This is England -SAVAŞ KARŞITI, ANTI-RACHIST FILM-

Konu: Dostluk, savaş, ırkçılık, sahip olduklarımız, kaybettiklerimiz ; bunlar kelime olarak bir kaç şey ifade ediyor aslında yeterince şey ifade edebiliyorlar, tek başlarına bile anlamlılar. Biraz da içindekiler kısmından sıyrılıp gerçek konudan bahsedeyim ; Shaun adında bir çocuk, okulda itilip kakılır, dalga geçilir, okuldaki kötü bir gününden sonra Woody ve arkadaşlarıyla karşılaşır. Dost canlısı insanlar yaşça Shaun'dan büyük olsalar da genç arkadaşımızı kanatları arasına alırlar. Woody'i kendileri gibi giydirirler -skinhead- dazlak saç modeli, çeteye hoş geldin Shaun! Müthiş bir dostluk ve bağ oluşur bu grupla arasında, fakat Combo hapisten yeni çıkmıştır ve Shaun'u en zayıf noktasından, askerde kaybettiği babasından, vurur ve olaylar inanılmaz bir hal alır.
Yönetmene not: Irkçılığı bu kadar sıcak bir filmle anlatabilmek, tek kelimeyle inanılmaz. Filmin ilk 20 dk'sında gülüp eğlenirken ondan sonrasında ise "topla kendini eğlenmeye gelmedik, burada ciddi bir konuyu tartışıyoruz" havası esmeye başlarken denge inanılmaz bir şekilde sarsıldı. Şahsen kendi fikrim, ben inanılmaz sarsıldım, duygulandım, ağlayacak noktaya getirdi.
Film Little Miss Sunshine'dan sonra izlediğim en sıcak filmdi; mesajını gidilmesi gereken yere de ulaştırabilmeyi başarıyor, bunu da bize  savaşın çocuklar veya yetişkinler üzerindeki etkilerini, ırkçılığı, dostluğu, basit ama bir o kadar da uçuk karakterlerle , kafa karıştırmadan, kesinlikle filmden koparmadan anlattı.

Ben savaş karşıtıyım, bazı insanların pis politikalarına alet olan genç insanlar plastik torbalarda ailelerine gönderilmelerine, bir çerçevenin içinde bayrakla gönül avutmalarına ve diğer bütün lanet olası siyasi propagandalara karşıyım ; bu yüzden param olsaydı  askere gitmezdim, üzgün de değilim fakat para yerine fiziksel ve ruhsal anlamda kendimi askere gidebilecek durumda görmüyorum öyle olmasa dahi gitmezdim. Bu benim kendi fikrim. Filmden veya ordan burdan etkilenerek de konuşmuyorum, ha film etkilemişse yönetmen çok da güzel başarmış, tebrikler iyi seyirler.

Bu arada Hair(1979)-film incelemesi alt paragraf-'da da vietnam savaşını bir grup hippie'nin gözünden anlatıp muhteşem ve bir o kadar da "keşke olmasaydı" dedirten finaliyle, dostluğun anlamını, savaşın lanet bir şey olduğunu çok da güzel anlatan bir filmdi. Müzikal sevmiyor olsanız bile izleyin.
http://www.andycarrington.co.uk/#/this-is-england/4530413604 teşekkürler -

Following -Ters Köşe Film-

Bir Christopher Nolan filmi. Ayrıca Nolan'ın ilk uzun metraj filmi.
Konuya gelecek olursak;
Sürekli insanları takip edip onlardan yeni yazacağı hikaye için birkaç konu toplamaya çalışan bir adam, bir gün onca insan arasından rastgele seçtiği Cobb'la tanışır. Cobb hırsızlık yapıyordur ve bunu para için değil, aksiyon ve adrenalin için yaptığını iddaa ediyor tabii. Bill, Cobb'la tanıştıktan sonra hayatı monotonluğundan kurtulacak ve bambaşka bir ray üzerinde yol almaya başlayacak.
Kendime not: Asla bir hırsızla arkadaş olma, bunu aksiyon ve adrenalin için yaptığını söyleyip sempatik görünmeye çalışsa bile.
Filmden not: Cobb aslında insanların değerli eşyalarını değil, anılarını ve geçmişlerini çalıyordu. Bunu da kendince : Aslında sahip oldukları şeylerin farkına varmalarını sağlıyorum, bazı şeyleri alıyorum ama sahip oldukları şeyleri de fark etmelerini sağlıyorum, şeklinde açıklar.

Following oyuncularıyla, yönetmeniyle-senaristiyle*aynı kişiler, tamamen acemi filmi ama kesinlikle bunu hissettirmiyorlar. Acemilikten kasıt, ilk film olmasıydı. Sağlam senaryosu ile geleceği parlak bir yönetmenin piyasaya atıldığı sinyallerini vermiş zamanında.

