Sosyal Fobik! Olabilir miyim?

Geçen yıllarda , gerçi geçtiğimiz yılın içine ediyim kabuslar gördürdü bi sürü.
Neyse konumuz bu değil, konumuz benim dik yürüyememem, insanlardan kaçıyor olmam ve "allahım dershane bitsin de eve bir an önce yetişiyim" şeklinde. Tamam sorun varmış demek ki ama blogta belli olmuyor demek.
Bu arada bu sosyal fobikler yani sosyal anksiyete bozukluğu olanlar ekşide var bir kaç kişi ;
Bi sürü şey yazmışlar aklımda kalanlar,
İnsanlar çoğunun kendisinden nefret ettiğini sanarlar - doğru
İnsanlarla iletişim çok kısıtlıdır ve soru sormadan konuşturamazsınız - doğru
Hızlı adımlarla yürürler ve herkes ona bakıyormuş gibi hissederler - her zaman oluyor sırf bu yüzden de hızlı yürüyorum ve etrafımdakilerden de azar işitiyorum.
Bi yere gitmeden önce ne söyleyeceklerini ne yapacaklarını ne giyeceklerini planlarlar buna kafa yorarlar - allah kahretsin ki doktorumla görüşmeden önce en az 1 saat şunu bunu anlatacam diye girerim ama sadece hocanın sorduklarına cevap.
Konuşursam insanlar yanlış anlar. Ya gülerlerse? - Bu arada başıma geldi. Hocaya soru sordum arkadan güldüler, "lan bana mı güldü, şıllıklar!" şeklinde...

Mesela örnek olarak geçenlerde başım ağırdı, "lan kanser mi acaba, hem kanser olsa ya felç kalırsam?" şeklinde düşüncelerle kendi kendini kanıtlamaya çalışıyor sanki. Psikopat derecesinde zor bi durum. Hatta mesela sırf bu sorunum yüzünden kazanamadım diyorum kendi kendime. "ya hoca bu kadar basit bi soruyu yapamadığım için azarlarsa! ? HÖ?" evet bu kadar ciddiydi durum.

Lan ben bunu neden yeni fark ettim ki ? Tamam buldum bi hastalığı kabullenmek kolay olmasa gerek. Doktorla konuşmak gerek konuşamasam da tutup blogun adresini vercem , burdan baksın neyim var neyim yok diye.
2.Lan ; Hala da anamın habarı yok, nasıl söyleyeceğimi de bilmiyorum "anne ben antidepresan kullanıyorum." nasıl söylenir?

Sebep - Sonuç

Selam Blog!
Dönüşüm pek muhteşem olamasa da döndüm bi şekilde, en son ne zaman yazdığımı bile unuttum. Bi sürü yorum da gelmiş, internetim borç dolayısıyla kapandığı için de yazamadım. İnternet cafem, içkim, sigaram yok. Taliplerimi bekliyorum.
Dün Gök bi de Reyüs yorumları kopyalayıp 21.yy dilencisi kıvamındaki Umut'a facebook mesajı olarak yolladılar. Böylece ben de size bu bilmem kaç haftalık süre boyunca ne halt ettiğimi anlatıyım isterseniz.

Anti-depreşenden bahsetmiştim.
Pazartesi günü dozu 2 katına çıkardık. İyi de oldu ama biraz daha sarhoş kıvamındayım.
Psikiyatristi - Torbacı olarak görmeye başladım, sanırım. Tam olarak öyle değil, saygısızlık etmek istemem.
Bi de Citoles yerine Tiopram kullanacakmışım, hoca çıkardı çekmeceden verdi 14 tablet bulunan ilacı.


