Sevgili 2012 hayatıma gireli dakikalar olmamışken bunu sana geçmişten yazıyorum. Yakın geçmişten, dünden...
Bugün günlerden Cuma ve belki dershanenin piçliğinin tavan yaptığı günlerden biri. Kurucular ayrı kafadalar zaten ama helal süt emmiş olanlar çok az.
Senden istediğim sevgili 2012 , beni bu piç kurusu kaynayan yerden kurtarman. Bunu beraber yapabiliriz. Sen 4 hanelisin ben ise iki-20-. benzer noktamız var, ilk iki hanen benim dünyada geçirdiğim toplam zamanla aynı. Hadi o zaman bunu kutlayalım 2012! Sana ihtiyacım var...
Cumartesi, Aralık 31, 2011
Cuma, Aralık 30, 2011
İç Dökerken, Kustum...
Selam millet!
Yine karşınızdayım, midem, sindirim sistemim iflas etmiş durumda.
Dün bloga yazı attıktan sonra ders çalıştım arada da bir şeyler atıştırıyım dedim. Bakın neler yemişim ;
-Akşam yemeğinde 1 tabağa yakın domatesli bulgur pilavı ve biraz turşu, biraz yoğurt.
-2 Dilim Baklava
-1 Tabak dolusu kestane -sayısı sanırım bir 10 adet kadar.
-Bir tabak da patlamış mısır.
Bütün bunları yedim ardından bir adet de mandalina.
Buraya kadar iyiyiz, ağırlık çökünce de dersi bıraktım. Hafif bir ağrı saplandı. Üzerine de su içtim. Uyku uyumak haram bana, cnbce'de Kara Nisan vardı, sarmadı. Tarih bilgim zayıf Tutsi'leri de bilmiyorum. Hotel Rwanda'yı izlemiş olsam sarardı belki ama olmadı. Film yok, tartışma programlarına göz attım konu sarmadı. Müzik kanallarına baktım FF vardı (Franz Ferdi-nand) dinledim biraz ama o bitince de gittim yattım. Ohh sıcacık miss , yatak, radyatör kafamın dibinde. Elektrikli battaniyeyle yatağımı ısıtmıştım önceden.
Buraya kadar her şey normal değil mi?
Saatler geçer, kıvranırım. Yatakta dönüp durduktan sonra, gırtlağıma kadar gelen ağırlığı hissedip koştum, elim ağzımda. Odamdan çıktım, lavaboya koşarken ağzımdan, elimin arasında fışkırdı. Kustum, öğüre öğüre. En son port ameliyatım'dan sonra kusmuştum, apartmanın önünde. Annem kapıyı açtı, yarım uykudaydı sanırım. Oğlum ne oldu?! Şeklinde şoka girdi, bir yandan da "Allah kahretsin o adamları, baklavadan oldu dimi?" dedi. Sonra "bugün ne yedin öğlen" diye sordu. Döner yedim, diyince. Yine bastı feryadı, DÖNER YEME DÖNER YEME kaç kere dicem sana çocuk değilsin, sana dokunuyor, dedi.
Neyse yatağıma döndüm, dershane vardı tabii.
Dershane Piç Kaynıyor ! -bunu demiştim dimi? +18
Okunmasa da olur...
Dershane normal seyrinde ilerlerken, matematik, fizik ve kimya vardı bugün. Anlatmıcam dersleri sadece bu iki hocaya bakın!
Fizik - ... yorum yapmaya değmeyen biri. Geçen hafta, seni diğer sınıfa alalım mı, dedi. Olur hocam, dedim.
Bu hafta ise git rehberlikçiyle konuş diyor. Lan orospu çocuğu ne umut veriyorsun, mutasyon geçirmiş sperm mahsülü! Pezevenk!
Kimya, bu hocayı anlamıyorum. Dünkü anlattığımla alakası yok bu kişinin. Dünkü ayrıydı. Neyse sorularımı çözdürmek için yalvar yakar ararken adamı, ETÜT yerine bir sınıfta buldum. Orospuçocuğusun! İşin ne lan orda senin!? Hea?! 9 aylık israf! Neyse buldum hocayı, öğrenci kalabalığı vardı başında. Hocam bir kaç sorum var çözebilir misiniz? dedim. Görmüyor musun soru çözüyorum, dedi. Birazdan gel diyince de. Hocam birazdan da dersiniz var ama! dedim. Etraftaki öğrenciler -liseliler- gülüştüler. Adam habire soru çözüyor, bir mol testinde çocuğun 3 4 yanlışı var, olabilir olamaz demiyorum ama benim sadece 3 organik kimya sorum vardı ve soruyu bekletince unutuyorum. Yavşağın dölü işte. Ben bu adamı şikayet edcem paşam! Zaten müdür bey de benim kimya hocasına soru çözdürdüğümü sanıyor çarşamba şikayet ederim. Görüşecez bakalım ! Lan siz mi büyüksünüz ben mi??!
Yine karşınızdayım, midem, sindirim sistemim iflas etmiş durumda.
Dün bloga yazı attıktan sonra ders çalıştım arada da bir şeyler atıştırıyım dedim. Bakın neler yemişim ;
-Akşam yemeğinde 1 tabağa yakın domatesli bulgur pilavı ve biraz turşu, biraz yoğurt.
-2 Dilim Baklava
-1 Tabak dolusu kestane -sayısı sanırım bir 10 adet kadar.
-Bir tabak da patlamış mısır.
Bütün bunları yedim ardından bir adet de mandalina.
Buraya kadar iyiyiz, ağırlık çökünce de dersi bıraktım. Hafif bir ağrı saplandı. Üzerine de su içtim. Uyku uyumak haram bana, cnbce'de Kara Nisan vardı, sarmadı. Tarih bilgim zayıf Tutsi'leri de bilmiyorum. Hotel Rwanda'yı izlemiş olsam sarardı belki ama olmadı. Film yok, tartışma programlarına göz attım konu sarmadı. Müzik kanallarına baktım FF vardı (Franz Ferdi-nand) dinledim biraz ama o bitince de gittim yattım. Ohh sıcacık miss , yatak, radyatör kafamın dibinde. Elektrikli battaniyeyle yatağımı ısıtmıştım önceden.
Buraya kadar her şey normal değil mi?
Saatler geçer, kıvranırım. Yatakta dönüp durduktan sonra, gırtlağıma kadar gelen ağırlığı hissedip koştum, elim ağzımda. Odamdan çıktım, lavaboya koşarken ağzımdan, elimin arasında fışkırdı. Kustum, öğüre öğüre. En son port ameliyatım'dan sonra kusmuştum, apartmanın önünde. Annem kapıyı açtı, yarım uykudaydı sanırım. Oğlum ne oldu?! Şeklinde şoka girdi, bir yandan da "Allah kahretsin o adamları, baklavadan oldu dimi?" dedi. Sonra "bugün ne yedin öğlen" diye sordu. Döner yedim, diyince. Yine bastı feryadı, DÖNER YEME DÖNER YEME kaç kere dicem sana çocuk değilsin, sana dokunuyor, dedi.
Neyse yatağıma döndüm, dershane vardı tabii.
Dershane Piç Kaynıyor ! -bunu demiştim dimi? +18
Okunmasa da olur...
Dershane normal seyrinde ilerlerken, matematik, fizik ve kimya vardı bugün. Anlatmıcam dersleri sadece bu iki hocaya bakın!
Fizik - ... yorum yapmaya değmeyen biri. Geçen hafta, seni diğer sınıfa alalım mı, dedi. Olur hocam, dedim.
Bu hafta ise git rehberlikçiyle konuş diyor. Lan orospu çocuğu ne umut veriyorsun, mutasyon geçirmiş sperm mahsülü! Pezevenk!
Kimya, bu hocayı anlamıyorum. Dünkü anlattığımla alakası yok bu kişinin. Dünkü ayrıydı. Neyse sorularımı çözdürmek için yalvar yakar ararken adamı, ETÜT yerine bir sınıfta buldum. Orospuçocuğusun! İşin ne lan orda senin!? Hea?! 9 aylık israf! Neyse buldum hocayı, öğrenci kalabalığı vardı başında. Hocam bir kaç sorum var çözebilir misiniz? dedim. Görmüyor musun soru çözüyorum, dedi. Birazdan gel diyince de. Hocam birazdan da dersiniz var ama! dedim. Etraftaki öğrenciler -liseliler- gülüştüler. Adam habire soru çözüyor, bir mol testinde çocuğun 3 4 yanlışı var, olabilir olamaz demiyorum ama benim sadece 3 organik kimya sorum vardı ve soruyu bekletince unutuyorum. Yavşağın dölü işte. Ben bu adamı şikayet edcem paşam! Zaten müdür bey de benim kimya hocasına soru çözdürdüğümü sanıyor çarşamba şikayet ederim. Görüşecez bakalım ! Lan siz mi büyüksünüz ben mi??!
Perşembe, Aralık 29, 2011
Kanser Dershaneden Daha Merhametli
Selam millet!
Her zamanki gibi, her zaman kullandığım giriş cümlesiyle yine karşınızdayım. -Yalnız hissediyorum!
Sorun değil.
Bugün bugün bugün...
Kimya dersimiz vardı ki hocayı sevmeme rağmen bir antipati oluşturdu kafamda, egoistin teki. Ben öğretiyorsam kesinlikle öğreneceksiniz, zorundasınız havası var. Bu da sınıfımdaki gerzeklerin hocayı sürekli övmesinden dolayı oluşan bir durumdu. Hoca kapalı kutuydu ilk geldiğinde hala da öyle.
Etüte çıktım dersler bitince, matematik sorularımı ilk defa hiç bekletmeden çözdürebildim! Bunun için sevineceğim aklımın ucuna gelmezdi.
Fizik hocamı sevmeme rağmen bugün nefret ettim, sebebi mi? Sebep şu ;
-Bize aldığı deneme sınavı setini, perşembe günü dersler bittikten sonra -kafam s?kik oluyor o saatte - yapacaktı, her perşembe de yapmaya devam edecektik. Bugün ben sınava girmek istemedim, o saatte sınav olmaz zaten, sınav yaptığımız geçen hafta da işkence gibiydi. Sürekli açılan kapı, içeri dalanlar ve diğerleri... Ben de buna karşı, sınavları hocadan alıp evde çözmek istedim ama hocanın cevabı "evde olmaz, bahane bunlar", ben de "hocam sorularımı çözdürcem daha" dememe karşılık, "yarın var, yarın çözdür" demesi. Allah allah ya, Azkaban Tutsağı'yım lan! İsyan bayrağını çekip sınava girmedim. Öğretmenler odasına gidip, biyoloji hocasını etüte çağırdım, o sırada olanlar ise ;
-Biyoloji hocamın telefonundan "Gayri de Gayri" şarkısı, içeri girdim kapıyı kapadım. Dinledim şarkıyı. Arada muhabbet işte. Hocam çalışmamız lazım, dedim. Kimya hocam araya girip "benimle mi" dedi. Korkmayın hocam, sizinle değil, dedim. Bütün hocalar gülmeye başladı. Adam da zaten kapıda durduğum sırada müsaade istemeden ezip geçti beni. Vay anasını lan, hilkat garibeleri mi eğitimciye dönüştü eğitimciler mi Hitlere, yoksa Gestapo mu? Evet Gestapo olabilir, "Çalışmak Özgürlüktür" nidalarıyla dolaşan hocalar.
Neyse Etüt hocamın-biyoloji- hasta olduğunu görünce üzüldüm, zaten ayrılacaz. Tezi için Erzurum'a gitmesi gerekiyormuş. Ders hocamın-biyoloji- da bana çarşamba gününe söz vermesi ile, benim de etüt hocamın, bi denemin daha fazla yorulmaması için eve geldim. Yazık lan onlar da sistemin mahvettiği insanlar, hasta ise kesinlikle üzerine gitmem hocamın. Gitsem bile bana bir faydası olmayacak.
Matematik hocamdan da haftaya perşembe için bir boşluk bulursam ders alcam. Ocak bitmeden ortalığı düzmem gerek!
Sevgili blogcu birine teşekkürlerimi iletmeden bitiremem bu yazıyı ;
-Bugün blog arkadaşım Gök-googhan- Hacettepe Onkoloji Bölüm 92'deki çocukları ziyarete gitti arkadaşlarıyla birlikte. Kanserin hayatımıza grip kadar rahat girip çıkabilmesi bir yana , canlarımız, çocuklar farkında değiller bu durumun. Çocukları yalnız bırakmadığın için, arkadaşlarına ve sana teşekkürler Gök, yeni yıla umutlu girecekler belki de sayenizde.
--Eğer, "ben de gitmek isterim ama cesaretimi toplayamıyorum" diye varsa benimle ya da gök ile iletişime geçsin bir şekilde.
Gök - Googhan !
Bana da - sadeceumut.onlyhope@gmail.com 'dan ulaşabilirsiniz. Mekan konusunda yardımcı olamam belki, uzakta olduğum için ama en azından ulaşabilirim gibi. Sizi orda karşılayacak, yabancılık çekmemenizi sağlayacak insanlar olması için.
Her zamanki gibi, her zaman kullandığım giriş cümlesiyle yine karşınızdayım. -Yalnız hissediyorum!
Sorun değil.
Bugün bugün bugün...
Kimya dersimiz vardı ki hocayı sevmeme rağmen bir antipati oluşturdu kafamda, egoistin teki. Ben öğretiyorsam kesinlikle öğreneceksiniz, zorundasınız havası var. Bu da sınıfımdaki gerzeklerin hocayı sürekli övmesinden dolayı oluşan bir durumdu. Hoca kapalı kutuydu ilk geldiğinde hala da öyle.
Etüte çıktım dersler bitince, matematik sorularımı ilk defa hiç bekletmeden çözdürebildim! Bunun için sevineceğim aklımın ucuna gelmezdi.
Fizik hocamı sevmeme rağmen bugün nefret ettim, sebebi mi? Sebep şu ;
-Bize aldığı deneme sınavı setini, perşembe günü dersler bittikten sonra -kafam s?kik oluyor o saatte - yapacaktı, her perşembe de yapmaya devam edecektik. Bugün ben sınava girmek istemedim, o saatte sınav olmaz zaten, sınav yaptığımız geçen hafta da işkence gibiydi. Sürekli açılan kapı, içeri dalanlar ve diğerleri... Ben de buna karşı, sınavları hocadan alıp evde çözmek istedim ama hocanın cevabı "evde olmaz, bahane bunlar", ben de "hocam sorularımı çözdürcem daha" dememe karşılık, "yarın var, yarın çözdür" demesi. Allah allah ya, Azkaban Tutsağı'yım lan! İsyan bayrağını çekip sınava girmedim. Öğretmenler odasına gidip, biyoloji hocasını etüte çağırdım, o sırada olanlar ise ;
-Biyoloji hocamın telefonundan "Gayri de Gayri" şarkısı, içeri girdim kapıyı kapadım. Dinledim şarkıyı. Arada muhabbet işte. Hocam çalışmamız lazım, dedim. Kimya hocam araya girip "benimle mi" dedi. Korkmayın hocam, sizinle değil, dedim. Bütün hocalar gülmeye başladı. Adam da zaten kapıda durduğum sırada müsaade istemeden ezip geçti beni. Vay anasını lan, hilkat garibeleri mi eğitimciye dönüştü eğitimciler mi Hitlere, yoksa Gestapo mu? Evet Gestapo olabilir, "Çalışmak Özgürlüktür" nidalarıyla dolaşan hocalar.
Neyse Etüt hocamın-biyoloji- hasta olduğunu görünce üzüldüm, zaten ayrılacaz. Tezi için Erzurum'a gitmesi gerekiyormuş. Ders hocamın-biyoloji- da bana çarşamba gününe söz vermesi ile, benim de etüt hocamın, bi denemin daha fazla yorulmaması için eve geldim. Yazık lan onlar da sistemin mahvettiği insanlar, hasta ise kesinlikle üzerine gitmem hocamın. Gitsem bile bana bir faydası olmayacak.
Matematik hocamdan da haftaya perşembe için bir boşluk bulursam ders alcam. Ocak bitmeden ortalığı düzmem gerek!
Sevgili blogcu birine teşekkürlerimi iletmeden bitiremem bu yazıyı ;
-Bugün blog arkadaşım Gök-googhan- Hacettepe Onkoloji Bölüm 92'deki çocukları ziyarete gitti arkadaşlarıyla birlikte. Kanserin hayatımıza grip kadar rahat girip çıkabilmesi bir yana , canlarımız, çocuklar farkında değiller bu durumun. Çocukları yalnız bırakmadığın için, arkadaşlarına ve sana teşekkürler Gök, yeni yıla umutlu girecekler belki de sayenizde.
--Eğer, "ben de gitmek isterim ama cesaretimi toplayamıyorum" diye varsa benimle ya da gök ile iletişime geçsin bir şekilde.
Gök - Googhan !
Bana da - sadeceumut.onlyhope@gmail.com 'dan ulaşabilirsiniz. Mekan konusunda yardımcı olamam belki, uzakta olduğum için ama en azından ulaşabilirim gibi. Sizi orda karşılayacak, yabancılık çekmemenizi sağlayacak insanlar olması için.
Çarşamba, Aralık 28, 2011
Kavgam ve Yeni Yıl
Selam
-Yeni yıl ile ilgili atıp tutan embesilleri görene kadar. Evet embesil! Neden mi? Şöyle ki, 31 aralık gecesi yani 1 ocak'a girişimiz, Hz İsa'nın doğum tarihi değil, Noel dibimde kutlandı, kilise evimize çok yakın ben de kutlamak için gidecektim, hristiyan olmamama rağmen. En azından farklı bir din ve onların gözünden bakma, bayramlarını kutluyoruz ki zaten. Noel -Doğuş, İsa'nın doğuşu ve başka binbir şekilde anlamı olan gün. Geçen hafta pazar günü kutlandı yahu! Nedir bu tantana, yoksa ben mi bir bok bilmiyorum da, Hz İsa sizin söylediğiniz tarihte mi doğmuş? Konu kapanmıştır , sevgili embesil. Noel ile Yeni yılın aynı şey olduğunu sanıyorsan o kafanı yarıp içine kezzap dökiciim. Bu kadar ya?!
Arap olduğum için, benim kutlayacağım yeni yıl da ocak 13'ün gecesine denk geliyor. Bu haftasonu olacak olan yeni yılı kutlayacağım tabii, her yıl olduğu gibi.
Hani şimdi bu yazıyı neden yazdım, sinirliydim. Boşalttım yeni yıl ve noel vesilesi ile.
Roman olan değil. Benim kendimle ve diğerleriyle olan. Sevgili okuyucu bu anlatacaklarım ne kadar manyak ve psikopat ve bilimum kişi olduğumun kanıtı olursa ve de benden nefret edersen eğer, neyse siktir olup giderim en fazla. Nefret etmeyin lan benden, bunalıma girerim yoksa! Giriş yapıyorum şu an ...
Sabah uyandığımda inanılmaz derecede soğuk olan hava, dışarıdan sesleniyor gibiydi. Islık çalıyor sis çökmüş olan gökyüzüne. Dalga mı geçiyordu benimle?
Soğuktan nefret ederim! Neyse ki elektrikli ısıtıcıyı prize takıp, kahvaltımı da ettikten sonra. Miss, dışarı çıkmaya hazırım. Dün giyindiğim kadar kalın giyinmem gerektiğini, burnum dışarıyla karşılaşana kadar fark edemedim. Sorun değildi, ne de olsa okul servisiyle gidiyordum dershaneye. Terasta bekledim. Biraz sonra da gelmişti zaten. Yer yoktu?! Bundan da nefret ederim ben. Kıçımı konfor takıntısı ve zorunluluğu olmadan rahatça yayabilmem gerekir. Dolmuşlar da ayakta durunca epey bir eğilmem gerekenlerden, Ford minibüs. Neyse bu sorunu da aştıktan sonra, dün planladığım sohbeti etmem gerekiyordu Müdür Bey ile. Dershanenin merdivenlerini ağır ağır çıkarken tam karşımda belirdi, sert görünen ama bir o kadar da yardımsever sıcakkanlı insan, Müdür Bey. Günaydın hocam, dedim. Hocam dememin sebebi de emekli öğretmen olması. O da aynı sıcaklıkla gülümseyip "günaydın" dedi. Hal hatır sorduktan sonra da "Hocam sizinle dersten sonra konuşmam gerek" dedim. Olur ne zaman istersen gel, dedi. Sağolsun, planımın işlemesi için ilk adımı atlattım sayılır. Cuma günü olanları yazmıştım sanırım, rehberlikçi yine piçlik yapmıştı. Ders almam gerektiği halde, etüt vermedi! Lan ben o o.çocuğuna mı soracam ders alıp alamayacağımı! Gittim şikayete ;
-Hocam, rehberlikçi salı günü almam gereken dersi bana vermedi. Saat 4'e kadar sadece matematik sorularımı çözdürebildim, fizik'ten ise bir tek soru bile çözdüremedim. Normalde salı gününe ayarlanması gereken bir dersim vardı ama rehberlikçi yazmadı, dedim.