Tyrannosaur -İBRET ALINASI!-

Filmin konusuna yine bir iki cümleyle değinip kendi izlenimlerimi ekliyim, her zamanki gibi;
Filme Joseph adındaki adamın, hayatı, tanrıyı ve insan ilişkilerini sorgulamasıyla başlıyoruz. Joseph, Hannah adlı kadınla karşılaşır, Hannah dindar ve evli bir kadındır, Joseph için dua eder. Joseph, Hannah'ın bu kadar dindar olmasına bi şekilde bozulur, çünkü hayatın ve tanrının adil olmadığı düşünüyor.
Film genel anlamda hayata bir eleştiri aslında. Söyleyecek çok şeyim vardı hepsi yok oldu, üzgünüm.
Paddy Considine'e olan hayranlığım kat kat arttı.
Tyrannosaur, neden Tyrannosaur? diye soracak olanlar filmde cevap alabilirler.
Oyuncular mükemmeldi.
Müzikler de.

Joseph'in söylediği ;
Yaptıklarımdan sonra insanlardan bir sürü mektup aldım, çoğunda "ben olsam aynısını yapardım" yazıyordu, hayır sen olsan düşünürsün, ben ise yaparım. Benle, senin dünyan arasındaki fark bu.
Tek kelimeyle mükemmeldi, her sahne tüyleri diken diken etmeye ve sizi sorgulamak için farklı kapılar açmaya çalışıyordu. Aslında bunu "biz tüylerinizi diken diken edip, hayatı sorgulamanız için uğraşmıyoruz, normalseniz bir şekilde etkileneceksiniz" mesajı vardı sanki.
Kadın-erkek ilişkileri, tanrı, pişmanlıklar, çaresizlik...
Lanet olsun ki fuckin' awesome, film!
Yönetmene not: Sevgili Paddy, yeni tanışıyor olmamız ya da en azından benim seni yeni tanımaya başlamış olmam büyük şans. Bu yeterince mutlu etti açıkçası, bu filmde Shane Meadows havası vardı, hakkında hiçbir şey bilmediğimiz karakterler, olaylar ve ondan sonra her şeyin çorap söküğü gibi çözülmesi. Bu kurgu için mükemmeldi, 90dk'yı 2 saate çıkarıp seyirciyi karakterlerin detaylarıyla boğmaktansa asıl mesajın verilip noktalanması güzeldi. Gözlerinden öperim sevgili yönetmenim. Takipteyim.
Kendime not: Pişman olacağın şeyler yapma demek, sanırım Barbie'nin fantastik dünyasında turlamak gibi olurdu. Pişman olacağın şeyleri en aza indir. Hayat adil olmasa bile adil olması için lanet suratına iki adet çak, pişman olmak için daha çok gençsin, ileride pişman olacağın bir şey yapacak olursan da hatandan dönmeyi bil. Öperim gözlerinden
Dikkat! Filmi hamileler ve hamilelik riski olanlar, kalp hastaları, çocuklar, depresyonda olanlar, olmaya çalışanlar, intihara meyilli olanlar izlemesin.
İzleyebilecek olanlar; Pişman olanlar, tanrıyla arası kötü olanlar, karısını döven ve ona tecavüz eden o...çocukları, sevgilisiyle yatıp sevgilisinin çocuğuna piç muamelesi yapan piçler izlesin.
Listeden ayrı tuttuğum pek sevgili sinemaseverler ve duyarlı insanlar siz de izleyin ki o kadar pisliğin arasında adınız geçmesin maksat.

Dead Man's Shoes -DEHŞET FİLM!-

Anthony spastik engeli olan genç adam, Richard'ın kardeşi.
Richard askere gittikten sonra tek başına kalan Anthony'i koruyup kollayacak kimsesi kalmaz ve bir grup keşten kötü muamele görür ; taciz, dayak, zorla yaptırabileceğiniz her türlü hayvani işkence...
Richard askerden döner ve kardeşinin ölümüne neden olan bu orospu çocuklarını bir bir haklamaya başlar. Konu bu.

Filmden not: Film boyunca kendinizi seri katilli filmlerin karanlığındaymış gibi değil de farklı bir film izliyormuş gibi görüyorsunuz tabii olaylar bir süre sonra değişiyor, Richard'ın soğukkanlılığı da eklenince ortaya mükemmel bir film çıkmış, bir şey daha ekleyecek olursam ; filmi tek başıma izlesem ağlardım sanırım, beni dehşete sürükleyen şaheserlerden bir tanesi ve hala tüylerim diken diken. Lanet olsun ki eve ailevi bir nedenden dolayı sinirli gelip bile bile bu filmi seçmiş olmam, sinirli olduğum kişileri gölgede bırakıp maktül piçlere öfkelenip seri katilin tarafını tuttum. Dexter'dan sonra ilk defa oluyor, karşılaştırma yapmıyorum ama en iyi kötü adam sıfatını dizi kısmında Dexter, sinema kısmında ise Richard alıyor benim gözümde. Allah kahretsin ki hala dikenliyim, hala sinirliyim, umarım kendimi rüyamda seri katil olarak görürüm de biraz deşarj olurum.
Kendime not: Kardeş candır, bunu bildiğini biliyorum ama bu film de iki kardeş arasındaki bağın ne kadar kuvvetli olabileceğini bir kez daha vurguladı. Ben filmden onu anladım, suçlular cezasını çeker, yaptıklarının bedelini de en ağır şekilde öderler.
Müziklerden bahsetmeden geçemicem, İngiltere'nin muhteşem manzarası -hangi şehir olduğunu bilmiyorum-  ve pek haz etmesem de country müzik olduğunu düşündüğüm muhteşem bir parça eşliğinde başlıyor film.
Yönetmene not: Sevgili Shane Meadows, karakterler hakkında hiçbir şey bilmeden filmin yarısına gelmek rahatsız ediciydi, daha doğrusu detaylı karakter analizi yapamadan 90 dk ekrana kilitlenip olayları 3. göz gibi izlettirmek muhteşem bir zeka örneği. Tabii ki zekanızı övebilecek durumda bile olduğumu düşünmüyorum ama This is England'ı izlemek için yarını iple çekiyorum, sevgiler, saygılar.
Paddy Considine(Richard) yakın takibe alındı, en kısa zamanda Tyrannosaur izlenecek. İlk uzun metraj filmi, bu insanları seviyorum ben, ilk filmleri olup da muhteşem başarı yakalamayı başarabilen insanları.
Bu film hakkında çok çene çaldım, fazlasını hakediyor.

