topladım sınıfı çıktık dershaneden. İyi hoş, hastaneye gidecektim gittim de. Yolda gördüğüm ilk kişiye eve gidiyorum dedim, diğerine de diplomama bakcam şeklinde yalan uydurdum. Çok saçmaydı, iki saat açıklama yapmaktan iyiydi ama. Hastaneye gittiğimde doktor yerinde yoktu, işi çıkmış. Vay amına koyyim olacak şey mi bu? Pazartesi ne poh yicem o zaman, o kalabalıkta nah girerim içeri. Ne zaman gelecek? diye sordum sekretere, öğleden sonra dedi. Bu da 2 saat demek oluyordu, 2 saat. Acaba kaç kişiye söylenmişti? Lanet ede ede yürüdüm, kafayı çekip uyumuştu sokak köpeği, otomobilin gölgesinde. Şu hayvan kadar rahat olamadım, şeklinde düşünmeme neden oldu itoluit ehe.
Eve gitmek için minibüsü bekledim, açım bir de. Biraz psikopat olduğu açık açık belli olan, eski öğretmen şimdilerde n'aptığını bilmediğim adam geldi, ağaç yaprağı yedi. Ağacın türünü bilsem, bunu neden yaptığını anlardım ama yok yani, ağaç yaprağı neden çiğnenir? Keçi bile tadına bakmaz o ağacın, neden adam öyle bir şey yaptı ki? Dengesiz! Kolu kırılmış, alçıya alınmış adam da geldi, nereye oturacağına bakındı, yok yani o kolu nereye götürürsen götür aynı hacı, bir de koltuk seçiyor allah allah yea! İş kazası olduğunu söyledi yaprak yiyen adama, allahım sen beni normallerin olduğu bir yere gönder, orda anormal ben olursam bu benim için sorun olmaz. En azından yaprak yiyen veya karetta karettayı iple boğan insanlar olmaz.