-NASIL OLUR ÖYLE BİR ŞEY?! dedi. Telefona sarıldı, kantine, odasına, ben derse girdikten sonra, dersliklere de baktı! Vuvuhvuhv! Rehberlikçi mi yazmadı? dedi.
-Evet hocam, ne zaman ders almaya kalksam, hocaların bütün saatleri dolu diye bahaneler... 2 ayım kaldı sınava ve eksiklerimi gerçek anlamda sıfıra indirmem gerek, dedim.
-Tamam ben halledecem, ne zaman sıkıntın olursa dersle ilgili, hocalarla ilgili, gel çözeriz problemi, dedi.
-Sağolun hocam, diyip ayrıldım ordan.
1 saat sonra, fizikçi kapıyı çaldı. Cuma günü saat 13te dersim var. Lan bu rehberlikçi fazla olmaya başladı. Önce sınıfımı değiştirmedi sonra da bu olaylar. Lan ben de Umut'sam eğer bu adam benden daha çok çekecek.
Bir olay daha dershaneyle ilgili ;
Veli toplantısından sonra annemin dün hatırladığı bu sohbet geçmiş veli-öğrenci-hoca arasında :
-Merhaba ben XX'in velisiyim, nasıl XX'in durumu? -kız da yanında.
-Çok iyi çok! Tıp kazanacak o ve 3 arkadaşı daha. yorumum - lan orospu çocuğu, senet mi verdiler de Tıp kesin diye konuşuyorsun. Lan çalılık kevaşesi! Hocanın devamında söyledikleri : İşte Xx ile birlikte 3 arkadaşı var biz bunları en iyi yerlere yetiştircez, onların bütün eksiklerini kapatmaya çalışıyoruz etütlerle... ETÜT? yorumum : Lan genelev kraliçesinin torunu! Benim kafam sikilirken bir ders alabilmek için, derste de kafamın içinde tecavüz edilmemiş tek bir nokta olmamasına rağmen, sen nasıl diğer sınıfı daha üstün tutabilirsin!
Annem bunları anlatır ve ben o yukarıdakilerden daha fazla küfrederim. Dün ders de çalışamadım. Bir tek geometri.
Ben o hocayı da bulcam daha, annem her ne kadar tanımasa da ben ortaya lafı atarım, müdüre bahsederim yarın. Kendi yağında kavrulur o hoca?! Lan bir lokma ekmeğe muhtaç kalsın piçin evladı?! Bir de eğitimci olacak kahpenin dölü!
Çok küfür ettim, deşarj evlat deşarj.
-Yeni yıl ile ilgili atıp tutan embesilleri görene kadar. Evet embesil! Neden mi? Şöyle ki, 31 aralık gecesi yani 1 ocak'a girişimiz, Hz İsa'nın doğum tarihi değil, Noel dibimde kutlandı, kilise evimize çok yakın ben de kutlamak için gidecektim, hristiyan olmamama rağmen. En azından farklı bir din ve onların gözünden bakma, bayramlarını kutluyoruz ki zaten. Noel -Doğuş, İsa'nın doğuşu ve başka binbir şekilde anlamı olan gün. Geçen hafta pazar günü kutlandı yahu! Nedir bu tantana, yoksa ben mi bir bok bilmiyorum da, Hz İsa sizin söylediğiniz tarihte mi doğmuş? Konu kapanmıştır , sevgili embesil. Noel ile Yeni yılın aynı şey olduğunu sanıyorsan o kafanı yarıp içine kezzap dökiciim. Bu kadar ya?!
Arap olduğum için, benim kutlayacağım yeni yıl da ocak 13'ün gecesine denk geliyor. Bu haftasonu olacak olan yeni yılı kutlayacağım tabii, her yıl olduğu gibi.
Hani şimdi bu yazıyı neden yazdım, sinirliydim. Boşalttım yeni yıl ve noel vesilesi ile.
Kavgam
Roman olan değil. Benim kendimle ve diğerleriyle olan. Sevgili okuyucu bu anlatacaklarım ne kadar manyak ve psikopat ve bilimum kişi olduğumun kanıtı olursa ve de benden nefret edersen eğer, neyse siktir olup giderim en fazla. Nefret etmeyin lan benden, bunalıma girerim yoksa! Giriş yapıyorum şu an ...
Sabah uyandığımda inanılmaz derecede soğuk olan hava, dışarıdan sesleniyor gibiydi. Islık çalıyor sis çökmüş olan gökyüzüne. Dalga mı geçiyordu benimle?
Soğuktan nefret ederim! Neyse ki elektrikli ısıtıcıyı prize takıp, kahvaltımı da ettikten sonra. Miss, dışarı çıkmaya hazırım. Dün giyindiğim kadar kalın giyinmem gerektiğini, burnum dışarıyla karşılaşana kadar fark edemedim. Sorun değildi, ne de olsa okul servisiyle gidiyordum dershaneye. Terasta bekledim. Biraz sonra da gelmişti zaten. Yer yoktu?! Bundan da nefret ederim ben. Kıçımı konfor takıntısı ve zorunluluğu olmadan rahatça yayabilmem gerekir. Dolmuşlar da ayakta durunca epey bir eğilmem gerekenlerden, Ford minibüs. Neyse bu sorunu da aştıktan sonra, dün planladığım sohbeti etmem gerekiyordu Müdür Bey ile. Dershanenin merdivenlerini ağır ağır çıkarken tam karşımda belirdi, sert görünen ama bir o kadar da yardımsever sıcakkanlı insan, Müdür Bey. Günaydın hocam, dedim. Hocam dememin sebebi de emekli öğretmen olması. O da aynı sıcaklıkla gülümseyip "günaydın" dedi. Hal hatır sorduktan sonra da "Hocam sizinle dersten sonra konuşmam gerek" dedim. Olur ne zaman istersen gel, dedi. Sağolsun, planımın işlemesi için ilk adımı atlattım sayılır. Cuma günü olanları yazmıştım sanırım, rehberlikçi yine piçlik yapmıştı. Ders almam gerektiği halde, etüt vermedi! Lan ben o o.çocuğuna mı soracam ders alıp alamayacağımı! Gittim şikayete ;
-Hocam, rehberlikçi salı günü almam gereken dersi bana vermedi. Saat 4'e kadar sadece matematik sorularımı çözdürebildim, fizik'ten ise bir tek soru bile çözdüremedim. Normalde salı gününe ayarlanması gereken bir dersim vardı ama rehberlikçi yazmadı, dedim.
-NASIL OLUR ÖYLE BİR ŞEY?! dedi. Telefona sarıldı, kantine, odasına, ben derse girdikten sonra, dersliklere de baktı! Vuvuhvuhv! Rehberlikçi mi yazmadı? dedi.
-Evet hocam, ne zaman ders almaya kalksam, hocaların bütün saatleri dolu diye bahaneler... 2 ayım kaldı sınava ve eksiklerimi gerçek anlamda sıfıra indirmem gerek, dedim.
-Tamam ben halledecem, ne zaman sıkıntın olursa dersle ilgili, hocalarla ilgili, gel çözeriz problemi, dedi.
-Sağolun hocam, diyip ayrıldım ordan.
1 saat sonra, fizikçi kapıyı çaldı. Cuma günü saat 13te dersim var. Lan bu rehberlikçi fazla olmaya başladı. Önce sınıfımı değiştirmedi sonra da bu olaylar. Lan ben de Umut'sam eğer bu adam benden daha çok çekecek.
Bir olay daha dershaneyle ilgili ;
Veli toplantısından sonra annemin dün hatırladığı bu sohbet geçmiş veli-öğrenci-hoca arasında :
-Merhaba ben XX'in velisiyim, nasıl XX'in durumu? -kız da yanında.
-Çok iyi çok! Tıp kazanacak o ve 3 arkadaşı daha. yorumum - lan orospu çocuğu, senet mi verdiler de Tıp kesin diye konuşuyorsun. Lan çalılık kevaşesi! Hocanın devamında söyledikleri : İşte Xx ile birlikte 3 arkadaşı var biz bunları en iyi yerlere yetiştircez, onların bütün eksiklerini kapatmaya çalışıyoruz etütlerle... ETÜT? yorumum : Lan genelev kraliçesinin torunu! Benim kafam sikilirken bir ders alabilmek için, derste de kafamın içinde tecavüz edilmemiş tek bir nokta olmamasına rağmen, sen nasıl diğer sınıfı daha üstün tutabilirsin!
Annem bunları anlatır ve ben o yukarıdakilerden daha fazla küfrederim. Dün ders de çalışamadım. Bir tek geometri.
Ben o hocayı da bulcam daha, annem her ne kadar tanımasa da ben ortaya lafı atarım, müdüre bahsederim yarın. Kendi yağında kavrulur o hoca?! Lan bir lokma ekmeğe muhtaç kalsın piçin evladı?! Bir de eğitimci olacak kahpenin dölü!
Çok küfür ettim, deşarj evlat deşarj.
Pazartesi, Aralık 26, 2011
LYS
Selam,
Sezonun ilk LYS denemesi ile karşınızdayız sevgili izleyiciler! -olmadı.
Sezonun ilk LYS denemesinin sonuçlarıyla karşınızdayım.
Mat-2 diye tabir edilen, Matemaik'in sevilen kısmı bu kez kendisini pek sevdirmedi. Sevemedim ela gözlüm... Diyor ellerinden öpüyorum. Geçen yılın kitapçığıydı bu da. Nerden mi anladım? Geçen yılki ilk lys denemesi de aynıydı. Paraboller, biraz polinom ve diğerleri.
Geometri ise - pek parlak olduğu söylenemez, sevemiyorum. Göremiyorum. Kafamı boşaltıp, üçgene, dörtgene, geometrik şekillere odaklanmam lazım ama olamıyor. Yapamadım sevgili blogcu. Geometri öyle allahsız, öyle kepaze bir ders işte. Dershanede her ne kadar ders alsam da, cık olmuyor. Direniyorum, öğrenmek için.
Berbere gittim bugün, tarasam gözlerimi kaplayabilecek olan saçımı kestirdim. Berber de her zaman gittiğim berber ama her gittiğimde aynı soruları soruyor. Lan otomatiğe bağlamış adam.
Bugün hiç yazasım yoktu, sınav çaktı bir kere. Fen sınavlarını çok merak ediyorum. Ağzıma edilecek resmen.
Sezonun ilk LYS denemesi ile karşınızdayız sevgili izleyiciler! -olmadı.
Sezonun ilk LYS denemesinin sonuçlarıyla karşınızdayım.
Mat-2 diye tabir edilen, Matemaik'in sevilen kısmı bu kez kendisini pek sevdirmedi. Sevemedim ela gözlüm... Diyor ellerinden öpüyorum. Geçen yılın kitapçığıydı bu da. Nerden mi anladım? Geçen yılki ilk lys denemesi de aynıydı. Paraboller, biraz polinom ve diğerleri.
Geometri ise - pek parlak olduğu söylenemez, sevemiyorum. Göremiyorum. Kafamı boşaltıp, üçgene, dörtgene, geometrik şekillere odaklanmam lazım ama olamıyor. Yapamadım sevgili blogcu. Geometri öyle allahsız, öyle kepaze bir ders işte. Dershanede her ne kadar ders alsam da, cık olmuyor. Direniyorum, öğrenmek için.
Berbere gittim bugün, tarasam gözlerimi kaplayabilecek olan saçımı kestirdim. Berber de her zaman gittiğim berber ama her gittiğimde aynı soruları soruyor. Lan otomatiğe bağlamış adam.
Bugün hiç yazasım yoktu, sınav çaktı bir kere. Fen sınavlarını çok merak ediyorum. Ağzıma edilecek resmen.
Cumartesi, Aralık 24, 2011
Anlamsız 5
Tüm akıl hastalıklarının temelinde, meşru acıları yaşamayı reddetmek yatar.
-CARL JUNG
Potansiyel akıl hastasıyım...
Cuma, Aralık 23, 2011
Becermek...
Selam millet, google+'nın nimetleri ile birlikte blogumda ne yazarsam oraya direkt yollayabiliyorum gerçi twitter'a da yolluyorum ama boşver. Blogumun kapalı olduğunu sananlar olabilir, haber vermem gerekirdi. Özür.
Bugünlerde acayip bir tempo ile derslere sarılıp kendime zarar vermeye çalışıyorum. Zarar vermesem kendime geçen yılki gibi olurum sanırım. 6 ay kaldı ! Mutluyum evet.
Dershaneden de bahsediyim biraz, bugünden.
Dershane genel anlamda eğlenceliydi, fizik hariç. Resmen Modern Fizik adı altında tutsak tutuluyoruz sınıfta. Dinlemek istemiyorum ama zorla-lys yüzünden- dinliyorum. Birkaç şey öğrendim. Işık hızı hakkında. Fizik Müh. arkadaşım var ama o bile bana yardımcı olabilecek gibi görünmüyor. Alakası yok belki bu iki olayın birbiriyle. Yani demek istediğim Fizik Müh., derste öğretilen Fizik'le ilgilenmiyordur, sormak lazım.
Kimya da bildiğimiz Kimya, aynı işte. Maddesinden tut, elementine kadar. Bir şey değişmiş değil. Değişmesin de.
Matematik, oh god! Modüler Aritmetik, derste sevilir, testte sıçılır. Mutlak Değer'e olan durum gibi.
Öğleden sonra, o dışlanan arkadaşla çıkıp yiyecek bir şeyler aradık. Avlanıyoruz biz. Markete gittik, gofret aldık. Kantinden, Elma-ıhlamur çayı aldım, kokusunun tarifi -yaşlı ve terli teyzenin 1 haftalık çorabının ortalık yerde çıkarılmış ve aynı ortamda tarçınlı-elmalı kek yenmiş gibi- arkadaşım bunu duyunca gülme krizine girdi, komik değildi. İğrençti.
Dershanenin ortaklarından olan Fizikçi, "Umut! Senin sınıfı değiştirelim mi?" dedi. "Olur, hocam" dedim. Haftaya başlarım muhtemelen. Matematik manyağı, psikopatı bir arkadaşım var, geçen yıl çok samimi olamasak da aslında iyi biri olduğumun farkına vardı, neyse konu bu değil matematik sorarım adama o da bana çözer soruları, hoş güzel olur. Geometri için de geçerli. 40-40 yapıyor, nazara inanmam. Değmez! İnanmazsan değmez sanırım.
Yediğimiz gofret mideme yapıştı, aç karna gofret? Midemi s.ker. Öyle de oldu, hoş olmadı. Karnım ağırdı. Neyse ucuz atlattım, bağırsaklarımı ve sindirim sistemimi sevmeye başladım.
Sevgili matematikçi'den mutlak değer çözdürdüm. Öğrendim sanırım, sevmem gerek. KPSS'ye hazırlanan insanları gördükçe ne kadar şanslı olduğumu fark ettim. İlk defa bu kadar yakından tanık oluyordum. Ben bir test içinde yanlış ve boş bırakmamaya çalışırken, onlar üniversite m... gerçi ne alakası var ki. Üniversite mezunu olunca matematik bilgini olunuyor, diye bir karar mı alındı? Alındıysa en erken tarihte mezun olmam gerek.
Matematikçi Arkadaş ile Fizik dersi aldım, saat 17'e kadar dershanedeydim, geç kalmıştım. Dolmuşa yetişme k gerekiyordu. Gardaşım da aynı dershanede ama aynı anda çıkmamıza rağmen karşılaşamadık, HAYIRSIZ! Sınıfına gidip baktım, göremedim çocuğu. Benim hatam.
Bir de sınıfın malı olan kızın ağzının ortasına çakmamama engenl ; "hümanist" olma çabalarım. Sevmeye çalışacağım yoksa uzak dururum. Tanımaz ve görmez... Şeklinde davranırım, tanımadığımı da sevmem gerek?! Kahretsin! Hümanizm zor zanaat azizim.
Kendine iyi bak sevgili insan.
Bugün beynimi mesken tutan çingeneler erken saatte uyudular. Gerçi kulağımın arka kısmında konaklıyorlar sanırım. Bugün bayağı bir yordular.
Bugünlerde acayip bir tempo ile derslere sarılıp kendime zarar vermeye çalışıyorum. Zarar vermesem kendime geçen yılki gibi olurum sanırım. 6 ay kaldı ! Mutluyum evet.
Dershaneden de bahsediyim biraz, bugünden.
Dershane genel anlamda eğlenceliydi, fizik hariç. Resmen Modern Fizik adı altında tutsak tutuluyoruz sınıfta. Dinlemek istemiyorum ama zorla-lys yüzünden- dinliyorum. Birkaç şey öğrendim. Işık hızı hakkında. Fizik Müh. arkadaşım var ama o bile bana yardımcı olabilecek gibi görünmüyor. Alakası yok belki bu iki olayın birbiriyle. Yani demek istediğim Fizik Müh., derste öğretilen Fizik'le ilgilenmiyordur, sormak lazım.
Kimya da bildiğimiz Kimya, aynı işte. Maddesinden tut, elementine kadar. Bir şey değişmiş değil. Değişmesin de.
Matematik, oh god! Modüler Aritmetik, derste sevilir, testte sıçılır. Mutlak Değer'e olan durum gibi.
Öğleden sonra, o dışlanan arkadaşla çıkıp yiyecek bir şeyler aradık. Avlanıyoruz biz. Markete gittik, gofret aldık. Kantinden, Elma-ıhlamur çayı aldım, kokusunun tarifi -yaşlı ve terli teyzenin 1 haftalık çorabının ortalık yerde çıkarılmış ve aynı ortamda tarçınlı-elmalı kek yenmiş gibi- arkadaşım bunu duyunca gülme krizine girdi, komik değildi. İğrençti.
Dershanenin ortaklarından olan Fizikçi, "Umut! Senin sınıfı değiştirelim mi?" dedi. "Olur, hocam" dedim. Haftaya başlarım muhtemelen. Matematik manyağı, psikopatı bir arkadaşım var, geçen yıl çok samimi olamasak da aslında iyi biri olduğumun farkına vardı, neyse konu bu değil matematik sorarım adama o da bana çözer soruları, hoş güzel olur. Geometri için de geçerli. 40-40 yapıyor, nazara inanmam. Değmez! İnanmazsan değmez sanırım.
Yediğimiz gofret mideme yapıştı, aç karna gofret? Midemi s.ker. Öyle de oldu, hoş olmadı. Karnım ağırdı. Neyse ucuz atlattım, bağırsaklarımı ve sindirim sistemimi sevmeye başladım.
Sevgili matematikçi'den mutlak değer çözdürdüm. Öğrendim sanırım, sevmem gerek. KPSS'ye hazırlanan insanları gördükçe ne kadar şanslı olduğumu fark ettim. İlk defa bu kadar yakından tanık oluyordum. Ben bir test içinde yanlış ve boş bırakmamaya çalışırken, onlar üniversite m... gerçi ne alakası var ki. Üniversite mezunu olunca matematik bilgini olunuyor, diye bir karar mı alındı? Alındıysa en erken tarihte mezun olmam gerek.
Matematikçi Arkadaş ile Fizik dersi aldım, saat 17'e kadar dershanedeydim, geç kalmıştım. Dolmuşa yetişme k gerekiyordu. Gardaşım da aynı dershanede ama aynı anda çıkmamıza rağmen karşılaşamadık, HAYIRSIZ! Sınıfına gidip baktım, göremedim çocuğu. Benim hatam.
Bir de sınıfın malı olan kızın ağzının ortasına çakmamama engenl ; "hümanist" olma çabalarım. Sevmeye çalışacağım yoksa uzak dururum. Tanımaz ve görmez... Şeklinde davranırım, tanımadığımı da sevmem gerek?! Kahretsin! Hümanizm zor zanaat azizim.
Kendine iyi bak sevgili insan.
