Kayıp

Selam millet,


Önceki yazıya gitmek için - Tıkla

Dün sıçmık rengi cumartesiydi, akşama kadar uğraştıran bir bilgisayar ve devamında gelen olaylar.
Şarkı falan da paylaşmıştım. Tatili biten üniversite öğrencilerini de uğurladık, siktirin gidin len! O yüzden mi bunalıma girdim? He? Olabilir bak, böyle bir tripler falan. Yok yok şaka yapıyorum, saçma bir sebep bu.
Neyse, neye elimi atsam buhar oluyor, uçuyor, kayboluyor. Kutsanmış! ehe.
Sonunda bulduğum eşyalarım ;
Çakma gümüş yüzük - sahibi düşürmüş yolda bana da başkası vermişti, askıya asmışım haberim yok. Kayboldu sanmışım, gözümün önündeymiş! Breh!

Usb Kart Okuyucum, 5 liraya almıştım. Tv'ye takıp müzik dinliyordum, kopuyordum. Tabii içinde 8gb microsd olunca, doldurdum ağzına kadar. Neyse, ben bunu kaybettiğimi sandım yine. Pijamamın cebinden, çamaşır makinesine yolculuk. Annem atmış makineye, üzerine de ipe asmış kurusun diye. En azından düşmedi. Taktım pc'ye, çalışıyor!!! Ama bu uzun sürmez sanırım, içindeki devre oksitlendi mi? BAAM! İşi biter, neyse ki hafıza kartı sağlam kalacak, çivi ile delik açsan bile dosyalarının bir kısmını kurtarabiliyormuşsun.

Bir de bugün olan ek dersimi anca dün akşam hatırlayabildim. Etüt vardı ama dün aklıma geliyor.



Dün akşam +18 gerilim vardı star'da. Nüfus 436. Bu kasaba böyle bir dengemiz olsun, huzurluyuz oohh! diye takılırken. Nüfus memurunun biri kasabaya gelir, polisin karısını götürür. Polis bunları görür. Adamı da en son baktığımda elektriğe bağlamışlardı. Kasabadan kaçmaya çalışan hastalanıyor, tesadüfe bak. Tüh tüh! Ama başroldeki kadın yani, iş bitirici güzel kadın. Soldaki fotoda böyle çirkin çıkmış gibi ama gözler kalbin aynasıdır diyip geçelim. Gözlere odaklan!
Bir yandan da arkadaşımla sohbet ediyoruz, filmi resmen canlı yayın tadında anlatmaya çalıştım. O sırada balkondan bir ses geldi, kahretsin! Kutu varmış, rüzgarda uçurmuş vesaire. Film korkunç da değil, hatta izlemiyordum bile eheuhe.



Sabah dershaneye gitmeden önce, açtım Zeki Müren - Sorma 'yı dinledim, eşlik ettim. Aydilge söylüyordu ama olsun sözler güzel.

Nightwish'ten sonra bir çıkar yol bulmaya çalıştık reyüsle! Ama durum bu kadar kolay değildi, bugün işte Devendra Banhart - Carmensita'sını dinledim la la la la la la... diye kendimden geçtim. Reyüs de bundan önce Pendulum - Crush paylaştı. Anca geldim kendime.

Bir Adam Vardı Müzik Paylaşan

Selam millet!
Başlıktaki adam, master!
Mr.E -namıdeğer Master!- Reyüs ile, Reyüs de Benimle paylaşınca, şarkı mahvolan cumartesi günümü toparlamayı başarmaya çalışırken, bu kez de keman sayesinde sarsıldım. Dinleyin dinlettirin ;
Keman ile klip ile, ne biliyim yorum yapmıcam ama hala dinliyorum?!

