Perşembe, Haziran 21, 2012

Depresyon Böyle Bişiy ki?! -hayatınızı sikebilir!-

Boku yemek üzere olabilirim, ne yaptığımın farkındayım ama bunun neyle sonuçlanacağının farkında değilim. Siktir etmek, çok basit gibi görünebilir ama benim için öyle değil. Tamam, tamam bu saatte buraya gelip yeni ergen olmuş, sesinin değişmesiyle, koltuk altının kıllanmasıyla veya genital bölgesinin, kıla takılmayın, sadece demek istediğim neden buraya bu saatte gelip, ağlak ağlak yazdığım? Bunu neden yapıyorum? Kendime faydam yok, başkasına da. Evet, kötü geçen bir sınav ama telafisi gayet mümkün bir sınav ama çok zor. Nasıl yapıldığını biliyorum sadece nasıl yapacağımı bilmiyorum. Bir haftadır başım ağrıyor, çok ağrıyor. En arka kısım, bu da beni deli ediyor. Stres yapıyor olabilirim, evet lanet olası stres. İlaç kullanmama rağmen ve bunu 3 haftadır yapıyor olmama rağmen, hala stres yapıyorum. Sanırım stres faktörlerini hayatımdan çıkarmam gerek, bir kaç faktörü eledim ki çok faydasını gördüm. Size kafamdaki çingenelerden bahsettim değil mi? Onlar da kentsel dönüşüme kurban gittiler. Evet, kıçlarına tekmeyi bastım, gökdelenler, avm'ler ve yaşam "kompleksleri" kurmayı planlıyorum. Yıkım tüm hızıyla sürüyor, deli gibi klavyeye çarpan parmaklarım iş makinelerinin sesini bastırmaya yetse de, bu hengameden sıyrılamayan ve yara alan loblardan bir kaç tanesine göz atmam gerek. Delirmek diyorlar ama hayır buna izin vermeye niyetim yok, ne bok yersem yiyim, MÜHENDİS OLMICAM! Daha entel bölümlerden birine gitmeliyim, peyzaj ok seviyorum çiziyorlar ediyorlar, kendimi daha ön planda gösterebileceğim bir alan. Şehir bölge mmm yummy! zor olduğundan bahsediliyor ama üstesinden gelebilirim. Çizmek, biraz daha çizmek, sabah akşam çizmek. Bu benim için zor değil, bilgisayar başında 3 boyutlu çizimler yapmak da, onları photoshopla daha gerçekçi hale getirmek de. Zor değil bunlar ama önce çingenelerimi canlarımı ikna etmem gerek. Kafamdakiler, yarısından fazlasını göçe zorladım, mübadele veya tehcir siz adına ne derseniz, yeni insanlar gelir mi bilinmez ama buralar uzun süre boş kalmaz...

Az önce It's kind of a Funny Story izledim ; İnceleme -
Benim de tanım depresyon sevgili Cool Craig, iyi bir okulda okuyordum ve evet benim de annem abartmayı seviyordu. Sonra ne olduysa sen ona "küresel kriz, ekonomi, savaş..." desen de sebebini kimse bilmiyor. Kanserin hastalık olduğunu biliyoruz. Tedavi sürecini, maliyetini, ağrısını, sızısını. her şeyini. Peki depresyon nedir? Ne boktur, ne anasını sattığımın hastalığıdır bu? Bir kere hasta olduğunu düşünüyorsun bir süre sonra, sonra bir bakıyorsun hayır diilim diilim ben! diyorsun bu da durumu daha boktan hale getiriyor çünkü anahta kelime ne? Hadi hep beraber söyleyelim, bu bir grup terapisi! Yihhuu! Anahtar kelimemiz "KABULLENMEK" neyi kabulleneyim Sn Dündar? Pastahanemde fare olmasını mı? Burayı mühürlemenizi ve çocuklarımın aç kalmasını mı? Tamam bu ekmekler pastalar insanların sağlığı için zararlı olabilir ama... Tıkanılır. İşte bu noktada yardım alıp, o fareleri pastahaneden temizlemeğe ihtiyacım var. Dündar bey de kafamı mik mik ...dimi? Hem biliyorsunuz Sn Dündar bir böcek taa Afrikadan bir muz kabuğunda geliyor yea!
Kanserin filmini yaptılar bu orospu holivudçular. Depresyonunkini yapmışlardı zaten Prozac Nation diye, yukarıda bahsettiğim film biraz daha naif, kibar, böyle ergenler var aşık oluyorlar falan. Benim hayatım Cool Craig'inki kadar basit değil.
Diyeceğim odur ki; boktan boktan gidiyoruz, ne kadar boktan olacağını da 2 ay sonra anlayabilirim sanırım.
Hadi bakalım, umutlu umutlu polyannacılıktan bıktım amk! Tedavi sürecine katkıda bulunmak yerine hayatımı sikmekten başka bir şey yapmıyorum, belki ben de Cool Craig gibi şu kolej-üniversite zımbırtısını yırtıp atmam gerek ya da hayatıma hangisi müdahale ediyorsa, tam ucundayım. 