Insomnia(1997) -Film-

Yönetmen Erik Skjoldbjærg yaptı, ben izledim. Film 1. sınıf polisiye romanı gibiydi. Her sahnesinde, acaba ne olacak? Katil kim?! Oha, olay git gide karmaşıklaşıyor! derken öyle bir yere geliyorsunuz ki katil ve polisin klasik cinayet filmlerinde gördüğümüz olaylarından farklı bir ilişki içinde olmaları da filmin cazibesini arttırmış diyebilirim. 

Film Christopher Nolan'ın da gözünden kaçmamış ve Al Pacino ile Robin Williams'ı aldığı gibi aynı senaryoyu 2002 yılında tekrar beyaz perdeye uyarlamış, aktarmış. Güzel mi yapmış? İzlemedim Nolan'ın elinden çıkanı ama kumalardan haz etmem.

Kendime not : Bu tür filmlerden etkileniyorsun, kızkardeşine verdiğin "dur daha olayı çözcez!" tepkisi de işin balı kaymağı, bu derece kendine bağlayan bir filmdi. Tekrar izlenecek kadar güzel.

Norveç filmleriyle devam eder miyim bilmiyorum ama şimdilik yeterli görünüyor gerçi bir iki araştırıyım sağlam adamlar güzel filmler yapıyor.

Oslo 31. August - Film -

Norveç'e gideceğimden bahsetmiştim, size soğuk ama bir o kadar güzel diyarlardan 2 film getirdim şimdilik. Önceki yazımdaki Reprise'a benzeyeceğini düşündüğüm ama birbirinden farklı hikayelerle ve farklı tekniklerle anlatılan bir film Oslo 31 August.
Anders Danielsen Lie(Reprise'daki Philip) Joachim Trier'in gözdesi, ehehe. Şaka tabii ama yönetmenlerin aynı oyuncuyla devam etme takıntılarına hayranım, kült filmlerin yönetmenlerinin alışkanlıklarını mı devam ettiriyorlar anlamadım. Guy Ritchie de Jason da Jason, adamı aksiyon filmlerinin 1 numaralı adamı haline getirdi sağolsun, Joachim Trier de umarım Anders'i güzel yerlere getirir. Gerçi her şey insanın kendisinde bitiyor..........----> PEEEH! Kalıplaşmışlardan nefret ederim.
Filmde Anders adındaki adamımız uyuşturucu bağımlısı, rehabilitasyondan sonra, temizlendikten sonra demek daha doğru olur, bir iş görüşmesine gider, bir de arkadaşlarıyla tekrar bir araya gelmeye çalışır. Uyuşturuculu filmler genelde mutlu bitmez, verdikleri mesaj ; uyuşturucuya başlayın ve kolayca bırakın yerine uyuşturucuya başlayın ve kolay ölün olduğu için sanırım. Hep bir ibret alma hikayesi görürüz, bu da pek farklı değil açıkçası ama bir Requiem for a Dream ibretliği beklemeyin. Genç adam Anders durumu toparlamaya çalışıyordu, filmin verdiği mesajlar çok güzeldi. Hayata dair eleştiriler vesaire, buraya yazmayı düşünmüyorum izleyin.


Kendime not: Uyuşturucu kötü bir şey, ağzını yüzünü patlatırım, sigara bile içme, alkol olabilir-kendini tutabiliyorsun, sarhoş olmayı sevmiyorsun çünkü denemedin bile-belki bir defa.
Yönetmene not: Son daha güzel bağlanabilirdi, hayrete düşürme fikri çok yumuşak kalmış ve seyirci hayrete düşmeyecektir bu şekilde, şahsen benim gibi katı kalpli bir adam bunu söylüyorsa, olmuş diyebiliriz.
Son olarak: ben bu şarkıyı Drive(2011) da sevmiştim, asansör sahnesinde, bir de bu filmde doğum günü partisinde çalınca oooh beybi durumları yaşattı -gördüğümü duyduğumu unutmam ama isimler çabuk unutulur-
 

Şarkı çok güzel, iyi geceler.