Melankoli Öyle Bir Şey ki Ağzınıza Edebilir

Çok geç uyandım. Sekiz olmak üzereydi, Sekiz'de de dershane başlıyor zaten. OnBeş dakika içinde hazırlanmak zorundaydım. Hazırlandım da. Kahvaltı yapmadım, bu hafta hiç yapmadım zaten. Rutine bağlamışım sanırım. Neyse, dershaneye gittiğimde hoca sınıfta yoktu. Sınıf da derse girmemem için uğraş veriyordu, çünkü hoca test çözdürecekmiş. Sonradan farkettim neler döndüğünü. Ronnie yanımdaydı, kulaklıklar da. Dünkü naif tartışmamızdan bahsediyim ;  olgunlukla karşılayıp kapadım tartışmayı. Bahsetmedim. Gerek de yoktu aslında. Ronnie ve kulaklıklardan bahsediyordum, benzen ve türevleri testini aldım, çözdüm. Müzikle birlikte, normalde tavsiye edilmez ama sınıfta bir dialog bir sohbet sözkonusuydu. Çözdüm testi buna rağmen. Black Heart Procession'a bağlılığım devam ediyor, test çözerken de çalıyordu. Testi bitirdim, yumdum gözlerimi. Ağlamaya çalışmak kadar acıklı bir şey varsa o da müzik eşliğinde test çözerken ağlamaya çalışmak. Beceremedim, doktorla da görüşmeye gitmem gerekiyordu. Salaklık yapıp matematik dersini bekledim, fuck. Matematiği ektim, bir kısmını yani. Yarısını belki de. Neyse, hastaneye gittim, bi kalabalık kapının önünde bekliyor. Lanet girsin öyle işe dedim. Ben bu kadar şanslı olamam herhalde. Bir de kalabalıktan sıyrılıp kapıya ulaşmam gerekiyordu, psikiyatri olduğu için kimse bir şey demedi, en azından "vah vah allah bilir ne derdi var" gibilerinden şeyleri görmezden gelmezsek. Bazen öyle olaylar oluyor ki, sıramı çaldı yakalayın vuuuhhhuu! şeklinde. Ben çalmadım hiç. Harama el uzatmam, dindar adamız şurada vesselam. Neyse ne diyordum? Doktorun kapısından içeri girmedim bile, kafamı uzattım. Hocam kalabalık burası, alabilecek misiniz? Yoksa yarın mı geliyim? şeklinde bir şeyler söyledim. Bugün diyaliz hastalarıyla görüşecekmiş, ben öyle anladım ya da. Yarın gidersem de karnem olmadan giriş yapamam, ee anasını siktiğimin devlet hastanesi. Şimdi kalkıp intaar etsem, devlet her zaman haklı tabii ama kötü düşünceleri uzaklaştırıp bir şişe şarap açtım. Şaka tabii açmadım ama hayal ettim, kokusu çürük üzüm gibi. Daha güzel kokan içkilere ihtiyacım var, yukarıda dindarım ben yeaa diyen adam şu an içkiden bahsediyor, çelişkili ifade vermekten içeri atılmaktan korkuyorum. En azından şimdiye kadar temizleyeceğim insanların ismini yazmadım buralara. Biyoloji derse görmeye değer, evet sorunlar ortadan kalktı. Hayır, hocayla konuşmadım. Düşündüğün kadar pezevenk değilim, konuşamadım işte. Neyse, ders çok eğlenceliydi. Üreme'ye devam ediyorduk, biz üremiyorduk ama derste bayağı muhabbet döndü. Biyoloji konularımız da bitti. Kimya da. Matematik kaldı, Geometriye sokayım. Fizik'e de ayrı ama Fizik sorunu hallolmak üzere ya, ders alıyordum hani komşunun oğlundan. Bu yüzden sokmayayım şimdilik. Ders sırasında Şizofren ağzından bir şey kaçırdı, ağzına sıçtım. Şizofren sınıfın psikopatıydı, aşufteyle kavgalı olan. Neyse, ben bir kız gördüm, hani hoşlanabilitesi %60'larda dolanan, benden kısa boyu. Ben çok kısa değilim, idare ediyorum 172 civarı. Küsürat önemli. Kızdan hoşlandığımı belirtmiştim ama bir abimin tavsiyesi üzerine vazgeçebilirim, bu zamanlar iyi zamanlar değil, zamanlama kötü. İşte ağzından kaçırdığı şey de bu kız, kimsenin haberi yok, herkes bakıyor öyle kim acaba diye? Kimse değil. Bu kızın ağzında bakla ıslanmıyor arkadaş, şizonun ağzında. Yarın bir bakıncam bakalım, kızın çıktığı, gördüğü, görüştüğü, sevdiği, seviştiği biri var mı diye. Umarım yoktur, pepe gibi önünü kesmeye başlayabilirim böylece. Lé Sevgilim olur böylece, belki de kendi sorunlarımı unutturacak biridir, umarım daha kötü hissetmem.

Bu kadar şey yazdım, tek bildiğim rol yaptığım. İnsanlara mutlu görünüyorum, lan bunun derdi tasası yok, hem ne derdi olacak aq, şeklinde cümlecikler, memçükler, mumuşlar. Hea bir de şu bir çelişki, neden ben dışarıda mutluyum? Neden müzik açılınca bombastik Yıldız Tilbe kıvamına geliyorum? Neden? Neden sokakta yürürken sesli halde hatta bağırarak konuşmam ya da küfür etmem umrumda olmuyor? Pisliğin teki miyim ya da umursamaz mıyım sadece? Melankolinin ebesine takla attırayım! Bağımlılık yapan maddelere yönelimim yok gerçi, bu iyi haber ama soyut hissetmeyi seviyorum, şimdilik müzikle ileride önüne geçemeyeceğim bir hale dönüşmemesi için şimdiden temelleri atmalıyım. Zayıf değilim, fiziksel olarak evet. Devam etsem akşama kadar dökülür ağzımdan.