Sebep sonuç yazmışım, neyse 1 hafta daha doktorluk durum olmayacak. Eğer durum vehametini arttırırsa, Kaygı - zaten vardı ama anksiyete olarak geçeninden ilk defa oluyor sanırım , şaka yapıyorum ikisi aynı şey. Gittikçe artan kaygı problemim var. "bu yıl ne bok yicem lan?" "ya bişey yapamazsam?" "oha çok fazla çalışmam lazım" "nasıl toparlancam" "allah belasını versin ya geçen yılki gibi olursa?" "lanet olsun dostum, o lanet kafanı toparla!" -son söylediğimi içimdeki serseri söyledi ben söylemedim.
Allah kahretsin ki, evet geçen şöyle bi sohbetimiz oldu doktorla ;
- Hocam, aynı yerde uzun bi süre kalamıyorum. Mesela bilgisayar başında durmak sıkmıyorken, başka bişeyle ilgilenince konsantre olamıyorum ve böylece derslerime de odaklanamıyorum.
P- Uzun süredir ders çalışmıyorsun, o yüzden tabii ki konsantrasyonun bozulmuş olabilir. dedi.
Ben şoktayım, sorun bunun geçen yıl da olması, asıl sorun ; bunu sorun edip danışmak için gitmiş olmam. Tabii ki rehberlik hocası değil adam ama en azından bi yol göster hacım ya!

Bi de "bilgisayarda ne yapıyorsun" dedi. "Blogum var" dedim. "Kaç kişi izliyor, okuyor?" dedi. "İlk blogumu 160 a yakın kişi okuyordu ama yeni açtığım blogumu 30 kişiye yakın kişi okuyor" dedim.
"Sürekli güncel mi tutuyorsun, okuyucuların aynı kişiler mi? " şeklinde sorular sordu.
Hoş bu sohbet beni germedi, bildiğin çözülüyorum bişeyler sorunca ama bi sorun daha var, insanlar bana soru sormazsa ben de cevap vermem. Küçüklüğümden beridir bu böyle. Öğretmenlerimin tek sıkıntısı buydu mesela. Konuyu bilirim, hazır cevaplık hoşuma giderdi. Öyle de kaldım.

Başka anlatacak neyim var ; Bi göz atalım anlatılabileceklere...

Önceki blogta size bi tadilattan bahsetmiştim, işte o tadilat başımıza iş açtı. Kefil vesaire olaylarında bi akrabamızla babamın arası açıldı, o akraba yüzünden de tartıştık babamla. Sonra işimizi kendimiz görmeye çalıştık ve sonuç 1000 lira masraf ve banka kredisi taksitleri...
Babam "ben bunu kolay kolay öderim" diyor. Ama dediğim gibi Anksiyete almış bende başını gidiyor, haftaya tatil. Annemin de haberi yok antidepreşenimden, üzülmesin kadın panik olur falan.
Mükemmelliyetçi biri olduğu için annem, "neden bu ilacı kullanıyorsun, bizimle mutlu değil misin? " şeklinde sorulara maruz bırakır, eminim. Ama belki de söylerim, belki de söylemem.

Dozu iki katına çıkarınca ishal oldum lan! Feci ama iyiyim şimdi.
Araya konuyu değiştirmeye yarayan cümleler serpiyorum. İşe yarıyor olsa da...
Gelecek yıl hedefim Adana Çukurova olarak belirledim. "Küçük düşünüyor olabilirim" İstanbulda Ankarada okumak varken mesela.
Odtü Kuzey Kıbrıs da cazip aslında ama dersten kalma ihtimalim veya sınıfta kalma ihtimalim ailemi ve beni zor durumda bırakır. Hedef belirle ona yönel! Çok kolaydı anne , sağol yardımların için.
Kadın haklı abi, şöyle bi gerçek var geçen yıl ne istediğimi bilmiyordum. Şimdi ise biliyor gibiyim ama kaygı kaygı kaygının amk, allah belasını versin.
Bi de esitalopram olarak geçen etken madde ; Bende bi titreme yaptı 2 hafta önce, yemeğe bi daldım, bi tepsi kızartma yemişimdir, patates ve patlıcan...
Başka ne anlatıyım.
He, bloga ara verdim sanan arkadaşlar olmuş, ara vermedim , yani istemeyerek ara verdim ama isteyerek ara vermeyi düşünüyorum. Bu ay boyunca dediğim gibi kafamın dağının odalarını, Esitalopram adındaki  Ukraynalı güzel hizmetçiye temizletcem.
Bi hala uykuda problem var ya ona yanıyorum, Kurt Cobain çekti furdi kendini. Bi de korkunç la 24 yaşın altındakilerde intihara meyil... Allah korusun yarebbii! tü tütü tütütü ! Düşmanımdan uzak , ebeme yakın olsun!
Neyse; Bugünlük bu kadar boş konuşma yeter dershane illeti ekimde açılacakmış, açılırsa ekime açılmazsa s...e kadar.