Reprise -Film-

Konu;
Philip ve Eric iyi arkadaşlar, bu iki iyi arkadaş kitap yazmaya karar verirler. Kitapları sonbaharda yayınlanacaktır-
Norveç yapımı, Joachim Trier'in eseri ve güzel oyunculukla gerçekmiş gibi hissettirip yazar olmayı askıya almanıza neden olabilecek kadar dramatik bir film.

Siyah fotoya dikkat :)

Yeterince dramatik, hem senaryo olarak da sıradışı. Bana öyle geldi en azından, bilmiyorum açıkçası. Filmin başında, senaryonun tamamını anlatır ama siz sonunu merak edip izlemeye devam edersiniz. Ortalarına geldiğinizde ise flaşback sayılmasa da zamanda geri yolculuk ve tekrarlar yaşatıyor yönetmen, bu bazı yerlerde rahatsız etse de -kaçırılan replik, kaçırılan sahnelere yol açtı- genel anlamda yeterince mutlu bir filmdi, dramatik ve mutlu, üzgün ve mutlu gibi. Karışık!
Yönetmene not: Norveç filmlerine devam, Reprise'dan sonra Oslo 31. August izlenecek, belki de bugün. Yönetmen Joachim Trier'i saygıyla selamlayıp takipte olduğumu bildirmekten mutluluk duyuyorum, bu yazı Norveç'e ulaşır mı bilinmez ama Joachim Trier, devam.
Kendime not: Kari'yi oynayan oyuncu  -Victoria Winge- I love you!!!

Kari'yi sevdim ben.

Filme not: Philip'in psikotik nevronuzuna rağmen Kari'den vazgeçmemesi, mükemmeldi, belki de delilik! Bir insan kendine bunu neden yapar anlam veremedim, odunum ben. Eric'in ise Lillian'ı sevmesine rağmen sırf inandığı birtakım fikirler yüzünden ondan ayrılması hatta arkadaşlarını geride bırakıp ülkeyi terk etmesi, acımasızcaydı. En sevdiği yazarla tanışabilmiş olması güzeldi.
Ben filmi anlamadım mı yoksa çok mu sığ anlattım bilmiyorum ama  ne biliyim hem İstanbul'a yağmur da yağmış, oturun evinizde izleyin derim. 

Snatch. -Film-

Aksiyon filmleriyle birlikte, müzikli aksiyon filmi kategorisini uydurduğum için kendimle gurur duyuyorum. Yine bir Guy Ritchie filmi, bol şiddet, bol aksiyon,  komik dialoglar, komik olaylar ve tabii önceki film Lock Stock and Two Smoking Barrels den de hatırlayacağımız gibi olaylar yine bir yerlere bağlanıyor, yine kanlı şiddetli, önceki filmde de müzikler güzeldi.
Sevgili Guy Ritchie,
Bu güzel filmlere müzikleri seçen kişinin sen olduğunu düşünüyorum, umarım yanılmıyorumdur. Madonna gibi güzel bir kadınla evlenmiş olman da bu düşüncemi destekliyor açıkçası. Madonna'yla 2000 yılında evlenmişsiniz ama filmler 1999-2000 gibi yıllarda çekilmiş, vay anasını! Evet, sanırım ulaşmak istediğim nokta güzel müzikli aksiyon filmi yapmanın Madonna'yla evlenebilmek için gerekli olup olmayacağıydı? Nasıl bağladım ama, Guy? Tekliflere açığım, teşekkür ettim nays to mit ya!
Elimizde 3 yakışıklı var bunlardan biri çingene, biri elmaslı 4 parmaklı adam ve biri de acemi taze kan ve başını belaya sokmayı her şekilde başarabilen bir "dickhead" evet yine Jason Statham!

Konu şu;
86? karatlık bir elmasın peşine takılan bir yahudi, bir rus, bir de domuz çiftliği sahibi bir kodaman varmış. Bu adamlar öyle bir pisliğin içine düşerler ki, analarından hiç doğmamış olmayı dilerler!
Biraz not: Benicio karizmatik adamsın vesselam ama filmdeki ömrünün uzun olmaması üzücüydü,
Jason, sana söyleyecek lafım yok, hala silah kullanmayı öğretemedi bu yönetmenler, peh! Ama performansında iyileşme görülüyor, çekingenliğini atmışsın üstünden yiğido!
Brad, genç kızların sempatik yakışıklısı! Seni kıskanmıyor değilim ama 2012 yılındaki halini değil, tam 2000 yılındaki halini kıskanıyorum, filmi kurtaran kişisin, havalısın, filme 10 numara adam lazımsa senden başkası olmamalıydı zaten.
İyi seyirler.
Kendime notlar: Norveç yapımı filmlerle ilgilendiğini biliyorum bu aralar, altyazı sorununu çöz ve müzikli aksiyon filmi izlemeyi bırak, ha kötü mü? Değil tabii ama Hollywood'tan nefret eden bir bünye İngiliz yapımı filmlerden sonra okyanusu aşıp Amerikan yapımı, bol şiddetli, dandik müzikli ve anlamsız derecede çıplaklık dolu filmlerle karşılaşabilirsin bunu kendine yapma evlat, öperim gözlerimden.
Piyasaya not: Film eleştirmeni olmayı düşünüyorum ama filmi anlatmak çok sıkıcı, onun yerine öyle garip olaylardan bahsediyim ki maç anlatan spikerin yaptığı gibi giydiği ilk krampondan yattığı ilk kıza kadar her şeyi anlatabilirim, paraya ihtiyacım yok.
SOUNDTRACK! : http://www.imdb.com/title/tt0208092/soundtrack

