Selam,
Dün neler oldu neler sayalım bir bir;
Akşamından ayarlanan sinema planlarıyla birlikte canımıniçinin endodermi dostum Şahin'i mesaj yağmuruna tuttum. Sinema planı yapıldıktan sonra anneyle para konusunda anlaşamadık başlarda ama sonunda 200 lirayı cebe indirip gittik, tabii ki harcamadım. Şahin bizim eve yakın değil, bu yüzden dolmuş şoförüne onu yoldan alacağımızı söyledim, sağolsun amcam kırmadı aldık adamı.
Sinema salonu için Avm'yi seçmiş olmam benim eşekliğim ki bilmiyordum böyle olacağını 3D seçenekli tek film Buz Devri'ydi ki biz Batman için gitmiştik. Batman için 3 bilet aldık ve arkamıza yaslandık tabii, çok eğlendim film boyunca,seriyi izlememiş olmam konu ile bağlantı kuramama sorununa neden olmasına rağmen bile sıkılmadan izledim ama karakterleri tanımıyor olmak sıkıcıydı. Film boyunca Anne Hattaway'den ne kadar nefret edilebilir, neden nefret edilir diye düşünürken bir kaç kelimeyle anlatıyım ; kadın ateşli olabilir evet ateşli ama bana fazla egoist geliyor, ben yaparım ederim gibi, küçük dağlar benim, büyükleri de babamın gibi anlatabiliyor muyum?! Bu yüzden sevmiyordum kendisini ama Kedi Kadın rolüyle tavlayınca beni, Bruce'u her öpüşünde ise sesli sesli "KEVAŞEE!" diye bağırınca, hatta filmde bir karaktere sesli sesli OROSPU! diye bağırdım ki salonda az kişiydik. Filmin sonunda ise yaşadığım mükemmel olmayan şok, çünkü tahmin etmiştim, Şahin'e ve kardeşime dönüp "gördünüz mü lan?! valla tahmin ediyordum!" diye tepki vermeme neden oldu, filmin devamını bekliyorum umarım bu kadar eğlenceli olur, keşke Joker'li kadar iyi olaydı ama Heath Ledger işte, bizi terk etmeseydin bu kadar erken be hacı!
Yemek yemeğe gittiğimizde ise ramazan nedeniyle boş olan mekanlar ki buralar karışık inançlara ev sahipliği yapmasına rağmen bu durumdaydı. Mekan seçiminde kardeşe güvenince yaşadığımız hayalkırıklığı ve bozuk mide cabası. Eğlendik, mutluyum, arkadaşımla kardeşimle vakit geçirmek güzel. Antalya'dan İzmir'den de gelen arkadaşlarım olunca da değmeyin keyfime, bu ara çok çok sosyalleşme derdindeyim evden çıkınca kendimi "sirkte kapalı tutulduktan sonra bomboş savana bırakılan aslan yavrusu gibi hissediyorum" ürkek biraz ama yeterince adapte olabilen bi şekilde.
İlacı hayatımdan çıkardıktan sonra da hayatımda birkaç şey değişti gibi, en azından ilacı bırakmanın faydasını gördüm de ne zamandır doktorla görüşmek için güneşin biraz sevimli hale gelmesini bekliyorum. Bu sıcaklarda çıkılmıyor.
OSYS ise bekleniyor dört gözle, umarım sonuç beklediğim gibi olur annem bugün bol bol dua etti de ben çıkamadım işte.
Kendime iyi bakıyım, en azından şu sindirim sistemim toparlasın kendini.