Beynimi Burnumdan Kustum

Eeah, bulasmayin. Mutsuz biri var, gerçi geçti mutsuzlugu şu huysuz ihtiyarın. Ihtiyar yazmaya çalışırken kelimeyi 'intihar' şeklinde çeviren telefona ne demeli? Dershane geriyor beni, mutsuz da ediyor, haftaya derslere girmeyi düşünmüyorum ama bunu önce anneme açıklayayım bakalım ne tepki verecek. 21. Yaş günümü kutlamayı planlıyorum, eşek kadar oldum ama yaşım kaç başım kaç daha bi.6 7 güzel yılım daha var önümde, bu yılları güzelden saymıyoruz. Of Monster and Men dinliyorum, miss gibi geldi. Birkaç tavsiyem olacak müzik olarak ılerleyen zamanlarda eski yazılarım geldi aklıma, geçen yıl daha mutluymusum ben, her geçen sene ağzıma daha çok siciyor, belki.bununla basedebilecek arkadaşlarım vardı yanımda, iyi insanlar... Onlar sayesinde de olabilir değil mi? Iste bu, ben de öyle düşünüyordum sevgili Ronnie, elinde kola ve cipslerle içeri dalan kardeş sevilir ama peynirli olmasaydi keşke. Ronnie diyordum dimi, Ronnie telefonumun adı. Delirmedim, bi isim seçmem gerekiyordu çok da oönemliymiş gibi, ben de Metallicanın Ronnie'si olsun dedim, böylece bi cansız maddeye daha can vermiş oldum, güzel güzel benimsiyorum, sahipleniyorum. Internet bağımlılığını çözmek gerek yarın bir iki ders ekip doktorla görüşmem gerek, yoo hani bunu kursla gitarla çözmeye çalıştım da ne oldu, gitar calamadim, mizika aldım yine calamadim, müzik bana göre değil sadece dinleyiciyim, öyle kalmam lazım. Video çekip kesip montajlayip vimeoya atabilirim. Oradakiler çok.başarılı ezilirim gibi geliyor ama denemeden bilemeyiz umarım bu.da hayal edilip batirilan hatta ağzına sicilan projelerden biri olmaz. Klavyeyi rahat kullanıyorum artık, nerdeyse bilgisayardaki kadar rahat yazıyorum. Diyete başlasam mutlu olur muyum, diye düşünüyordum, gotumden asit dieti uydurdum, şaka değil gerçek. Üç gün sürdü, sıkıldım. Facebookta arkadaşıma saçma sapan tripler atmam hoş değildi, trip yazınca yanlış anlaşılmasın. Bildiğin böyle huysuz bıkkın yorumlar falan. Gereksizdi ama aciklamami yaptım. Bir ay sonra namaz kılmayı yeniden öğrenmeye caliscam, zor azizim ezberlemek onca seyi. Manevi huzuru bulmam lazım anlayabiliyor muyum? Hristiyan olmasam da.her pazar ayinlere katılmam iyi.gelecekse.bu salak duruma, gidip açarım ellerimi rabbim ben geldim, kiliseye bi ugrayayim dedim, iyi yaptım dimi? Şeklinde bi dialog, dalga geçiyormuş gıcır gorundum ama gecmiyorum, yerimde olsan ateist olurdun Ronnie. Yok hani bi Kurt Cobain kadar kötü hissetmiyorum, onun son günleri çok zordu. Allah rahmet eylesin. Ronnie Ronnie güzel Ronnie beyaz Ronnie bu kadar kustuktan sonra etrafı kim temizleyecek? Keşke kedilere arkadaşlık yapacak yavru.domuzlar alsaydık, kusmugu temizlerlerdi değil mi?