Gündemsel Millet! "Taze olmaması bayat olduğu anlamına gelmez."

Öncelikle çok sevindiğim ve sevincinden yerlere yattığım-abartı-, inanılmaz derecede ve yoğunlukta duygu seline rastladığım "Arda Turan"ın Galatasaray'dan gitmesi...

Hayatımda gördüğüm en iğrenç espri.

Sonrasında ise, yaşadığım yerin yakın bi zamanda tsunami ile karşılaşacağı, bu yerlere İstanbul da dahil olduğu için söylüyorum, Melih G..k'nın dediğine göre ; "Size Ankara'ya deniz getirecem dedim, sonra baktım ki çok iyi bişey değil, bakın vallahi sizi düşündüğümden." şeklinde açıklamaları basında vuku buldu.

İngiltere'de ayaklanma hakim, hakkında pek söyleyebileceğim tek şey "Arap Baharı Avrupa'da alerji yaptı."

Facebook'a bir darbe de Anonymous'tan bekleniyor, beklenmiyor çünkü kesin bi saldırı olacak. 5 Kasım'da(V for Vendetta izleyen bilir) gerçekleştirilmesi beklenen saldırıya bi destek de benden, fotolarımı bilgisayarıma indirip, çekip gitcem facebook'tan, yani anlayacağınız "Vurun Kahpeye" tarzı bi saldırı benimki, vuran vuruyor ben eksik kalmıyım.

Hatice Aslan Porno Yıldızı Oldu! Başlıklı haberin ağzına sıçıyım, hatta haberi bu şekilde merak uyandırtıp popülaritesini arttırmaya çalışan zihniyetin kafatasının içine sıçıyım, bu ne!? Bi kere Hatice Aslan gerçek bi kimlik di mi kardeşim? Hatice Aslan porno yıldızı olmaz ama ben yerinde olsam bu başlığı yazanı... Hatice Aslan Porno Yıldızını Canlandıracak! diye başlık yazsaydın ne olurdu?
Hatice Aslan'a serzenişt ; Basın elden gidiyor çaresine baksana?! Bu arada filmin adı "Vücut".
Ntv gittikçe midemi bulandırıyorsun, önce Banu Güven'i kov. Kovmak evet. Sonra saçma sapan haber başlıkları atan insanlarla çalış, Tüüüü!

Bu arada Türkiye'nin Suriye ile ilgili tutumu, Suriye - İran - Türkiye üçlüsünün bundan 1-2 ay sonraki hali, içler acısı bi durum.

Şimdi Borsa ;

Uçuyorum Hacı! lülülülülüş! 

Borsada bi artış söz konusu fakat 1 puan düşeceği konusunda haberler ortaya atılmış, bilemem.
Dolar - Of anam of , yanıyorum! Diyor. 1.77'leri gören dolar çok cep yakacak gibi. Bu zamanlarda elektronik eşyalardan uzak durun, hele cep telefonu ve bilgisayar olanlardan.
Euro - Abi uçtum ben yea! Kafam bi hoş , bi dumanlı! şeklinde açıklamalarda bulundu. 2.50 lere tırmanan ve oksijen yetersizliği sonucu bi süre dinlenen euro tarafından açıklamaları aktarmaya devam edeceğiz. İngiltere demişken sterlini es geçmek olmaz tl karşılığı 3 liraya kadar çıkan sterlin hakkında pek diyeceğim yok Allahından bulsun!

Anti-Depreşen 2!