Bugün beynimi mesken tutan çingeneler erken saatte uyudular. Gerçi kulağımın arka kısmında konaklıyorlar sanırım. Bugün bayağı bir yordular.
Perşembe, Aralık 22, 2011
Çingeneler Ne Ara Geldiler?
Selam selam selam,
Görünmeyen blogumu, kendi elimle kıydığım, terk etmeye razı değilim, hiç de olmadım zaten başka da yoldaşım yok. Buraya dökerim, gerisini beynimin kuytu köşeleri halletsin.
Hamamböceği gibi çoğalıyorlar sevgili blog! Kimler mi? Beynimin içindeki çingeneler, her dakikaları gürültüden ibaret, onlarla aynı telden çalsam zaten göbek atmadan durmayan kıvama gelirdim, halk arasında delilik diyorlar. Delirmek istemiyorum, her şey lehime iken. Bunları a-leyhime de çeviremem, çaba gösteriyorum ama çingeneleri yok etmek için değil, onlara daha iyi bir yaşama ortamı sunmak için. Beynimin içindeyseler benden bir parça olmalarına izin vereceğim o zaman, vermek zorundayım.
Bugün çingenelerimi alıp gittim malum, dershaneye. Bugün hoş ki ne hoş, sevilmeyen arkadaşımın neden sevilmediğini bildiğim halde sordum diğerlerine, umrum değil ama bana zarar verme çabaları hoşuma gitmeyince de dahil ettim kendimi de konuya, kötü kalpli çingene seslendi içeriden, siktir et olum bunları, şeklinde. Ben de, dur be kadın, diyip bağırdım susturdum içimdekini. Sohbetin bir yerine kadar geldik, kısır döngü... Kısır-yemek olan- severim ama döngü? Döngü olmamalı içinde. Döngüsüz kısır olmalı.
Hocaların bana karşı olan tavırları değişmedi, aynı tas aynı hamam aynı dershane. Ne sikimsonik meseledir bu, içinden çıkılmayan!
Bugün ortaklaşa aldığımız deneme sınavlarını çözelim dedik, sınıfça. Bizim sınıf ne ara akıllandı değil mi? Devamı geliyor. Öğleden sonra, o malum konuşmadan sonra, dönerimi yedikten sonra yaptık sınavı. Kapıyı açan açana, gürültü ise ayrı mesele. Afedersin ama kafam sikildi. Sınavın sonunda ise "kafamı sikseler çözemem artık" diye bağırdım sınıfın ortasında. Hoca yoktu tabii.
Betimleme ;
Dershaneden çıktım, sekretere selam çaktım, yumuşak bir sesle görüşürüz dedim. Merdivenleri inerken, kulaklı beremi takmıştım, kareli atkım da üstümdeydi, iki genç kız merdivenleri çıkarken gülüşüyorlardı. Benim ise suratımda bitkin olduğumun kanıtı olan ifade vardı muhtemelen. Dışarı çıkarken rüzgar suratımı yaladı. Hızla yürüdüm, hava kararmıştı. Ara sokaklara girmeme kararı almıştım. Hayallerimdeki arabayı gördüm - mazda rx7 karanlığın içinde beyaz bir kaplan gibi görünüyordu. Gözlerimi ondan alamadım. Biraz daha ileride, kaynak kokusu, tiner ve boya kokusu, kiremit evin sobasından çıkan dumanla sevişiyordu.
Dolmuşta 7 kişiydik, ben en arkada en sağda yerimi almıştım, minibüs hareket etti, yorgundum. Başımı cama yasladım yol boyunca. Eve de yetişince, küçük kardeşin salak şakalarına tahammül edemedim. Kızdım da biraz, annem telefonda revani tarifi alıyordu, kız kardeşim de not alıyordu annemin söylediklerini. Yemek yedikten sonra tatlı yerim ve ders çalışmadan önce belki biraz sızarım. Bilemiyorum. Ne yapacağımı da ama tek bildiğim yarın Psik Dr'u görmem gerektiği. Hocama ne anlatacağımı planladıktan sonra o koltuğa oturur oturmaz unutuyorum söyleyeceklerimi. Neyse, bu kez hazırlık yapıp giderim.
Çok yorduysam affedin, okumak hoş ama sizin de beyninizin kıvrımlarına sığınan çingeneleriniz varsa bir mübadeleye ihtiyacımız olabilir.
Hoşçakal okuyucu!
Görünmeyen blogumu, kendi elimle kıydığım, terk etmeye razı değilim, hiç de olmadım zaten başka da yoldaşım yok. Buraya dökerim, gerisini beynimin kuytu köşeleri halletsin.
Hamamböceği gibi çoğalıyorlar sevgili blog! Kimler mi? Beynimin içindeki çingeneler, her dakikaları gürültüden ibaret, onlarla aynı telden çalsam zaten göbek atmadan durmayan kıvama gelirdim, halk arasında delilik diyorlar. Delirmek istemiyorum, her şey lehime iken. Bunları a-leyhime de çeviremem, çaba gösteriyorum ama çingeneleri yok etmek için değil, onlara daha iyi bir yaşama ortamı sunmak için. Beynimin içindeyseler benden bir parça olmalarına izin vereceğim o zaman, vermek zorundayım.
Bugün çingenelerimi alıp gittim malum, dershaneye. Bugün hoş ki ne hoş, sevilmeyen arkadaşımın neden sevilmediğini bildiğim halde sordum diğerlerine, umrum değil ama bana zarar verme çabaları hoşuma gitmeyince de dahil ettim kendimi de konuya, kötü kalpli çingene seslendi içeriden, siktir et olum bunları, şeklinde. Ben de, dur be kadın, diyip bağırdım susturdum içimdekini. Sohbetin bir yerine kadar geldik, kısır döngü... Kısır-yemek olan- severim ama döngü? Döngü olmamalı içinde. Döngüsüz kısır olmalı.
Hocaların bana karşı olan tavırları değişmedi, aynı tas aynı hamam aynı dershane. Ne sikimsonik meseledir bu, içinden çıkılmayan!
Bugün ortaklaşa aldığımız deneme sınavlarını çözelim dedik, sınıfça. Bizim sınıf ne ara akıllandı değil mi? Devamı geliyor. Öğleden sonra, o malum konuşmadan sonra, dönerimi yedikten sonra yaptık sınavı. Kapıyı açan açana, gürültü ise ayrı mesele. Afedersin ama kafam sikildi. Sınavın sonunda ise "kafamı sikseler çözemem artık" diye bağırdım sınıfın ortasında. Hoca yoktu tabii.
Betimleme ;
Dershaneden çıktım, sekretere selam çaktım, yumuşak bir sesle görüşürüz dedim. Merdivenleri inerken, kulaklı beremi takmıştım, kareli atkım da üstümdeydi, iki genç kız merdivenleri çıkarken gülüşüyorlardı. Benim ise suratımda bitkin olduğumun kanıtı olan ifade vardı muhtemelen. Dışarı çıkarken rüzgar suratımı yaladı. Hızla yürüdüm, hava kararmıştı. Ara sokaklara girmeme kararı almıştım. Hayallerimdeki arabayı gördüm - mazda rx7 karanlığın içinde beyaz bir kaplan gibi görünüyordu. Gözlerimi ondan alamadım. Biraz daha ileride, kaynak kokusu, tiner ve boya kokusu, kiremit evin sobasından çıkan dumanla sevişiyordu.
Dolmuşta 7 kişiydik, ben en arkada en sağda yerimi almıştım, minibüs hareket etti, yorgundum. Başımı cama yasladım yol boyunca. Eve de yetişince, küçük kardeşin salak şakalarına tahammül edemedim. Kızdım da biraz, annem telefonda revani tarifi alıyordu, kız kardeşim de not alıyordu annemin söylediklerini. Yemek yedikten sonra tatlı yerim ve ders çalışmadan önce belki biraz sızarım. Bilemiyorum. Ne yapacağımı da ama tek bildiğim yarın Psik Dr'u görmem gerektiği. Hocama ne anlatacağımı planladıktan sonra o koltuğa oturur oturmaz unutuyorum söyleyeceklerimi. Neyse, bu kez hazırlık yapıp giderim.
Çok yorduysam affedin, okumak hoş ama sizin de beyninizin kıvrımlarına sığınan çingeneleriniz varsa bir mübadeleye ihtiyacımız olabilir.
Hoşçakal okuyucu!
Çarşamba, Aralık 21, 2011
Güzel Plan Yaparım...
Selam!
Umarım blogla ilgili sorunlar düzelmiştir, kumanda panelinde görünmüyor, şeklinde tepkiler aldım.
Gel gelelim dershaneye ve diğerlerine ;
Bugün dershanenin müdürüyle konuştum, hoş güzel bir sohbet oldu, çay ısmarladı, ben çay sevmem la! Kahvaltı harici içmem, soğumasını beklerim. Resmen rezillikti o anki durum. Anlattım, rehberlikçiyi. Hak verdi adam da. Her aklı başındaki birey gibi. Bir kaç dersten problemim var dedim, artık ne problem olursa adamın kapısını çalcam. Hocanın birini çağırdı, Umut bu yıl kazanacak, dedi. Şok oldum lan! Mutlu da oldum, daha fazla asılacam artık. Cidden öyle böyle değil, hoca da şok oldu, "hocam zaten çalışıyorduk beraber, sorularını çözüyorum ben Umut'un" dedi. Müdürüm ise "öyle değil, ne olursa olsun zaman ayrılacak bu öğrencimize" dedi. OOooooooolll lleeeeY! - ergen mutluluğumu görmezden gelin.
Böyle işte, yarın da Kimya için konuşcam biyolojiyi kendim halledecem, zaten çözemediğim ne soru varsa götürüyorum. Matematik için de öyle. Ooooh BEAAA! Yeter lan! Bu yıl olacak artık, olmak zorunda! Bu kez de İÜ yerine İTÜ peyzaj yazarım büyük ihtimalle. Biliyorum ne düşündüğünü ama ota boka meraklı biriyim. Öyle işte, biraz da mimari konuşacak hacı! Mimar Sinan Şehir Bölgeyi araştırdım, Şehir Bölge benim kaldırabileceğimden daha yorucu gibi geliyor. Bakalım artık, her öğrenci gibi planlarım var. Hayata geçirmeye 6 aycık kalmış, çok değil 6 ay! Bitecek bunlar. Bir de bu söylediklerimi gelip buraya yalamamak için elimden geleni yapmam gerekiyor, geçen yıl fazla hayalciydim, hiç çalışamamıştım. Bu kez böyle olmayacak!
Bir Üniversite'den beklentiler ;
- Sınıfta görüş ayrılığı yüksek ihtimalle olacaktır ama seviyeli olsun.
- Hocalar hoşgörülü olsun, hiçbir zaman öğrenciye "taktığı" için bırakmasın veya arkadaş gibi olsun ya. İÜ peyzaj'daki hocalar öyleymiş, ellerinden öpüyorum. Her ne kadar bir tanesi mailime cevap vermemiş olsa da.
- Ders harici zamanım olsun, kolay bölüm diye bir şey yok ama, kırbaçlanmadan bitirebiliyim okulu.
- Sevdiğim konserlere gidebiliyim, ağzım sulanmasın afişe bakıp.
- Film festivalleri, ölürüm lan! Uzaktan olsa bile ne olup bittiğini görmek istiyorum. -içeri davetiye ile giriliyor değil mi? ben öyle duydum.
- Arkadaş diyebileceğim tipte insanlar olsun sınıfta, dost olsun.
Beklentilerim bunlar, umarım hayalkırıklığı yaşamam. Rehberlikçiye geçiririm 2.80'i...
Umarım blogla ilgili sorunlar düzelmiştir, kumanda panelinde görünmüyor, şeklinde tepkiler aldım.
Gel gelelim dershaneye ve diğerlerine ;
Bugün dershanenin müdürüyle konuştum, hoş güzel bir sohbet oldu, çay ısmarladı, ben çay sevmem la! Kahvaltı harici içmem, soğumasını beklerim. Resmen rezillikti o anki durum. Anlattım, rehberlikçiyi. Hak verdi adam da. Her aklı başındaki birey gibi. Bir kaç dersten problemim var dedim, artık ne problem olursa adamın kapısını çalcam. Hocanın birini çağırdı, Umut bu yıl kazanacak, dedi. Şok oldum lan! Mutlu da oldum, daha fazla asılacam artık. Cidden öyle böyle değil, hoca da şok oldu, "hocam zaten çalışıyorduk beraber, sorularını çözüyorum ben Umut'un" dedi. Müdürüm ise "öyle değil, ne olursa olsun zaman ayrılacak bu öğrencimize" dedi. OOooooooolll lleeeeY! - ergen mutluluğumu görmezden gelin.
Böyle işte, yarın da Kimya için konuşcam biyolojiyi kendim halledecem, zaten çözemediğim ne soru varsa götürüyorum. Matematik için de öyle. Ooooh BEAAA! Yeter lan! Bu yıl olacak artık, olmak zorunda! Bu kez de İÜ yerine İTÜ peyzaj yazarım büyük ihtimalle. Biliyorum ne düşündüğünü ama ota boka meraklı biriyim. Öyle işte, biraz da mimari konuşacak hacı! Mimar Sinan Şehir Bölgeyi araştırdım, Şehir Bölge benim kaldırabileceğimden daha yorucu gibi geliyor. Bakalım artık, her öğrenci gibi planlarım var. Hayata geçirmeye 6 aycık kalmış, çok değil 6 ay! Bitecek bunlar. Bir de bu söylediklerimi gelip buraya yalamamak için elimden geleni yapmam gerekiyor, geçen yıl fazla hayalciydim, hiç çalışamamıştım. Bu kez böyle olmayacak!
Bir Üniversite'den beklentiler ;
- Sınıfta görüş ayrılığı yüksek ihtimalle olacaktır ama seviyeli olsun.
- Hocalar hoşgörülü olsun, hiçbir zaman öğrenciye "taktığı" için bırakmasın veya arkadaş gibi olsun ya. İÜ peyzaj'daki hocalar öyleymiş, ellerinden öpüyorum. Her ne kadar bir tanesi mailime cevap vermemiş olsa da.
- Ders harici zamanım olsun, kolay bölüm diye bir şey yok ama, kırbaçlanmadan bitirebiliyim okulu.
- Sevdiğim konserlere gidebiliyim, ağzım sulanmasın afişe bakıp.
- Film festivalleri, ölürüm lan! Uzaktan olsa bile ne olup bittiğini görmek istiyorum. -içeri davetiye ile giriliyor değil mi? ben öyle duydum.
- Arkadaş diyebileceğim tipte insanlar olsun sınıfta, dost olsun.
Beklentilerim bunlar, umarım hayalkırıklığı yaşamam. Rehberlikçiye geçiririm 2.80'i...
Pazartesi, Aralık 19, 2011
Veli Toplantısı ve Geriye Kalanlar...
Selamlar!
Bugün veli toplantısı vardı dershanede, sınav günümüz de sırf bugüne özel, pazar gününe alınmıştı.
Anam toplantıya gitti ve bakalım neler olmuş ;
Rehberlikçinin ebesine dalacam yarın, neden mi? Şöyle ki, dershane müdürümüzle görüşmüş annem, "hocam durum bundan ibaret" demiş, yukarıda biyografi var ordakini anlatmış işte, sanırım çeyreğini anlatmış. Neyse, haberi yok dershanedeki kimsenin bu durumdan, kabuğuma çekildim mi fena bir uykuya dalarım ben, bir bakmışsın devir değişmiş, kavimler göçmüş, yaşlı bir dinozor olarak uyanırım. Hocalarımın hiçbirinin geçmişimden haberi yokmuş, ben rehberlikçiye anlatmama rağmen. Bir rehberlikçinin görevi, diğer öğrencilerden farklı durumlarla sıyrılan öğrencilerini öğretmenlere anlatmak, ben gidip hocam şu biyografim buyrunuz, diyemezdim, diyemem de. Annem sağolsun tek tek tek tek tek... 8'den fazla hocaya anlatmış durumu, anlatırken "Oğlum kendimden utandım, bütün hocalarla aynı konuyu konuştuğum için, neyse müdür beyle konuşurken rehberlikçi de yanımızdaydı, omuzuna dokundu rehberlikçinin ve öğrencimizle ilgilenin" diye anlattı. Ha bir de unutmadan, müdür bey benimle görüşmek istiyormuş. Bu bir fırsat!
Rehberlikçinin Sonu
Rehberlikçinin Sonu, Çöküşü, Yıkılışı, ve bir rehberlikçinin devri daha kapanır. Nasıl mı?
Müdür Bey'e gidip her şeyi anlatacam,
-Hocam durum bundan ibaret ; rehberlik hocam görevini yerine getirmiyor. Bir rehberlikçinin görevi sadece öğrencilerin tercih yapacağı okulları düzenlemek mi? Ya da etüt yazmak mı? dicem, devamında ise. Hocam durumumu anlattığım ilk kişi rehber hocamdı ve ben öğretmenlerimin bu durumdan haberdar olduğunu sanıyordum ama annem dün öğretmenlerimle konuştuğunda, hocalarım şok olmuş ve hiçbirinin haberi yokmuş. Görevini yerine getirmeyen, sorumsuz bir rehberlikçiyle çalışıyorsunuz, ben tek tek hocalara anlatamam, en azından ben kendi psikolojimi de düşünmek zorundayım... ve uzar da uzar.
Ben bu rehberlikçinin ebesine dalarım! Dalarım da...
Boşverin sinirlendim, en iyisi yarını beklemek.
Bugün veli toplantısı vardı dershanede, sınav günümüz de sırf bugüne özel, pazar gününe alınmıştı.
Anam toplantıya gitti ve bakalım neler olmuş ;
Rehberlikçinin ebesine dalacam yarın, neden mi? Şöyle ki, dershane müdürümüzle görüşmüş annem, "hocam durum bundan ibaret" demiş, yukarıda biyografi var ordakini anlatmış işte, sanırım çeyreğini anlatmış. Neyse, haberi yok dershanedeki kimsenin bu durumdan, kabuğuma çekildim mi fena bir uykuya dalarım ben, bir bakmışsın devir değişmiş, kavimler göçmüş, yaşlı bir dinozor olarak uyanırım. Hocalarımın hiçbirinin geçmişimden haberi yokmuş, ben rehberlikçiye anlatmama rağmen. Bir rehberlikçinin görevi, diğer öğrencilerden farklı durumlarla sıyrılan öğrencilerini öğretmenlere anlatmak, ben gidip hocam şu biyografim buyrunuz, diyemezdim, diyemem de. Annem sağolsun tek tek tek tek tek... 8'den fazla hocaya anlatmış durumu, anlatırken "Oğlum kendimden utandım, bütün hocalarla aynı konuyu konuştuğum için, neyse müdür beyle konuşurken rehberlikçi de yanımızdaydı, omuzuna dokundu rehberlikçinin ve öğrencimizle ilgilenin" diye anlattı. Ha bir de unutmadan, müdür bey benimle görüşmek istiyormuş. Bu bir fırsat!
Rehberlikçinin Sonu
Rehberlikçinin Sonu, Çöküşü, Yıkılışı, ve bir rehberlikçinin devri daha kapanır. Nasıl mı?
Müdür Bey'e gidip her şeyi anlatacam,
-Hocam durum bundan ibaret ; rehberlik hocam görevini yerine getirmiyor. Bir rehberlikçinin görevi sadece öğrencilerin tercih yapacağı okulları düzenlemek mi? Ya da etüt yazmak mı? dicem, devamında ise. Hocam durumumu anlattığım ilk kişi rehber hocamdı ve ben öğretmenlerimin bu durumdan haberdar olduğunu sanıyordum ama annem dün öğretmenlerimle konuştuğunda, hocalarım şok olmuş ve hiçbirinin haberi yokmuş. Görevini yerine getirmeyen, sorumsuz bir rehberlikçiyle çalışıyorsunuz, ben tek tek hocalara anlatamam, en azından ben kendi psikolojimi de düşünmek zorundayım... ve uzar da uzar.
Ben bu rehberlikçinin ebesine dalarım! Dalarım da...
Boşverin sinirlendim, en iyisi yarını beklemek.
Pazar, Aralık 18, 2011
2011'den Geriye Kalanlar...
2010'dan Geriye Kalanlar
Adlı yazıma benzer bir yazı olsun bu da ;
Her ne kadar googlezeitgeist yapsa da kendi yorumumu katmak istedim, google benim yerime yapmış ne de olsa, demeden.