My Lap is Fucked Up by Black Saturday

Oha LAN! Neden bugünümü çöplüğe çevirmeye çalışıyorum ki. Dün yaptığım planlarla bugün tutmuyor malesef.
Başa gelenler,
Dün güldük, eğlendik. Yalan Dünya olsun, Okan Bayülgen olsun. İyi güzel, alıştım ben cuma günleri koltukta sızmaya ama tek başıma sızınca her şey normalken, tam uykumun derinliklerine indiğim sırada kardeşimin "ABİ! sızdın sen ya!!" demesi ile birden kafayı kaldırıp, salya akmış mı falan kontrol ettim, akmamış. Neyse saat gecenin bilmem kaçı, zaman kavramı aleyhime işlerken, kolumda saatim, cebimde telefonum yokken eeh zaman geçmiş gitmiş, koy rahvan...
Bugün film izleyecektim, aileden baskı gelince "şu bilgisayara format çek artık!" şeklinde. Alternatif yollar denedim, denemeseydim keşke. Saatlerce bunun için uğraşacam, olay şöyle oldu ;
Bilgisayarı açtım, system ınf. disk denen kısım yüzünden bilgisayar kafayı yiyordu, kendi kendine kapanmalar vesaire başlamışken. Yazılımsaldır diye düşünüp Win7'li kısmı kaldırmayı planlıyordum ama olmadı. Ben Fedora'yı optik sürücüye taktıktan sonra, normal açıldı tabii. Disk bölümüne geldim, lanet olası sys ınf. kaldır derken koskoca 250gb buhar oldu! -ağlıyorum.  Filmlerim, müziklerim, fotoğraflarım, bir de yedeklemişim ben bunları normalde buhar oldular! Allah kahretsin! Bu başıma 2. kez geliyor. Çok dikkatliyim normalde ama neden ben tanrım neden!!!
Şimdi ise külüstür ile kurtarma arayışlarına girdik, koskoca gemiyi battığı sahilden bir kayık çıkaracak.
Torrent, windows vista ve aklına gelebilecek bilimum programlar yüklendi, külüstür ise su almaya başladı. Bu satırları zar zor yazıyorum. Böyle elim ayağım titriyor, pencere açık sol taraftan, kapı da açık, böylece cereyan yapıyorlar. Ama titreme bundan değil, sinirlendim sanırım.

Bir de facebookta arkadaş sayım 100'ü geçmiş 101 olmuş, sildim o 1 kişiyi. Euehauaueh! 100 olmalı, 100'de kalmalı! -Psikopatlık derecesinde güler-

Dün kongre toplandı, mükemmel bir sohbetti. Tek kelimeyle "çokmükemmel"

Tatlı ve Sevimli Beyler!

Selam millet!
İki gündür yağmurlu geçen günler, yağmur dindiğinde ise yerini bahardan kalma bir güne bırakıyor. Meteorolojiden ald... Neyse bu kadar hava, su, toprak, ateş yeter. Dün akşam simya-kimya çalıştım, hoş güzel. Akılda kalıcı, soğuk-ıslak, soğuk-kuru, öyle garip terimlerle kendilerince elementler oluşturmuş atalarımız. Simyacı, güzel kitap biliyorum ama okumadım. Kitap paylaşımı yaptığım akrabalarımda olduğunu bildiğim halde, ne biliyim sonu söylenince ne kitabın ne de filmin bir amacı kalmıyor. Okurum artık, unuttum sonunu uehe.

Bugüne gelecek olursam, dün kırtasiyeye bıraktığım biyoloji testlerini aldım, fotokopi. Üniversite de başıma gelecekse fotokopi meselesi, okumuyorum arkadaş! Bıraktım! -şaka- Ama şimdiden alıştırıyorlarsa da sorun yok. Bugün şu biyolojiye ve kimyaya güzel bir ilgi göstermeyi düşünüyorum. Bayağı soru çözdüm dün. Yarın da hocanın birine götürmem gerek. YARIN fuck lan yarını! Ertelemek kötü bir fikirdi biliyorum ama başka çarem kalmadı.

Berbere gittim bir de sakal çirkin uzuyor, -küfür varmış gibi hayal et- ne lan bu ?! Gittim, sakal traşı için. Adam: Bi otur soluklan yegenim havasında, 20 yıldır berberim. Kendimi bildim bileli ona giderim hep. Yakındığım durum, adam otomatiğe bağlamış sürekli yaşlı müşterileri olduğu için. Ben de zamanında isyan etmiştim, neyse ki düzeltti biraz. Berberlerden nefret ediyorum -2 kişiler- hatta 3 ! Kuzenin düğünü için farklı bir berbere gitmiştim, apaçi-mohikan karışımı bir şey olmuştu saçım. Çok saçma! Yok sprey, jöle vesaire, eve geldiğimde ise saçımı yıkamama rağmen apaçi gibi geziyordum, neyse ki düzeldi. Sorun yok. Bir diğeri ise mal, bildiğin mal. Abi saçımı öyle kes, yok olmaz, olur mu? Olmaz olmaz. Sen kes diyorum ne yapacan?! Ailen kızar, diyor bu kez. Gitmedim bir daha.