Pazartesi, Haziran 18, 2012

Müt-Ter Kardeşler

Yazmayacaktim.
Sınav gününden başlayacak olursam eğer, şöyle şeyler;
Sabaha kadar uyuyamadim, dönüp durdum yatakta, stres mi adı her ne ise battaniye ile örtünmeme rağmen sabah karnıma sancı saplandı, kramp vesaire de değil basbayagi kramp,nasıl yazılıyor? Neyse, blog aleminin müzmin cırcırı Eşek ishal olmuşum, feciydi. Bir panik karnımin ağrısıyla cebellesip bir yandan da böyle bir talihsizlik başıma geldiği için lanet okuyordum tuvalette. Küfürler, lanetler derken aklıma bir kaşık kahve yutmak geldi, o kadar sık oluyor ki internetten formül bile bulmuştum. Bir kaşık kahveyi yutarken ben, kız kardeşim hayretler içersinde bakıyordu. Bir bardak su ve ardından da ilacımı aldım. Inanılmaz hızlı bi şekilde gösterdi etkisini, kahve. Heyecandan, panikten, stresten elim ayağım titriyor, buz gibi terler boşaliyordu. Komşumuzla gidecek olmanın rahatlığı olsa da panik durumum geçmedi. Okula yetisene kadar da aklım gotumdeydi. Yetiştik okula, ben bembeyaz olmuşum annem de panik oldu ama belli etmemeye çalışıyor, onu da rahatlattim kahvenin işe yaradığını söyleyerek. Sınav anına girmek istemiyorum ama şöyle;
Matematikten nefret ediyorum, bir şey de çözemedim bok yiyim ben neyseki beklediğim kadar kötüydü, fen sınavına bel bağladım, evet çözebiliyorum, evet arayı kapatabilirim.
Matematikten çiktim, ingilizce sınavına girmek için yola koyulacagiz derken can dostumu gördüm, onun da sınavı kötüydü, konuştuk ettik ayrıldı yollarimiz. O sınava girmiyordu, ingilizceye.
Kafamızı dik açıyla delip geçen güneş, bunaltıcı hava da üstüne eklenince girmemeye meyillendim ama bu noktaya gelmişim pişman olmak istemiyordum. Annem, destek! Kampuse kadar dolmusla işkenceden daha kibar bir yolculuktan sonra kardeşimin bizi beklediği yere ilerledik. Kardeşim dilci. Aynı yerde sınava giriyor olmamız büyük şans. Ergen kalabalığı çok hoşuma gitti, sınav hiçbirinin umrunda değildi sanki. Sayisalcilarin gergin suratlari yoktu, haklılar öyle davranmakta. Sınava başlayana kadar gözetmenlerle girilen dialoglar hepsi çok iyiydi.
Sınav başladı, sorular inanılmaz kolaydı, dilci kardeşlerim bu yazıyı okuyorsanız eğer size söyleyecegim, hiç grammar bilmeyen biri bile 60 neti rahat görür bu sınavda, keşke daha ciddi hazirlansaydim yabancı dile, sağlık olsun. Keşkelerin işi yok bu yazıda.
Dil sınavından yarım saat erken çiktim, kardeşimi bekledik annemle, kadını rahatlattım açıkçası, çünkü kardeşim iyi hazırlandi sınava ve istediği bölümü kazanabilir bu sorularla.
Sınavdan çıkınca kardeş, derin bi nefes aldık eve doğru yola koyulduk. Yorgunluktan bitmiş bi halde sınav kritiği yaptık kardeşimle hemen hemen aynı netleri yapmışız ama benim çeviride daha iyi olduğum onunsa grammarde su götürmez bir gerçek, sorular aynı değerde olduğu için dilden tercih yaparsam eğer aynı okulda aynı bölümde okuyacağız :) düşünsene kardeşle finallere hazırlaniyoruz, çok çılgın bi fikir.
Hayırlisi diyelim, fen sınavından sonra veya daha erken görüşürüz.
Devamı gelecek...