Bir bakalım neler olmuş ;
Türktelekom Arena açıldı. Taraftarların en çok sevindiği olaylardan bir tanesiydi, Ali Sami Yen için de ayrı üzüldük tabii.
Defne Joy Foster öldü, hakkında neler yazıldı neler çizildi, beni ilgilendirmez. Allah rahmet eylesin.
Ha bi de unutmadan, 2011 Üniversitelerarası Kış Olimpiyatları Erzurum'da düzenlendi, kahretsin ki beklediğim gibi değildi, gitmedim tabii ama gördüğüm kadarıyla hoş değildi bazı olaylar.
Hüsnü Mübarek hükümeti askere devretti.
Sn. Necmettin Erbakan vefat etti, allah rahmet eylesin. Siyasetle ilgili olmasam da büyük siyasetçilerden biri.
Ve Japonya'daki deprem, bütün Dünya alarmdaydı. Fukushima patladı, tsunami oldu. Dünya alarma geçti. Beni en çok etkileyen olay ise, Japon turistlere gazetecilerin verdiği kötü haber ve turistlerin yüzündeki şok ifadesi.
İbrahim Tatlıses'e saldırı düzenlendi, sevenleri yıkıldı.
Kaddafi'ye karşı olan savaş başladı, diktatör olmasına rağmen ülkesine dışa bağımlılıktan kurtaran biriydi. Bunu başarmış olması bile, kendisini ülkesine ne denli adadığının kanıtı olsa gerek.
Ve ve ve, benim başıma gelen diğer 1.7kriptilyon insanla birlikte. YGS yapıldı. Küfrederek çıkmıştım sanırım, ve o günden sonra kendimi bırakmamın ne kadar saçma olduğunun farkına yılın son günlerinde vardım. Stres bana yaramıyor, depresyon mu? Atlatılır.
Dünya gündemini sarsan bir diğer olay, Usame öldürüldü. -Yorum yapılması gereksiz.
Simav'da deprem.
Benim başıma gelen ve diğer bütün +18 lerin. Haziran 12'de seçim vardı. İlk oyumu verdim, pişmanım. Keşke kullanmasaydım ya da en azından pusulaya resim çizseydim. Bundan önce anayasa için kullanmıştım oyumu.
Norveç'teki saldırı, bombalı saldırı ve devamında Gençlik Kampı'nı basan bir şerefsiz, daha fazlasını edebilirdim ama '^+^%&/( neyse boşver, 80 kişiyi katleden orospuçocuğu.
Hala gündemimizde kalan ve kalmaya devam edecek olan ama son haberlere göre konunun kapanması için elden gelen ne varsa yapılan, ŞİKE.
Van'daki deprem, tanımadığım bir akrabamı kaybetmeme neden olan. Hala yaraları sarılamayan. Japon Doktor'un ölümüne neden olan ise deprem değildi, ihmaldi. Allah rahmet eylesin.
Suriye'de isyan ve beni deli eden -Türkiye'nin tutumu. Komşu mu düşman mı? Türkiye seçimini yapmak üzere ama şu an atılan adımlar hiç hoşuma gitmiyor. Askerler az önce haberlerden aldığım bilgiye göre, sınıra kaydırılmış. Bunun sebebi ise her an iki ülkenin çatışma riski mi? Umarım böyle bir şey olmaz.
Steve Jobs ve Spartacus dizisinin başrolü Andy öldü. Kanser...
Kriz dünyayı kasıp kavurdu. Hala da devam. WallStreet fethedildi, fetih sayılır ama dağıtıldılar. En son limanı ele geçirmişlerdi. Yunanistan ise battı, adalarını bile sattı. AB, kurtarma planları yaptı. Almanya ise varını yoğunu verdi. Yoksa Euro'nun batışı veya yokoluşu olabilirdi.
Bana göre ise 2011 de boktan bir yıldı, kendim için değil Dünya için boktandı. Kapitalist ülkeler boka battı, depremiydi, tufanıydı, kasırgasıydı, isyanlarıydı. Kısacası b-o-k!
Kronolojik sıra için vikipedi'den yardım alındı ama sıralamaya uyamadım pek.
Adlı yazıma benzer bir yazı olsun bu da ;
Her ne kadar googlezeitgeist yapsa da kendi yorumumu katmak istedim, google benim yerime yapmış ne de olsa, demeden.
Bir bakalım neler olmuş ;
Türktelekom Arena açıldı. Taraftarların en çok sevindiği olaylardan bir tanesiydi, Ali Sami Yen için de ayrı üzüldük tabii.
Defne Joy Foster öldü, hakkında neler yazıldı neler çizildi, beni ilgilendirmez. Allah rahmet eylesin.
Ha bi de unutmadan, 2011 Üniversitelerarası Kış Olimpiyatları Erzurum'da düzenlendi, kahretsin ki beklediğim gibi değildi, gitmedim tabii ama gördüğüm kadarıyla hoş değildi bazı olaylar.
Hüsnü Mübarek hükümeti askere devretti.
Sn. Necmettin Erbakan vefat etti, allah rahmet eylesin. Siyasetle ilgili olmasam da büyük siyasetçilerden biri.
Ve Japonya'daki deprem, bütün Dünya alarmdaydı. Fukushima patladı, tsunami oldu. Dünya alarma geçti. Beni en çok etkileyen olay ise, Japon turistlere gazetecilerin verdiği kötü haber ve turistlerin yüzündeki şok ifadesi.
İbrahim Tatlıses'e saldırı düzenlendi, sevenleri yıkıldı.
Kaddafi'ye karşı olan savaş başladı, diktatör olmasına rağmen ülkesine dışa bağımlılıktan kurtaran biriydi. Bunu başarmış olması bile, kendisini ülkesine ne denli adadığının kanıtı olsa gerek.
Ve ve ve, benim başıma gelen diğer 1.7kriptilyon insanla birlikte. YGS yapıldı. Küfrederek çıkmıştım sanırım, ve o günden sonra kendimi bırakmamın ne kadar saçma olduğunun farkına yılın son günlerinde vardım. Stres bana yaramıyor, depresyon mu? Atlatılır.
Dünya gündemini sarsan bir diğer olay, Usame öldürüldü. -Yorum yapılması gereksiz.
Simav'da deprem.
Benim başıma gelen ve diğer bütün +18 lerin. Haziran 12'de seçim vardı. İlk oyumu verdim, pişmanım. Keşke kullanmasaydım ya da en azından pusulaya resim çizseydim. Bundan önce anayasa için kullanmıştım oyumu.
Norveç'teki saldırı, bombalı saldırı ve devamında Gençlik Kampı'nı basan bir şerefsiz, daha fazlasını edebilirdim ama '^+^%&/( neyse boşver, 80 kişiyi katleden orospuçocuğu.
Hala gündemimizde kalan ve kalmaya devam edecek olan ama son haberlere göre konunun kapanması için elden gelen ne varsa yapılan, ŞİKE.
Van'daki deprem, tanımadığım bir akrabamı kaybetmeme neden olan. Hala yaraları sarılamayan. Japon Doktor'un ölümüne neden olan ise deprem değildi, ihmaldi. Allah rahmet eylesin.
Suriye'de isyan ve beni deli eden -Türkiye'nin tutumu. Komşu mu düşman mı? Türkiye seçimini yapmak üzere ama şu an atılan adımlar hiç hoşuma gitmiyor. Askerler az önce haberlerden aldığım bilgiye göre, sınıra kaydırılmış. Bunun sebebi ise her an iki ülkenin çatışma riski mi? Umarım böyle bir şey olmaz.
Steve Jobs ve Spartacus dizisinin başrolü Andy öldü. Kanser...
Kriz dünyayı kasıp kavurdu. Hala da devam. WallStreet fethedildi, fetih sayılır ama dağıtıldılar. En son limanı ele geçirmişlerdi. Yunanistan ise battı, adalarını bile sattı. AB, kurtarma planları yaptı. Almanya ise varını yoğunu verdi. Yoksa Euro'nun batışı veya yokoluşu olabilirdi.
Bana göre ise 2011 de boktan bir yıldı, kendim için değil Dünya için boktandı. Kapitalist ülkeler boka battı, depremiydi, tufanıydı, kasırgasıydı, isyanlarıydı. Kısacası b-o-k!
Kronolojik sıra için vikipedi'den yardım alındı ama sıralamaya uyamadım pek.
Cumartesi, Aralık 17, 2011
Arkadaş
Eşek'ten selamlar,
Bugün arkadaşlarımı ziyarete gittim, aylar sonra ilk defa. Gerçek arkadaş-dost vesaire tanımını yapabildiğim 2 insan. Önceki yazılarımda bahsettiğim, evlerine ilk gidişimde dolmuşta kendimi unuttuğum, beraber metal müzik dinlediğim, eğlendiğim, sohbet ettiğim.
Bu 2 arkadaştan ayrı, 2 arkadaş daha var ki her birinin yeri ayrı aslında, uzun zaman görüşmesek de unutmayan insanlar bunlar, bu 4 kişi. Neden mi sayı ile belirtiyorum ? Ehe, bu 4 kişiden başka gerçek arkadaşım olmadı da ondan. Hala da yok onlar gibisi, cidden. Bencil değiller, hayırsız da değiller, samimiler, fazla gerçekler, hayal dünyamdan fırlamış gibiler. Eklemek istediğim bir kişi daha var, onunla beraber de bir kişi daha, geçen yıl dershanede tanıştığım, 1 yıl boyunca ya da 1 sınav sezonu boyunca yalnız bırakmayan insanlar.
Blogumu okuyan tek arkadaşım sana sesleniyorum burada aç kulaklarını iyi dinle; geçen yıl bana az vurmadın dimi? Ben de elini ısırmıştım dershane çıkışı, omzumu morarttın, sabrımı test ettin, en son beraber peynirli künefe yedik yanında çilekli - vanilyalı dondurma ile, hayatıma girmesine izin verdiğim insan, teşekkürler bütün o morluklar için!
Hoş bugün görüştüm ilk bahsettiğim arkadaşlarımla, evlerine gittim. Flaş karda film atmıştım, laptopı almak aklımın ucundan gelmemişti, 3 idiots veya Shaun of the Dead izlicektik. Olmadı, canımız sağolsun, bisküvi aldık, sohbet ettik, daha sık gitmem lazım, daha sık görmem lazım. Yalnız kaldığım her dakika bir kaç yıl geri gidiyorum, bunalıyorum, evet depresyon da cabası. Doktorumun da tavsiyesiydi, arkadaşın yok mu, dedi. Sık sık görüşemiyoruz, dedim. Tamam o zaman daha sık görüşmelisin, sevdiğin şeyleri yapmalısın, demişti. Tavsiyesine uydum.
Ah bir de bu blog olmasa, ölür müydüm? Haha! O kadar kolay değil, şaka yaptım zaten.
Cuma, Aralık 16, 2011
Teşekkürler...
Türk Telekom, Boğaziçi Üniversitesi ve GETEM'e teşekkürler.
Sosyal Sorumluluk olarak lanse edilen ama benim ise sosyal zorunluluk olarak tanımladığım projelerin çoğalması dileğiyle.
Zorunluluk dememin sebebi, bu tür projelerin engellilerin doğal hakkı olduğu gerçeği.
Umarım bunun gibiler örnek olur, üniversitelerin desteğinin olması da mutlu etti.
2012 - Bir Sürü Şey İstedim.
Joy ile Joker'den gördüm. Mim'lemişler.
Bu mimi yapmamın sebebine gelelim ; Geçen yılki blogumda yeni yıldan istediklerimi yazmıştım, o geldi aklıma. Özel hissettirdi, yoksa başka bir sebebi yok, ritüel olarak kabul ediyorum.
Hani 2012'ye giriyoruz ya, 12 dilek demiş blogcular. Yok ben 100lercesini yazarım dedim ve bakalım kaça kadar gidecek ;
1- 2012'ye 2009'daki gibi babamla girelim istiyorum - Suudi Arabistan'da kutladığını sanmıyorum.
2- Sınavı kazanmak istiyorum, çok istiyorum. Sadece kazanmak değil, İstanbul'da Mimarlık bölümlerinden birine yerleşmek istiyorum. İstanbul Üni. Peyzaj Mimarlığı tarafından tavlanmış durumdayım. Mimar Sinan galip gelebilir, puana göre seçim yapmak zorundayım. Mantığım galip gelsin!
3- Savaş olmasın, 2012 Savaş Yılı olmasın. İnsanlar, gerizekalı olanlar, savaşmasın. Zaten aklı başında olanlar da barıştan yana olanlar. Azınlık olmayalım istiyorum.
4- Hippie olmak istiyorum, 2012-13-14 fark etmez ama olmak istiyorum. Fikir olarak...
5- Borçlarımızdan kurtulmak istiyorum.
6- Telefonum olsun istiyorum ama bunun için yeni yıla girmeme gerek yok.
7- Babam emekli olsun, yılın 6 ayını, en az, bizimle birlikte geçirsin istiyorum. Üniversiteye gidersem, annemle birlikte beni ziyaret etsinler istiyorum. Bu arada babamla annem ayrı değil -babam yurtdışında sadece. Kader mi lan bu da?!
8- Depresyondan kurtulmak istiyorum.
9- Hümanist olmak istiyorum, ben hümanist iken diğerlerinin arkamdan iş çevirmeye çalışmasını istemiyorum.
10- Kardeşimle aynı üniversiteye yerleşmek istiyorum ama çocuğu İstanbul için ikna edemiyorum, ikna olsun ve aynı okulda okuyalım hatta mümkünse aynı evde olalım istiyorum.
11- Temmuzda Reyüs ile Googhan'ı görmek istiyorum, istiyorum ama çocuklardan haber yok zaman var.
12- Annemle kavga etmek istemiyorum.
13- Uslu bir çocuk olup şirinleri görmek istiyorum.
14- Yüzmeyi öğrenmek istiyorum. Mümkün ama zor, imkansız değil.
15- Bir otomobilimiz olsun, babam alsın, Türkiye'ye getirsin, ben de kullanmayı az çok biliyorum ama ehliyet yok, ehliyet sınavı için yeterli param olsun.
16- Bir işim olsun, yaz aylarında bilgisayar başında eriyip gitmek istemiyorum.
17- Kazandığım üniversite için ; yurtta kalmak istemiyorum ama maddi durum ne gösterir bilemiyorum, evim olsun ama annem her hafta-abartır o- gelmesin, her ay ? olabilir. Her ay gelebilir, ev tutabilsinler de.
18- Burç kısmında yazanlar gerçek olsun, yeni yıla masraflı giriyim, yılın sonunda hayallerime ulaşıyım. Ağustos'taki yüklü masraflarım da üniversite için olsun LÜTFEN! Dershane için değil?!
19- Gerçekten adam akıllı insanlarla arkadaş olmak istiyorum, hümanizm burda yerin dibine batsın. Sırtımdan vurmayacak insanlar olsun.
20- Eski Dostlar'la daha sık görüşmek istiyorum.
21- Sınıfımdaki bazı kişilerin ölmesini istiyorum, şaka. Ölmeseler bile, korksunlar. Azrail?
22- Fotoğraf makinesi de istiyorum, kazandıktan sonra aldırabilirsem, belki.
23- Herkes hippie olsun, aşk olsun , olmazsa sevgi olsun.
24- Turkcell'e yaptığım iş görüşmesi başarısız oldu, bu yıl tekrar denicem. Patron beni almadığına pişman olsun.
25- Mızıkam var ama çalamıyorum, okulda hatta ev arkadaşım çalabilirse yer gök deniz, havalara uçar, yere çakılır, denizin dibini görürüm. MUTLULUK'tan.
26- Depresyon ders çalışmama engel olmasın artık, kendimi mutlu edebildiğim şey şu an nefret ettiğim olmasa da beceremediğim ve vazgeçtiğim olmasın. Pes etmekten vazgeçiyim.
27- Nil ile Sahra öldükten sonra ineğim olmadı, annemin aldığı öküzleri de alındıkları günden bu yana görmedim. Depresyona girdim lan!?
28- Kolay bağlanırım zor vazgeçirim, reklamdaki gibi. Bu huyumdan vazgeçmek istiyorum.
29- Bir atım olsun istiyorum, Muhteşem yy, orda bir at var ki aklım onda kaldı. O benim olsun. Simsiyah.
30-...Daha mutlu olmak istiyorum, en azından amacıma ulaştıktan sonra mutlu olabilirim sanırım.
31- Mutlu olabilmem için amaçlarıma ulaşmama gerek kalmasın, şimdi de mutlu olmak istiyorum. Keş minibüs şoförü gibi her daim gülmek istiyorum.
32- Geçmişi unutmak istiyordum şu an ise yüzleşmeye çalışıyorum. Yüzleşmek unutmaktan daha kolay olsun, daha az acıtsın istiyorum. Çok mu ?
33- Mia, kitap yazsın istiyorum. DizüstüEdebiyat, kitaplarını okumadım ama mia yazarsa okucam söz!
34- Kıskanmak istemiyorum artık, takmak istemiyorum, çevremde olup bitenden hep kendimi sorumlu tutmak da istemiyorum.
35- Mal gibi veya gerizekalı hissetmek istemiyorum, benden zeki olanları kıskanmak da istemiyorum.
İçinde bulunduğum durumdan yara almadan sıyrılmak iyi gelecek gibi...
Bütün bunları yazdım ya devam ettirseydim kendini tekrarlayan şeyler olacaktı.
36- Kendimi tekrarlamak istemiyorum. Hatalarımı ve diğerlerini. Başa sarmak sıkıcı.
37- the Antennas'ın albümünü istiyorum.
38- Mızıka çalabilirsem müzik grubum olsun.
39- Evlilik programlarına çıkıp, aşk bu kadar kolay mu uleeen!? diye haykırmak istiyorum.
40- Türkiye'nin siyasi konumundan bir şekilde kurtulup, savaşa meyil değil ama barışa yönelik adımlar atmasını istiyorum.
41- Aşık olabileceğim biri karşıma çıksın bu yıl, cidden.
42- Rehberlikçi'nin üzerine kaka atmak istiyorum.
43- Dershaneyi TNT ile patlatmak istiyorum, tv kanalı ile, patlayıcı olanla değil. Manyak mıyım lan ben?
44- Woodstock, nedir ne değildir, yerinde görmek istiyorum.
45- Tootpaste Kisses'taki insanlar kadar sevgi dolu olun, başka da bir şey istemiyorum.
Hadi eyvallah umarım sorunlar düzelir, blogla olan şu an ilk sırada değil, önce kendim!
46- Bencil olmak istemiyorum, Ayn Rand'ın Bencillik Erdemdir, kitabını okumak istiyorum.
47- Kitap okuyabilecek kadar param olsun, kitap okumak için temel ihtiyaçlarımdan mahrum kalmak istemiyorum. E-kitap mı? olabilir o ama kağıdın dokusunu değişmem.
Gittim ben. Blogumla olan problemlerden dolayı cidden özür, özür ve diğerleri.
Beynimin kıvrımlarındaki sevgili göçebeler, elbet geldiniz ve şimdi gideceksiniz. Defolun, demeden önce hepinizi Kıvrım Kanyonu'ndaki Havai Fişek Gösterisine davet ediyorum -hain planlarımı gerçekleştirip hepsini, kanyona dökmek istiyorum.
Bu mimi yapmamın sebebine gelelim ; Geçen yılki blogumda yeni yıldan istediklerimi yazmıştım, o geldi aklıma. Özel hissettirdi, yoksa başka bir sebebi yok, ritüel olarak kabul ediyorum.
Hani 2012'ye giriyoruz ya, 12 dilek demiş blogcular. Yok ben 100lercesini yazarım dedim ve bakalım kaça kadar gidecek ;
1- 2012'ye 2009'daki gibi babamla girelim istiyorum - Suudi Arabistan'da kutladığını sanmıyorum.
2- Sınavı kazanmak istiyorum, çok istiyorum. Sadece kazanmak değil, İstanbul'da Mimarlık bölümlerinden birine yerleşmek istiyorum. İstanbul Üni. Peyzaj Mimarlığı tarafından tavlanmış durumdayım. Mimar Sinan galip gelebilir, puana göre seçim yapmak zorundayım. Mantığım galip gelsin!
3- Savaş olmasın, 2012 Savaş Yılı olmasın. İnsanlar, gerizekalı olanlar, savaşmasın. Zaten aklı başında olanlar da barıştan yana olanlar. Azınlık olmayalım istiyorum.