Bu arada google'da yokum artık, lan dershaneden bir kişi-bulacam seni oğluuum!- bloguma giriyor. Karıştırmış biraz ama şu an için gizli, en azından şüpheleniyorum. Kişiler, kurumlar hayal ürünüdür ! Uyduruyorum ben bunları ueheu. Neyse öyle de canım sıkıldı dün gece, sildim blogu google'dan! Yaşasın özgürlük. Şansa bak ki canımın içi bir denem nar denemin görseli çıkıyordu, dershane görselde aranırken. Jessica'm! Duy sesimi?! Hocanın biri eğer fotoyu görmüşse kesin bloguma giren bir hocadır. Eğer öğrenci ise kesin ergenin tekidir!

Biraz daha kalıyım.
Dershane bitince bir oyun başlattım : Hakkımda ne düşünüyorsun? diye. Hep ben yorumladım. İnsan sarrafı kimliğimi açığa vurdum, komşukızından başlayıp, "dışlanan"a kadar. Sonra benim hakkımda ne düşünüyorsunuz len?!'+%+& dediğimde ise komşukızı : tek kelimeyle hınzır! dedi. Güldük. Haklı mı? Olabilir. Bütün bu muhabbet bittikten sonra V for Vendetta'dan alıntı yaptım : Bu maskenin altında etten fazlası var! dedim ve sırra kadem bastım.

Son olarak, evet bu bir kaç söz özetim olabilir : "cute and cuddly boys, cute and cuddly"

"Tatlı ve sevimli beyler, tatlı ve sevimli -skipper"

Tatilden Sonra İlk Gün ?

Selam millet!
Yazılarımıza kaldığımız yerden devam, bugün bombastik bir gün olmasa da, yazıyım...

Pazar günü arkadaşımdan dönerken berem kafamdaydı, minibüsteyken de çantama attım, eve geldiğimde bere yok! Kulaklı berem gitmiş?! Nasıl olur la!? Bugün sabah fark ettim. Sinirlendim, dağıttım ortalığı. 8gb'lık hafıza kartıma bile üzülmedim, buna üzüldüğüm kadar. Sade hoş bir rengi vardı, hem lacivert, yazın bile takardım o derece. Gitti, gidenle gidilmiyor. Kesin salonda bir yerde ama nerde?

Ee sabah da bu psikopatlıkla ne kahvaltı ettim ne de erken uyanabildim, komşukızı ile dolmuşa atlayıp dershaneye... Gazete bayiinin orda indim, star gazetesi deneme sınavı veriyormuş, bugün onu yapacam. Pası, kiri çözmek lazım. Bayiiden dershaneye kadar da kulaklarım dondu, dile geldiler. Ben sövdüm onlar sövdü, yağmur da yağıyordu, şemsiye de rüzgara dayanamıyor. Ben tutamıyorum, kapattım. Islandım haliyle. Neyse dersi biraz kaçırdım, FİZİK! Hayır kaçırdığım için yapamıyorum, değil. Neyse, bir baktım, oha o da ne!? Yeni biri ve bir XX, lan sevinemiyorum artık. Kız muhabbetleri yüzünden tenefüste kaçıyorum, bir şey yiyorum mesela, başlıyorlar geçen kuaföre gittim kukudan tut şuraya kadar anlatıyorlar. Yok arkadaş önlem almalı, yeni gelen kızla da nezaketen bile olsa tanışmadım. Neden? Şöyle ki, sevemedim lan. Cidden, eh yeni biridir sohet falan... yok arkadaş. Yengeçliğin canı cehenneme, bi kişiye ısınamazsa hayatta sevemez diyorlar. Doğru mu?