Dün doktora pansuman bahanesiyle gidildi.
Tabii ki pansumanı da hazır gitmişken kontrol ettirdim, 1 haftadan uzun süredir açık yara vesaire. Neyse, sonunda antibiyotikli krem kullandım, iyileşti de biraz. İlaç kullanmama gerek kalmadı.
Doktorun odasının önünde bekledim, inanılmaz bi kalabalık. Bi teyze yanıma yanaştı ;
- Neyin var ? dedi.
- Sınav falan stres tabii, hem kazanamayınca ( külliyen yalan, sınav için gitmedim )
- Hıı, evet evet kimsenin kafası rahat değil bu zamanlarda, dedi.
- Evet , dedim. Haklısınız.
Neyse, ben sıra beklerken "allahım nolur akraba,tanıdık, eş, dost karşıma çıkmasın" diye dua ederken , bilgisayar öğretmenim birden hooop! Umut naber? dedi. Aa merhaba! dedim. Şok olmuştum, ne diyeceğimi bilemedim. Sonrasında da adam annesi için ilaç yazdıracakmış da bilmem ne. Nasıl bi hayalkırıklığı yaşadım bilemezsin.
Hem ekranda da hastanın isim ve soyisminin baş harfleri yazıyordu benimkinde ise U.X. şeklindeydi, şaşırdım. Hatta aklımdan, 3. sayfa haberindeymişim gibi geçirdim. Sonra tabii hemen uzaklaştırdım o düşünceyi.
51. sıradaydım benden önce bi kaç kişi vardı, sürekli ilaç yazdırcam bahanesiyle sıramı alan yaşlı ve bencil insanlar. Kendilerini ya çok bilmiş sanarlar her zaman ya da merkezin kendileri olduğunu.
Bunu da atlattım. Sorun yok.
İçeri girdim ;
-Merhaba dedim
-Merhaba dedi aynı şekilde - başka ne demesini bekliyordum ki -
Anlattım bundan 5-6 yıl öncesinde olanları ve neden geldiğimi.
-Sana bi ilaç yazacam, ben güneş gözlüğüne benzetiyorum sürekli dedi. Güneş gözlüğü taktığında sadece bi perde koyu görürsün, ilacı aldıktan sonra hayatı tozpembe görmeyeceksin ama herşeyi olduğu gibi göreceksin, kızmak istiyorsan kızacaksın, mutlu olacaksın. Hiçbir şekilde duygularına etkisi olmayacak dedi.
-Peki yan etkiler? dedim.
-Korkma başına bayağı zor şeyler gelmiş, atlatmışsın ama. Güçlü birisin, depresyonun kapısındaydın, bu ilacında yan-etkisi yok gibi. Seni uyuşturmaz, uykunu getirmez. Normal bi şekilde hayatına devam edeceksin dedi.
İlacı aldığımı eczanedeki genç, ben kapıya doğrı yönelirken ;
-Hayırdır neyin var ? dedi.
-Sınavı kazanamadım, sorun ettim kendime dedim. YALAAAAN! aynen öyle dedim tabii, yalancıyım ama kendime.
Annemin, babamın, kardeşlerimin , ben ve eczacıdan veya doktordan başka kimsenin haberi yok.
Tabii sizin haberiniz oldu bundan sonrası için .
Citoles adında küçük beyaz bi hap.
Sabah tok karna aldım. Hiçbir etki görmedim. Aynıyım ama biraz daha mayışmış gibi, her zamanki halim olduğu için sanırım farkı göremedim. Bilmiyorum bi yararı olur mu diye de düşünüyorum.

İlk anti-depreşen sabah alındı. Yatağımın altında saklıyorum, elbet bi gün biri bulacak ama o gün bugün değil tabii.
Not olarak geçmeden önce ; Etkisi için doktorla konuştuk 1-2 hafta sonra belli olurmuş. Şu an için perşembe sabahı olan kontrolüm var . Sonrasında ise liseden arkadaşlarımla buluşcaz. İlacı bu dönemde almam, dershane başlamadan yani, iyi oldu sanırım.
Blogger'a(Ry) Sevgiler...

Anti-Depreşen!

Doktor bey bu aralar çok depreşiyorum.