4- Hippie olmak istiyorum, 2012-13-14 fark etmez ama olmak istiyorum. Fikir olarak...
5- Borçlarımızdan kurtulmak istiyorum.
6- Telefonum olsun istiyorum ama bunun için yeni yıla girmeme gerek yok.
7- Babam emekli olsun, yılın 6 ayını, en az, bizimle birlikte geçirsin istiyorum. Üniversiteye gidersem, annemle birlikte beni ziyaret etsinler istiyorum. Bu arada babamla annem ayrı değil -babam yurtdışında sadece. Kader mi lan bu da?!
8- Depresyondan kurtulmak istiyorum.
9- Hümanist olmak istiyorum, ben hümanist iken diğerlerinin arkamdan iş çevirmeye çalışmasını istemiyorum.
10- Kardeşimle aynı üniversiteye yerleşmek istiyorum ama çocuğu İstanbul için ikna edemiyorum, ikna olsun ve aynı okulda okuyalım hatta mümkünse aynı evde olalım istiyorum.
11- Temmuzda Reyüs ile Googhan'ı görmek istiyorum, istiyorum ama çocuklardan haber yok zaman var.
12- Annemle kavga etmek istemiyorum.
13- Uslu bir çocuk olup şirinleri görmek istiyorum.
14- Yüzmeyi öğrenmek istiyorum. Mümkün ama zor, imkansız değil.
15- Bir otomobilimiz olsun, babam alsın, Türkiye'ye getirsin, ben de kullanmayı az çok biliyorum ama ehliyet yok, ehliyet sınavı için yeterli param olsun.
16- Bir işim olsun, yaz aylarında bilgisayar başında eriyip gitmek istemiyorum.
17- Kazandığım üniversite için ; yurtta kalmak istemiyorum ama maddi durum ne gösterir bilemiyorum, evim olsun ama annem her hafta-abartır o- gelmesin, her ay ? olabilir. Her ay gelebilir, ev tutabilsinler de.
18- Burç kısmında yazanlar gerçek olsun, yeni yıla masraflı giriyim, yılın sonunda hayallerime ulaşıyım. Ağustos'taki yüklü masraflarım da üniversite için olsun LÜTFEN! Dershane için değil?!
19- Gerçekten adam akıllı insanlarla arkadaş olmak istiyorum, hümanizm burda yerin dibine batsın. Sırtımdan vurmayacak insanlar olsun.
20- Eski Dostlar'la daha sık görüşmek istiyorum.
21- Sınıfımdaki bazı kişilerin ölmesini istiyorum, şaka. Ölmeseler bile, korksunlar. Azrail?
22- Fotoğraf makinesi de istiyorum, kazandıktan sonra aldırabilirsem, belki.
23- Herkes hippie olsun, aşk olsun , olmazsa sevgi olsun.
24- Turkcell'e yaptığım iş görüşmesi başarısız oldu, bu yıl tekrar denicem. Patron beni almadığına pişman olsun.
25- Mızıkam var ama çalamıyorum, okulda hatta ev arkadaşım çalabilirse yer gök deniz, havalara uçar, yere çakılır, denizin dibini görürüm. MUTLULUK'tan.
26- Depresyon ders çalışmama engel olmasın artık, kendimi mutlu edebildiğim şey şu an nefret ettiğim olmasa da beceremediğim ve vazgeçtiğim olmasın. Pes etmekten vazgeçiyim.
27- Nil ile Sahra öldükten sonra ineğim olmadı, annemin aldığı öküzleri de alındıkları günden bu yana görmedim. Depresyona girdim lan!?
28- Kolay bağlanırım zor vazgeçirim, reklamdaki gibi. Bu huyumdan vazgeçmek istiyorum.
29- Bir atım olsun istiyorum, Muhteşem yy, orda bir at var ki aklım onda kaldı. O benim olsun. Simsiyah.
30-...Daha mutlu olmak istiyorum, en azından amacıma ulaştıktan sonra mutlu olabilirim sanırım.
31- Mutlu olabilmem için amaçlarıma ulaşmama gerek kalmasın, şimdi de mutlu olmak istiyorum. Keş minibüs şoförü gibi her daim gülmek istiyorum.
32- Geçmişi unutmak istiyordum şu an ise yüzleşmeye çalışıyorum. Yüzleşmek unutmaktan daha kolay olsun, daha az acıtsın istiyorum. Çok mu ?
33- Mia, kitap yazsın istiyorum. DizüstüEdebiyat, kitaplarını okumadım ama mia yazarsa okucam söz!
34- Kıskanmak istemiyorum artık, takmak istemiyorum, çevremde olup bitenden hep kendimi sorumlu tutmak da istemiyorum.
35- Mal gibi veya gerizekalı hissetmek istemiyorum, benden zeki olanları kıskanmak da istemiyorum.
İçinde bulunduğum durumdan yara almadan sıyrılmak iyi gelecek gibi...
Bütün bunları yazdım ya devam ettirseydim kendini tekrarlayan şeyler olacaktı.
36- Kendimi tekrarlamak istemiyorum. Hatalarımı ve diğerlerini. Başa sarmak sıkıcı.
37- the Antennas'ın albümünü istiyorum.
38- Mızıka çalabilirsem müzik grubum olsun.
39- Evlilik programlarına çıkıp, aşk bu kadar kolay mu uleeen!? diye haykırmak istiyorum.
40- Türkiye'nin siyasi konumundan bir şekilde kurtulup, savaşa meyil değil ama barışa yönelik adımlar atmasını istiyorum.
41- Aşık olabileceğim biri karşıma çıksın bu yıl, cidden.
42- Rehberlikçi'nin üzerine kaka atmak istiyorum.
43- Dershaneyi TNT ile patlatmak istiyorum, tv kanalı ile, patlayıcı olanla değil. Manyak mıyım lan ben?
44- Woodstock, nedir ne değildir, yerinde görmek istiyorum.
45- Tootpaste Kisses'taki insanlar kadar sevgi dolu olun, başka da bir şey istemiyorum.
Hadi eyvallah umarım sorunlar düzelir, blogla olan şu an ilk sırada değil, önce kendim!
46- Bencil olmak istemiyorum, Ayn Rand'ın Bencillik Erdemdir, kitabını okumak istiyorum.
47- Kitap okuyabilecek kadar param olsun, kitap okumak için temel ihtiyaçlarımdan mahrum kalmak istemiyorum. E-kitap mı? olabilir o ama kağıdın dokusunu değişmem.
Gittim ben. Blogumla olan problemlerden dolayı cidden özür, özür ve diğerleri.
Beynimin kıvrımlarındaki sevgili göçebeler, elbet geldiniz ve şimdi gideceksiniz. Defolun, demeden önce hepinizi Kıvrım Kanyonu'ndaki Havai Fişek Gösterisine davet ediyorum -hain planlarımı gerçekleştirip hepsini, kanyona dökmek istiyorum.
Eşekten "Eşek"lik...
Selam diyebiliyorum fakat bu selamı alan kişileri dün yaptığım "eşek"likle kısıtladım sanırım.
Durum aynen şöyle, dün gece çok sıkıldım. Blog adresime baktım "Neden bu kadar uzun bu adres?!" diye giriştim, ayarlara girdim blog adresimi değiştirdim. Kumanda panelinizde aynı şu haliyle görünüyorsa ne mutlu ama yok aksi ise bu durum, fena haldeyim. Yalnız kaldım. Kendim çalar kendim oynarım artık.
Bugün ne oldu biliyor musun sevgili blog? -blogculara seslenemediğimden tabii,
İlk iki ders Fizik'ti adam'a lakap taktım, arkadaşımla benim aramda, lakabı "ayol" adam derste "ayol" demişti o gün bugündür "ayol" diyorum. Sınıftakiler kim olduğunu anlamasın diye böyle bir şeye başvurdum yoksa lakap takmam. Ders ders değil bildiğin masal, defterimin fotolarını çekip bloga atacam. Siz de görün defteri ne hale getirdiğimi ; trendeki adamın orta parmağı, yol kenarındaki adamın FUCK! diye bağırması. Uzay gemisi ve içindeki ahtapotumsu uzaylı, onu gözetleyen astronot... Bunların hiçbiri sınavda çıkmayacak biliyorum , amacım dersi eğlenceli hale getirmek ve aklımda kalabilmesi için kenarlara yaratıklar çiziyorum. Şu derste -baykuş çizdiğim- dörtgenleri işledik - diyebiliyorum. Fizik de geçti, Planck, Einstein hepsine selam olsun ama fizik'in ders olarak işlenmesinden ve derste de tartışmaya yer vermemesinden dolayı nefret ediyorum.
Matematik, İşlem çözdük, bir soru vardı ki hoca da epey uğraştı, LAN köftehor! Madem sen zorlanıyorsun, seviye sınıfında da değiliz, konu bitti ama kazığı yağlamadan bizi kazığa bağlıyorsun olmuyor öyle. -burdaki yağ benzin gibi mazot gibi, yanıcı olan-...
Kimya, severim Kimya'yı. Hoştur güzeldir, buhar basıncı, kaynama noktası böyle gündelik olaylardan bahsettik pek bir şey yok. Yok tuz atarım da, yok kahvesiydi şusuydu busuydu.
Öyle işte, bir de Fizik'ten ilk etütü aldım, hoş güzel, nehir ile ilgili olanları yapamıyordum Bağıl Hareketteki. Yapcam artık, Ebob Ekok da çözecem bugün. Hadi bakalım, tam gaz devam.
Durum aynen şöyle, dün gece çok sıkıldım. Blog adresime baktım "Neden bu kadar uzun bu adres?!" diye giriştim, ayarlara girdim blog adresimi değiştirdim. Kumanda panelinizde aynı şu haliyle görünüyorsa ne mutlu ama yok aksi ise bu durum, fena haldeyim. Yalnız kaldım. Kendim çalar kendim oynarım artık.
Bugün ne oldu biliyor musun sevgili blog? -blogculara seslenemediğimden tabii,
İlk iki ders Fizik'ti adam'a lakap taktım, arkadaşımla benim aramda, lakabı "ayol" adam derste "ayol" demişti o gün bugündür "ayol" diyorum. Sınıftakiler kim olduğunu anlamasın diye böyle bir şeye başvurdum yoksa lakap takmam. Ders ders değil bildiğin masal, defterimin fotolarını çekip bloga atacam. Siz de görün defteri ne hale getirdiğimi ; trendeki adamın orta parmağı, yol kenarındaki adamın FUCK! diye bağırması. Uzay gemisi ve içindeki ahtapotumsu uzaylı, onu gözetleyen astronot... Bunların hiçbiri sınavda çıkmayacak biliyorum , amacım dersi eğlenceli hale getirmek ve aklımda kalabilmesi için kenarlara yaratıklar çiziyorum. Şu derste -baykuş çizdiğim- dörtgenleri işledik - diyebiliyorum. Fizik de geçti, Planck, Einstein hepsine selam olsun ama fizik'in ders olarak işlenmesinden ve derste de tartışmaya yer vermemesinden dolayı nefret ediyorum.
Matematik, İşlem çözdük, bir soru vardı ki hoca da epey uğraştı, LAN köftehor! Madem sen zorlanıyorsun, seviye sınıfında da değiliz, konu bitti ama kazığı yağlamadan bizi kazığa bağlıyorsun olmuyor öyle. -burdaki yağ benzin gibi mazot gibi, yanıcı olan-...
Kimya, severim Kimya'yı. Hoştur güzeldir, buhar basıncı, kaynama noktası böyle gündelik olaylardan bahsettik pek bir şey yok. Yok tuz atarım da, yok kahvesiydi şusuydu busuydu.
Öyle işte, bir de Fizik'ten ilk etütü aldım, hoş güzel, nehir ile ilgili olanları yapamıyordum Bağıl Hareketteki. Yapcam artık, Ebob Ekok da çözecem bugün. Hadi bakalım, tam gaz devam.
Perşembe, Aralık 15, 2011
Üç Gün İyi Midir ?
Selam Selam Selam...
Üç kafi demiş şair, filozof ya da yazar. Üç kafi diyen ama 4. ile de yetinmeyenler de var onları allah'a havale ediyorum. Gel gelelim dertlerime, dün yazmadım, ondan önceki ? Salı'dan beri yazmıyorum ama 3 günlük ara iyi geldi. "Haftalık Blog" demiştim bu bloga ama olamadı. Bağlandım buna da.
Dün dershanede akşamladım, bana göre "akşam" çünkü. Saat 16'ya kadar, Matematik çözdüm. Çok uzun sürdü biliyorum ama eksiğim bea?! Evet Mat. beni bitiriyor ama yavaş yavaş olacak. Ebob Ekok demiştim en son, onda hala zorlanıyorum bir yöntemi bir kebabı varsa yardım eden çıkar umarım. Problem de çözemiyorum, onu çözemiyorum bunu çözemiyorum yazdıkça bu yazıyı okuyan insanoğlu "umut"suz vaka olduğumu sanma sakın.
Benim de kendimce hayallerim var, bir diş bi eczacılık hayalleri kuramıyorum bu kafayla. Kafamda sorun yok ama ıvır zıvır ve çöplük kaynıyor. Unutmak için hipnoza gidenler var. Gereksiz, beni sizler yarattınız diyorum kafamdakilere, hatta Kıvrım Kanyonu'nda oturan sevgililer; nöronlarımın oluşturduğu ışıltıları, elektriksel olayları izliyorlar. İş bu hale varınca da zaten küçük bebe zıvırlar ve yaşlı ıvırların kurduğu çingene kabilesi gibiler. Keyiflerinin kahyası onlar. İleriki zamanlarda faşist(karşıyım) uygulamayla bütün bir kabileyi beynimin içinden silip atmayı planlıyorum. Kıyamıyorum...
Dünden bahsedemedim bir türlü ; Akşamladığımdan bahsettim, matematikten bahsettim, akşam eve gardaşımla döndüm. Yolda giderken, "hadi sana telefon bakalım" dedi. Elektrikler kesikti, buna rağmen içeri girip fiyat araştırması yaptık. İşime yarayabilecek bir telefon gördüm. Hoş güzel. Beğendim ama o parayı hakketmiyor! Ben de son çare babamı aradım, durum budur dedim, burda pahalı Arabistan'da daha ucuz tabii, "vergi" vesaire durumları. Babam da hangi telefonu alacağını bilmiyor tam olarak, uzun vadede işime yarayacak. Duvara atmam ama öyle bir delilik yaparsam patlamayacak bir şey arıyordum buldum da sonunda ama alamayacağım gibi. Telefon olsun da bu saatten sonra ne olursa razıyım. Bir mp3 çalsın ikide bir takılma yapmasın, donmasın. Şarj ömrü uzun olsun. Öyle işte.
Matematikten sonra evde kimya çalıştım, yanlış ödevi yapmışım. Hibritleşme-Organik çözmem gerekirken, nerede atom, bileşik varsa çözdüm.
Bugün de hoş güzel olaylar oldu, erken geldim eve. Kendimi sıkınca ebeme sarılasım geliyor, sarhoş misali öpesim geliyor. Zor bir durum, Psik. Dr. da "haftaya gel" ya da "ne zaman istersen gel" demişti ama ben gidemiyorum. Saat 4'ten önce dershaneden çıkmamaya çalışıyorum. Bugün gitseydim iyi olurdu aslında. Bütün hocaların söylediği ; "Kafanızı çöplüklerden arındırdığınızda çalışabilirsiniz" tamam da ben "kabile" kurdum. Fare gibi çoğalıyorlar, kemiriyorlar. Ben de tutup "Öldürmediğim her anı için benden hesap soracaksınız!" mı diyim.
Benim Arkadaşım, Diğerlerinin Nefret Ettiği
Arkadaşımı sınıfta kimse sevmiyor, komik bence. Benden başka kimseyle paylaşamıyor samimiyet kuramıyor. Çünkü karşıdakilerin tepkilerini gördüğüm kadarıyla, çok önyargılı davranıyorlar. Bu onların kaybı. Dün dershanedeki şikayetinden sonra etütler alabileceğiz, sadece ikimiz. Hoca aramadan, belli saatlerde soru çözüp eksiklerimizi tartışabileceğiz. Böylece hayallerime ulaşmamı engelleyen "kabile"den ve sınıftaki "öteki"lerden kurtulmam gerek ama nasıl? Sınfta "Ölüm Pornosu" dedi. Saldırmayan kalmadı, Bir Fahişenin Anıları dedi tartışmalar havada uçuştu. Neyse ne, Ölüm Pornosu alıp beraber okuyacağız. İnat bendeki.
Üç kafi demiş şair, filozof ya da yazar. Üç kafi diyen ama 4. ile de yetinmeyenler de var onları allah'a havale ediyorum. Gel gelelim dertlerime, dün yazmadım, ondan önceki ? Salı'dan beri yazmıyorum ama 3 günlük ara iyi geldi. "Haftalık Blog" demiştim bu bloga ama olamadı. Bağlandım buna da.
Dün dershanede akşamladım, bana göre "akşam" çünkü. Saat 16'ya kadar, Matematik çözdüm. Çok uzun sürdü biliyorum ama eksiğim bea?! Evet Mat. beni bitiriyor ama yavaş yavaş olacak. Ebob Ekok demiştim en son, onda hala zorlanıyorum bir yöntemi bir kebabı varsa yardım eden çıkar umarım. Problem de çözemiyorum, onu çözemiyorum bunu çözemiyorum yazdıkça bu yazıyı okuyan insanoğlu "umut"suz vaka olduğumu sanma sakın.
Benim de kendimce hayallerim var, bir diş bi eczacılık hayalleri kuramıyorum bu kafayla. Kafamda sorun yok ama ıvır zıvır ve çöplük kaynıyor. Unutmak için hipnoza gidenler var. Gereksiz, beni sizler yarattınız diyorum kafamdakilere, hatta Kıvrım Kanyonu'nda oturan sevgililer; nöronlarımın oluşturduğu ışıltıları, elektriksel olayları izliyorlar. İş bu hale varınca da zaten küçük bebe zıvırlar ve yaşlı ıvırların kurduğu çingene kabilesi gibiler. Keyiflerinin kahyası onlar. İleriki zamanlarda faşist(karşıyım) uygulamayla bütün bir kabileyi beynimin içinden silip atmayı planlıyorum. Kıyamıyorum...
Dünden bahsedemedim bir türlü ; Akşamladığımdan bahsettim, matematikten bahsettim, akşam eve gardaşımla döndüm. Yolda giderken, "hadi sana telefon bakalım" dedi. Elektrikler kesikti, buna rağmen içeri girip fiyat araştırması yaptık. İşime yarayabilecek bir telefon gördüm. Hoş güzel. Beğendim ama o parayı hakketmiyor! Ben de son çare babamı aradım, durum budur dedim, burda pahalı Arabistan'da daha ucuz tabii, "vergi" vesaire durumları. Babam da hangi telefonu alacağını bilmiyor tam olarak, uzun vadede işime yarayacak. Duvara atmam ama öyle bir delilik yaparsam patlamayacak bir şey arıyordum buldum da sonunda ama alamayacağım gibi. Telefon olsun da bu saatten sonra ne olursa razıyım. Bir mp3 çalsın ikide bir takılma yapmasın, donmasın. Şarj ömrü uzun olsun. Öyle işte.
Matematikten sonra evde kimya çalıştım, yanlış ödevi yapmışım. Hibritleşme-Organik çözmem gerekirken, nerede atom, bileşik varsa çözdüm.
Bugün de hoş güzel olaylar oldu, erken geldim eve. Kendimi sıkınca ebeme sarılasım geliyor, sarhoş misali öpesim geliyor. Zor bir durum, Psik. Dr. da "haftaya gel" ya da "ne zaman istersen gel" demişti ama ben gidemiyorum. Saat 4'ten önce dershaneden çıkmamaya çalışıyorum. Bugün gitseydim iyi olurdu aslında. Bütün hocaların söylediği ; "Kafanızı çöplüklerden arındırdığınızda çalışabilirsiniz" tamam da ben "kabile" kurdum. Fare gibi çoğalıyorlar, kemiriyorlar. Ben de tutup "Öldürmediğim her anı için benden hesap soracaksınız!" mı diyim.