Türkçe dersinde ise, eski enerjim yoktu ama hoca arada uyandırmak için örnek ver dedi. Tahtada şu yazıyordu :
Babam bana para verdi. baba özne, bana dolaylı tümleç, para belirtisiz nesne, verdi yüklem.
Gizli özneye örnek istedi hoca, benim verdiğim örnek :
Bana para verdi.
Tahtaya baktığım an ne biliyim, böyle arada panik oldum sanırım. İlk aklıma gelen, özneyi yok et ne uğraşacam ehe!

Geometri ise , felaket değildi ama çemberde uzunluk garip. Garip ve zor olabilir. Ondan önceki testte ise saçma sapan yanlışlar yapmışım,  8 yerine 18 yazmak ve yarıçapı 20 almak gibi.

Bütün bunlar olup biterken, araya mesafe koymaya çalıştığım arkadaş anne-babasına yakalanmış ; ilaçlarını elbiselerinin arasına saklamış ve BAAM! Yakalanmak güzel tabii aile anlayış gösteriyorsa. Ben yakalandığımda sırıtmıştım ehe. -antidepresandan bahsediliyor-

Öyle bir gün geçti gitti. Bu arada şu gazetelerin tiraj kaygısını anlamıyorum amq, cevap anahtarı yok! Yarın bir gazete daha almam gerekiyormuş. Siktirsinler gitsinler yahu! Gazete Star Gazetesi tekrar ediyim bu arada.
Neyse bu sorunu da arkadaşlar aracılığıyla aştım, yarın bir arkadaş alacak ve 5 kişi faydalanacak. -ağaçlar kesilmesin maksat bu ehe.

Anlamsız 7

Kar çileden çıkarırken, bu videoyu bir şekilde görmenizi sağlayıp fikrinizi değiştireyim dedim, en azından evinizden çıkana kadar. Bu arada kar erimedi mi hala?

Anlamlı 6

Ey Tanrım, ceviz kabuğunun içine hapsolsam da, kendimi bütün âlemlerin kralı gibi görebilirdim, keşke şu kötü rüyalarım olmasaydı...

Hamlet'ten ama Ceviz Kabuğundaki Evren'i okurken neden sadece bu kısım dikkatimi çekiyor! Neden Planck sabiti veya karadelikler dikkatimi çekmedi?! Ey Tanrım, dikkatimi Fizik'e yönlendirebilmem için yardım et!

İşte O Fotoğraf!!!

Ne zamanlardı , heyt anasını satıyım! Turuncu türbanlı benim bu arada, bilmeyenler için ufak böyle.

Bir zamanlar eski blogumun yani kapadığım blogumun, yazıları hala "atyarışındakieşek"te yayınlanıyor, header'ı idi. Bir kabile, genç bi adam-ben şaman-, yaşlı bir reyüs-Re-l- ;
Kabile üyeleri saymakla bitmez, isim verirsem unuttuklarım darılacak. Öyle de ilginç bir tecrübe yaşamıştık hep beraber. Güzeldi... Çok!

Neden Böyle OImak Zorunda ki?

Selam millet!  - bu giriş cümlesini yazmayı özlemişim -

Kaç gündür hatta yaklaşık haftalar olmak üzereyken geri döndüm. Kronolojik sıralamaya önem verirsem eğer anlatmaya başlayabilirim sanırım.