Cuma, Haziran 15, 2012

Bu Öyle Bişiyki -müzik-



LP yapmış, bu kez olmuş. Ergen zamanlarımda tanıştığım, pek olgunlaştığım söylenemez şu zamanlarda,  deli gibi dinlediğim bir gruptu LP. New Divide Transformers'la gelince de, ahh dedim bu şarkı bombastik bu şarkı ciklet gibi, gel gör ki albüm yayınlandı. A Thousand Suns, deli gibi bekliyordum, LP'ye aç ergenler kadar heyecanlıydım, heyecanım kursağımda veya başka bir yerimde kaldı. Albüm bana göre değildi, beklentilerim falan yerle bir olmuştu, sikerim LP'sini diyip, farklı gruplara yöneldim. O gün bugündür LP dinlemedim, ta ki Tv'de Burn it Down izleyene kadar. Dedim açayım sesi, coşayım ben. Öyle bombastik bir şarkı olmuş ve bu kez tam LP olmuş, Mike her zamanki gibi adamsın -şarkının sonlarında da olsa duymak iyi geldi- çılgınsın, Chester artist! VE VE VE TURNTABLE'da JOE HAHN olum süpersin, mükemmelsin bombasın ne diyim.
Not: A Thousand Suns çıksın diye yırtınan ergenlerden biriydim, ve bunun içinde pişmanım açıkçası. LP'nin sitesine üye olup, albüm talep eden ergenler gibi çığırıyordum, albüm albüm diye, nah albüm al sana albüm :')
Not 2: Living Things eğer bu single kadar bomba olacaksa gelsin 26 Haziran'da ama yok ben A Thousand Suns gibi yenilikçi olalım biraz hacı kıvamındaysa gelmesin.

Böyle bir anımdır, paylaşımımdır.

Heyecandan Dötümü Isırabilirim

Amk diye bir giriş yapmak istiyorum, çünkü yarın sınav var. Bir bok bilmiyormuş gibi hissediyorum ki bilmiyorum sanırım, allaam, yarebbii! Ne kadar maneviyat varsa yağdır üzerime, kazanamazsam diye bir seçenek olmadığı için bu sene götüm üçbuçuk 5buçuk falan atıyor diyebilirim. Geçen sene ne bok yemişsem artık, integral bilmeden girecem bu sene de sınava, en azından şıklardan türevleyip buluyorduk, ya bulamazsam? Bulurum lan, diziler seriler? Fuck! Gerçi onlarda da alt alta yazıp yazıp götürüyorduk, çarpımda da pek bir şey yok ama ya toplam? O kuralları ezberlememiştim soru çözmüştüm, gitti aklımdan gitti gittii gittiii gittiii! Trigonometri, canım trigonometri acıtma olur mu gözünü sevdiğim, hiç debelenmem söz. İşin kötüsü bu kadar şey bilmememe rağmen hala kazanabilecek olmam, fen seksi fen, tangalı fen, Charlie'nin 3 güzel meleği, yerim lan sizi!
Biyoloji, sistemlerin ayrı güzel, mayozun mitozun, alemlerin evrimlerin teorilerin.
Kimya, organiğin biraz ezber ama yakıyor elimi ne zaman uzatsam asidin pH'ı bazın OH'ı.
Fizik, komşunun oğlundan alınan ders işe yaradı, yırtık don gibisin fizik, az kullanılmış. Ne yapacağını kestirememek de cabası.
Bütün bunlar heyecan stres ya hani, lan 1 saat önce przc attım, heyecan yok lan, cidden. Sadece kahvaltıdan sonraki an gelince aklıma panikliyorum, vuhvuh işe yarıyorsan güzelsin babe! Plasebo diyenin ağzının ortasına çakarım yeminle.
İşin kötüsü dün bok, kaka, sıçmık şeyler oldu. Çok korkunçtu, çok kötüydü. Benim başıma gelmedi ama  kötü hissettim lan, olayı yazamam da buralara ne diye anlatıyorum. Fuck! Yazsam mı acep? Banene yea!?!