Anladım, size anti-depreşen yazıyorum.

Akordeon ve Mızıka

--> İnternetten akordeon ve mızıka-harmonica fiyatlarına baktım 2.el alıp, kursa gitmeden öğrenmeye çalışmayı düşünüyorum. Tabii ki önce banka hesabına yatacak olan bursumsuyu bekliyorum. O parayla önce mızıka alacam. Ya da öyle tahmin ediyorum.

Beirut - Cliquot 

http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/c/cb/Fisarmonica_nera_a_piano.png
Benimki mavi olacak! 

İşte Bu! Swan Harmonica :) 

Madame Irma - Film -

Cnbc-e'nin nimetlerinden birisi 23 kuşağı, haftaiçi her gün 23'te hakkında hiç bi fikrim olmadan izlemeye başladığım filmlerle karşılaşıyorum. Tabii Komedi Salı Kuşağı da onlardan biri.
Dün akşam Komedi Salı kuşağında Madame Irma vardı. Filmin konusu şöyle ; Francis rolünde bizzat yönetmen koltuğunda oturan ve cnbceden aldığım bilgilere göre çektiği bütün filmlerde başrolü üstlenen garip bi Fransız var. Fransızlar soğuk insanlar falan komediden ne anlarlar abi? şeklinde girdim ben direkt önyargıyla baktım filme ama hoş izlenebilir. Sıkmadan 90 dakikanızı rahatlıkla ayırabilirsiniz.

Abi şu güzelliğe bak, şaka...

Konusu dedim yarım kaldı, film Francis abimizin işten atıldıktan sonra en yakın arkadaşının da desteğini alarak falcılığa soyunmasını anlatıyor.
Film başlar başlamaz Francis'in yıllık harcamalarını ve ne kadar züppe ipne olduğunu seyircilere de kanıtlamış oluyor. Hani zengin olan alınmasın, Francis züppe abi! Ne yani, aksini söylemek istiyorsan izle filmi.
Neyse Madame Irma olduktan sonra Irma ablamız falcılıktan çok, dert ortağı, güzin abla, hatta bazen haydar abi bile olabiliyor. Haydarlığını görmedim ama Irma dert ortağı bildiğin, hatta arkadaşına diyor filmin bi sahnesinde "millet psikologa gideceğine bana geliyor" arkadaşı da "sen psikologtan daha fazla ücret alıyorsun" şeklinde bi kıskançlık bi ne biliyim oluyor. Tabii Irma ablamsımız 5dk'da 100 Euro'yu kapıyor ama ondan önce karavanı anlatmadım tabii ; Francis, Irma olmadan önce bi falcıya gidiyor, falcı ona güzel bi indirim yapıyor ve 50 euro alıyor. Francis tabii ordan ayrılır ayrılmaz 5dk bile durmadığı falcının ondan 50 euro almasını fırsat bilip kadın kılığına giriyor, bundan bahsetmiştim.
Karısına yalan söylüyor, çocuklarına da. Yalancının mumu yatsı olmadan Francisin bi yerine batıyor tabii ve yakalanıyor.
Filmin hepsini anlattım, adam yakalandı işte daha ne ?
Ama tabii ki bitmedi, Filmin sonunda fal için gelen müşterilerden kısa sahneler çekmişler, sadece o sahneler bile filmin tamamından daha komikti.

Star'ı açtım , Komedi Dükkanı vardı, Komedi Dükkanı tabii sinema vesaire değil ama belli izleyici kitlesi olan bi tv programı ama size bahsettiğim filmden 10 kat daha güldüm. Gülmek için izlemeyin komedi'leri ok? Sırf eğlenmek için izleyin. Karışık bi yazı olmuş olabilir. Kusura bakmazsınız artık, bakarsanız da sırf 1. paragrafı okuyun geçin.
Not da düştüm şimdi gidebilirim.