Şunlar oldu ;
En son dışarıda fırtına vardı, normalde pek olmaz. Ben ise dizüstü pcyi alıp battaniyeye sarılıyken re-l-reyüsle- konuşuyordum. Saat 2 ye geliyordu. Elektrik kesilebilirdi ki bunun sinyallerini alıyordum. Ara ara lambalar kısılıp geri geliyordu ama ben saçmalamak ve başımın ağrısını yenmek için reyüsümle konuşuyordum işte. Tam başım sızlar ve ben uyumaya gittiğim sırada dışarıdaki fırtınanın sebebinin kar olduğunu öğrendim. Dışarı bakmamıştım, aslında bakmıştım ama görmemiştim. Uyumaya giderken sağa sola çarpıyordum. Feci bir haldeydim, stres mi ? Olabilir bunu da düşündüm. Dinlendim. Uyanamadım. Uyandığımda ise kardeşim perdeyi aniden çekti ve dışarısı görünmüyordu. Cam buğulanmış, eheue. Neyse camı çerçeveyi geçtim, dışarısı bembeyazdı. En son kar yağdığında buralara ben  küçüktüm. 10 yıl oldu sanırım. Evet buraya kadar her şey anormalken ;
Lambaları yakmayı denedim, elektrikler kesilmiş. Dershanede bile elektrik yoktu, jeneratör de. Donuyorduk sınıfla birlikte. Hatta yanımda kimsenin oturmasına izin vermeyen ben, bir arkadaşımın yanıma sığınmasına göz yumdum.
1 Hafta boyunca böyle idare ettim. Elektrikler geldiğinde ise internetim yoktu. 2 Hafta boyunca da internetsiz idare ettim. İnternetsiz hayat ; kakaosuz kakaolu kek gibi. Telefonsuz idare edebiliyorum, telefon olayını da anlatırım da yazı gittikçe tarih karmaşasıyla çorba kıvamına geliyor, bundan korkuyordum.
Cep telefonu olayına gelecek olursam ;
Bankaya olan borcumuz 4500 lira, idare edebilirim. Şubat ayı sonunda tak diye sayıp parayı ödememiz gerekiyormuş. Benim de haliyle "idare etmem" gerekiyor, idare etmek zorundayım. Dün saçma sapan, hatta malca, bağıra çağıra "telefon istiyorum uleeyn, benim de arkadaşlarım var, bi internetim gidiyor kimseye ulaşamıyorum" diye isyan edince de anam sağolsun, "al benim telefonu kullan, ay sonuna kadar ya da sana yeni bir tel alınana kadar" dedi. Kabul etmedim, onun telefonsuz idare edebileceğini sanmıyorum. Dışarı çıkınca bir ihtiyacı olursa eğer? Kendi biraz yorgun, hasta. Hasta değil! Sadece yorgun!

Tatilde ne mi yaptım ? Kızdım kendime çünkü uyudum. Planlarım vardı beceremediğim. Ama olsun...
Film izledim , tavsiye edebileceğim türden filmler, mükemmel olanlar.

İnternete ulaşır ulaşmaz, maillerime baktım. Yorumlara cevap verdim, merak edenler olmuş. Sevgiler buralardan! :)

Panın Labirenti, küçük bir kızın fantastik dünyası, keşke bitmeseydi dediğim. İki yerinde duygulandığım, ağlamaklı olmak. Ben bi de şunu farkettim, içime ağlıyorum. Hani sıksam kendimi 1 damla geliyor. Ağlamak zor zanaat arkadaş.

K-Pax, beni benden aldı ki bu filmi izlemeniz gerek. Verdiği mesaj olsun,  bir anda "allah kahretsin böyle olmamalıydı" demenize neden olan bi film. Kahretsin! Böyle olmamalıydı! 

Hair, vuhvuhvuvhv! Bu coşkuya karşılık izlemeyen olursa, kulaklarından tavana asarım!? uehueh şaka.
Hair, mükemmel bir müzikal. 1979 yapımı. Oyunculuk ise benim yorum yapamayacağım kadar güzel, sinefil değilim ama vurucu filmler izlemek güzel. Konu, konumuz saç. Şaka, bu kadar basit değil. Konu, hippiler. Bu kadar da değil, Claude vietnam savaşına gitmek üzere olan genç adam. Hippilerle karşılaşır ve hayatı inanılmaz şekilde değişir. Utangaç arkadaşımız Sheila'ya aşkını ilan edemez ama hippi corç bunu gayet mükemmel şekilde dışa vurur, arkadaşının aşkına kavuşmasını sağlar vesaire.
Filmde verilen mesajlar çok güzeldi. Siyah, Beyaz -ırkçılığa göndermeler yapan. Vietnam savaşına dokunduran. İzleyin! Ben kötü anlattım! İsteyene torrent linki sağlarım bi şeyler yaparım ama izleyin çok çok çok... Mükemmeldi! Les Choristes'ten önce gelir. İzlediğim müzikaller arasında, euhe zaten bu ikisini izledim sadece. Ya da müzikal olduğunu bilmeden izlediğim filmler de var olabilir.

Bu arada Facebook'a baktığımda ; Arkadaşlarım neden mesaj atmamış, yalnız serserinin tekiyim! dedim kendime ama bir mesaj varmış yeni gördüğüm...