Üsturupsuzum canım bebeem, böbreem çekiliş yapmıştı, katılım yoktu pek, hayırsızlar! Piüüü! Ama kazandım, hediye gelsin kıskanın hepiniz! Kazandım çekilişi, Telekinesis noterliğinde, noter beye de selamlarımızı iletiyoruz.

Çok komikli di mi? Sınav da komikli, böyle sümüklü sıçmıklı göt sınav! 

Dua edelim, benim için, allah rızası için abiler ablalar! İhtiyacım var çok, bu sıcak havada sınava gircem ben, sıçmıklı sınav, boklu sınav eneee! Fırat kaçtı la aklıma.

Salı, Haziran 12, 2012

Künefe Yeseydik İyiydi

Eeaah, her tarafım ağrıyor. Bacak, ayak, kol, göbek, sırt...
Bugün günlerden Salı sınava az kal... şaka.
Alışveriş yaptık, yazlık almıyordum kaç senedir. Geçen sene de dayım almıştı. Ondan önceki seneyi hatırlamıyorum zaten. Acısını çıkarttık desem yeridir. Kardeşle aynı bedeni giyiyor olmamız, hayvani derecede boy farkı ve az buçuk kilo farkından bahsediyordum ama ben raad adamım öyle pantolon 28 beden gördüm mü üzerine atlarım ama 29 olunca boynumu bükerim falan. 29 aldım, ilk defa bu kadar rahat oluyor. Dombik mi oldum la ben? Yanaklarım sıkılacak ısırılacak kıvama gelsin, ısıracak birini de bulayım breh -abaza diilim ben diilim, hüühhüeee-
Anlatmaya başlıyım ;
Sabah kahvaltıdan sonra prozc. almak için resmen köşe kapmaca oynuyorum, neyse bugünü de atlattık ama ağzıma sıçtı resmen. Hava sıcak diye mi yoksa tam boktan keyifsizliğe mi vurdum ya da boğazımın ağrısından mı bilemedim. Dolmuşta surat asık, alışverişte surat asık. Hani mutlu olmam gerekirdi normalde, normal olan bu. Alışveriş yapıyoruz mutlu olunmalı. Olamadım anasını satıyım. Przc sikcem seni. 2 hafta olmadı henüz ama yarınla birlikte olacak. 2 haftada anlaşılırdı normalde.
Neyse ilk olarak gittiğimiz yerde kot aldım iki adet. Annemin baskılarıyla, oğlum tişörtler çok kaliteli çok güzel alalım, diyince de. Birkaç adet tişört aldık. Sonra yine tişört aldık, hep tişört aldık. Eve bi geldik biz tişört almışız hacı, saf yani. Benim kafamda normalde, ordan bir tişört şurdan bir tişört yapmak vardı. Olsun yea, kardeşle giyiyoruz zaten. Alışverişin ilerleyen saatleri ağzıma sıçmaya yetti, çünkü midem dile geldi resmen, hacı ben açım yea yemek ye lan!, şeklinde isyanlar vesaire. Yemek yemeğe gittik sonunda. Zaten şehiriçi dolmuşlarından nefret etmekteki haklılığım kanıtlandı, yetişene kadar içim dışıma dışım içime midem ağzıma kalbim dötüme... Resmen organ karmaşası yaşadım. İlk defa başım döndü. Normalde severim yolculukları. Menüyü inceleyip, ben döner yicem yea, demek de ayrı hikaye zaten. Kapalıçarşı falan fistan derken, ebem ağladı resmen. Bir daha ne zaman alışverişe giderim, seneye! Seneye giderim evet euheuhe! Tek üzüldüğüm nokta amk defacto o pantolonların 29'unu bulmalıydın! Neyse sorun yok, 28 beden keten bulmuşum ben, sağol seven hill gözümsün. Reklam yapıyım öyle gideyim.
Bi de foto çekmişim bir adet, öyle pek bir özelliği yok ama restorasyon var, camiyi restore ediyorlar. Cami hakkında pek bir şey bilmemekle birlikte, künefe yemeden dönmüş olmanın pişmanlığını ilk defa yaşamadım ama eve götürseydik?! Tüh!