Benim Arkadaşım, Diğerlerinin Nefret Ettiği
Arkadaşımı sınıfta kimse sevmiyor, komik bence. Benden başka kimseyle paylaşamıyor samimiyet kuramıyor. Çünkü karşıdakilerin tepkilerini gördüğüm kadarıyla, çok önyargılı davranıyorlar. Bu onların kaybı. Dün dershanedeki şikayetinden sonra etütler alabileceğiz, sadece ikimiz. Hoca aramadan, belli saatlerde soru çözüp eksiklerimizi tartışabileceğiz. Böylece hayallerime ulaşmamı engelleyen "kabile"den ve sınıftaki "öteki"lerden kurtulmam gerek ama nasıl? Sınfta "Ölüm Pornosu" dedi. Saldırmayan kalmadı, Bir Fahişenin Anıları dedi tartışmalar havada uçuştu. Neyse ne, Ölüm Pornosu alıp beraber okuyacağız. İnat bendeki.
Pazartesi, Aralık 12, 2011
Biri Yengeç mi Dedi?
Aile yaşamınızdaki zorluklar azalırken, kendinizi her zamankinden daha güvende hissedeceğiniz bir yıla gireceksiniz. Yılın ilk 7 aylık dönemi, ev , aile yaşadığınız yeri genişletmek, kredi ile mülk sahibi olmak gibi konular ön plana çıkarken, yılın ikinci yarısı, daha ziyade hayatınızda daha istikrarlı ilişkiler ve daha keyifli dönemleri gelecek. Jüpiter’in bulunduğu konum sebebi ile sosyal ilişkiler, arkadaş grupları, partiler ve toplantılar, tüm yıl içinde yoğunlaşırken, 15 Nisan-26 Haziran arasındaki dönemde bazılarınız sizden saklanan çevrenizdeki bazı gerçekleri öğrenebilir. Hayatı çok yoğun yaşayacaksınız. Bu yıl Mars’ın size olumlu ve kardeş Başak burcunda hareketleri bol bol telefonunuzun çalacağını, sanki etrafınızda faks, mail ve iletişim cihazlarından kaynaklanan delice bir yoğunluk olacağını, kendi hayatınızın yönlendirirken çevrenizdeki iletişim yoğunluğu sebebi ile zaman zaman yalnız kalmak isteyeceğinizi, ama buna rağmen de yorgunlukların fazla olacağını gösteriyor. Yılın ana konuları, eğitim, medya, iletişim, konuşmak, yazmak olacak. Bazılarınız eğitime geri dönerken, genç Yengeç burçları eğitim hayatlarında büyük başarılar yakalayacaklar. Ailesel ilişkilerinize daha fazla temkinli, özenli yaklaşmalısınız. Şubat ayında ekonomik yeni fırsatlar ile karşılaşırken Ağustos ayı, her zamankinden masraflı geçebilir. Genç Yengeç burçlarımız, flört etmek, yeni ilişkiler, bahar aşkları, 20 Nisan-20 Mayıs arasındaki dönemde çok yoğun yaşarken, 28 yaş döngüsündeki yengeç burçlarının ilişkilerini resmileştirme fırsatı da görünmektedir.
İşte bu ya işte bu!!! Mutlu oldum böyle görünce. Link - http://astrologyanalyst.com/agenda/ajandaindex.aspx
İşte bu ya işte bu!!! Mutlu oldum böyle görünce. Link - http://astrologyanalyst.com/agenda/ajandaindex.aspx
Gece Çıkan Yangınımsı ve Ertesi...
Selam,
Berbat girişler yapmakta üstüme yok biliyorum ama dün gece olanlardan bahsediyim.
Tv'de TeenWolf sezon finali vardı, biraz kafamı dağıtırım diye açtım izledim, sonrasında BeingHuman, hayalet Sally'e küfrettim, sonra sevişgen vampirlere de küfrettim. Dexter var dediler, ben de izlemek için kaldım, 00.00 a kadar. Dexter tv'de yayınlanırken ben gök'le yazışıyorum falan. Uykum geldi. Sınav da vardı. Erken uyanmam gerekiyordu. Neyse uyumak için odama gittim, radyatör odayı ısıtmıştı. Sabaha kadar fişte kalıyor ipne yoksa donarız. Tam o sırada ;
Ben uyumak için bildiğin enerji harcıyorum, 1 bilemedin 2 saat boyunca kafamdan ıvır zıvır süzmekle uğraşıyorum. Ben bu süzme işlemini bitirmeden, yıldırım düşer gibi oldu, oda aydınlandı. Radyatör kafamızın dibindeydi ve kablo alev aldı, temas yapmış. "Kalk kalk yanıyoruz!" dedim kardeşime. Fişi çektim ilk olarak. Ama tam tutuşmamıştı. Halı da var, polar, perde yanıyorduk. Ben o anın şokuyla, bildiğin şok geçirdim bi kaç damla gözyaşı, yatağa attım kendimi olayın vehametini anladığımda zaten daha kötü oldum. TeenWolf'ta da yanan kurtadamların olduğu sahne vardı. Biz de yanacaktık, öyle bir ölüm planlamıyordum. GÖK! Dolaylı yoldan hayatımı kurtarmış oldun, Dexter da öyle. Yoksa uykuya dalmış olacaktım ve, gerisini düşünmek bile istemiyorum.
Sınav günü Pazartesi ,
Sınav yine geçen yıl yapılan depoya hapsedilen kitapçıklarla yapıldı. Delirdim tabii ama benim işim çözmek yoksa diğer sınıf hayal olur. Olsa bile artık umrumda değil, çok yordum kafamı bununla. Türkçe çok güzeldi ama boş bıraktığım sorulara dönmek istemedim.
Sosyal fazla basitti. Felsefe kazıktı.
Matematik, çok fazla basitti ama ilerledikçe sorularda hayatımda görmediğim sorularmış gibi bir hisse kapıldım.
Fen, Bu da basit sayılırdı ama biyoloji ters köşeye yatırdı.
Bütün bunları çözdükten sonra, 40dk kaldığını duydum, berbere gitmem gerekiyordu. Kalktım, optiği uzattım. Gözetmen bayan, ı ıh- olmaz şeklinde hareket yaptı ve o sırada... Bizim piç rehberlikçi kapıyı açtı içeri girdi, ne oluyor? sorularını gözden geçir dedi. Yerime oturdum, saçma sapan hareketler yapmaya başladım kitapçık kapalı halde. Rehberlikçi geldi ve, soruları kontrol et, gerçek sınavda da öyle mi oturacaksın? dedi. Tamam da hocam sorular uzaydan mı gelmiş, bu ne? Çözemediğim soru hakkında nasıl bi fikrim olabilir? dedim. Olsun sen çözdüklerini yeniden kontrol et, dedi. Çıldırdım.
Son 15dk ve kurtuldum.
Yeni bir öğrenci gelmiş, onu tabii diğer sınıfa alacaklarmış bu sınavdan sonra, adam 2.80 yatırıp acımadan... Neyse hakkımı ararım ben.
Eve gittiğimde televizyonu yerine monte ediyorlardı. Hoş oldu güzel oldu. Meyve suyu sıkacağı almıştım, deneme amaçlı sıktım bir iki meyve, taze olmayınca olmuyor. Portakal attım, bahçe bizim, ağaç bizim ama ı ıh tat yok. Uzun süre kalmış meyveler dışarıda, olsun bakalım. Elma attım, elma güzeldi, portakalla elmayı karıştırdım. Güya atom yapcam, havuç da vardı. Denemek lazım, limon, portakal, havuç, elma. Ehe, bunları da sıktıktan sonra anasınıfı bebeleri gibi plastik su termoslarından alacam. Diğerleri pahalı çok.30 40 50...
Bugünlük de bu kadar, yarın geometri test kitaplarımızı gözden geçirecek hoca. Bana bir hafta süre vermesine rağmen geometriye bayılmamamdan dolayı götürmeyi düşünmüyorum. Türkçe vesaire ses bilgisi çözecektim bugün, çözeceğim tamam. Hadi bakalım, kaç yaşına geldim uğraştığım şeylere bak.
Berbat girişler yapmakta üstüme yok biliyorum ama dün gece olanlardan bahsediyim.
Tv'de TeenWolf sezon finali vardı, biraz kafamı dağıtırım diye açtım izledim, sonrasında BeingHuman, hayalet Sally'e küfrettim, sonra sevişgen vampirlere de küfrettim. Dexter var dediler, ben de izlemek için kaldım, 00.00 a kadar. Dexter tv'de yayınlanırken ben gök'le yazışıyorum falan. Uykum geldi. Sınav da vardı. Erken uyanmam gerekiyordu. Neyse uyumak için odama gittim, radyatör odayı ısıtmıştı. Sabaha kadar fişte kalıyor ipne yoksa donarız. Tam o sırada ;
Ben uyumak için bildiğin enerji harcıyorum, 1 bilemedin 2 saat boyunca kafamdan ıvır zıvır süzmekle uğraşıyorum. Ben bu süzme işlemini bitirmeden, yıldırım düşer gibi oldu, oda aydınlandı. Radyatör kafamızın dibindeydi ve kablo alev aldı, temas yapmış. "Kalk kalk yanıyoruz!" dedim kardeşime. Fişi çektim ilk olarak. Ama tam tutuşmamıştı. Halı da var, polar, perde yanıyorduk. Ben o anın şokuyla, bildiğin şok geçirdim bi kaç damla gözyaşı, yatağa attım kendimi olayın vehametini anladığımda zaten daha kötü oldum. TeenWolf'ta da yanan kurtadamların olduğu sahne vardı. Biz de yanacaktık, öyle bir ölüm planlamıyordum. GÖK! Dolaylı yoldan hayatımı kurtarmış oldun, Dexter da öyle. Yoksa uykuya dalmış olacaktım ve, gerisini düşünmek bile istemiyorum.
Sınav günü Pazartesi ,
Sınav yine geçen yıl yapılan depoya hapsedilen kitapçıklarla yapıldı. Delirdim tabii ama benim işim çözmek yoksa diğer sınıf hayal olur. Olsa bile artık umrumda değil, çok yordum kafamı bununla. Türkçe çok güzeldi ama boş bıraktığım sorulara dönmek istemedim.
Sosyal fazla basitti. Felsefe kazıktı.
Matematik, çok fazla basitti ama ilerledikçe sorularda hayatımda görmediğim sorularmış gibi bir hisse kapıldım.
Fen, Bu da basit sayılırdı ama biyoloji ters köşeye yatırdı.
Bütün bunları çözdükten sonra, 40dk kaldığını duydum, berbere gitmem gerekiyordu. Kalktım, optiği uzattım. Gözetmen bayan, ı ıh- olmaz şeklinde hareket yaptı ve o sırada... Bizim piç rehberlikçi kapıyı açtı içeri girdi, ne oluyor? sorularını gözden geçir dedi. Yerime oturdum, saçma sapan hareketler yapmaya başladım kitapçık kapalı halde. Rehberlikçi geldi ve, soruları kontrol et, gerçek sınavda da öyle mi oturacaksın? dedi. Tamam da hocam sorular uzaydan mı gelmiş, bu ne? Çözemediğim soru hakkında nasıl bi fikrim olabilir? dedim. Olsun sen çözdüklerini yeniden kontrol et, dedi. Çıldırdım.
Son 15dk ve kurtuldum.
Yeni bir öğrenci gelmiş, onu tabii diğer sınıfa alacaklarmış bu sınavdan sonra, adam 2.80 yatırıp acımadan... Neyse hakkımı ararım ben.
Eve gittiğimde televizyonu yerine monte ediyorlardı. Hoş oldu güzel oldu. Meyve suyu sıkacağı almıştım, deneme amaçlı sıktım bir iki meyve, taze olmayınca olmuyor. Portakal attım, bahçe bizim, ağaç bizim ama ı ıh tat yok. Uzun süre kalmış meyveler dışarıda, olsun bakalım. Elma attım, elma güzeldi, portakalla elmayı karıştırdım. Güya atom yapcam, havuç da vardı. Denemek lazım, limon, portakal, havuç, elma. Ehe, bunları da sıktıktan sonra anasınıfı bebeleri gibi plastik su termoslarından alacam. Diğerleri pahalı çok.30 40 50...
Bugünlük de bu kadar, yarın geometri test kitaplarımızı gözden geçirecek hoca. Bana bir hafta süre vermesine rağmen geometriye bayılmamamdan dolayı götürmeyi düşünmüyorum. Türkçe vesaire ses bilgisi çözecektim bugün, çözeceğim tamam. Hadi bakalım, kaç yaşına geldim uğraştığım şeylere bak.
Pazar, Aralık 11, 2011
Cuma'dan Pazar'a
Selam millet,
Bakalım bu bir kaç gün içinde neler olmuş ;
Cuma günü, hoş dershanede kalıp soru çözdürdüğümü hatırlıyorum. Trigonometri sorularım vardı ve mat 1 diye adlandırdığımız EBOB EKOK konu, zor değil biliyorum ama mat1 öyle bir şeyki zihninizin ve kıvrımlarınızın en derin noktasına inmeniz gerekiyor. Ben fazla pratiğim direkt atlıyorum, inmeyi beceremedim şimdiye kadar. O yüzdendir ki, evet mat1'im kötü ama bu kazanmama engel değil çünkü hallediyorum yavaştan. Az zaman kaldı ve "yavaştan" kelimesi canımı sıkıyor.
Psik. Dr.'un verdiği tavsiyeye göre bu birkaç gün içinde istediğim ve beni mutlu eden şeyleri yapmam gerekiyormuş, ben bugün film izlicektim. İzleyemedim. Dün izlicektim yine izleyemedim. Ne oluyor bilmiyorum ama Depresif Uyum Bozukluğu, bende fena bir iz bırakacak gibi. Bu arada psikologumdan kurtulmanın sevincini yaşıyorum, adam fena çuvalladı benim sayemde. Ya da ben her şeyi çuvallatmaya programlanmışım.
Bu arada cuma günü, bayağı bir yağmur yağdı. Sağanak gibi ama daha ince, adını bilmediğim bir yağmur işte. Islandım, donuma kadar. Aldığım kulaklı berenin sıcaklığının tadını da çıkardım. Atkım kaşındırıyor ama güzel ısıtıyor. Dershaneden çıkıldı ve oooh miss temiz hava. Yağmur kokusu ve ferahlık, isterse kıçım donsun ama o ferahlığı değişemem. Etüt iğrenç kokuyor, ferah görünümlü iç karartıcı ve kampın işkence odası.
Cumartesi de ayrı güzel, elektriklerin akşama kadar kesik kalacağı bizim distopyaya duyurulmuştu önceki gün. Küfürler savurdum, yanından geçtiğim insanlar üzerlerine alındılar. Zoruma gitti ama sonra elektriğinize de size de diyince derin nefes aldı "teyze"-yanından geçerken küfrettiğim yaşlı kadın-.
Elektrik kesildi ve bil bakalım ne yaptım?! Ders çalıştım, evet bildin. Ders çalıştım ve ferahladım mutlu oldum ta ki... Kimya testlerimden gazları yorumlamaya çalışırken, doğa ananın bana sağ-sol çakmasıyla hayallerimin bataklık çamuruna yapışması bir oldu. Anlıktı ama pes etmedim en azından testi bitirdim. İşlemli olan kısım daha cazip kabul et.
Ve gel gelelim pazar'a yani bugüne ;
Ne demiş ünlü filozof : "Cuma'dan Pazar'a kaç gün var arada?"
Ben cevaplayabildim sanırım, izleyin ;
Cuma'dan Pazar'a arada 1 gün var o da Cumartesi ama şöyle bi bakış açımızı genişletip diğer haftalara yayarsak günler uzar da uzar. Hiç bulaşmayın.
Pazar demiştim ben, bugün lanet bi gündü, testlerime yarın devam etmeyi planladım. Yaydım bugün, duş aldım, ev bit pazarı gibiydi az önce. Tv için bir dolap geldi, gömdük içine. Adam avizeyi yere indiriyordu, az kaldı. Ama genel görümü güzel dolabın, kaktüsüm de yerini aldı. Ohh misss.
Yarın sınavım var, sınavlardan ve pazartesilerden nefret ederim, demiş Somurtkan Şirin. Eh adam haklı beyler, diyip dağılmadan önce. Telefon alıyorum, amcam yurtdışından döndü, pasaportuna kaydettirecez artık. Babam da bir an önce yollasın da... Ne biliyim lazım değil lan telefon, cidden lazım değil ama arkadaşlarım sevdiceklerim ararlarsa ulaşamıyorlar. O yüzden lazım. Hadi görüşürüz beyb, kendine de iyi bak üşütme, kalın kalın giyin. İçlik al, pamuklu güzel sıcak sıcak.
Bakalım bu bir kaç gün içinde neler olmuş ;
Cuma günü, hoş dershanede kalıp soru çözdürdüğümü hatırlıyorum. Trigonometri sorularım vardı ve mat 1 diye adlandırdığımız EBOB EKOK konu, zor değil biliyorum ama mat1 öyle bir şeyki zihninizin ve kıvrımlarınızın en derin noktasına inmeniz gerekiyor. Ben fazla pratiğim direkt atlıyorum, inmeyi beceremedim şimdiye kadar. O yüzdendir ki, evet mat1'im kötü ama bu kazanmama engel değil çünkü hallediyorum yavaştan. Az zaman kaldı ve "yavaştan" kelimesi canımı sıkıyor.
Psik. Dr.'un verdiği tavsiyeye göre bu birkaç gün içinde istediğim ve beni mutlu eden şeyleri yapmam gerekiyormuş, ben bugün film izlicektim. İzleyemedim. Dün izlicektim yine izleyemedim. Ne oluyor bilmiyorum ama Depresif Uyum Bozukluğu, bende fena bir iz bırakacak gibi. Bu arada psikologumdan kurtulmanın sevincini yaşıyorum, adam fena çuvalladı benim sayemde. Ya da ben her şeyi çuvallatmaya programlanmışım.
Bu arada cuma günü, bayağı bir yağmur yağdı. Sağanak gibi ama daha ince, adını bilmediğim bir yağmur işte. Islandım, donuma kadar. Aldığım kulaklı berenin sıcaklığının tadını da çıkardım. Atkım kaşındırıyor ama güzel ısıtıyor. Dershaneden çıkıldı ve oooh miss temiz hava. Yağmur kokusu ve ferahlık, isterse kıçım donsun ama o ferahlığı değişemem. Etüt iğrenç kokuyor, ferah görünümlü iç karartıcı ve kampın işkence odası.
Cumartesi de ayrı güzel, elektriklerin akşama kadar kesik kalacağı bizim distopyaya duyurulmuştu önceki gün. Küfürler savurdum, yanından geçtiğim insanlar üzerlerine alındılar. Zoruma gitti ama sonra elektriğinize de size de diyince derin nefes aldı "teyze"-yanından geçerken küfrettiğim yaşlı kadın-.
Elektrik kesildi ve bil bakalım ne yaptım?! Ders çalıştım, evet bildin. Ders çalıştım ve ferahladım mutlu oldum ta ki... Kimya testlerimden gazları yorumlamaya çalışırken, doğa ananın bana sağ-sol çakmasıyla hayallerimin bataklık çamuruna yapışması bir oldu. Anlıktı ama pes etmedim en azından testi bitirdim. İşlemli olan kısım daha cazip kabul et.
Ve gel gelelim pazar'a yani bugüne ;
Ne demiş ünlü filozof : "Cuma'dan Pazar'a kaç gün var arada?"
Ben cevaplayabildim sanırım, izleyin ;
Cuma'dan Pazar'a arada 1 gün var o da Cumartesi ama şöyle bi bakış açımızı genişletip diğer haftalara yayarsak günler uzar da uzar. Hiç bulaşmayın.
Pazar demiştim ben, bugün lanet bi gündü, testlerime yarın devam etmeyi planladım. Yaydım bugün, duş aldım, ev bit pazarı gibiydi az önce. Tv için bir dolap geldi, gömdük içine. Adam avizeyi yere indiriyordu, az kaldı. Ama genel görümü güzel dolabın, kaktüsüm de yerini aldı. Ohh misss.
Yarın sınavım var, sınavlardan ve pazartesilerden nefret ederim, demiş Somurtkan Şirin. Eh adam haklı beyler, diyip dağılmadan önce. Telefon alıyorum, amcam yurtdışından döndü, pasaportuna kaydettirecez artık. Babam da bir an önce yollasın da... Ne biliyim lazım değil lan telefon, cidden lazım değil ama arkadaşlarım sevdiceklerim ararlarsa ulaşamıyorlar. O yüzden lazım. Hadi görüşürüz beyb, kendine de iyi bak üşütme, kalın kalın giyin. İçlik al, pamuklu güzel sıcak sıcak.