Duygusala Bağlanmak

Gecenin bu vakti ne işin var burda, çocuk! diyebilirsin belki ama anlatacaklarım olmasa gelmezdim, biliyorsun.
Selam millet! diye de girmedim bu kez, selamsız giriyorum mevzuya ki bu da biraz can sıkıcı. Sorun değil ;
Olanlar bitenler,
İki gündür başım ağrıyor ve ders çalışmama engel oluyor. Bütün gün öylece duruyorum, beynin sol arka lobundan başlayıp, sağ ön ve sağ arkaya uzanan bir ağrı bu, Dr.Eamer* siz bu konulara geldiniz mi bilmiyorum ama sıkıntılı bu kafa. Beynimin davetsiz misafirlerinden, çingenelerden bahsetmiştim sizlere. Sanırım beynimde çoğalıp, toplu konut dikmeye başladılar. Bu beynimi hem çirkin gösteriyor hem de kalabalık...

Cuma günü tatil demiştim, rahatımı aldım da biraz, haftanın yorgunluğu. Cumartesi ise Cuma'dan kalan baş ağrısı. Bugün film izleyecektim de listeye attıklarımı izleyemedim, gardaşlarıma selamlar burdan! -aha elektrikler kesilmek üzere- Bir film izlettirmiyorlar arkadaş! Kulaklık var olmasına rağmen.
Bugün buralara kar yağıyor, 10 yılda bir belki daha fazla oldu ama 10 yıl olduğunu hatırlıyorum, kodak ya da canon'du makinemiz, filmli olanlardan. Onunla çekmiştik ama tek bir kare yok, küçük kardeşimin bebekken çekilen tek fotosunu ben çekmiştim. Onu da anlatıyım ;
"Evde kimse yoktu, 9 yıl öncesi. Küçük bir çocuktum ama ayrıca elektronik eşyalara bayılan biriydim, meraklı evet. Meraklıyım. Anneannemin radyosunu kırıp içinden mıknatısları söktüğüm gün geldi aklıma. Neyse, konu dağılmasın. Foto makine annemin gözünden sakındığıydı, dokunamazdım hiç. Ama o gün evin altını üstüne getirmiştim ve bulmuştum makineyi. Bu tabiri kullanmak güzel, çikolatanın boğazına yakan aroması gibiydi. Makine lensini çeviriyordum, tv'de görmüştüm. Belgeselci abiler öyle çekiyorlardı, hayvanların fotolarını. Ben ise küçük kardeşimin fotoğrafını çekecektim. Hmm şunu şöyle çevirelim, hah burda güneş sembolü var, evvet işte böyle, flaşı nerden kapatıyorduk? Hiç bilmiyorum, aa kırmızı ışık yandı! Şimdi makinem hazır. Kardeşim sanırım 2 haftalık bile değildi. Koltuğa yatırdım. Biraz uzaklaştım. Hoobbaa flaş patladı ve kare yakalandı! Çok mutluydum ama tedirgin de olmuştum, tv'de bebeklerin flaşa karşı hassas olduğunu görmüştüm. Annem de uyarmıştı, ee şimdi ne olacak. Makine direkt dolaba. Hiç olmamış gibi davran..."
İşte hikaye bu, buradan geliyor fotoğraf çekmeye merakım. 

Bir de şu var ; Aşkı ben dolmuşta bıraktım, en arka sırada otururken o,  ben ise sadece dikiz aynasından baktım. Taciz etmekse eğer, evet etmiş olabilirim ama öyle bir niyetim yoktu. Sadece kafamı çevirip baktığımda göz göze gelmek istemedim. Kalbim deli gibi atıyordu, beni görürse eğer diye. Ama görmedi veya görmezden gelindim. Ben de görmezden gelmeliyim, seslenmeli miyim? Hayır hayır bu doğru olmaz. 15 dakika boyunca diken üstündeyim, eve yetiştiğimde ise arkama bakmadan atladım minibüsten ve böylece aşkı ben dolmuşta bıraktım.
Yukarıdaki olay yaklaşık 6 yıl önce oldu ve o zamanlar;  Ne aşkı oğlum git ders çalış, hem ödevin yok mu senin ? şeklinde tepkiler verebilirdiniz, şu an için hayatımda biri yok. Aşk da yok, para da yok, Kaybedenler Kulübünün beslemesi kıvamındayım.