Pazar, Haziran 10, 2012

Akıbeti-m Belirsiz

Bindik bir elamete gedyoz kıyamete, hobareey! - kıvamındayım. Ha böyle olmak daha sağlıklı benim açımdan. Takılıyoruz hacı, panpa, kanka, panpiş, memiş falan.
Bugün arkadaşlarla takıldık, hep aynı tayfa bir de kardeş. Sabah arıyor pezo-arkadaş-, en güzel yerindeyim rüyanın falan, sabah tabii. Bölündü uykum, kalktım sünger bob, çiftlik hayvanları bi de Fairly odd parents bi de penguins madagascar izledim. İş bu hale, tüzüğün 2. bendinin 13. satırının ebesinin. Yüzümü bile yıkamamıştım. Kahvaltı hazırdı zaten. Aradım, ne yapıyoruz? Denize gidelim. dedim. Gitmez olaydık, resmen yandık, piştik, kızardık, öldük, bittik, cilt kanseri olma ihtimalimiz %9669 arttı. Korkuyorum. Neyse yürüdük öyle sahilde, yürürken bir lastik kokusu, kauçuk, deri falan. Ayakkabılarımız ericek o sıcakta, biraz daha yürüdük bu kez de ütü gibi kokuyordu. Hasss. 40derece ve bilmem %kaçlık bir neme maruz kalmak, akıllı insanın yapacağı iş değil. Geri döndük, kuzenin çalıştığı kafeye. Orası serin falan, nargile içtiler ben içmedim, sohbet de edemedik. Gün boktandı ama sonradan kurtardık gibi.
Ben beceriksizin tekiyim, yarın bir gün üniversitede benimle arkadaş olan kişiye de acıyorum bunu peşin peşin söyliyim. Yazık lan, bana yazık karşıdakine de. Bir gezi planı bile oluşturamıyorum, evcil hayvan besleyemiyorum ya kaçıyorlar ya ölüyorlar. Yarın bir gün projelere imza atabileceğime inanmak, çok güç ama altından kalkarım ehuehuehueh.

İlaçtan bahsedecek olursam, mallaştım mı ben? Ne bileyim tepkisizim ühüheeaazz siktir ya! Doktora gitmedim falan, sınav öncesi bir uğrayayım ; Hocam oku üfle, botoks mu yaptık biz istemeden ne zikm oldu bana? Ha? dicem.

Sınavdan bahsedip bahsedip can sıkmam istemem ama iyi gidiyor her şey, en azından hala bir ışık var, kapı orda görüyorum yani sızıyor azıcık, o aralıktan kafam girse vücudumun diğer bütün parçaları girer ama zorlayacak gibi, kocakafa sevgiler diler, öper en terli salyalı iğrenç pis şekilde.

Bugünün şarkısı yok gibi, hani müzik de cafe'de dinlediğimiz kadar.



Hurts güzel grup, güzel işler çıkarıyor ; nerde dinlediğimi de hatırlamıyorum hani, sallıyorum. Şaka, takım elbise giydikleri bir klip vardı -kopya çekildi- wonderful life, o da gelsin bakalım.
Last.fm'de arşivime eklemiştim ama dinleme şansım olmamıştı, olur bundan sonra. Biraz yumuşak ama olsun idare eder bu ruh halimi, yumuşak hissetmiyorum amk, neyse yea. böyle ilaçtan ilaçtan.

Gidemedim ; Last.fm'e "sunday" yazıp buldum şarkıyı, puahaha! 