Huang Shi Çocukları

Konusu itibariyle Savaş - Çocuk ikilisini güzel kullanan, arada vurucu yerleri olan, film işte.
Lanet olsun ki film incelemesi yazamıyorum ya da yazmaya çalışırken batırıyorum, oysa ki dün akşam filmi izlerken, "şurası çok güzel" "şöyle yazsam blogda" "burda bilmem ne?" gibi kafamda toparlamaya çalıştığım şeyler vardı.
Konu ;
George Hogg ve 60 çocuk tabii ki sarışın hemşire Lee Pearson...
Olayların gelişim süreci, George Hogg'un kendini çocuklara kabul ettirebilmesi. Çocuklarla olan diyaloglar. Filmin anlatılacak aslında pek fazla tarafının olmadığını söyleyebilirim, kaçıyım ben. Siz filmi izleyin. İlk denk geldiğimde uyuyakalmıştım, tekrar bu fırsatı bulup cnbc-e'de görünce de bi mutluluk bi garip duygular içinde oldum. Film bittikten sonra anti-depresan etkisinden çok anti-antidepresan etkisi yaptı bende, sabah uyandığımda bi karamsarlık, bi dünyayı savaşları sorgulama hissi.
Genel olarak filmin vurucu-doğru kullanmadım sanırım- karakterleri ;

Shi-kai, Ching, Lao Si(4 numara) bu üç karakter filmi tamamlayanlar oldu sanırım.

solda shi-kai sağda ho-ke

Ne kadar yazdım, ne kadar anladınız bilemem ama dediğim gibi hakkında söylenecek fazla şeyi bulunmayan filmlerden, tarihi-belgeselimsi olmaması için ellerinden geleni yapmış yapımcılar ama yine de tarih kitabından fırlamış gibiydi her şey. Buraya da ; Beirut gelsin

Yalan Söylüyorsun Yalan! Gezi, Dikişsel Yorumlar.

ÖNCEKİ YAZIYI OKU MÜZİK VAR SADECE PEK BİŞEY YOK, AMA OKU, tıklanabilir. En son ne zaman yazmıştım onu hatırlayalım, ondan sonra da bugünlerde ne yazmam gerek ona bakalım, ya da bakmayalım,  hani ne gerek vardı şimdi diyen olursa PAS geçsin. Tamam kızmıyorum, devam.

Cumartesi günü kesinlikle sarhoş gibiydim hatırlamıyorum.
Pazar ;
Evet, güzel sayılabilecek bi gündü, sanırım.
Arkadaşlarım beni görmek için -amalıyat vesair-(Kalın harfler güzel ,otobos gibi,) Neyse, Cumartesi günü facebooktan mesaj atmış, ailemden izin koparıyım falan, "lan olum ben size gidebilmek için anamdan izin alıyor muyum?" dedim, "haklısın abi kem küm " neyse izin alabildi mi? Haberim yok! Neden haberim yok, çünkü telefonum yok, yoktu gerçi, babamın telefonuna taktım hattımı ordan arasınlar allaa allaaa! Dimi? Bak şimdi, pazar gününün bombası geliyor.
Annem - Hazırlan bak mahallenin bütün genşleri toplanmış gezmeye gidiyorlar.
S.U. - AnneaA! Arkadaşlarım gelecek yea! Ben ne dicem adamlara gelmeyin mi diyim?
Anne - Ben onu bunu bilmem, hazırlan arkadaşlarını da ara gelmesinler, bi de bi de -ekliyor burda- gelseler bütün gün evde oturacaksınız (haklı, film izlicektik) diğer günlerinden farkı kalmayacak!
S.UU- Tamam yaa ver telefonu.
BOOOOOOOOOOOOOMMB!!! Burda patlar işte.

- Alo, T benim acilen hastaneye gitmem gerekiyor, çıktım şimdi ameliyat yerim enfekte olmuş, çok acil abi kusura bakma. -Yapacak bişeyim yoktu ve yalan söyledim-
+ Ya abii! Tamam ya! Neyse, geçmiş olsun. Ne diyim ama bundan sonra sık sık görüşemeyiz pazardan pazara ancak.
Ben de kafadan hesap Pazar'dan Pazar'a Kaç Gün Var Arada? şeklinde beynimin kıvrımsal orkestraları Bendeniz Cover yapıyorlardı. Şok geçirdim, kendime inanamadım, yalan mı söyledim? Evet! Hatta koca bi yalan ama tek sorun pazar günü hastaneye gidiyor olmamdı, onu da ACİL'e gittim diye yutturcam napıım. Niahahahauehuae şeklinde gülerdim normalde ama yapamadım bu kez. Yalnız karşıdakinin de duruma bak "bundan sonra pazardan pazara ancak görüşürüz!" of anam of of anam oooff of.