Güzel Günlerimiz Olsun ama Daha Güzel

Dershaneleri sevmiyorum, "hadi canım!" yıllardır bunu diyip duruyorum dimi? Bir şey yapmalı, kurtulmalı. Sevemiyorum, hani bir hevesle gidilir ya, öyle bir yer değil benim için. Ben de her Salı böyle istemeye istemeye gidiyorum. Bugün de o günlerden biriydi. Bugün öyle bir gün ki, dünün mutluluk kırıntısından nasiplenme fırsatım vardı.
Dün çektiğim o kedi videolarından sonra blogu baştan sona kedi videolarıyla doldurmaktan korktum. Hani samanlıktaki yerinde duruyordu ama diğer 4 afacan, durmuyordu keretalar! Akşama kadar sürdü bu mutluluk, yemek de patladı, sonra sakindik.
Öyle bir özgüven var ki şu an, hani Everest'e çıkıyoruz ağbi gelcen mi? deseler, koşa koşa giderim. Nerden geldi bu? Bu ara o kadar sık bi durum ki, götümü kurtardım oğlum, siz kendi derdinize yanınlardayım.
Mesela bugün;
Dershaneye götürdüm telefonu, içinde hat falan da yok hani, sırf müzik çalsın falan. Kulaklığı takınca soyutlandığımı keşfetmiştim ama bunun bu kadar eğlenceli olduğunu düşünmemiştim, tabii sokakta tek kulaklıkla takılıyorum o ayrı mesele, hala korkuyorum. Neyse, arkadaş kurcalamak istedi, verdim telefonu. Sevindi falan, kızın babası milyoner, bakma öyle ciddiyim. Birkaç fotoğraf çekindi, videoları gördü falan. Bu durum hoşuma gitmese de, kişinin blog okuduğunu sanmam ya da özellikle o videoları arayacağını. Neyse arkadaşlar gitti, kulaklıkları taktım. Uçurdum kendimi, nereye gittiğimi bilmiyorum falan ama iyiydim öyle. Arkadaşlar geldi, kulaklıklar kulağımda, çıkardım dinledim onları. Moral bozucu hikayeler, özgüven patlamasıyla içlerini daha da kararttım sanırım "dötümü sıyırdım ben, bir parçası sizde kalmış olabilir" şeklinde. Taktım geriye kulaklıkları, o an film sahnesi gibiydi, hiçbir şey ama hiçbir şey duymuyordum, ağır çekim çekiliyordu o an, dudaklarını izledim, ne konuştuklarını anlamaya çalıştım, daldım. O anki soyutluğu hiçbir şeye değişmem, yalnız kaldığım zamanlarda ise durum biraz farklı tabii.
Ben dövme yaptırmak istiyorum ama bizimkiler karşı, evdekiler sağlıklı olmadığını, dışarıdaki aile ise bunun bizim aile yapımıza aykırı olduğunu düşünüyorlar. Ha dışarıdaki aile saçın ve sakalın uzamasını da prensib dışı algılıyor, yoo yani Dance me to the end of love dinleyen biri olarak bunların hiçbirini umursamadığımı söylemek isterim ve bileğime de o dövmeyi yaptırcam. Ha, dersiniz ki ; "olum kazan işte üniversiteyi o anda da n'aparsan yap?" diye. Haklısın, öyle yapcam zaten.
Bu yazıyı daha fazla uzatmanın anlamı yok, müzik güzel, hayat idare eder -dershane varken-, bir de tavsiye üzerine okucam sanırım, sen büyük şehirde okumalısın başka yerde nasıl yapcan? falan diyen var. Başka adamlarla başka şehirlerde... diyor feylesof emre. emre desin biz keyfimize bakalım, evde kimse yok atsam mı bir yudum? Dün annem söz verdi, yeni bir şişe açıp kutlama yapacağız, ben kederden içmeyi planlamıyorum, mutlu mutlu içcez, kadehlerimizi tokuşturcaz! ŞEREFE ve DAHA GÜZEL GÜNLERE!

Did You Ever Wonder gelsin http://youtu.be/fGSjtQzUUaQ

Stresten Eser Kalmadı -foto moto-

Dün arkadaşlarla buluştuk, alışkanlık haline getirdim sanırım. Kardeş de geldi, çok keyifliydi her şey. Her pazar takılıyoruz hep beraber, stres falan kalmıyor, iyi hissediyorum. Bu gidişimde ise çamlık sefası yaptık, cips, gofret ve kola alıp, koyulduk yola. Ilk gidisim değil, yorucuydu. Nefes nefeste kaldık, hava bi sıcak bi soğuk, terimiz kurudu usuduk, terledik tekrar, hava öyle temiz esiyordu ki kafayı koyup sizasi gelir insanın, sohbet, müzik, bi kaç foto. Bu kadar temiz havadan sonra nargile içmeye gidilir mi lan? Gittikçe, ben içmem, temiz hayat dedikleri s.kmsonik bi şekilde yaşıyorum, j&b ballantines bira, ok alkol hayatımın minik kısımlarına tecavüz etmişti ama içime duman çekip anlık zevklerin koynuna sokulmaya sanırım, batak çevirdik birkaç el, kuralları tam bilmememe rağmen aldım bi.kaç eli ehuhu günün mutlu eden kısımlarından. Bir iki elde yenilince de "sıkıldım ben yea oynamıyorum triplerine girdim" sakadan tabii, ortam bogucuydu kahvehanenin bodrum katinda 4 arkadaş takiliyorduk. Yalnız biz bu mekana gelmeden önce yol kenarında yürümek yerine, köyün içinden geçtik. O anda bir gürültü, uçak sandık, yol görünmüyordu ama uzaktı Chopper olduklarını sesinden anladığımız motorlu kafile geçiyordu. Fuakq yea, gorebilseydim keşke, 20 kişi rahat sayılıyordu. Of kaçırdık.
Birkaç adet fotoğrafla da kapanış yapalım ;