Cumartesi, Haziran 09, 2012

Dövme Desen Döverler

Karalayıp gidcem, cidden.
Sabah yine mantıksız ve saçma sapan bir güne uyanmak istememek için direnen Eşek, ki Eşek olarak hitap etmedim kendime genelde, bazı zamanlarım olmuştur. Ordan çok mu sinirli görünüyorum, belki.
Uyandım, yine kuzen geldi. Yine terasta oturduk. Ondan sonra kuzen, kardeş, ben diğer kuzenle bakkalda takıldık. Gittikçe çoğalıyoruz. Bakkalda 4 kişi takıldık, üçümüz yemek yedik. Döner! Sürpriz olmadı sanırım. Kola falan yanında, muhabbet. Buraya kadar her şey güzel her şey normal. Bir baktım diğer kuzen otomobille tur falan atıyor "lan olum yemek bekliyoruz git sen" diyordum hep. Derken üstü açık BMW M6 geçti KUWAIT plakalı, AMK! AMK! AMK! Nerden buldun sikkokafa bu kadar parayı?!
Bu arada Suudi Arabistan'daki berberlerin trajik hikayelerini anlatacam bi yazımda ama şu ipucu olsun ;
Berberlerin çoğu para karşılığı seks yapıyorlar, erkek olanlar erkek araplarla. Söylentilere göre bir berber 5000 liralık oral seks teklifi almış, oralı da arap yapacak. Sen olsan n'apardın? Diyip burda bırakayım.
M6'dan bahsediyim biraz, beyaz, üstü açık ve yeterince seksiydi. -dediğim gibi burada objeye cinsel bir bakış attıktan sonra devam edip, çok sevgili Freud'a selamı çaktıktan sonra-
Eve gelmiştik en son, gölgede soluklan falan. Zaten ilaç mayıştırdı bugün, bildiğin sikti. Nabıyım bilmiyorum, sıkıldım bayağı, sıcaktan da olabilir ilaca yormayayım en iyisi.
Neyse, devam-
Şimdilerde annem acaip dolu, dokunsan cinayet işler ama sebebi var, kardeşimle benim saçlarımız! Evet, yanlış duymadınız, saçımız böyle max 5-8cm. bile değil. Buna rağmen çevreden ve mahalle baskısından kurtulamayan Eşek, ilk konuşana çaktı lafı. Sohbet şu şekilde gelişti, yazmamın da sebebi bu ;
Kuzen dövme yaptırdı ama ne dövme -bana düşmez laf- ama konuşcam, sırtından omuzuna kadar tribal dedikleri abidik dövmelerden, anlam desen böyle güzel görünüyordu yaptırdım der. Öyle, yengem de saçıma karışınca "sen oğlunun dövmesine niye karışmadın zamanında?" dedim ve olaylar gelişti. Annem sinirden deliye döndü ben bunu diyince ; "yarın üniversiteye giderim kimse de bi laf diyemez, amk" -sondaki küfürü etmedim- annem iki kat sinirlenince ki ben her zaman böyle yapıyorum, üstüne gitmek. Berbat etmek her şeyi, içeride bir şey varsa -öfke gibi- dışarıya çıkarmak mesela. Annem de o sinirle "siz ayağımın dibinden ayrılın sonra konuşun" diyince kendimi burda buldum.

Ben büyüyünce serseri olcam.

Soldaki resimlerden
Rick Genest -Zombie Boy- Lady Gaga'nın klibinde falan oynamış, öyle. Ortadaki biyolojik atık sembolü'nü ne zaman görsem kapıya telefona falan sticker olarak alasım geliyor.

Hair 1979 - film, izleyin diye yırtındığım ama kimsenin iplemediği, zaten öyle olmanız gerek sanırım.

Cuma, Haziran 08, 2012

Dondurma En Soğuk Mutluluk


Sabah bahar temizliğinin level atlamış haline tanık oldum, annem sağolsun. Yaz geldi evi bildiğin yıkıyor, suyla. Sağolsun temizliğe düşkün. Saat 13e kadar mal gibi oturdum, ondan sonra da kuzenle dondurma aldık, yedik. Ondan önce yengem kahve yapmıştı onu icmistim. Acı, şekerli seviyorum ben. Türk kahvesi. Dondurma yiyoruz vesaire, mahallenin gençleri, komşunun çocuklarına takıldık biraz, 4-5 yaşlarinda iki çocuk vardı gülmekten yanaklarım ağırdı. Çocuklar bildiğin mal, salak böyle aileleri tarafından bu yaşta asosyal hale getirilen tipler. Biz bu iki çocuğu arkadaş yapana kadar gotumuz çatladı, amk en sonunda dondurma aldık bebelere öyle yanyana oturttuk. Zorla selam falan vermeyi öğrettik, tanıştırdık. Dondurmanın yapılamayacağı hiçbir şey yok sanırım, çocuklar açısından bakılınca. Ben de ne istersen yaparım, bi külah çilekli vanilyaliya, şaka tabii.
Bütün bu olanlardan sonra aynı çocuklar toplanıp maç yaptılar, kardeşim ilk defa onlarla oynuyordu, küçük kardeş. Maç yapanlar 4-5 yaşında olanlar değil, onların akıbeti belirsiz. Neyse kardeş(9) gol attı sevindi, sevindim. Iyi lan abi olmak güzel, beni 9 yaşında kız çocuğu abisi olarak düşünenler utansın :D
Beyle beyle başka ne oldu? Yok bir şey, saçma sapan. Millet çalışıyor amk. Sokayım yea, haftaya sınav var yihha, matematik korkunç, kimya seksi, fizik ateşli, biyoloji cilveli, geometri kaplan gibin leopar gibin bir şey.
Fen sen çok güzelliğe bebeyim ama matematik i luv u ama mecburiyetten, para karşılığı birlikteymisiz gibi hissettiriyor. Fen bilmesem Yabancı Dilci olurdum, heyt gidi geçti artık.

