Çarşamba, Şubat 22, 2012

Psikiyatriste Notlar #1

Selam hocam,

İyi ki sözünüzü dinleyip şu lanet adama takılmayı kestim. Planladığım şeyi yapamamış olmam da işe yaradı sanırım. Çünkü planım ; adamın odasına girip doya doya sövmek ve belki sonrasında rahatlamak olacaktı, olamadı. Ha bi de şu var, etüt aldım hem de 1 değil 2 değil 3 adet! Bu yönden şikayetimin işe yaradığını düşünüyorum hala. Belki de yanılıyorum. Etütleri alıyorum ama bu kez de deneme sınavları için yardım istiyorum adamdan, elinden geleni yaptığına inanmıyorum ama belki de kuruntu yapıyorum.

Bugün de sınıfta kaltağın biriyle tartıştım. Kaltak diyorum çünkü en iyi arkadaşımmış gibi davranıyordu. Ehe, kaltak demiyelim o zaman biz buna, sürtük diyelim hatta kevaşe diyelim. Çok sinirliyim ama takıyor muyum? Hayır-evet? Sadece anlatıp rahatlamak. Başka da bi şey değil. Kitabım hala onda, eşyalarıma kendimden daha çok değer veriyorum sanırım, bi şekilde almam gerek. Ursula K. Le Guin, sevilir.

Ek olarak, dün akşam sızdım. Zorla. Testlerimi kaybetmişim. Kendime kızdım, anama kızdım ama kalp kırmadım bu kez. Kontrol bende! euhe. Hiç test, soru, deneme hatta kitabın kapağını da açamadım. Çok keyifsizdim. Cep telefonu istiyordum, sürekli erteleniyordum bi de. Şimdi de kredi borcumuzun ödenmesini ve sonrasında babamın toparlanmasını beklicem. EEeaah sıkıntı. Cebimdeki 10kuruşu bile harcayamıyorum artık. Her ne kadar annem buna kızsa da. Kötü hissediyorum para harcadığım zaman. Bu da bi sorun tabii. En azından ben öyle görüyorum.
Bir de şu var, ilaç aldığım 3 ay boyunca madem güneş gözlüğünü çıkardım, peki neden ilaç kullanmadığım bu dönemde daha kötü hissediyorum? Asıl gözlüğü ilaç alırken takmıyor muydum zaten? Şu an tamamen garip hissediyorum, 1 ay sonra bir sınav ve evet hala eksiğim var. Sınava 1 ay kala bu kadar dolu olmamı da anlayamıyorum. Siktiri çekcem her şeye!
Bir de yakındığım bir nokta daha var, melankolinin dibindeyim.
Bir de uyuyamıyorum, aslında uykudan kasıt  ; kafamı yastığa koyduktan sonra binbir olay geliyor aklıma. Bin senaryo yazıyorum öyle uyuyorum.
Depresif uyum bozukluğu mudur nedir? Nasıl tedavi edilir bu?!
Mesela bisiklet sürsem geçer mi? Bisiklet istiyorum ben, bahar da geldi, dershaneye pedal çevirerek gitsem rüzgarı suratımın ortasında hissetsem? Bence geçer, telefon yerine bisiklet aldırsam, bu kez bisikleti ne isticeksin yazın baban otomobil alacak, dicek anam. Çünkü, önceki yazılarımdan birinde bahsetmiştim, geçen yaz bisiklet alacam dediğimde, aynı şeyi söyleyip ikna ettiler almamam için. Belki de almak istediklerimi önceliğine göre ayırmam gerek. Bilmiyorum.
Bir sürü anlatacağım şey vardı da akla geldikçe işte, yoksa bu gidişle ben odanıza girer girmez sadece dershaneden veya rehberlikçiden bahsetmiş olmamı da anlamıyorum aslında, saçmalık.

Bu kadar yeter, şimdilik.

Not : İşe yarar mı bilmem ama... denedim.

4 yorum:

Dr.eamer dedi ki...

ben hep kendi yıllarımı görüyorum sende,üzülüyorum,stresleniyorum..çok doğal bu durumlar eşekciğim,rahatlamaya çalış,bisiklet mi istiyosun al gitsin be yaw!(ah yazın gün batımında ne de güzel sürülür denize karşı bi bilsen,kaçırma bu güzellikleri kötü mötü al bi şey araba tutmaz yerini ayrıca)

bi de soru çözmek için farklı mekanlar dene,ne bilim sevdigin bi pastanede çay al yanına miss..halk kütüphaneleri de çok güzel mesela dene yani ok?

valla bak benim kanım ısındı sana,inanıyorum ki bu ufacık zorlukları da atlatıcaksın sen neleri başarmışsın bu ne ki;)

Adsız dedi ki...

doktor !su lanet depresyon, insan icine ciktigimda aziyor sanirim. Uzulme yahu , bu yaz mutlu yazilar yazacam :)
Ne biliyim, farkli ortamlar ? Iyi guzel ama buralarda ortam adina bisey yok. Dedigim gibi az insan cok huzur ;)

Dr.eamer dedi ki...

kütüphaneler zaten bomboş yiğen;))

Adsız dedi ki...

Doktor, burdaki kütüphane, kütüphane değil. Ben söyliyim sen anla :D Bir adet var zaten, ona da adam gibi bakamıyorlar.