Sonuç Olarak , Tutulan koca bi minibüs ve içinde ızgaradan tut, tavuk, domates, içecekler ve diğerleri. Ve unutmadan Mahallenin Gençleri, böyle yazınca abileri ben oluyor muşum gibi duruyor ama evet sanırım . Ben ve kuzen idari makam görevinde olabilirdik o anda. Organizatör de kuzen zaten. Ben ise MrİşeYaramaz, durdum bütün gün gölgede, ara ara nehirde yüzenleri seyrettim, serdik hasırı nehir kenarına ooooooh mis. Dağ bi estiriyor bi estiriyor, sanarsın ki karadenizde yaylaya çıktık(nasıl bi his bilmiyorum ama karadenize gidilmesi lazım, para babaları kapmadan). Neyse, geçtim onu derinliği 1m lik nehre set kurmuşlar oranın yerlisi, böyle havuzumsu olmuş. Lan düşündüm böyle taşın üzerine çıkıp atlasam mı diye ama sonra acı gerçek! La, ameliyatım enfekte olmuş lan!? Ben nasıl atlıyım suya? dedim.  Ve Lanet olası pansumancı abi'nin lanet olası ellerinin beni 2 günde iyileştirmediği için isyanlara girdim. Gerçi ıslanmayı seven biri olmadığım için de pek üzülmedim, eeh yüzme de bilmiyorum. Hem, üstüm başım müsait değildi. Bak bi sürü bahane buldum ama canım çekti böyle tutup hiç şortumu falan tişörtümü çıkarmadan dalıyım buz gibi soğuk suya, şeklinde. Boşver. Bu kadardı, geri döndük ve bitti. Bu arada genşler mangal yakmayı ve humus yapmayı bilmiyorlar. Öğrenirler daha, sırf salatayı iyi yapmışlardı, yemin ediyorum sana  bak Ankara'da en lüks restauranta gittim ama gerçekten yaptıkları salata damak tadıma o kadar uzakki. Lanet bildiğin. Ot karışımı. Rezil. İğrenç! Tamam sakinim.
Bunları anlatmak için yazdım. Bi de bugünüm var ki ;

Pazartesi ;
Bugün pansuman için doktorla konuşmam gerekiyordu enfeksiyon olayını. Saat 2 gibi ordaydım ya da daha erken, anneme sevk aldık kardeşle. Sonrasında da zaten sıramı bekledim, lan 38 numara gelmiyor, ekranda adım gözükünce sevindim ama içeri girenlerle ekrandaki isimler tutmuyor! Bi bakıyorum Semir girecekken Ayşe-Fatma-Hayriye üçlüsü içeri dalıyor. Olacak iş değil. Zaten sekretere kıl oldum, hani güzel sayılabilecek kadar güzel ama ne biliyim geçen hafta da masa başında değildi. Hani insandır tabii sıçmaya gitmiştir dimi!? Yok gitmemiş, bu kez nescafe bardağıyla geldi, bardak saydam olduğu için de karıştırmamış olduğu nescafe dibe çökmüştü bildiğin "Kimya Terk" bu bağyan. Neyse sıradan bahsediyordum.
Hasta mahremiyeti yok, bu bir. Sekreter kahvesini iyi karıştırmıyor, bu iki. Hem hava sıcak hem de hayallerimi süsleyen cep telefonuyla sol tarafımda beliren etine dolgun bayan arkadaşım! O telefon öyle kullanılmaz, bilir misiniz bilmem ama modeli Samsung Galaxy S i9000 evet aynen ya da Galaxy SL de olabilir. Angry Birds yüklemiş bi açmış sesi bi açmış AllAAAAH dedim içimden, hem oyun tamam dokunmatik ekranda oynandığı için , o tombul ellerini ekrana bi vuruyor, görmen lazımdı. Çıldırdım lan! Çileden çıktım! Öldüm bittim yani, öyle böyle değil. Ve telefonun kalınlığını ele alacak olursam eğer evet Galaxy SL di sanırım. Neyse Angry Birds bilen? Açıklıyım, oyun. O kuşlar gerçek olsa dediğim gibi tombul elleriyle gırtlaklarını sıkardı. Zaten sinsi bakışlarımdan rahatsız olmuş olacakki kapattı oyunu. Sesi de açmıştı, kuşlar garibim bağırıyorlar boğazlarını sıkmıştı biliyorum ben! Sakiiiiin!