Şarkımız Hayko Cepkin - Yeni bir Gün olsun babes! Bağlantı varmış gibi hayal edin.

Not: ilaç iyi gidiyor, bir haftadan uzun bir süredir beraberiz. Çok kizmama rağmen bazı şeyleri eskisi kadar büyütmuyorum, bi nevi iplemiyorum. Siklemiyorum amk. Bu güzel bir şey çünkü önceleri meseleleri devlet meselesi, sorunları ise politik sınırlar dışına tasiracak boyutlara getiriyordum, mesele=sorun. BAYER!

Perşembe, Haziran 07, 2012

Dede

Bugün günlerden Fatmagul, sezon finali olmadı mı hâlâ? Konumuz o değil.
Dün kanepede uyudum, kaburgalarım ağrıyordu uyandığımda, hava da sıcak. Dün kuzenin düğünü vardı ama ailevi problemlerden dolayı gitmedik ailece. Eeah, sizde haberler nasıl? Sınava az kaldı, böyle yaymisim gotu yapacak tek şey unuttuğumu düşündüğüm konulara abanmak, bakalım ne olacağını kestiremiyorum.
Sabah takıldık öyle diğer kuzenlerle, telefona hoparlör bağlayıp mini konser kıvamında, olaylar olaylar. Kedilerden biri öldü, yavrunun ayağı kırıktı.
Ilaç konusunda ise pek bir şey değişmiş sayılmaz, ne bileyim yine aynı sıkıcılık yine aynı. Tutup hayatıma karnaval havası katmasini beklemiyordum ama uyumadan önce hala uzun zaman bekleyip günün kritigini çıkarıyorum. Istemeden oluyor, düşünmemeye çalışıyorum, öyle.
Etkisini tam anlamıyla göstermesi için bu ayı atlatmam lazım bir hafta ancak oldu zaten. Bakalım, güzel şeyler olursa olur olmazsa da fuuuUUUCCK!!?¡¿ şeklinde bağırırım dama çıkıp aq bu ne lan bu ne diye bağırırım, yoo yapmam ama hayal etmem için düşünmem gerek. Bu yazıyı bunları anlatmak ve en can alıcı noktaya gelmek için yazdım ;
Sabah nenemin erkek kardeşi geldi, dayı diyoruz. Dayı bana baktı, dedeme benzediğimi söyledi, annemin babasına. Annem çok küçükken kanserden kaybettik kendisini, mekanı cennet olsun. Bi tek fotoğrafı var ki hiç de benzetmezdim kendimi adam çok karizmatik boylu poslu, ben 175 anca. Dayı öyle deyince mutluluktan ne bileyim, duygulandım, hiç tanımadığım dedeme benziyormusum.
Dedee! Tanımadığım halde seviyorum seni.

Çarşamba, Haziran 06, 2012

Çarpım Tablosuna Çarpan Kamyoncu

Dershane vardı, gittim. Uzun zamandır gitmiyorum. Iyi oldu kötü oldu diyemem ama evin bunaltıcı havasından kurtuldum biraz. Doktora gidecektim, gitmedim, hem erken ayrıldım dershaneden saat 10.30 gibiydi, hatta tam o saatte çıktım. Sıkıldım. Bunaldim. Mutlu değilim ama mutsuz da değil, sadece kötü sonlar geliyor aklıma ve kötü hissediyorum, saçma sapan. Bu yıl olmazsa demiyordum, hala da dememek için direniyorum. Matematikten neden nefret ettiğimi buldum, ÇARPIM TABLOSU, bu tabloya çarpa çarpa tecavüz etsinler ınşallah. Matematikle o zamandan kalma bi münasebet. Hadi gittim ben geri gelirim belki, belki?¿