Lock, Stock and Two Smoking Barrels -Film-

Konu şöyle, şart oldu ya hani ;

Adamlar bunlar.

 4 adamımız var ve kumar masasına oturabilmek için 100bin kraliçeli paradan-sterlin?- toplarlar. Masa 100binden açılıyor. Şahin K'ya rakip Harry abimiz de bu adamları katakulliye getirir ve adamımız 500bin borçla kalkar masadan. 1 hafta sonra parayı getirmezse geciktirdiği her gün için bir parmak feda etmek zorunda kalacaklar, arkadaşları dahil. Adamlar ne yapıp edip bi plan bulmaya çalışırlar-
Bundan sonrası spoiler'e gidiyordu üzgünüm.
Aksiyon seven biriyseniz eğer kaçırılmaması gereken filmlerden, kafa yormanıza gerek yok, komik bile sayılabilir, kan, şiddet ve diğer olumsuz örnek oluşturabilecek her türlü öğe de var içinde. Benim en sevdiğim kısmıysa senaryo ve müzik, oyunculuğu geçtim elimizde bir adet acemi Jason Statham var evet şu filmlerinde kızları götüren, elindeki silahı kullanmaktan çekinmeyen kel ve kaslı biri, kel ve kaslı diyince aklıma çeşitli karakterler gelse de Jason Statham bu filmde acemisin evlat! Filmde silah bile kullanamıyor! Bu bir aksiyon filmi ve muhtemelen Guy Ritchie de ısınman için seni listeye dahil etmiş olabilir, evet iyi yapmış. Bir Taşıyıcı, bir Tetikçi kolay yetişmiyor. Zamanım olsa Snatch.'i de izlerdim, bu kez Guy abimiz kadroya yine bizim acemiyi dahil etmiş, hem de Bradd Pitt ve Benicio Del Toro abileriyle oynamış. Vay anasını! Tabii iyi oyuncular da var ama dikkatimi çeken buydu kızlar, üzgünüm.

Kendime not : Müzikli film diye diye müzikli aksiyon filmi bile buldun ya, helal olsun abicim, gözlerinden öperim, hayırlı işler.
Müzikler şurda ---> http://www.imdb.com/title/tt0120735/soundtrack

Bu arada bugünlerde biraz karışığım, filmlerle kafayı sıyırdığımı düşünmeyin. İyiyim ben.

High Fidelity -Film-

İçinde müzik olan filmleri seviyorum ama müzikal dediğimiz şeyler konusunda seçiciyim ben. Bu film müzikal değil. Müzikli-film ya da teknik anlamda adı her neyse. Kültür adına tek bir damla kırıntım yok, terimler konusunda. John Cusack oynamış, ben de izlemişim. Çok hoştu film, romantik kısmı ağır basmış olsa da güzeldi. Buna rağmen güzeldi hatta çünkü romantizm ve o tür şeylerin film içinde olmasının gerçekçi olduğunu düşünmüyorum. Bu filmde durum farklıydı, o kadar gerçekti ki, filmdeki adıyla Rob(John Cusack) kameraya bakıp size eski sevgilililerinden bahsediyor. Bahsederken de ayrıntıları sizi sıkmadan anlatıyor, teker teker. Flashbackler yaşatıyor, Barry(Jack Black) adındaki arkadaşı da işin komedi tarafıydı. Acayip eğlendim diyemem ama dediğim gibi, müzikli-romantik-komik.
Kendime not : Catherine Zeta-Jones'u gördüğünde, kaç yaşında olursa olsun, tereddüt etmeden dudaklarına yapış. Aynen şu şekilde :') :

Ya da şu şekilde de olabilir T_T, bu kadını seviyorum! 