Rügar Türbinleri, doğru yazılmamış olabilir. Manzarranın ağzına ederler,
 aşağıdaki dev çelik direk de bunların eseri

Brave New World'deki Eddy'e benziyor ;  link

Sanayi.

Türbe! :)

Tırmanmışız, köy aşağısı işte. Karşıki dağlar jenderme falan.

Temizlenecekler Listesi

Bu aralar salaklaşmış hissediyorum, mallaşmış hatta. Önceden olsa bu saatlerde manyak gibi durum güncellemesi yapıp insanların şaşkın suratlarını hayal edip gülerdim ama bugün neden farklı oldu bilmiyorum. Sanırım sadece yalnız kaldığımda öyle oluyor, şu an yalnız hissetmiyorum diye mi acep? Neyse ne, yalnız kalıp ağlayacağım günlerim de olur, tahmin edebiliyorum. Ağlamam kolay kolay ama hayali bile koyuyor. Çok severdim yalnız kalmayı da yalnız kalınca insan yapacak bir şey bulamıyor, deliriyor en mantıklı şekilde. En azından benim elimden gelen en mantıklı şey.
Dün atıştık anamla, "lan oluum sen kazanmayacak mısın? sabah akşam tık-tık diye bu bilgisayarda" yok bi de klavye sesi o tık-tık dediğimiz. Kazanmazsam kazanmam dedim, bırak ya! Sen öyle diyince daha bi stres oluyorum, daha bi çalışmamaya başlıyorum, yapma gözünü sevdiğim diyip tatlıya bağladım. Sen bilirsin, bir daha söylemem ama sonra üzülen sen olacaksın dedi. Anne, üzülen ben olacağım biliyorum ama benden kat ve kat üzüleceğini biliyorum ve bu beni mahvedecek, bunun olmasına izin vermeyeceğimi de biliyorsun, öpüyorum ellerini.
Bugün "trekking" yaptılar yengemle, tam çılgın bizimkiler. Beni de alın desem de geçen sene yalvarmama yakarmama rağmen "sen çıkamazsam oğlum o tepeleri..." kadın hani 30 yaşlarında değil, 40 yakın bir yerde ama bir 40 değil 39 diyelim bir de hipertansiyon, kolesterol derken bana nispet olsun diye mi çıkıp geziyorlar? annemin 4X'li yaşlara girmesini istemiyorum kendimin 2X'lere girmeme dayanamadığım gibi. Neyse, bizimkiler gittiler, zaten operasyon başlatılmış, asker her taşın altına bakıyor. Bizimkilerde kekik merakı, yok hacı bu ikisini terörist sanıp tadatadatdada şeklinde hatta fiyyyyuuuu baaAAAM! şeklinde de vurulabilirler. Cağnım ülkemde dağa çıkan herkes terörist, geçen yılki çoban olayını unutmadım. Neyse, benim içimde bir korku tabii, gidip de dönmezse eğer kekik toplamaya giderken asker tarafından vuruldular, şeklinde bi manşet geldi gözümün önüne, şeytana lanet okudum attım kafamdan o düşünceyi, lan kaybetme korkusu kötü. Baba-Anne bir de Anneanne için geçerli bu, anneanne can keşke daha çok zaman geçirebilsek eski günlerdeki gibi, ama olmuyor lanet olsun!

An itibariye Bayern-Chelsea 111. dk 1-1 vuhvuh 1'ler havada uçuşuyor, güzel.