Salı, Aralık 06, 2011
Pazartesi, Aralık 05, 2011
Müzik - Noah and the Whale
- 2 Atoms in a Molecule - Hareketli şarkı grubun ilk albümü olan Peaceful, the World Lays Me Down'un hareketli şarkılarından biri, ilk albüm ilk göz ağrı ve albümün ilk sıradaki şarkısı.
- Jocasta - Hoş şarkılardan, alkış ve gitar eşliğinde başlayan, Charlie'nin sesinin bariz güzel çıktığı şarkılardan bi tanesi. Şarkının sonlara doğru olan kısmı, çok sesli koro gibi. Hoş güzel sırf o kısmı için sonunu bekleyin derim.
- Shape of My Heart - Albümün hoş şarkılardan bi tanesi, bu arada üflemeli bi aletin araya girmesi hoş gerçekten. Oh and if there's any love in me, Don't let it show. Oh and if there's any love in me, Don't let it grow- kısmıyla mest eder.
- Do What I Do - En sevdiklerim'den, sevilesi şarkı bağra basılası, slow, yavaş, melankolik bi havası var.
- Give a Little Love - Grubun şarkıları genel anlamıyla muhteşem olmasına rağmen bu parçanın da bendeki yeri ayrı, bir damla gözyaşı varsa bırak aksın gitsin -ben denedim yapamadım bari başkalarına faydam olsun.
- Second Lover - Laura'nın sesini sonunda duyabildik. Laura ile Charlie aradaki bağı hissettiriyorlar, bu albüm yapılırken sevgili miydiler bilmiyorum ama hissettikleri güzel.
- 5 Years Time - ALLAAAH!!! şeklinde sandalyeden fırlamama neden olan, ıslıkla başlayan, ukulelelerle devam eden mükemmel şarkı. Ben bunu gülmek için dinliyorum genelde, eğlenceli bi havası var.
- Rocks and Daggers - Bu şarkı da eğlenceli Laura son nakaratta "But there's no need to play with my heart" kısmında döktürür. Sevilir bu da ama unuttuklarımdan.
- Peaceful World Lays me Down - Beni benden alan albüme ismini veren.
- Mary - Sırf arkadaki fon müziği için olsa bile dinleyin.
- Hold My Hands as I'm Lovered -
Melankoli melankoli oğlum yeter lan demeyin, bu aralar kafayı saran kara bulutlardan savrulan şimşekler, beynimin kıvrımlarına, köşelerine, sümüklü böcek götü gibi olan kısma bile isabet etmekte.
the First Days of Spring - pastelzarlar.com'dan edindiğim bilgiye göre bu albüm öyle bir albüm ki Laura-kevaşe-'ya ithafen yapılmış "herkes kendi yoluna" hesabı. O yüzdendir, "sevgilimden ayrıldım, çok yalnızım" diyorsanız. Dinlemeyin yoksa Charlie depresyona girmediyse siz camdan atlarsınız. Ben dinlerken öyle hissettim. Zaten bu albümü de dinlemedim pek. Çok sıkıyor canımı çok!!!
- Life is Life - Charlie yeni bir başlangıç yapar, değiştiğini kanıtlama çabası içindedir belki de. Araya giren koro da şarkıyı tamamlar. ( Your life is your life gotta live like its your life) Burda da "Hayat senin hayatın, kendi hayatınmış gibi yaşa) şeklinde mesajlar veriyor. İyi çeviremem ben.
- Tonight's Kind of Night - Geceleri bile değişti Charlie'nin sarsıldı biraz ama kendine geldi. Bi tek atıp kafayı çekelim şeklinde olmasa da toparlanmış olması hoş gerçekten.
- L.I.F.E.G.O.E.S.O.N - Hayat devam ediyor, hacım! Takma kafana, eğlenceli bir şarkı hele harflerin hecelenerek söylendiği kısım hoş.
- Wild Thing - Sözlerini çeviremesem de tam olarak, şarkının içinde gibi hissettiriyor. O havayı soluyabiliyorsun.
- Give it all Back - Biyografi
- Just me Before we Met - Bütün bu olanlar hiç olmamış gibi,"tanışmamızdan önceki ben" diyor Charlie, hoş demek ki kendine gelmiş adamımız! Aferin EVLAT!!!
- Paradise Stars - Bunu yapmamalıydın Charlie! Az önce ne diyordun şimdi ise, tamam abi yine de sen bilirsin ama olmuyor bak!
- Waiting for My Chance to Come - Ohh beaa! Sonunda kendine gelmiş ya da gelmeye çalıştığının mesajlarını veren, bütün bu olanlara rağmen her şeyi kabullenmiş yeni bi başlangıca açık bi Charlie görüyoruz. Albüm genel anlamda Gidip-Gelmelerle dolu. Ya birden umutsuzluğa kapılıyor ya da birden "oh be her şey güzel olacak" durumlarına girip çıkıyoruz. Tam bi duygu salatası. En acısından.
- Line - Laura'ya ithaf edildiğinin kanıtı, tam bir ayrılık şarkısı.
- Old Joy - Piyanoya eşlik eden Charlie ve şarkının sonu bütün bu olanların özeti gibi.
Grupla aramda özel bi bağ mı oluştu bilmiyorum ama fark etmeden de olsa olayların içine dahil ediyorsunuz kendinizi öyle böyle değil garip bir olay. Laura'ya neden öyle dedim lan?! Charlie'ye neden acıdım?! Durumlarına girebilirsiniz benim gibi. Bütün bu olanlardan sonra acaba nasıl bir dönüş yapacaklar. Merakla bekliyoruz.
Bu arada Last Night on Earth'ün son cümlesi -pastelzarlar.com- sağolsun dikkati o noktaya çekebilmeme sebep olduğu için : "Kaybettiğiniz şeyleri unutun, geçmişi hayal etmeyi bırakın."
pastelzarlar.com'a teşekkürler. Grubun son albümü için fikir edinebilmeme yarım ettiği için. Bu linkte grubun adının nerden gelmiş olabileceğini de görebilirsiniz.
Pazartesi -sendrom yok!
Selam millet, sürekli bu şekilde giriş yapmakta bıktım ama bugünlük idare edin.
Bugün sınav günüydü 15 aydır blog yazıyormuşum, 15. ayımız kutlu olsun. 15 aydır sıkılmadan takipte olanlar, sağolun cidden.
Sınavdan bahsediyim sıkılın biraz ; ipne rehberlikçi içeri girer ve nutuk çeker. Ne nutuğu bildiğin savaş öncesi konuşma gibiydi! Vay eşşoğlu, arkasından bu kadar küfretsem de suratına doğru söyleyemem sanırım. Sınıfta bir kaç kez arkasından sövdüm. Fesat'a kafası işleyenler yetiştirmiştir belki. Bu arada soğuk surat işe yarıyor. Güzel sevdim yeni suratımı.
Nutuktan bahsediyim sonra sınava geçelim ;
Nutuk atmaya başladı - Sınavdan 10 dk önce burda olacaksınız -Haklı!
-Sınav süresince dışarı çıkmak yok! -Az haklı!
-Şimdi dışarı çıkmak isteyen varsa, herkes koyun gibi birbirine bakıyor, "ben kantine gidiyorum" dedim.
Peçete aldım, burnum akıyordu. Ne zaman bloga bişeyler yazsam ya ishalim ya burnum akıyor. Allahım neydi günahım! Bu arada allahla konuşuyorum, dertleşiyormuşum gibi oluyor umarım işe yarar.
Sınav :
Türkçe güzeldi, allah var bak süper yani öyle böyle değil. 35'ten yukarı yapabilir miyim? Bilmiyorum, emin değilim.
Matematik, allah belanı versin başka bişey demiyorum.
Fen genel, Fizik - Yorum yapamıyorum, zor değildi ama sorular kolay görünmesine rağmen uğraştırıyor. Tren sorusunu yapamadım rezilli mesela ama hoca da göstermedi la, ya da gösterdi ama... Neyse sonuç olarak...
Kimya, Nays nays diyorum ama ygs'de organik? ne alaka ? HA ?! Puşt oğlu puştlar?!
Biyoloji, girdiğim en zor değil ama garipti yine.
Sosyal'e bilerek zaman ayırmadım.
Sonuç olarak en az katılımın olduğu en dandik sınavdı. Ey günler!
Sınav bitti, ilk olarak atkı-bere ve iki penye almaya gittim. Aldım da ama yaz amcacığım kenara hesabı, borç borç batcaz sevgili blogcu! Sorun değil yine de, parayla saadet olmaz diyen hatunun ağzını öpeyim!
Aldığım bere güzeldi, tam istediğim gibi değil ama kulaklı bere denilen türden, desenli değil. Böyle lacivert renk. Bi de kulak kısmı hoşuma gitmedi ama ısıtsın yeter. Penyeler de güzel sanırım. Ben beğendim. Zaten zayıf olduğum için. Oturdu üzerime. Hoş. Burdan çıktıktan sonra ;
Tv'nin usb girişi var ben de sabahları müzik bass bass yapıyım diye, kart okuyucu aldım. Ama ne alaka şimdi? Kart okuyucuyu tanıyabilecek mi? Az Sonraaa...!!!
Burdan da borç ödemeye gittim, cebimde bir miktar para ağırlık yapıyordu. Para köpekliktir! Başka bir şey değil. İlk defa ara sokakları tek başımayken kullanıyorum. Gündüz zaten ama haftanın en kalabalık günü.
İş yeri sahibi koltuğunu terk etmiş, hatun elemana bırakmış dükkanı. İyi dedim ben de yarın öderim.
Eve adamını gönderdi piiiiiç!! Bir 24 saat lan orospu çocuu, iflas mı edecen yani?! Neyse sakinim, gelen elemana verdik parayı, arkalarından tükürdüm paraların siktirin gidin yavşaklar dedim. Para sevmiyorum ben, kendim kazanmadığım sürece yük gibi geliyor. Harcamam da kolay kolay, halk arasında cimrilik adını verdikler şey, evet.
Şimdi de evdeyim, the Best of Youth izleyip izlememe arasındayım sadece yarısını izlesem saat 4 te pc başından kalkacam o yüzden olmaz, bu 3 saati de adam gibi kullanmalı.
Babam da yeni yılın yaklaşmasıyla işlerinin yoluna gitmesi paralelliğinde bana bir cep telefonu yollarsa eğer güzel olacak, her aradığında ; "Selam söyle Anneeaa!! ya da "Ellerinden öpüyorum" şeklinde mesajlar iletiyorum annemle. Gülüyoruz, şimdilik problem yok, olmaması için de elimden geleni yapıyorum ama ders konusunda biraz kötüyüm. Geri kalmak korkutuyor ama şimdiye kadar ki hiçbir konuda mükemmeleşemedim. Öyle işte, çok takıyorum bazı şeyleri. Haddinden fazla.
Dünkü yazı için - TIKLA
Bugün sınav günüydü 15 aydır blog yazıyormuşum, 15. ayımız kutlu olsun. 15 aydır sıkılmadan takipte olanlar, sağolun cidden.
Sınavdan bahsediyim sıkılın biraz ; ipne rehberlikçi içeri girer ve nutuk çeker. Ne nutuğu bildiğin savaş öncesi konuşma gibiydi! Vay eşşoğlu, arkasından bu kadar küfretsem de suratına doğru söyleyemem sanırım. Sınıfta bir kaç kez arkasından sövdüm. Fesat'a kafası işleyenler yetiştirmiştir belki. Bu arada soğuk surat işe yarıyor. Güzel sevdim yeni suratımı.
Nutuktan bahsediyim sonra sınava geçelim ;
Nutuk atmaya başladı - Sınavdan 10 dk önce burda olacaksınız -Haklı!
-Sınav süresince dışarı çıkmak yok! -Az haklı!
-Şimdi dışarı çıkmak isteyen varsa, herkes koyun gibi birbirine bakıyor, "ben kantine gidiyorum" dedim.
Peçete aldım, burnum akıyordu. Ne zaman bloga bişeyler yazsam ya ishalim ya burnum akıyor. Allahım neydi günahım! Bu arada allahla konuşuyorum, dertleşiyormuşum gibi oluyor umarım işe yarar.
Sınav :
Türkçe güzeldi, allah var bak süper yani öyle böyle değil. 35'ten yukarı yapabilir miyim? Bilmiyorum, emin değilim.
Matematik, allah belanı versin başka bişey demiyorum.
Fen genel, Fizik - Yorum yapamıyorum, zor değildi ama sorular kolay görünmesine rağmen uğraştırıyor. Tren sorusunu yapamadım rezilli mesela ama hoca da göstermedi la, ya da gösterdi ama... Neyse sonuç olarak...
Kimya, Nays nays diyorum ama ygs'de organik? ne alaka ? HA ?! Puşt oğlu puştlar?!
Biyoloji, girdiğim en zor değil ama garipti yine.
Sosyal'e bilerek zaman ayırmadım.
Sonuç olarak en az katılımın olduğu en dandik sınavdı. Ey günler!
Sınav bitti, ilk olarak atkı-bere ve iki penye almaya gittim. Aldım da ama yaz amcacığım kenara hesabı, borç borç batcaz sevgili blogcu! Sorun değil yine de, parayla saadet olmaz diyen hatunun ağzını öpeyim!
Aldığım bere güzeldi, tam istediğim gibi değil ama kulaklı bere denilen türden, desenli değil. Böyle lacivert renk. Bi de kulak kısmı hoşuma gitmedi ama ısıtsın yeter. Penyeler de güzel sanırım. Ben beğendim. Zaten zayıf olduğum için. Oturdu üzerime. Hoş. Burdan çıktıktan sonra ;
Tv'nin usb girişi var ben de sabahları müzik bass bass yapıyım diye, kart okuyucu aldım. Ama ne alaka şimdi? Kart okuyucuyu tanıyabilecek mi? Az Sonraaa...!!!
Burdan da borç ödemeye gittim, cebimde bir miktar para ağırlık yapıyordu. Para köpekliktir! Başka bir şey değil. İlk defa ara sokakları tek başımayken kullanıyorum. Gündüz zaten ama haftanın en kalabalık günü.
İş yeri sahibi koltuğunu terk etmiş, hatun elemana bırakmış dükkanı. İyi dedim ben de yarın öderim.
Eve adamını gönderdi piiiiiç!! Bir 24 saat lan orospu çocuu, iflas mı edecen yani?! Neyse sakinim, gelen elemana verdik parayı, arkalarından tükürdüm paraların siktirin gidin yavşaklar dedim. Para sevmiyorum ben, kendim kazanmadığım sürece yük gibi geliyor. Harcamam da kolay kolay, halk arasında cimrilik adını verdikler şey, evet.
Şimdi de evdeyim, the Best of Youth izleyip izlememe arasındayım sadece yarısını izlesem saat 4 te pc başından kalkacam o yüzden olmaz, bu 3 saati de adam gibi kullanmalı.
Babam da yeni yılın yaklaşmasıyla işlerinin yoluna gitmesi paralelliğinde bana bir cep telefonu yollarsa eğer güzel olacak, her aradığında ; "Selam söyle Anneeaa!! ya da "Ellerinden öpüyorum" şeklinde mesajlar iletiyorum annemle. Gülüyoruz, şimdilik problem yok, olmaması için de elimden geleni yapıyorum ama ders konusunda biraz kötüyüm. Geri kalmak korkutuyor ama şimdiye kadar ki hiçbir konuda mükemmeleşemedim. Öyle işte, çok takıyorum bazı şeyleri. Haddinden fazla.
Dünkü yazı için - TIKLA
Pazar, Aralık 04, 2011
Garden State - Film -
Andrew, evinden ayrıldığında henüz çocuktu ve hayatının geri kalan kısmını evinden çok uzakta geçirecekti. Annesinin cenazesine kadar. Geri döndüğünde Sam ile karşılaşır. Her zaman bir "Sam" vardır zaten ama işin güzel tarafı bu iki insan anormal. Film de anormal, filmin kopma noktası çok güzeldi. Uçurum güzeldi. Köpekler güzeldi. Sam de güzeldi.
Garden State, hayatının büyük bi kısmından kendi isteği olmadan vazgeçmiş bi adamın hikayesi.
İzlenebilir tabii ki. Tavsiye ederim , 90dk'nızı rahatlıkla ayırabileceğiniz. Dram, komedi karışık güzel bir film.
Bu da partiden hatıra - SPOILER - tabii ;
Garden State, hayatının büyük bi kısmından kendi isteği olmadan vazgeçmiş bi adamın hikayesi.
İzlenebilir tabii ki. Tavsiye ederim , 90dk'nızı rahatlıkla ayırabileceğiniz. Dram, komedi karışık güzel bir film.
Bu da partiden hatıra - SPOILER - tabii ;
İnsan Özenirse
Bi Yunus olmak istedim ;
Bi Kaplan olmak istedim ;
Fok olmak isteyen de vardı ;
Sokak köpeği olmama bile izin vermediler, başıma buyruk olmamdan korktular belki ;
Kürküne görüntüsüne değildi hayranlığım, sadece insan olmama rağmen benden daha özgür olduklarını hissettiriyorlardı ama ;
Kürküne de hayran olan varmış.
İnsanlığımdan utandım, bunun da suç olduğunu düşünüp saldıranlar olacaktı belki. "Dünya Vahşi" deyip sığınacaklardı belki de bu iki lafın arkasına.
Yok arkadaş! Benden ne insan olur bu saatten sonra ne de "özgür" olduğunu sandığım hayvan...
Münasebet-i Hikayet
Münâsebet-i Hikâyet
Bir eşek var idi zaif u nizâr
Yük elinden katî şikeste vü zâr
Yük elinden katî şikeste vü zâr
Gâh odunda vü gâh suda idi
Dün ü gûn kahr ile kusûda idi
Dün ü gûn kahr ile kusûda idi
Tudağı sarkmış u düşmüş enek
Yorulur arkasına konsa sinek
Yorulur arkasına konsa sinek
Arkasından alınsa palanı
Sanki it artuğıydı kalanı
Sanki it artuğıydı kalanı
Bir gün ıssı ider himâyet ana
Yâni kim gösterir inâyet ana
Yâni kim gösterir inâyet ana
Aldı pâlânını vü saldı ota
Otlayurak biraz yürüdü öte
Otlayurak biraz yürüdü öte
Gördü otlakta yürür öküzler
Odlu gözleri gerilü göğüsler
Odlu gözleri gerilü göğüsler
Har-ı meskin ider iken seyrân
Kaldı görüp sığırları hayrân
Kaldı görüp sığırları hayrân
Ne yular derdi, ne gâm-ı palân
Ne yük altında hasta vü nâlân
Ne yük altında hasta vü nâlân
Acebe kalur ü tekeffür eder
Kendü ahvâlini tasavvur eder
Kendü ahvâlini tasavvur eder
Ki birüz bunlarunla hilkâtte
Elde ayakda şekl ü suretde
Elde ayakda şekl ü suretde
Bunların başlarına taç neden
Bizde bu fakr ü ihtiyaç neden
Bizde bu fakr ü ihtiyaç neden
Ol ulu katına bu miskin har
Vardı yüz sürdü dedi ey server
Vardı yüz sürdü dedi ey server
Bu gün otlakda gördüm öküzler
Gerüben yürür idi göğüsler
Gerüben yürür idi göğüsler
Her birisi semiz ü kuvvetlü
İçi vü taşı yağlu ve etlu
İçi vü taşı yağlu ve etlu
Yok mudur gökte bizüm ılduzumuz
K’olmadı yer yüzünde boynuzumuz
K’olmadı yer yüzünde boynuzumuz
Böyle verdi cevabı pir eşşek
Key belâ bendine esir eşşek
Key belâ bendine esir eşşek
Dün ü gûn arpa buğday işlerler
Anı otlayup anı dişlerler
Anı otlayup anı dişlerler
Bizüm ulu işümüz odundur
Od uran içümüze o dundur
Od uran içümüze o dundur
Döndü yüz derd ile zaif eşek
Zâr ü dilhaste vü nahif eşek
Zâr ü dilhaste vü nahif eşek
Varayın ben de buğday işleyeyin
Anda yaylayup anda kışlayayın
Anda yaylayup anda kışlayayın
Gezerek gördü bir göğermiş ekin
Sanki dutardı ol ekin ile kin
Sanki dutardı ol ekin ile kin
Işk ile değdi girdi işlemeğe
Gâh ayaklayu gâh dilemeğe
Gâh ayaklayu gâh dilemeğe
Arpa gördü göğermiş aç eşek
Buldı can derdine ilâç eşek
Buldı can derdine ilâç eşek
Eyle yeydi gök ekini terle
Ki gören der zehi kara tarla
Ki gören der zehi kara tarla
Başladı ırlayub çağırmağa
Anup ağır yükin ağırmağa
Anup ağır yükin ağırmağa
Çıkarur har çün enker-ül-esvât
Ekin ıssına arz olur arasât
Ekin ıssına arz olur arasât
Ağaç elinde azm-i râh etti
Tarlasını göricek bir âh etti
Tarlasını göricek bir âh etti
Daneden gördü yiri pâk olmuş
Gök ekinliği kara hâk olmuş
Gök ekinliği kara hâk olmuş
Yüreği sovumadı söğmeğ ile
Olımadı eşeği döğmeğ ile
Olımadı eşeği döğmeğ ile
Bıçağın çekdi kodu ayruğını
Kesdi kulağını vü kuyruğını
Kesdi kulağını vü kuyruğını
Kaçar eşşek acıyarak cânı
Dökülüp yâşı yirine kânı
Dökülüp yâşı yirine kânı
Uğrayu geldi pîr eşek nâgâh
Sordu hâlini kıldı derd ile âh
Sordu hâlini kıldı derd ile âh
Bâtıl isteyu hakdan ayrıldım
Boynuz umdum kulaktan ayrıldım
Boynuz umdum kulaktan ayrıldım
- – -
100 Ünlü Türk Eseri, Cilt I, s.123-127, Hazırlayan: Tahir Alangu, Milliyet Yayınları, Birinci Baskı, Ocak 1974, İstanbul
100 Ünlü Türk Eseri, Cilt I, s.123-127, Hazırlayan: Tahir Alangu, Milliyet Yayınları, Birinci Baskı, Ocak 1974, İstanbul
Cumartesi, Aralık 03, 2011
3 Aralık Uluslarası Engelliler Günü
Buna ihtiyaçları yok!
 |
| http://www.deviantart.com/download/185884019/eeyore_love_by_harlequin_ink-d32o50z.png |
Tek ihtiyaç biraz sevgi!