The Boat That Rocked -Film BOMBAAA!-

Bu film, 1966'nın İngiltere'sinde korsan radyo yayını yapan bir gemiyi anlatıyor. Konu bu.
Ve bu film şimdiden izlediğim en güzel en komik en eğlenceli en duygusal en romantik en seksi en ateşli en bombastik en epik film olmayı başardı bile, epik? anlamını bilmeseaym de çok güzel bir filmdi.
Little Miss Sunshine'dan sonra mutlu olmak için izleyebileceğim hatta her gün izleyebileceğim bir film olmayı başardı. Çok sevdim, mürettebatla birlikte o ana tanık olmak, ne biliyim, aradaki tatlı çekişmeler, muhteşem cumartesiler, harika kutlamalar, sürpriz. Bu film birden fazla şey, beklentileriniz tavan yapmış olabilir ama sesli gülmek ve sesli küfretmek için sabah tekrar izlicem, millet rahatsız olmasın diye içime attım  bir de notum var ;
Radyo Rock yenilmez, Radyo Rock ezilmez ; çünkü Radyo Rock hayat dolu çünkü Radyo Rock müzik dolu!
Rock'n Roll'u hissedeceksiniz millet! Şarkılar mükemmeldi doğal olarak. Her olaya bir şarkı, her karakterle uyumlu bir şarkı çalması, hele bunu radyo aracılığıyla yapıp 30 milyon insanı kendilerine hayran bırakmaları, Sikerim böyle işi adamım!!!
Rock seven biriyseniz de ne bekliyorsunuz? İzleyin edepsizler!

Kendime not : Her mutlu olmak istediğinde bu filmi izle-

Science of Sleep -Film-

6 yaşından beri rüya ile gerçeği ayırt edemeyen Stephan babasının ölümünden sonra Fransa'ya, annesinin yanına, dönmek zorunda kalır. Kapı komşusu olan Stepahanie ve onun yakın arkadaşı Zoe ile tanışan Stephan'ın hayatı, annesinin bulduğu işle de daha karmaşık hale gelecektir. Stephan Zoe ile Stephanie arasında gelgitler yaşar, Stephanie'nin ondan hoşlandığından emin olamaz bir türlü. Öyle ki gittikçe karmaşık bir hal alan rüyaları, aşık olduğu kadına göstermek için inanılmaz bir çaba sarf eder.
Konumuz öyle. Kendi yorumuma gelecek olursam eğer ;
Film yeterince sıradışı, sıradışı filmleri sevdiğim için bu filmi de sevmiş olabilirim. Dün de zaten rüya ile gerçek arasında sıkışıp kalmamın sonucu olarak bu filmi izlemeye karar vermiş olmam da inanılmaz bir tesadüf. Bazen size de oluyor mu? Rüyanızda gördüğünüz bir şeyi o kadar gerçek yaşarsınız ki, duyularınız bile harekete geçer o anda, hissedersiniz ve bu hissi hiçbir şeye değişemez uyanmak istemezsiniz. Bana arada bir oluyor. Keşke uyanmasaydım! Lanet olsun! Diye gelecekte yapacağım şeyleri rüyamda bitirmiş olmanın hazzını yaşamaya devam etmek isterdim ama malesef ki uyanıyoruz.
Son olarak;
"Aşk ve tereddüt aynı cümlede kullanılıyorsa, hayatınız cehenneme dönmeye başlamış demektir, tereddüt etmeyi bırakıp ne yapacağınıza karar vermekten başka seçeneğiniz yoktur bu saatten sonra." bu da filmin özeti.
Son olarak 2 ;
Ben bu filmi izlemiştim, Stephan'ın zaman makinesinden ve Golden Pony'den hatırladım filmi. Nerde izlemiştim? Ne zaman izlemiştim? Hiçbir fikrim yok! Lanet...

I'm a Cyborg but That's OK! -Film-

OldBoy'un yönetmeni Chan-Wook Park'tan duygusal ve bir o kadar sıradışı bir film.
Konusuna değinecek olursam, kendisini cyborg(insan görünümlü robot-basit anlam-) sanan genç bir kızın başına gelen sıradışı olaylar. Akıl hastanesine kapatılan büyükannesinin ardından, çalıştığı fabrikada intihara kalkışması nedeniyle  güzel kız Young-goon da akıl hastanesine kapatılır. Genç kız cyborg olduğuna inanmakta fakat bunu annesinden başka kimse bilmemektedir. Yemek yememek için direnen, yerse bozulacağına genç kız akıl hastanesinde tanıştığı sıradışı insanlarla kaynaşır ve ondan sonrası ise olaylar işte. Park il-sun adındaki genç adamın kızı farketmesiyle başlayan olaylar, filmin sonuna kadar bu güzel birlikteliğin ve verilen güzel mesajlarla süslenmiş. Sıradışı görünse de film monoton hayatımıza göndermeler yapıyor -filmdeki 7 günahtan biri: Bitkinlik Yasak. Bunun gibi mesajlar da kondurulmuş böylece tadından yenmeyen muhteşem olmasa da hoş ve kaliteli bi film ortaya çıkmış. Oldboy'u izledim mükemmeldi, Vengeance serisini izleyen birini tanıyorum o da serinin mükemmelliğini anlatır durur Chan-Wook adını duyunca fakat bu film diğerlerine göre aşırı normal kalıyor ya da bana öyle gelmiştir, normallik terazim sanırım biraz şaşırmış durumda. Dediğim gibi yeterince sıradışı ama ince mesajlarla fazlasıyla içimizden biri bu film.
Filmde şarkı söyleyen ve çocuk korosuna alınmadığı için 31 yıldır şarkı söyleyen kadının sesine hayran kaldım, ve il-sun'un da sesi güzeldi. Müzikler genel anlamıyla sakin ve huzurluydu, hoş.
İyi seyirler.