Sıram Geldi Sıram Geldi . Sırada beklerken benden önce içeri bebeğiyle giren ablam, daldın içeri direkt gözümden kaçmadı, hatta o bebeğin adının İlkin olması da mümkün olamaz! Bence! Sıram gelene kadar kapıyı tuttum, benden önce içeri girenlere dalacaktım. dur! dicektim. Bak kartım var ben giriyorum HOOP Bekle kıvamında. Çünkü, kimse sıra almamış benden başka. Kime sorsan, "ben danışcam" "ben doktora bişi sorcam" "ben doktora vercem" "hö?" yok veren yoktu. Neyse içeri girdim.
-Merhaba Hocam!
- ...
-Hocam Merhaba!
-...
Hassiktir amk! Kaç kez merhaba dicem. Neyse ki, adam merhaba değil de direkt dert söylemeye alışmış. Saydım içimden ama anlattım derdimi, Hocam dedim Port ameliyatı oldu, çıkarıldı port dedim ama pansuma geldiğimde size göstermemi ama elletmemi söylediler. yok öyle değildi. Enfekte olmuş dediler. Falan o sırada ben de tişörtümü sıyırıyordum, içeri dalanlara - memelerime bakın hoohohoh şeklinde hareketler yapacaktım ama kimse cesaret edip dikişime bakmıyordu. Doktorla da bi yakınlaştık, "hocam uzanıyım mı?" dedim. Dikişimi alıyordu. Yalnız birini yarama bakarken yakaladım ki utancından, esmerlikten morluğa geçiş dönemi yaşattım adama. Neyse, bi kaç dikiş kalmıştı aldı. Bu arada ; "annen üstüne çok düşüyor, biliyorsun dimi?" dedi. İçimden "bi ben bilirim, o bebek muamelelerini" şeklinde geçirdim sonra "evet" diyebildim ancak.


Bitti bu kadar, yazının içinde bi sürü şaka var. Yarısı gerçek, dikişsel olaylar ve sıra bekleme gibi. Yoksa memeuçlarıma millet ölmüyor, doktor da zaten sen bugün rahat rahat duş alabilirsin dedi. Her gün kolonyayla yıkanıyordum la. İyi oldu iyi. Yarın 14'te hastanede ol, dedi doktor. Emredersin hocam, hem bak ne güzel bloga malzeme çıkıyor. Hatta doktorun adını buraya yazsam sonra da blogumu googlea açsam asşldkşasdk nniahuahueha ! Boşver, böyle rahatım ben. Hatta hastaneye de en rahat olduğum şekilde gittim, yataktan kalktığım gibi. Pijamam yok.

CrazyWoman! Googhan'a benziyorum dedi. Tarz olarak müzik şeklinde.

İndirene,Yükleyene Kadar Canım Çıktı -otobostan-

Geçenlerde, yani Ankara dönüşüm sırasında, kişisel medya oynatıcıda denk geldiğim Antennas adlı grubun Feeling Feeline Tonight isimli albümünden ;



Bi de youtube'tan bulabildiğim kadarıyla ;

İndie, new age, new wave gibi etiketlerle etiketlenmiş grup last.fm'de. Öyle bunu paylaşıyım dedim hadi görüşürük.