Ağzına sıçtığımın dünyasında orospu çocuğu çok, mesela bir adam var, orospuçocuğu bildiğin ama annem dedi ki annesi çok hanımefendiymiş o zaman sadece orospu diyelim bu adama, hatta puşt, pezevenk ve dümbük diyelim ; "temizlenecekler listemde" bu adam, bu liste öyle bir liste ki dedemin eskiden yattığı kadınlardan tut, tavuğumuzu yiyen sansara kadar uzuuun bi liste. İşin kötüsü bunun gerçekleşemeyecek olması, kafamda temizlemiş olmamsa, beynimin orta yerinde bir lezyon belirmesine sebebiyet verebilir.

Yarın 12'de yine arkadaşlarımla buluşacam, bakalım bu kez kardeş de gelecek inşalla sıkılmaz. Temiz hayata sokayım, nargile içemiyorum. Sevemiyorum öyle şeyleri, anlık zevkler, geçici mutluluklar bana göre değil, çok yapmacık.

Kaçın Fetih Var! -Şarkı Yüzünden-

Cumalar güzeldir, en az pazartesiler kadar ya da pazarlar, euheue dalga geçiyorum.
Bilgisayarı kurcalarken şarkı buldum, kendim indirmediğim, biriktirmediğim bir şeydi hatta, nasıl gözümden kaçmış, nasıl gelmiş oraya hala bulamadım. Tek bildiğim fethedildim, kulaklarım bayram etti, zihnimin boş sokakları aydınlandı, ne biliyim, dar sokaklardaki ağır abiler bile içlendi bu şarkı yüzünden. Grup çok hoş gerçekten, şimdilik 2 parçayı iyice dinledim de diğerleri için sabırsızlanıyorum.

Yeni keşfedildiniz, zor bırakılırsınız.

Yorum Meselesi

Yoruma kapalı blog, aramaya kapalı blog, insanlarla bağlantısı kesik blog derken, çok sevgili okuyucularım soruyorlar, haklı olarak, neden yorum kutusu kapalı? diye. Açıklama yapma gereği duyuyorum çünkü sadece bir kişi değil bunu soran ;
Millet, yorum kısmı kapalı çünkü birden fazla sebebim var ve hepsi birbirinden saçma görünebilir.
Kapalı çünkü, bu aralar takıntılıyım, dağınığım, alınganım. Yorum kısmında söylenecek herhangi bir söz hayatımı bi şekilde rayından çıkarabilir, o duruma geldim.
Kapalı çünkü, çok online oluyorum, hep bakıyorum kim ne yazmış diye. Anlayacağınız blogu bile takıntı haline getirmişim, takıntı değil ya da başka bi isim bulalım biz buna.
Kapalı çünkü, illa yorum kısmından ulaşılmasın, alt taraftaki kutuyu kaçınız gördü? Twitter hesabı olup da eklemeyen blogcular, takip edince ölmüyorsunuz biliyorsunuz bunu dimi? Ben elimden geldiğince takip ettim hocu sıra sizde, nispet yapıyım, nazım geçsin azıcık.
Kapalı çünkü, kapatmak istedim sadece, bu kadar abartmış olmam yüzünden, bu kadar umursadığım için kapadım. Yorum kısmını kapamak, yapılan yoruma cevap vermemekten daha şerefli. HBBA'ya zamanında kızmıştım, açıklama yapmıştı, hiç gerek yoktu aslında. İşte bu yüzden sevgili blogcu, bunaldım, sıkıldım, kendimden bile bıkmış haldeyim, bu yüzden bi de, iletişim kurmama isteğim yoğun belki de.

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------

Bi yazı yazacaktım da keyif kalmadı ; telefon aldım, blog uygulamasını bulamadım. Telefon genel anlamda hoş şık güzel. Dün arkadaşlarla buluştuk falan onu da ayrı yazacam, iyi oldu çocukları görmem, moralim düzeldi biraz. Doktor meselesini de çözemedim henüz, yarın inşallah erteleye erteleye kendi kendimi fik fik...

Anne?

Şarkı önce benim anneme sonra annesini kaybetmiş olanlara gelsin, duygusala bağlamak veya nasıl anlaşılırsa öyle.

Not : Kolaya kaçıp bir videoyla kurtardım günü? gibi görünebilir ama yazmaya kalkışsam günlerimi aylarımı alır, tek bir cümleyle anlatamıyorum kendisini.