Dipnot: Kore hayranı genç kızlar için ;)
Rain (Jung Jihoon)

City Island -Film-

Filmin direkt konusuna girecek olursam ;
Küçük bir adada yaşayan sıradan görünen ama bir o kadar da sorunlu bir ailenin hikayesi. Ailenin bütün fertlerinin sırları var ve bu sırlar gizli kaldıkça büyüyüp sıkıntılı hale gelmeye başlıyor ne yazık ki.
Filmin son anları haricinde pek bir kopma noktası veya dur şurda bir değişiklik olsun da neşemiz yerine gelsin diye beklemeyin. Son çok güzel bağlanmış ama sırf sonunu görmek için izlenebilir.
Lars and the Real Girl'de izlemiştim Emily Mortimer'i, iyi oyuncu, City Island filminin de anahtar noktası.
Andy Garcia, ne yazık ki Godfather serisini izleyemedim ama Ocean's serisindeki Terry Benedict rolüyle sevdirmişti kendisini, diğer filmleri de izlenir adam işinin hakkını veriyor.
Uzatmanın anlamı yok, diğerlerine haksızlık oluyorsa da kusura bakmayın gençler.
Konu  - 6/10
Oyunculuk - 7/10
Müzikler - 8/10
Vakit geçirmek için izlenmez, boş zamanınızda ise takılın ya kafanıza göre.

Ben Ölmeden Önce...

Umarım CandyChang blogundan alıntı yaptığım için kızmaz, link şurada : http://candychang.com/

Bu öyle bir proje ki duvara yazılan Before I Die...dan sonra bırakılan boşluğa sade vatandaş olarak gidip yapmak istediğiniz şeyi yazıyorsunuz, proje birçok ülkeden destek görmüş, acaba diyorum... Yok boş ver, Türkiye'de de mümkün olabilir mi? diye ama sosyal mesaj vermeden çekip gitmem, biz o duvara hayallerimizi yazamadan ölmüş veya tutuklanmış oluruz.
Stumbleupon'da buldum, blogcuysanız Stumble çok güzel. 

Öeh'lerden Beğen

Öeh,

•  Tercihler dün sondu sanarken ben pazar gününe girmiş olmamızı şaşkınlıkla karşıladım an itibariyle.
• Tercih yapıldı, bol dua alındı, annem de gitmiş dua etmiş bol bol, sağolsun, bütün dua edenler. İnşallah kabul olur da biraz yüzüm gülsün yea :) -şu smiley'ler işimi görmez oldu.
• Cuma günü bir de Batman'i izledim ki beni o anda görmen lazımdı, kendimden geçiyorum ben film izlerken, evet bu yüzden de yalnız izlemeyi tercih ediyorum. Millet psikopat olduğumu düşünsün ama bari somut olarak görmesin.
• Bilgisayarım Cumartesi günü pert oldu, dün oluyor bu tarih, kafamdaki takvim karmakarışık. Tam tamına 8 saat! Yanlış duymadınız 8 saat boyunca uğraştım, yüzümü bile yıkamadım bilgisayarı yapcam diye, alakası yok ama yıkamadım, gözlerimde garip yapışkan şeylerden vardı, çapak dedikleri. Çapak demeyi sevmiyorum ben. Çabalarım sonuç verdi, ve 2 komşunun 2 bilgisayarı sayesinde oluşturduğum Linux Mint Maya DVD'sini yükledim, Linux Mint ailesine sevgilerimi yolluyorum, param olunca bağış yapacam söz veriyorum buralardan.
• Bıkkın bezginim bilgisayara olanlar yüzünden, denemediğim işletim sistemi mi kalmadı? Etmediğim küfür mü?! Bol bol sinirlendim, stres oldum. Babam da arıyor gurbet ellerden "N'apıyorsun?" "hiç baba bilgisayar bozuk, ehe :'). Yapıyorum ben de, dedim. Olmazsa da götürürüm tamir etsinler" diyince "götürme..." dedi en üç noktalısından. Öff sonra da anladım ben sorunu, bizi msn'de görüyor anca, caney yea! :') Bu yüzden de sıkıntı yapmış, bayram bayram da Suudi hükümeti katı katı kurallarıyla ezerken babamı, napsın olum adam dört duvar arasında, anca benim maymunluklarımı görür msn'de, kardeşimden beterim, yarışırız! :D *bu kısım abartı değil ama coştum kabul
• Hea, bi de kuzenim sözlendi, yeah! Ama beni davet etmedi, kendi kardeşi bile gitmedi nasıl sözlenmedir bu allasen? Ama nişana davet ederse giderim, yoksa? Nişan olmadan mı evlenecek? O zaman düğün? Neyse, mutlu olsun tek derdim düğün olsun. Severim kendisini, bayılırım, devrimcim benim yea yoldaşım cınıms! -bu ara çok emoyum kurtarın olum beni! Cinsiyetçi değilim ama herkese olum der oldum, oğlum yani! Yardım?! 
• Doktora gidcem gidcem diye diye diye, gidemedim, en iyisi doktor fikrini yok etmek kafamda, kendimden başka kimseye ihtiyaç duymak istemiyorum. 
• Hea, bi de amca mevzusu var ki tadından yenmez; iğrenç yani o anlamda. Vasiyet, veraset, toprak, mal, mülk... canınız cehenneme sizi lanet olası koca kıçlı açgözlüler! 
• Film de izleyemiyorum ki, hayatım film ahahha klişeye de bağlarım.
• Evet, müzik, film, ne gördüysen hepsi silindi gitti harddiskten. Napıyım ben şimdi? Ha fotoğraflarım ve müziklerim telefonum sayesinde kurtuldu. Telefonla birlikte gelen 50 gb'lık BOX cloud ile birlikte*Box Cloud 50gb'lık alan sunar ve her şeyinizi bunun içine atarsınız, böylece silinmezler :) çok yakışıklıyım bu arada, şaka yapıyorum. Film demiştim en son, 120 gb'lık arşiv, kolay değil ne yönetmenler, ne güzellikler gördü 120gb ama olamadı kıydım, neşter darbesini şah damarına saplayarak.
• Harddiskim 47derece, İşlemci de sapıtıyor arada 80'i görüyor, ebesini de göstercem ona sanırım termal macunu erimiş gitmiş ya da fan tozlanmış, who knows?