Daha duyarlı olun görmezden gelmeyin!
Cuma, Aralık 02, 2011
Oha Bu Suratın Hali Ne Lan!!!
Bugün güzel uyandım, hatta cimriliğimi kanıtladım. Cimriymişim lan ben, anlatıyorum ;
Sabah uyandım, anam bizim hayvanları yemlemeğe gitti. İlk defa değil ama uzun bi süre sonra ilk defa kendi kahvaltımı kendim kurdum. Öyle ama nasıl kurdum, dolabı açtım reçel ve bal vardı, bol şekerli bi kahvaltı, ketıl?a su koydum. Çayı içine koymadım tabii ama anam çayı içinde demliyordu, neyse sorun değil. Ben şöyle yaptım ;
Su doldurdum ketılı, bardak aldım bi dene. Sonra bi kaşık çay bardağın içine, sıcak suyun ziyan olmaması için sadece içebileceğim kadarını demledim suyun, yani çayı bardakta demledim. Anam geldi, "oluuum sen mi kurdun kahvaltını! -şaşkın çok" evet anne, dedim ama zeytini çıkaramadım kavanozdan o yüzden, zeytin yok sofrada, dedim. Hemen zeytin de ekledik kahvaltıya, güzel de oldu.
Dershaneye giderken, bebeleri toplayan servisten hayır yok ama bu benim salaklığım ;
Servisi bekledim, bekle bekle gelmiyor. Dolmuş servisten önce geldi ama merkezde karşılaştık.
Dershaneye yetiştim ve poker face'ten hallice bi surat. Böyle ifadesiz sanıyordum ben ama değilmiş. Bildiğin taşa döndü lan suratım. Kızgın bi ifadeymiş o. Etraftan aldığım tepkiler ;
Sınıfın kevaşesi - Neyin var ?
Sınıfın psikopatı - Neye kızgınsın ?
Sınıfın malı - Hıeaa sınfını değiştirmediler o yüzden kızgın bu! - yok ebenin a.. piç!
Sınıfın iyilikseveri - Umut neyin var, hayırdır sorun ne? şeklinde. Ton farkı var diğer sorulardan.
Sınıftaki komşu kızı - Boşver takma hiçbir şeyi amaaan! şeklinde, la yavruu takmasam zaten burda olmam değil mi?
İpne Fizikçi - Hayırdır konuşma yasağı mı getirdiniz, ne olmuş Umut'a böyle? -Hocam eben olmuş! Daha geçen hafta dalga geçiyordun böyle gülüp eğleniyorduk diye! ibn' 7arom!
Dershaneden sonra, yani derslerden sonra etüte gittim. Biyoloji hocam -tatlı kadın- sevilesi, bağra basılası! Sorularımı götürdüm. Benimle alay ediyor sürekli, euhee.
Hocam ben fotosentez bilmiyorum?!
Umut! Peki solunum'u bitirdin mi? Sana soru sorsam cevap verebilir misin? Diye sordu.
Gülmekten öldüm, kızardım lan ilk defa. -yok aşık olmadım lan, ergeniz ama o kadar ölmedik- utancımdan öldüm, bana dedi ki : "Sen sayısalcısın ve biyolojide bayağı eksiğin var, hııımm hımm" yaptı. Utanırım lan tabii! Piii suratıma tükürmedi ama KPDS kitabını kafama çakacaktı, kıyamadı. Melek lan!
Çözdürdüm soruları. Sınav vardı, Piç Rehberlikçi'nin depodan ayırttığı -yani geçen yıl çözdüğüm- deneme sınavlarını bu yıl tekrar çözdürüyor. Hani geçen yılla aradaki farkı görebilmek adına girecektim ama hastaneye de gitmem gerekiyordu. İlaçlarım bir haftadır duruyor. Böyle de malım, evet. Kafamın ebesine dalıyım lan! Sen git üşen bişey yap, gerçi hastaneye gitmek işkence!
Gittim neyse, nerde kalmıştık. Hastaneye gittim, acilde ilaç yazdırırken arkamdan bi ses ;
"Oğlum napıyorsun burda?"
Annem?!
"Anne ilaç işte, hani dermatolojiden falan."
"Hayırdır siz napıyorsunuz burda?" dedim.
"Kardeşini getirdim çok kötü öksürüyor" dedi. Tamam ben buralardayım dedim.
Psikologun kapısından çıkarken gördü. Doktorun o mu? dedi. Hayır, dedim. Doktorum diğeri ama oraya da gidiyorum. Hıı, yaptı. Sustu. Hastaneden çıktık, çıkarken kafasında Psikolog, sen ne konuşuyorsun dr'la dedi.
Ya ne konuşacam, seninle kavga ediyoruz ya onları anlatıyorum dedim
Yani beni şikayet mi ediyorsun? Alacağın olsun, tavır yapıyor bi de allaaah!
Ben de dalgasına : "Hocam anam aslında iyi biridir ama çok kavga ediyoruz" dedim.
Hani bi de "iyidir" kısmına takıldı annem. Allah YA! :D
Eczane vesaire, bugün de bitti millet! Bitmedi daha yemek var, lahana sarması yapmış anam! Ölürüm! ! ! Gaz falan yapar fazla yersen ama yok güzel güzel!
Sabah uyandım, anam bizim hayvanları yemlemeğe gitti. İlk defa değil ama uzun bi süre sonra ilk defa kendi kahvaltımı kendim kurdum. Öyle ama nasıl kurdum, dolabı açtım reçel ve bal vardı, bol şekerli bi kahvaltı, ketıl?a su koydum. Çayı içine koymadım tabii ama anam çayı içinde demliyordu, neyse sorun değil. Ben şöyle yaptım ;
Su doldurdum ketılı, bardak aldım bi dene. Sonra bi kaşık çay bardağın içine, sıcak suyun ziyan olmaması için sadece içebileceğim kadarını demledim suyun, yani çayı bardakta demledim. Anam geldi, "oluuum sen mi kurdun kahvaltını! -şaşkın çok" evet anne, dedim ama zeytini çıkaramadım kavanozdan o yüzden, zeytin yok sofrada, dedim. Hemen zeytin de ekledik kahvaltıya, güzel de oldu.
Dershaneye giderken, bebeleri toplayan servisten hayır yok ama bu benim salaklığım ;
Servisi bekledim, bekle bekle gelmiyor. Dolmuş servisten önce geldi ama merkezde karşılaştık.
Dershaneye yetiştim ve poker face'ten hallice bi surat. Böyle ifadesiz sanıyordum ben ama değilmiş. Bildiğin taşa döndü lan suratım. Kızgın bi ifadeymiş o. Etraftan aldığım tepkiler ;
Sınıfın kevaşesi - Neyin var ?
Sınıfın psikopatı - Neye kızgınsın ?
Sınıfın malı - Hıeaa sınfını değiştirmediler o yüzden kızgın bu! - yok ebenin a.. piç!
Sınıfın iyilikseveri - Umut neyin var, hayırdır sorun ne? şeklinde. Ton farkı var diğer sorulardan.
Sınıftaki komşu kızı - Boşver takma hiçbir şeyi amaaan! şeklinde, la yavruu takmasam zaten burda olmam değil mi?
İpne Fizikçi - Hayırdır konuşma yasağı mı getirdiniz, ne olmuş Umut'a böyle? -Hocam eben olmuş! Daha geçen hafta dalga geçiyordun böyle gülüp eğleniyorduk diye! ibn' 7arom!
Dershaneden sonra, yani derslerden sonra etüte gittim. Biyoloji hocam -tatlı kadın- sevilesi, bağra basılası! Sorularımı götürdüm. Benimle alay ediyor sürekli, euhee.
Hocam ben fotosentez bilmiyorum?!
Umut! Peki solunum'u bitirdin mi? Sana soru sorsam cevap verebilir misin? Diye sordu.
Gülmekten öldüm, kızardım lan ilk defa. -yok aşık olmadım lan, ergeniz ama o kadar ölmedik- utancımdan öldüm, bana dedi ki : "Sen sayısalcısın ve biyolojide bayağı eksiğin var, hııımm hımm" yaptı. Utanırım lan tabii! Piii suratıma tükürmedi ama KPDS kitabını kafama çakacaktı, kıyamadı. Melek lan!
Çözdürdüm soruları. Sınav vardı, Piç Rehberlikçi'nin depodan ayırttığı -yani geçen yıl çözdüğüm- deneme sınavlarını bu yıl tekrar çözdürüyor. Hani geçen yılla aradaki farkı görebilmek adına girecektim ama hastaneye de gitmem gerekiyordu. İlaçlarım bir haftadır duruyor. Böyle de malım, evet. Kafamın ebesine dalıyım lan! Sen git üşen bişey yap, gerçi hastaneye gitmek işkence!
Gittim neyse, nerde kalmıştık. Hastaneye gittim, acilde ilaç yazdırırken arkamdan bi ses ;
"Oğlum napıyorsun burda?"
Annem?!
"Anne ilaç işte, hani dermatolojiden falan."
"Hayırdır siz napıyorsunuz burda?" dedim.
"Kardeşini getirdim çok kötü öksürüyor" dedi. Tamam ben buralardayım dedim.
Psikologun kapısından çıkarken gördü. Doktorun o mu? dedi. Hayır, dedim. Doktorum diğeri ama oraya da gidiyorum. Hıı, yaptı. Sustu. Hastaneden çıktık, çıkarken kafasında Psikolog, sen ne konuşuyorsun dr'la dedi.
Ya ne konuşacam, seninle kavga ediyoruz ya onları anlatıyorum dedim
Yani beni şikayet mi ediyorsun? Alacağın olsun, tavır yapıyor bi de allaaah!
Ben de dalgasına : "Hocam anam aslında iyi biridir ama çok kavga ediyoruz" dedim.
Hani bi de "iyidir" kısmına takıldı annem. Allah YA! :D
Eczane vesaire, bugün de bitti millet! Bitmedi daha yemek var, lahana sarması yapmış anam! Ölürüm! ! ! Gaz falan yapar fazla yersen ama yok güzel güzel!
Perşembe, Aralık 01, 2011
Üç Yazı Birden!!! Feci Oldu! Güzel Oldu!
Selam millet!
Dün Olanlar
Anam, amcam, yengem, hep beraber alışveriş için beni çağırdılar. Neyse ben anamla küsmüştüm -he çok çok büyük yetenek. Sonra aradım işte beni terzi olan amcamın dükkanında beklediler. Dershaneden çıkmadan telefonum olmadığı için arkadaşımdan rica ettim verdi sağolsun. Dersi bitirmişti hoca izin de aldım, sınıfın içinde aradım anamı. Ödemeli atıp telefonu kulağıma götürdüm- Evet Ben Yaptım!!! Bildiğin şok ifadesi arkadaşın suratında. Ben gülme krizi. N'oluyor dedi hoca. "Hocam yıllar oldu telefon kullanmayalı, ödemeli atıp çalmasını bekledim telefonun" dedim. Hoca da şok! Azına ediyim nasıl bi mantıktır bu? Kriz geçirdim resmen bi 10 dk erken de çıktık iyi de oldu.
Ama bundan önce anam dershaneye gelmişti rehberlikçi ipnesiyle konuşuyordu ;
İçeriden çıktıktan sonra ne oldu ? Ne dedi ? şeklinde sordum.
"Umut o sınıfta ezilir" demiş. Lan orospu çocuğu o sınıfta benimle aynı başarıda bi kız var o ezilmiyorsa benim nerem ezilecek ipne olu ipne! Yavşak ! Piç !
Ben ona göstercem bakalım ezilmek nasıl oluyor dedim anama. Yarın hesaplaşma günü.
Buldum bizimkileri, Tv almaya gidiyoruz dediler. Fiyat araştırması yapmıştım önceden. Gittik bizim 20 yıllık emektar yandıktan sonra, A4 Kağıdı boyutlarından hallice bi tv ile idare ediyorduk. Sorun değildi bu da. Gittik bi mağaza mı ne, adı her neyse. İçeri girdim direkt tvlerin yanına gittim. Aanneeeaa, lcd alalım led'ler pahalı dedim. Zaten CRT kalmamış piyasada. Ah şu kapitalistlerin gözü kör olsun, mınına koyyum lan kapitalizm! Neyse alalım dedik. Küçük olan 32" led 1600 ?! Oha dedim olmaz olmaz, biz en iyisi lcd'leri soralım dedim. Sorduk fiyatları, çıktık ordan. Komşumuzun elektronik eşya mağazasına gittik. Orda yaklaşık 1 saat geçirdikten sonra karar aldık ve tv'ye kavuştuk! Evet! Bizim de artık normal bi tv'miz var. Böyle Full Hd'li falan olmasa da tv işte, lcd falan. Hoş şık. Eve gittik anama baktım konuşuyoruz biz böyle, küslük gitmiş.
Not : Annemin zayıf noktası, yeni bi şey aldıysa ve onu çok almak istiyorsa alır ve mutlu olur.
Bunu kullanarak barıştık, elini burnumun dibinde gördüm. Affet anam! dememi ve elini öpmemi istedi. Affet anam'ı arapça söylememi istedi. Söyledim. El öpme kısmında ise biraz sorun vardı, otoritesinin sarsılmaz olduğunu kanıtlamak için elini öptürür genelde ve bana şu anlamda geliyor "bak ben seni affediyorum ama sen benim elimi öpmek zorundasın affedebilmem için, benim senin üzerinde sarsılmaz ve yıkılmaz otoriteme boyun eeeY!" niahaha şeklinde bi gülüş de attı elini öptürdükten sonra. Öptüm evet, anam lan sonuçta öpmeyip napcam? Bu arada oklar bütün bu olayların sebebi olan kardeşime çevrildi ve kardeşin itirafı ;
"Ben bu olayın sonunda suçlu olacağımı biliyordum ama tadını çıkarıyım devam ettiriyim bu olayı. Zaten ben üvey muamelesi görüyorum bu evde."
Çocuğa bak, tam dayaklık! Neyse bu sorunu da hallettik oh beiieaa! Yeni yılda da "ödemeli atıp kulağıma dayıcağım bi telefonum olacak" küs olduğumuz sürece almam mümkün değildi.
Bugün Olanlar
Bugün de kendime servis buldum. Boş boş dolmuş beklemicem artık, bebe dolu servis ama aynı dershanede olduğum ama tanımadığım bi kız var. İsmi Seren falan, hoş, böyle dolgun yanaklı ama bana olmaz. Neden olmaz, neden mi? Benim sevdiğim şeyleri seveceğini sanmıyorum. Beraber zaman geçirmemiz imkansız. Kızın sevgilisi var mı? Sormadım. Genelde sormam, benden hoşlanıyorsa hissederim ben!
Normal bi dershane günü daha Trigonometride bayağı ilerledik bitmek üzere konu, çözebiliyorum da sanırım. Zor soruları çözebiliyorum ama ama ama ! Kolay olanların ebesinin gözleri çok güzel.
Kimya, of allah of allah sen büyüksün! Zor değil ama neden bu Kimya'yı zorlaştırmak için ellerinden geleni yapıyorlar anlamıyorum. Ağızlarına ediyim.
Biyoloji, güldüm yine ama son ders azarlandık yine her zamanki gibi. Adama soru götürmüyoruz. Haklı abi. Götürmedik ama sor neden? Biyoloji çalışıyordum ama sevmiyorum lan solunum'u fotosentezi hadi foto iyi de kemo ne lan hadi kemo iyi de krebsiydi, asetilcoa sıydı. ı ıh olmayor.
Bu arada bugün kimya dersinde hoca Ra elementin radyasyon yaydığını ve radyoterapide kullanıldığını anlattı. Kanserden bahsederken, güldüm. Bir zamanlar atlattığımı bilenler -hoca bilmiyor- acıklı baktılar lan :D daha çok güldüm. Hoca da allah kimseye vermesin falan dedi, Amiiin Amiiin dedim yüksek sesle. Hoş etkilenmiyorum, etkilenemiyorum duygularımı aldırdım. Yeni bi arkadaşla da tanıştım netten tam bi otomobil manyağı. Severim böyle insanları. Bi şeye ilgi duymak güzel, ot gibi yaşamayın lan!!!
Bu kadar yeter mi yetmeeez!!!
Sınıftaki Haylazlıklarım
Psikopat sınıf arkadaşım mandalinası benimle paylaştı sıramın üzerine koydum, bütün mandalina soyulmamış. Sonra komşu kızı : "Umuuoooottt, bana versene o mandalin'i"
Ben : "Veriyim ha?! Veriyorum dur" dedim. Ve mandalinayı havaya kaldırdım -atacağımı sandı. ehehe. Sonra mandalinaya hapşurdum. Tabii kız göçtü, son gördüğümde kusmaya gidiyordu. Tükürdü bişeyler yaptı ama kusamadı.
Komşu kızı'na tekrar bi takılıyım dedim, benim yapışkanlı not kağıtlarımı yürütmüştü. Abisinin ona aldığı dosyaya çarptım, elime hapşuruyordum peçetem yoktu. Tuttum dosyayı "a vay anasını lan çok güzel diyip haşır neşir oldum dosyayla". Kız göçtü yine.
Sonra da sümüğüm akıyordu ama bende yine silecek bişey yoktu. Peçete istedim kimse vermedi ama sınıfın %80 kız ve peçetelerinin olmama ihtimaline tükürdüm. Vermediler. Ben de hapşurunca elimi yüzümü yıkamak için çıkıyordum dersten. Her içeri girdiğimde, lan sümük oldu her tarafım falan yapıyordum kızlar göçüyordu.
Biyoloji dersinde de beni şikayet ettiler ;
Hocam Umut çok iğrenç şeyler yapıyor, şeklinde.
Ben de : Hocam madem hemşire olmak isteyen çoğunluk var ben de onları hemşire olmaları için hazırlıyorum. Hoca benim tarafımda. "Bırak ya ne kadar yardım etsen gene hakketmezler" dedi güldük.
Haylaz mıyım - biraz.
Tembel miyim - biraz.
Sorumsuz muyum - biraz.
Bencil miyim - biraz.
Bunların olmaması mı gerekir?! Tabii ki hayır! Ben de bi şekilde dengelemeye çalışıyorum, öyle. Denge demiyelim de tadı tuzu biberi bunlar.
Kaydol:
Kayıtlar (Atom)