Bugün Jove'un doğum günü, kutlayamanın kulağına rapido kalem kaçsın beyni mürekkep dolsun. Ben kutladım. Mister Mustache ile birlikte :-{
Gecenin bu vakti ne mi yapıyorum? Hiç, müzik sadece.

Batman: Kedi Kadın -Oh Baby- Uyarı:Küfür içerir

Selam,
Dün neler oldu neler sayalım bir bir;
Akşamından ayarlanan sinema planlarıyla birlikte canımıniçinin endodermi dostum Şahin'i mesaj yağmuruna tuttum. Sinema planı yapıldıktan sonra anneyle para konusunda anlaşamadık başlarda ama sonunda 200 lirayı cebe indirip gittik, tabii ki harcamadım. Şahin bizim eve yakın değil, bu yüzden dolmuş şoförüne onu yoldan alacağımızı söyledim, sağolsun amcam kırmadı aldık adamı.
Sinema salonu için Avm'yi seçmiş olmam benim eşekliğim ki bilmiyordum böyle olacağını 3D seçenekli tek film Buz Devri'ydi ki biz Batman için gitmiştik. Batman için 3 bilet aldık ve arkamıza yaslandık tabii, çok eğlendim film boyunca,seriyi izlememiş olmam konu ile bağlantı kuramama sorununa neden olmasına rağmen bile sıkılmadan izledim ama karakterleri tanımıyor olmak sıkıcıydı. Film boyunca Anne Hattaway'den ne kadar nefret edilebilir, neden nefret edilir diye düşünürken bir kaç kelimeyle anlatıyım ; kadın ateşli olabilir evet ateşli ama bana fazla egoist geliyor, ben yaparım ederim gibi, küçük dağlar benim, büyükleri de babamın gibi anlatabiliyor muyum?! Bu yüzden sevmiyordum kendisini ama Kedi Kadın rolüyle tavlayınca beni, Bruce'u her öpüşünde ise sesli sesli "KEVAŞEE!" diye bağırınca, hatta filmde bir karaktere sesli sesli OROSPU! diye bağırdım ki salonda az kişiydik. Filmin sonunda ise yaşadığım mükemmel olmayan şok, çünkü tahmin etmiştim, Şahin'e ve kardeşime dönüp "gördünüz mü lan?! valla tahmin ediyordum!" diye tepki vermeme neden oldu, filmin devamını bekliyorum umarım bu kadar eğlenceli olur, keşke Joker'li kadar iyi olaydı ama Heath Ledger işte, bizi terk etmeseydin bu kadar erken be hacı!
Yemek yemeğe gittiğimizde ise ramazan nedeniyle boş olan mekanlar ki buralar karışık inançlara ev sahipliği yapmasına rağmen bu durumdaydı. Mekan seçiminde kardeşe güvenince yaşadığımız hayalkırıklığı ve bozuk mide cabası. Eğlendik, mutluyum, arkadaşımla kardeşimle vakit geçirmek güzel. Antalya'dan İzmir'den de gelen arkadaşlarım olunca da değmeyin keyfime, bu ara çok çok sosyalleşme derdindeyim evden çıkınca kendimi "sirkte kapalı tutulduktan sonra bomboş savana bırakılan aslan yavrusu gibi hissediyorum" ürkek biraz ama yeterince adapte olabilen bi şekilde.
İlacı hayatımdan çıkardıktan sonra da hayatımda birkaç şey değişti gibi, en azından ilacı bırakmanın faydasını gördüm de ne zamandır doktorla görüşmek için güneşin biraz sevimli hale gelmesini bekliyorum. Bu sıcaklarda çıkılmıyor.
OSYS ise bekleniyor dört gözle, umarım sonuç beklediğim gibi olur annem bugün bol bol dua etti de ben çıkamadım işte.
Kendime iyi bakıyım, en azından şu sindirim sistemim toparlasın kendini.